Semua Bab CEO ต้อนรัก: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 11. ผู้หญิงคนนี้ดูเฉิ่ม ดูโบราณ เหมือนแม่ชีที่เพิ่งเดินออกมาจากโบสถ์ แต่ทำไมนะ เมื่อพิศมองนานๆ เจ้าหล่อนกลับทอประกายเสน่ห์บางอย่างออกมา “เอาเป็นว่า ผมยังยืนยันคำเดิม ยังไงซะผมก็จะปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำของคุณ” การะเกดลุกขึ้นยืน พร้อมกับเอาแขนเท้ากับโต๊ะตรงหน้า โน้มหน้าเข้าไปหานิคาซิโอ ก่อนจะโวยวายเสียงดังลั่น “คนใจร้าย คนใจดำ! ดิฉันจะไม่ยอมให้คุณทำร้ายพนักงานผู้บริสุทธิ์แบบนั้นแน่นอน” นิคาซิโอกัดฟันกรอดด้วยความโมโห เพราะตั้งแต่เกิดมาเป็นคน เขายังไม่เคยถูกใครหน้าไหนตะโกนใส่หน้าแบบที่การะเกดกำลังทำมาก่อน เขาผุดลุกขึ้นยืน จ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตของหญิงสาว “ถ้าไม่อยากให้ผมยกเลิกคำสั่ง คุณก็ลองทำแบบผู้หญิงบริการพวกนี้ดูสิ” “คะ?”แม้จะเมา แต่ก็ยังเข้าใจความหมายที่ดังออกมาจากปากหยักสวยได้อย่างดีเยี่ยม “หึ...”นิคาซิโอคาดว่านี้จะเป็นการสนทนาสุดท้ายระหว่างเขากับหล่อนแน่นอน เพราะการะเกดไม่มีทางยอมทำในสิ่งที่เขาพูดออกไปแน่ ดี... มันจะได้จบสักที เขาเบื่อความวุ่นวายของหล่อนเหลือเกิน

ตอนที่ 13.นิคาซิโอสิ้นสุดความอดทน เขาทนมองเจ้าหล่อนส่ายเลื้อยอยู่บนเตียงมานานกว่าห้านาทีแล้ว และตอนนี้เขาก็พร้อมแล้ว พร้อมที่จะทำให้หล่อนมอดไหม้ไปในเพลิงสวาทด้วยกันมือใหญ่รีบปลดกระดุมเสื้อด้วยความเร่งรีบ ร้อนรนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน และก็ไม่มีครั้งไหนเลยที่เขาเกลียดกระดุมเสื้อแบบนี้มันเยอะเกินไป และมันก็แกะยากกว่าทุกครั้ง จนเขาต้องใช้แรงกระชากมันแรงๆ แทนเม็ดกระดุมกระเด็นหวือไปคนละทิศทาง พร้อมกับสาบเสื้อเชิ้ตที่ถูกแยกกว้างออก แผงอกแน่นหนั่นกำยำรกไปด้วยไรขนสีเข้มเขาสลัดเสื้อเชิ้ตออกจากตัวและทิ้งมันลงกับพื้นอย่างไม่ไยดี สายตายังคงจับจ้องการะเกดที่นอนดิ้นบนเตียงไม่วางตาเท้าใหญ่ก้าวเดินเข้าไปใกล้เตียงกว้างของโรงแรมห้าดาวมากขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับมือที่ปลดเข็มขัด ตะขอกางเกง ตามด้วยการรูดซิปลงจนสุดอา...เขาได้ยินเสียงครางเบาๆ ดังออกมาจากปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อของการะเกด ในขณะที่เจ้าหล่อนก็จ้องมองสิ่งที่มือของเขากำลังกระทำไม่วางตาเช่นกันหล่อนกำลังถูกความเมามายครอบงำ จึงเผยสิ่งที่ซ่อนเอาไว้ภายในความเฉิ่มออกมาโดยไม่รู้ตัว ซึ่งเขาอยากจะบอกว่า เขาชอบมันมาก“ผมไม่ให้คุณเปลี่ยนใจแล้วนะ การะเกด”

ตอนที่ 15.ปกติหล่อนไม่ชอบฟังคำพูดลามกแบบนี้ แต่ตอนนี้ยิ่งฟัง กลับยิ่งรู้สึกร้อน และเสียวซ่านไปถึงทรวงในเหลือเกิน“อา... อ๊า... ท่านประธานขา... อ๊า...”“ผมจะเลีย... หอยให้คุณ...”เขาพูดจบก็จัดการทำตามความต้องการทันที แหกหอยของหล่อนออกจากกัน ใช้นิ้วบี้เม็ดเสียว จากนั้นก็ตามด้วยการจูบลงกับรอยแยกน้ำเยิ้มของกลีบเนื้ออ่อนหล่อนผลักไส เพราะรู้ดีว่าตรงนั้นควรจะเป็นความลับกับทุกคนบนโลก แต่... ลิ้นของเขาทำให้หล่อนเสียวเหลือเกินยิ่งเขาเลีย...ยิ่งเขาบดเม็ดเสียวของหล่อนถี่ๆ เป็นจังหวะ หล่อนก็ยิ่งลอยสูง“อ๊า... ซี๊ดดด อ๊า... อา... อู๊ยยยย”นิคาซิโอเป็นผู้ชายที่ชอบกินหอยสินะ เขาคงกินบ่อย ถึงได้กินได้อย่างช่ำชองแบบนี้ ปากของเขาขบเม้ม ลิ้นปาดเลียไล้ทุกซอกมุม ในขณะที่นิ้วยาวกำลังพยายามที่จะสอดแทรกเข้าไปภายใน“อืมมม รูคุณฟิตจัง... ยังไม่เคยใช่ไหม... อืมมม น้ำหอยก็อย่างหวาน... อืมมม”เขาครางด้วยความหื่นหิว ความพึงพอใจแล่นสูงปรี๊ดทะลุหลังคาโลก“อ๊ะ... ท่านประธาน... อื้ออออ อ๊า...”เมื่อความเป็นหญิงอ่อนเดียงสาถูกรุกรานด้วยนิ้วแข็งแรงทีละนิด มันก็ทำให้หล่อนรู้สึกอึดอัดจนต้องพยายามเบี่ยงตัวหนี แต่เขาไม่เป

