Semua Bab พันธะลับนายมาเฟีย: Bab 1 - Bab 10

6 ปีต่อมา @ elle club"สวัสดีครับลูก วันนี้น้องเพชรเป็นเด็กดีหรือเปล่า " ร่างบางของพลอยใสกำลังคุยโทรศัพท์กับลูกชายวัยห้าขวบก่อนที่จะเข้างาน อันที่จริงตอนนี้เวลาสองทุ่ม เด็กน้อยควรจะนอนได้แล้ว แต่ทว่าเด็กชายเพชรกล้า รอให้แม่โทรหาทุกคืนก่อนที่จะเข้านอน และไม่ลืมที่จะบอกว่า" เพชรคิดถึงแม่นะครับ เมื่อไหร่แม่จะกลับบ้าน" เพชรกล้า ถามแม่ทุกครั้ง ถ้าหากคุยโทรศัพท์กัน"เพชรก็รู้นี่ครับ ว่าแม่ต้องทำงาน แม่จะหาเงินเยอะๆซื้อชุดสไปรเดอร์แมนให้เพชรไงครับ" พลอยใสพยายามเอาของเล่นมาหลอกล่อลูกชายของเธอ หญิงสาวฝากเพชรกล้าให้แม่เลี้ยงที่โคราช ส่วนตัวเธอเองนั้น เข้ามาทำงานในกรุงเทพ สองสามเดือนถึงจะกลับบ้านที ค่าน้ำมันมันแพง เธอต้องประหยัด จึงเช่าอะพาร์ตเม้นท์ห้องเล็กๆไว้อยู่อาศัยเพียงลำพัง และหาเงินส่งสียแม่กับลูกชายเพียงคนเดียว"เพชรไม่อยากได้ ชุดสไปรเดอร์แมนแล้วครับ เพชรอยากอยู่กับแม่มากกว่า" เด็กชายวัยห้าขวบแต่รู้ความ พูดจารู้เรื่องเหมือนผู้ใหญ่ บอกกับพลอยใส ว่าอยากจะอยู่กับแม่ของเขามากกว่า มากกว่าของเล่นหรือว่าชุดสไปรเดอร์แมนอะไรนั่น พลอยใสน้ำตารื้นขึ้นมาทันที แต่เธอกลับไปอยู่ที่บ้านตอนนี้ไม่ได้ พล

ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นคริสเตียนโน่ตัดสินใจทิ้งเมียบำเรออย่างไร้เยื่อใย เพื่อแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่ที่พ่อแม่เลือกให้ ผู้หญิงที่คู่ควรอย่าง'ชลดา ' แต่ทว่าก่อนแต่งงานไม่ถึงอาทิตย์ เขากลับประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนนั้นชายหนุ่มไปแข่งรถที่มาเลเซีย รถของเขาเกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำตอนแข่งขัน ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาท่ามกลางข่าวร้าย ขาเดินไม่ได้ ต้องกลายเป็นคนพิการนั่งรถเข็นตลอดชีวิตคู่หมั้นสาวที่เขาหมายปองทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย ชลดาให้เหตุผลว่า เธอยังสาว ยังสวย เธอรับไม่ได้ที่จะต้องแต่งงานกับชายพิการอย่างคริสเตียนโน่ ถึงแม้ว่าจะหมั้นหมาย ใกล้ถึงงานพิธีแล้วก็ตาม หญิงสาวยืนยันที่จะถอนหมั้น ท่านเจ้าสัวทรงพลคุณพ่อของเธอ จึงประกาศถอนหมั้นให้ลูกสาวทันทีชีวิตของคริสเตียนโน่ในตอนนั้น เหมือนดำดิ่งลงสู่ก้นเหวแห่งความล้มเหลว เขาพยายามทุ่มเงินหลายล้าน ตามหาหมอศัลยกรรมเส้นประสาท และกระดูกอยู่หลายปี จนในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จ เมื่อหมอศัลยกรรมมือดีจากอังกฤษ ทำให้ขาของชายหนนุ่ม กลับมาเดินได้เหมือนเดิมอีกครั้งแต่ทว่าในความโชคดีมันกลับมีควมโชคร้าย เพราะผลจากการผ่าตัดหลายต่อหลายครั้ง มันทำให้เขากลา

ส่วนทางด้านพลอยใส เธอเปิดประตูเข้ามาในห้องเล็กๆที่เช่าเอาไว้พักอาศัยตามลำพัง เธอเดินทางเข้ากรุงเทพอีกครั้ง เพราะเส้นทางคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ต่างจังหวัด มันไม่ง่ายนัก หลังคลอดลูกพลอยใสก็ไม่ได้ทำงานอะไรอยู่เป็นปี เพราะอยู่ในช่วงพักฟื้นและต้องให้นมเจ้าตัวเล็ก หลังจากนั้นก็เริ่มขยับขยายขายของในตลาด แต่มันก็ไม่พอกิน เลยตัดสินใจ เข้ามาทำงานในกรุงเทพอีกครั้งหนึ่ง แรกๆงานโชว์เงือกของเธอมีให้ทำแทบจะทุกวัน แต่ทว่าหลังๆพอเศษฐกิจไม่ดีเหลือแค่วันเสาร์กับอาทิตย์ พลอยใสจึงดิ้นรนหางานทำเพิ่ม งานที่เธอคิดได้คือไปเป็นสาวนั่งดริ้ง เพราะเห็นไนท์คลับที่อยู่ไม่ไกลจากห้องเช่าเท่าไหร่นัก เธอตัดสินใจไปสมัครงานแบบไม่ลังเล ชีวิตมันผ่านอะไรมามาก มันไม่มีอะไรที่จะต้องเสียหายแล้วหละ หญิงสาวบอกตัวเอง ก่อนที่จะเดินหน้าไปสมัครงาน แต่ทว่าดันไปเจอเจ้ากรรมนายเวรเฮ้อ!! หญิงสาวถอนหายใจแรงๆก่อนจะลุกไปอาบน้ำ จะได้หลับนอนเสียทีครืด~ครืด~ แต่ในขณะนั้นเองโทรศัพท์เครื่องเก่าก็มีสายโทรเข้ามา พลอยใสกดยิ้มมุมปากแล้วกดรับ"ว่าไงจ้ะ เคที่" เคที่หรือว่าเมธี เพื่อนสนิทที่ร่างกายเป็นชาย แต่หัวใจเป็นผู้หญิงโทรเข้ามา"พรุ่งนี้มีงาน

