All Chapters of The Game She Started: Chapter 21 - Chapter 30

Chapter 21"I'm fine, Eloise, go and meet your boyfriend," utos ko.Simula nung nalaman kong buntis ako ay hindi na siya umuwi at halos dito na sa bahay tumira.Cyprus also came here for the past few days, but I never faced him. Who know if his decision changed after they kissed, right? Malay mo nagkabalikan sila."Babalik ako mamayang hapon, don't stress yourself! Meeting lang ang tatapusin mo tapos umuwi ka na," bilin niya.Para matapos na siya sa kaka dada ay tumango nalang ako."Hindi ka magpapalipas ng gutom at kakain ka ng masustansya, alam na ni Eunice yon, drink your med, huh" she added.Para akong batang tumango. Humalik ito sa pisngi ko bago tuluyang umalis. Naka hinga ako ng maluwag ng maka alis ito.Wearing my corporate attire, a white ruffled longsleeve with trousers and a coat. I wore my white stiletto and got my chanel bag before going out."Manang aalis na po ako," paalam ko."She's in the laundry room," a familiar baritone voice said.Natutop ako sa kinatatayuan ko at

23Tahimik at malalim na ang gabi pero nananatiling gising ang diwa ko patuloy parin na pumapasok sa isip ko ang huling pag uusap namin ni Cyprus. Maghapon akong nag kulong at hindi na lumabas ng kwarto at dito nalang hinahatidan ng pagkain, wala man akong gana ay wala naman akong magawa kundi kumain, hindi para saakin kundi para sa isa pang nabubuhay sakinKinabukasan ay mabigat ang pakiramdam kong pumasok sa opisina. Wala akong tulog, kahit ata ilang minuto lang ay hindi ko nagawang matulog, kaya naman pagdating sa opisina ay puro tulog ata ang ginawa ko at walang napirmahan o nabasa man lang.Ganon parin ang naging senaryo sa mga sumunod na linggo hanggang sa naging buwan, ang ibang trabaho ay inuwi ko na sa bahay pero ang iba ay kailangan parin talagang gawin sa opisina dahil madalas ang mga meetings para sa mga ginawang adjustment."You can request a virtual meeting with the team, miss. Para kahit hindi ka na pumunta sa New York dahil kailangan ka rin dito," paliwanag ni Eunice.

Chapter 25Nilapag ko ang huling papeles na pinirmahan ko at huminga ng malalim. This is my life after those meetings, to sign all of this.Napasandal nalang ako sa sandalan ng swivel chair ko at napapikit dahil sa pagod sa pagbabasa. Wala ata akong ginawa simula nung umupo ako dito kundi mag basa at pumirma.Narinig ko ang pagkatok sa pinto at pagpasok ni Eunice."Ma'am, kumpleto na po ang board members, kayo nalang po ang inaantay," she informed.Nagmulat ako ng mata at pagod na tumingin sakanya. Malawak ang ngiti nito samantalang ako ay naka busangot na dahil sa pagod pero wala rin magawa kundi tumayo at kinuha ang coat sa rack bago tuluyang sumunod sakanya"Anong gusto mong kainin, ma'am?" She asked while walking towards the conference room."Libre mo?" Takang tanong ko.Ngumuso siya."Basta hindi mahal, ma'am ililibre kita, tight budget hehe," I chuckled."Wala na ba akong gagawin pagkatapos nito?" Tanong ko."Wala na, ma'am pero bukas sa financial at design team ang meeting mo,

Chapter 27Did I move on? Is two years still not enough to move on? Napapikit nalang ako sa mga tanong na yon at niyakap ang mga tuhod habang nakatingin parin sa dagat. Hindi gaanong maalon ngayon kaya medyo payapa ito. Hindi pa siya umuwi andito pa siya, akala ko nga pagkatapos ng sinabi niya kagabi ay aalis ito agad kinabukasan pero hindi. Kung gaano kaingay ang buong pamilya ni Eli ay siya namang kinatahimik ko.Kakatapos lang namin mag umagahan kaya eto ako at dumiretso dito sa tabing dagat para mapag-isa. Hinihiling na tangayin ng alon lahat ng bumabagabag sakin.I heard some familiar voices laughing. Nilingon ko sila Josh na nakikipagtawanan kina Wendell, kumpleto sila dahil nahagip ng mata ko si Jace na hindi ko alam kung kailan dumating"Sabi ko kasi sayo magdala ka ng marami, di ka nakikinig!" Si Wendell kay Carl."Pano naman kasi maniniwala sayo kung ganya nag itsura mo," sagot naman ni Carl.Hindi ko mapigilang mapangisi sa sinabi ni at muling binalik nalang sa dagat ang

Chapter 29Mahabang katahimikan ang namayani saaming dalawa pagkatapos niyang sabihin yon. I was freaking in the middle of shock. What he said won't sink in. I can't even feel myself. Walang pumuputol sa titig sa isat isa. I glared at him, but his eyes were just serious and amaze. I sighed and gathered all my strength to speak up, removing all his words inside my head."That's not a funny joke," I mocked."I'm not joking, though," he talked back.Pinanlakihan ko siya ng mata at umiling pero tinaasan lang ako ng kilay."Cyprus..." I warned.Pero ngumisi lang siya."Are you free for dinner? Can I invite you?" He asked."No." Walang pagdadalawang isip kong sabi.This talk is so freaking nonsense. Kanina ay negosyo ang pinaguusapan ngayon naman ay nag aaya kumain sa labas. Him investing in our company will be great, but his reason is killing me! Is he playing with me?!"Why? Sabi ni Eunice wala ka nang gagawin," he licked his lowerlip."Dito wala pero sa bahay madami," seryoso kong sabi.