ตอนที่ 17.“เราก็แค่... ตกลงกัน... อ๊า... อา...”“เรียกผมว่านิค เดี๋ยวนี้”เขาไม่ได้ออกคำสั่งแค่คำพูด แต่ปลายนิ้วของเขาที่ลูบเลื่อนไปหยุดที่หน้าท้องน้อย และต่ำลงไปบี้เม็ดสวาทก็สั่งหล่อนให้ยอมศิราบเช่นกัน“อ๊า... อู๊ยยย อา... ท่าน...”“คุณนิค เรียกสิ... ครางเรียกชื่อผม การะเกด ครางสิ... คุณนิคขา... เสียวหอยจังค่ะ ครางแบบนี้ ครางสิ...”“อ๊า... อา... คุณนิคขา... อ๊า... อา... เกดเสียวค่ะ อา...”เขาหัวเราะพึงพอใจ และก้มลงดูดหัวนมให้หล่อนเป็นรางวัลหล่อนดิ้นเร่าๆ ด้วยความเสียวซ่าน เขาดูดเขาเลีย เขาไล้ลิ้นไปทั่วทั้งผิวสาว เลียกลีบนางจนหล่อนแตกระเบิด จากนั้นเขาก็จับให้หล่อนลุกขึ้นนั่ง และยัดท่อนชายเข้ามาในปากไม่ต้องให้เขาบอกว่าต้องทำยังไงบ้าง เพราะหล่อนหัวไวจดจำได้เป็นอย่างดี แม้เขาจะสอนแค่ครั้งเดียวเท่านั้นมือเล็กทั้งสองข้างยกขึ้นรูดรัดไปตามลำเอ็น สอดประสานกับปากนุ่มและลิ้นซุกซนที่กำลังเลียไล้อยู่กับปลายท่อนเอ็น“โอ้วววว พระเจ้า... โอ้ววว... เสียววว อมเก่งเหลือเกิน การะเกด... โอ้ววว”เขากดหัวของหล่อนแรงๆ อย่างลืมตัวจนปลายท่อนเอ็นแทบชนกับผนังลำคอ หล่อนเจียนจะอาเจียนนั่นแหละ เขาถึงได้ปล่อยให

ตอนที่ 19.หลังจากที่หล่อนตอบออกไป คู่สนทนาก็หมุนตัวเดินนำหน้าไปที่ลิฟต์ตัวใหญ่ หล่อนรีบเดินตามไปติดๆ และก็ภาวนาให้นิคาซิโอไม่พูดหรือเอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนหล่อนเห็นเลขาฯ ของนิคาซิโอเคาะประตูห้องทำงานของเจ้านายตัวเองสองครั้ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ“คุณนิคคะ ผู้จัดการไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำมาพบแล้วค่ะ”“ให้เข้ามาได้”“รับทราบค่ะ”เลขาฯ หน้านิ่งตอบรับกับเจ้านายของตัวเองเสร็จแล้ว ก็หันมาเผชิญหน้ากับหล่อน“เชิญคุณเข้าไปได้แล้วค่ะ”“เอ่อ... ค่ะ...”หล่อนอยากจะวิ่งหนีจากไป แต่ก็ทำไม่ได้นอกจากข่มใจเผชิญหน้ากับเขาประตูห้องทำงานของนิคาซิโอถูกเปิดกว้างออก และหล่อนก็จำต้องกัดฟันเดินข้ามธรณีประตูเข้าไปด้านในประตูถูกปิดตามหลัง พร้อมกับสายตาของหล่อนที่ปะทะเข้ากับผู้ชายหล่อเหลาที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานดวงตาคมกริบจ้องมองมาที่หล่อน แววตาของเขาเรืองรองไปด้วยเพลิงไฟหล่อนขยับเท้าเข้าไปหยุดกลางห้อง มือไม้ที่กุมแฟ้มงานเอาไว้ชุ่มชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อ ความวิตกกังวล และความอดสูกำลังแข่งกันเพิ่มปริมาณอยู่ภายในอกอย่างดุเดือด“มานั่งตรงหน้าผมสิ คุณการะเกด”แก้มของหล่อนแดงขึ้นโดยอัตโนมัติ เมื่อสบป