หลายอาทิตย์ผ่านไป ชีวิตของพลอยใสดูเหมือนว่าปกติสุขมาก เพราะเขาคนนั้นหายไป ได้ข่าวว่าเขาไปดูแลคาสิโนแห่งใหม่ในปอยเปต ซึ่งเธอได้ยินข่าวมาว่าหุ้นกันกับเพื่อนเปิดคาสิโนแห่งใหม่ใหญ่โตเลยทีเดียว คนรวยก็อย่างนี้แหละ เขาไม่มีเวลาใส่ใจเธอนักหรอก แต่มันก็ดีเหมือนกัน รู้สึกหายใจลื่นขึ้นมาบ้าง ไม่งั้นต้องนั่งเกร็งตลอดเวลา กลัวเขาจะรู้ความลับ ขนาดโทรศัพท์เธอยังไม่กล้าคุยในห้องนี้เลย และแล้วเธอก็รู้สึกถึงแรงสั่นจากโทรศัพท์มือถือเครื่องเก่าของตัวเอง 'แม่โทรมาอีกทำไม' หญิงสาวมองโทรศัพท์แล้วนึกแปลกใจ เพราะก่อนออกจากห้อง เธอก็โทรไปหาแม่กับลูกแล้ว หญิงสาวเหลียวหน้าแลหลัง เมื่อเห็นว่าไม่มีกล้องวงจรปิดอยู่ในห้องนั้น จึงกดรับทันที"ฮัลโล ว่าไงจ้ะแม่""ก็ไอ้เพชรน่ะ มันงอแงไม่ยอมนอน มันบอกว่าอยากจะคุยกับเอ็ง""ฮัลโหลเพชร ว่าไงครับลูก ทำไมยังไม่นอน" เธอกรอกเสียงหวานผ่านโทรศัพ์พูดคุยกับลูกชาย ทั้งๆที่พึ่งวางสายไปไม่ถึงชั่วโมง แต่เพชรกล้าก็รบเร้าคนเป็นยาย ให้โทรหาพลอยใสอีกครั้ง เพื่อที่เขาจะบอกแม่ว่า "เพชรคิดถึงแม่นะครับ เมื่อไหร่แม่จะกลับมา""ปีใหม่ไงครับ แม่บอกเพชรแล้วไง อีกไม่กี่อาทิตย์เอง นอนซะเถอะนะลูก

"ขอบคุณค่ะ ขอบคุณที่ช่วยเพชรกล้า" หญิงสาวเอ่ยขอบคุณเสียงแผ่วเบา "ไม่เป็นไร พี่บอกแล้วว่าเขาก็เป็นลูกของพี่เหมือนกัน" คำพูดนั้น ทำให้พลอยใสแหงนมองผู้ชายตรงหน้า ดูเขาจะมั่นใจว่าเพชรกล้าคือลูกของตัวเองแบบร้อยเปอร์เซ็น แล้วถ้าหากผู้ชายคนนี้อยากจะแย่งลูกเธอขึ้นมา พลอยใสจะทำยังไง แววตาของหญิงสาว กำลังสั่นระริกด้วยความสับสนห่วงลูกก็ห่วง กลัวว่าผู้ชายคนนี้จะมาแย่งลูกไปก็กลัว แต่ในระหว่างที่พลอยใสกำลังคิดมากอยู่นั้น หมอที่ทำการผ่าตัดเดินออกมาบอกเธอว่า" หมอได้ทำการผ่าตัดเพื่อระบายลมและเลือดที่ปอดออกให้แล้วนะครับ ส่วนที่ขา หมอได้ทำการใส่เผือกแข็งให้แล้ว ตอนนี้อาการของเด็กอยู่ในขั้นปลอดภัย"ขอบคุณค่ะคุณหมอ" พลอยใสยกมือไหว้เขาทันที"ไม่เป็นไรครับ มันเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว คุณแม่เชิญกลับไปก่อนก็ได้นะครับ พรุ่งนี้ค่อยกลับมาเยี่ยมใหม่ หากมีอะไรรุนแรง หมอจะโทรตามทันที" คุณหมอบอกอย่างนี้ เพราะเห็นว่าพลอยใสนั่งเฝ้าอยู่ตรงหน้าห้องผ่าตัดมาหลายชั่วโมง เธอควรได้กลับไปพักผ่อนเสียที"ฉันจะเฝ้าลูกอยู่ตรงนี้ค่ะ" เธอบอกคุณหมอ พร้อมมองเข้าไปที่ห้องไอซียู เพชรกล้านอนรักษาตัวอยู่ในนั้น มีสายระโยงระยังเต็มไปห