"พลอยกำลังท้องล่ะคะ" คริสเตียนโน่หยุดชะงักไปชั่วครู่ "มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเสียงเยือกเย็น "พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก" สายตาดุ หันมามองเธออย่างตำหนิ "แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ และเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา" "ไปจัดการตัวเองเสีย เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" หกปีต่อมา "พี่มีข้อเสนอให้พลอยนะ ถ้าหากตรวจ ดีเอ็นเอ ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่จริง พี่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา พี่พร้อมจะมอบเงินให้พลอย พลอยอยากได้เท่าไหร่ พลอยว่ามาเลย" หึ! มอบเงินให้อย่างนั้นเหรอ พลอยใสหัวเราะในลำคอ ผู้ชายคนนี้กำลังจะเอาเงินซื้อเธอ เอาเงินซื้อความเป็นแม่ ซื้อความรู้สึกที่เสียใจ เสียเวลามาตั้งหกปี "เก็บเงินคุณเอาไว้เถอะค่ะ เงินของคุณมันซื้อความรู้สึกของฉันไม่ได้ มันซื้อเวลา มันซื้อโอกาสที่ฉันเสียไปไม่ได้ ในเมื่อตอนนั้นคุณเลือกเขา คุณเลือกผู้หญิงคนนั้น คุณอยากมีลูก คุณก็ไปมีกับแฟนคุณสิ จะมาอะไรกับพวกเรา" #ในวันที่เข้มแข็งฉันจะไม่มีวันเสียน้ำตา #คุณแม่เลี้ยงเดี๋ยวสายสตรอง
View Moreเรื่องในอดีตเมื่อหลายปีก่อน
"พี่คริส" พลอยใสร้องเรียกคริสเตียนโน่เสียงดังอย่างดีใจ นานแล้วที่เขาไม่มาหาเธอ หญิงสาวรีบวางกระเป๋าและหนังสือเพราะพึ่งกลับจากมหาวิทยาลัย เดินตรงเข้าไปหาชายหนุ่มที่นั่งรออยู่บนโซฟาทันที
"พลอยคิดถึงพี่จังเลยค่ะ" เธอพรมจูบไปทั่วใบหน้าหล่ออย่างแสนรัก และเขาก็ยอมให้หญิงสาวกอดจูบอย่างง่ายดาย
แกว๊ก!
มือหนากระชากเสื้อนักศึกษาของเธอออกจนขาดวิ่น
"เบาๆสิคะ เสื้อพลอยขาดหมดแล้ว"
กี่ครั้งแล้วที่คริสเตียนโน่ กระชากเสื้อนักศึกษาของเธอจนขาดวิ่นขนาดนี้ แต่เขาไม่สนใจ ชายหนุ่มสนใจหน้าอกไซส์ 38' ที่มันห่อหุ้มด้วยบราเซียสีแดงของเธอนี่ต่างหาก
" อือ~~ อาห์ ~ยะ อย่าพึ่งสิคะ พลอยยังไม่ได้อาบน้ำเลย"
เธอเอ่ยบอกชายหนุ่มให้หยุดก่อน พร้อมกันนั้นนิ้วเรียวสวยของหญิงสาว ก็จิกเข้าที่บ่าไหล่ของชายหนุ่ม เพราะเขาเริ่มรุกโดยการดูดจุกสีหวานอย่างเมามันส์
ก็หุ่นของพลอยใสมันน่ารักน่าฟัด จนมาเฟียหนุ่มเลี้ยงดูมาหลายปี และตอนนี้มือหนากำลังดึงแพนตี้ออกจากเรียวขาสวย เตรียมจะรุกเธอเต็มที่ ชายหนุ่มผลักร่างบางให้นอนราบลงไป ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างเล็กเอาไว้ ใต้อาณัติของตัวเองทันที
"ดะ เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนค่ะ พลอยขอไปอาบน้ำก่อน" เธอก็รู้ว่าเขามาเพียงทำเรื่องอย่างว่าเท่านั้น แต่ตอนนี้ยังไม่ได้อาบน้ำเลย พลอยใสไปเรียนมาทั้งวัน เธอไม่มั่นใจในกลิ่นกายของตัวเอง
"อย่าเรื่องมากได้ไหมวะ จัดการมันซะ"
คนที่ต้องการมาทำเรื่องอย่างว่า ทำตาหงุดหงิด เมื่อเห็นเธอปฎิเสธออกมาอย่างนั้น ก่อนที่จะลุกขึ้นเต็มความสูง และถอดกางเกงยีนส์ตัวเก่งพร้อมบ็อกเซอร์สีขาว เหวี่ยงไปกลางห้องอย่างรวดเร็ว
เอ็นหนาเด้งดึ๋งใสหน้าของพลอยใสทันที
หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายหนืดลงท้อง ก่อนจะครอบริมฝีปากสีสวย อมเข้าที่หัวบานหยักนั่น ทำให้ขารู้สึกดี เหมือนทุกครั้งที่เขา มาหาเธอ
"อาร์~~เสียวจังว่ะพลอย ยังทำดีเหมือนเดิม เร็วกว่านี้หน่อย เร็วอีก" ชายหนุ่มเอ่ยชมเธอก่อนจะรวบผมของหญิงสาวไปไว้ข้างหลัง กลัวเธอจะอมสิ่งนั้นไม่ถึงใจ
บวบ~บวบ~ ปากเล็กรูดแท่งร้อนเข้าออกเป็นจังหวะรัวเร็ว ก่อนที่คนตัวโตจะแหงนหงายใบหน้าขึ้นมองเพดาน และส่งเสียงกระเส่าออกมาว่า
"อาร์~~ซี๊ดด เสียวชิป ฮื้ม ซี๊ด สุดๆเลย..อาร์"
เขาครางไม่เป็นภาษา เมื่อโดนลิ้นเล็กเล่นงาน ตรงส่วนปลายหัวหยัก และดูดแท่งร้อนเข้าออกเป็นจังหวะรัวเร็ว ก่อนที่ก่อนที่ชายหนุ่มจะพ่นลาวาลงไปในปากสีสวย
และบังคับให้พลอยใสกลืนกินสิ่งนั้นลงไป
"แค่กๆ" หญิงสาวกลืนน้ำเหนียวหนืดลงในลำคอเหมือนอย่างที่เคย
ก่อนที่เขาจะเลื้อยตัวลงไปนอนราบ บนโซฟาตัวใหญ่ ภายในห้องรับแขก และจับชักรูดลำรักที่กำลังผงาดอยู่ตอนนี้ ก่อนจะบอกให้พลอยใสขึ้นไปนั่งอยู่ข้างบน
"ขึ้นมา ตอนนี้พี่อยากจะแตกในตัวเธอมากกว่า"
เสียงกระเส่าเอ่ยหญิงสาว พลอยใสก็ทำตามนั้น เธอขึ้นไปนั่งคร่อมบนกลางกายของชายหนุ่ม ก่อนจะจับสิ่งนั้น ส่งเข้าไปในโพรงนุ่มของตัวเอง
"ฮื่ม! เสียวมาก ขย่มลงมาแรงๆเลยพลอยใส"
นักแข่งหน้าหยก บอกกับคนบนร่าง พร้อมจับเอวคอดเล็ดของเธอ ให้ขย่มลงมาที่ตอปิโดลำเขื่องของตัวเอง พลางเร่งให้พลอยใสขย่มลงไปแรงๆ และมองใบหน้าอันบิดเบี้ยวของหญิงสาวอย่างชอบใจ
ก็เพราะว่าใบหน้าของพลอยใส ตอนขย่มลงบนตอปิโดของเขาอย่างนี้ มันเซ็กซี่จนมาเฟียหนุ่มต้องตบลงที่ก้นงอนงามแรงๆไปหนึ่งที ก่อนจะสบถคำหยาบออกมาว่า..
" ทำหน้าอ้อนขนาดนี้ สงสัยอยากโดนตอกมาหลายวัน"
พูดพลางขยำก้นงอนงามอย่างหมั่นเขี้ยว ก็ตอนนี้ภายในโพรงนุ่มของหญิงสาว มันระริกระรี้ เต้นตุบๆต้อนรับแท่งร้อนขนาดนี้ แสดงว่าหญิงสาวต้องการเขามากมาย
ถ้าอย่างนั้นเขาจะจัดให้หนำใจ มาเฟียหนุ่มควบคุมจังหวะ ด้วยการจับเอวคอดเล็กของพลอยใส ขย่มลงที่ตัวตนของเขาเป็นจังหวะเน้นๆ จนหญิงสาวรู้สึกจุกไปทั่วท้องน้อย ต้องขอร้องเขาออกไปว่า
"พะ พอ พอก่อนเถอะค่ะ พลอยจุก พลอยไม่ไหวแล้วจริงๆ"
เธอเริ่มอุทรณ์ต่อความรุนแรงในครั้งนี้ แต่มีหรือมาเฟียหนุ่มจะสนใจ ในเมื่อเขาจ่ายเงินให้เธอแล้ว ‘เขาก็จะเอาให้สมใจ’
ร่างบางเริ่มปัดมือหนาที่กำลังจับยกเอวคอดเล็กของเธอ ให้ห่างออกไป
เพราะมันเริ่มรุนแรงจนหญิงสาวแทบจะทนไม่ไหว ก็ขนาดของเขามันทั้งใหญ่ทั้งยาว ยิ่งตอนเขาเมากรึ่มๆอยู่อย่างนี้ ชายหนุ่มจะจับเธอร่วมรักหลายท่า ร่วมรักแบบเอาเป็นเอาตาย จนพลอยใสปวดร้าวไปหมดทั้งตัว
แต่ถึงยังไงก็ต้องทน เพราะเป็นเด็กในอุปการะของชายหนุ่ม เขาเป็นคนเลี้ยงดู เขาเป็นคนส่งเสียให้เธอเรียน เพื่อแลกกับสิ่งที่หญิงสาวต้องปรนเปรอ จะเรียกว่านางบำเรอก็ไม่ผิด
" อย่าสำออยน่ะ บอกให้พี่หยุด แต่น้ำเธอแตกเต็มร่องไปหมด ร่านขนาดนี้ จะให้พี่หยุดได้ยังไง"
ใบหน้าหล่อเหลา แต่วาจาร้ายกาจ ไม่เคยพูดจาให้เกียรติเธอเลย แต่พลอยใสก็ต้องอดทน เมื่อเขาพลิกตัวหญิงสาวลงไปใต้ร่าง และจัดการสิ่งนั้นเสียเอง
ปัก! ปัก! ปัก!
