Semua Bab มาเฟียเถื่อนเมียเด็ก: Bab 101 - Bab 110

“พ พี่เวย์ " เป็นฉันที่ผลัดจูบออกจากปากเขาแล้วเรียกชื่อเขาด้วยเสียงแผ่วเบา "__" พี่เวย์เอามือหนาทั้งสองข้างมาแนบที่แก้มฉันที่มันร้อนผ่าวอยู่ตอนนี้ ก่อนเขาจะยื่นใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ แล้วใช้ปลายจมูกมาถูที่ปลายจมูกของฉันเบาๆ ฉันค่อยๆ หลับตาลงแล้วเงยหน้าขึ้น ก่อนจะลืมตามองหน้าเขา แล้วเราทั้งคู่ก

”อย่ามาตะคอกเสียงใส่กู” "__" พี่เวย์เค้นเสียงพูดพร้อมจ้องหน้าอย่างแค้นโทษ แล้วเป็นฉันที่ต้องหลบสายตาดุร้ายเขาไปทางอื่น เขาเป็นอะไรของเขาฉันคิดว่าตื่นขึ้นมาแล้วจะเจอแต่เรื่องดีๆแต่แล้วมันก็ไม่ใช่ ฉันคงคิดไปเองว่าเขาจะอ่อนโยนกับฉันเหมือนคืน ฉันถอนหายใจออกมาหนักๆพยายามดึงแขนตัวเองกลับ แต่พี่เวย์ก็ไ

(หมอเวย์) ฉับๆ เสียงไพ่สับสลับขึ้นบนล่างวนไปมาก่อนไพ่ในมือแม็กซ์จะถูกแจกลงอยู่ตรงหน้าจนครบทั้งสามคน แล้ววางส่วนที่เหลือคว่ำไว้ตรงกลางโต๊ะ “มึงไม่พาเมียกับลูกไปฮันนีมูนเหรอวะไอ้หมอ" แม็กซ์เอ่ยถามแล้วหยิบไพ่แต่ละใบขึ้นเรียงเปลี่ยนสลับกันไปมา “ฮันนีมูน? วันไหนก็ได้ถ้าอยากไป แต่สำหรับกูคงไม่ " เ

______________หลายชั่วโมงผ่านไป “งั้นสายฟ้ากลับก่อนนะน้ำขิง " “อืม..ขับรถกลับดีๆนะสายฟ้า " สายฟ้าพยักหน้าแล้วยิ้มให้ฉันก่อนจะหยิบหมวกกันน็อคแล้วเดินออกไป “หึ!อยู่กับมันสองคนคงได้เสียกันหลายยก" คำพูดนั่นทำให้ฉันต้องกรอกสายตามองไปทางพี่เวย์ที่ยืนกอดพิงตู้อยู่ “ที่พูดมาคิดบางไหม นายพูดเหมือนว

"___" ฉันยืนนิ่งแล้วก้มมองที่หว่างขา เพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรไหลออกจากตรงนั้น เป็นน้ำขาวขุ่นหนืดๆ ไหลลงตามเรียวขาทั้งสองข้างแบบเยอะ! “สงสัยเมื่อคืนฉันคงเอาเธอเบาไป ขนาดโดนลักหลับไปสามยกรวมเมื่อเช้า เธอยังหลับป่านตาย! " "___" พอได้ยินแบบนั้นฉันถึงกับอ้าปากค้างมองหน้าพี่เวย์นิ่งตึบ! นี่ฉันโดนลักหลั