เสียงตอกอัดสะโพกสอบเข้ากับร่องรักสีสวย จนกลีบร่องปริ้นเข้าปริ้นออกตามแรงตอกอัดของคนตัวโต พลอยใสต้องรองรับอารมณ์ของเขาจนกระทั่งเสร็จสม และหลังจากนั้น ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้า มันก็เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่เขามา
"พี่คริสจะกลับแล้วเหรอคะ" พลอยใสเดินเข้าไปกอดเอวสอบเอาไว้แน่น พักนี้คริสเตียนโน่ ไม่ยอมนอนค้างคืนกับเธอเลย เขามาทำแค่เรื่องอย่างว่า พอเสร็จสมแล้วก็รีบกลับออกไป
และนานๆครั้งถึงจะมาหาเธอ พักหลังๆมานี้ คริสเตียนโน่เปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนไปจนใจหาย พลอยใสไม่รู้ว่าเขาเปลี่ยนไปเพราะอะไร หรืออาจจะเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น คนที่มีข่าวลือว่าเป็นคู่หมั้นของเขา และ กำลังจะแต่งงานกัน
" พี่ คริส" หญิงสาวเรียกชายหนุ่มเอาไว้ ก่อนที่คริสเตียนโน จะเดินออกจากห้องไป
"มีอะไร"เสียงดุออกจะติดห้วนเล็กน้อย ปกติเขาก็ไม่ค่อยจะพูดดีกับพลอยใสอยู่แล้ว ยิ่งรู้สึกเหมือนหญิงสาว กำลังทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ชายหนุ่มยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
"พลอย… พลอยได้ข่าวว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" เธอตัดสินใจถามออกไปตรงๆ พลอยใสได้ยินข่าวว่า คริสเตียนโน่กับสาวไฮโซลูกท่านเจ้าสัว กำลังจะแต่งงานกัน
"เธอทำตัวล้ำเส้นไปนะพลอยใส ถ้าอยากอยู่ด้วยกัน อย่ามาล้ำเส้นพี่"
เขาหันมาบอกเธอเสียงดุ หญิงสาวเม้มปากแน่น เธอจำได้ดี ห้ามหึง ห้ามหวง ห้ามล้ำเส้นเรื่องส่วนตัวของเขา แต่ทว่าตอนนี้
"ถ้าพลอยบอกว่า พลอยกำลังท้องล่ะคะ" เธอตัดสินใจบอกไปตรงๆ พอได้ยินอย่างนั้น คนตัวโตหยุดชะงัก นิ่งไปชั่วครู่
"มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเธอเสียงดัง ก่อนจะเดินเลี่ยงไปที่หน้าต่างอย่างโมโห เขาไม่ควรมาหาเธอเลย น่าจะหยุดความสัมพันธ์กับพลอยใส ไปตั้งนานแล้ว
"แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ แล้วเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา"
"พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก"
"พลอยรู้ค่ะ แต่พลอย พลอยลืมกินยาคุม" หญิงสาวแก้ตัวออกไป ชายหนุ่มขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน ก่อนจะทุบหน้าต่างดัง ปัง! และหันมาถามเธอว่า
" เธอปล่อยให้ตัวเองท้องได้ยังไงพลอยใส เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน"
คำพูดของคนตรงหน้า ทำให้พลอยใสน้ำตาร่วงเผาะออกมาทันที เพราะอย่างนี้ไง เพราะรู้ว่าเขากำลังจะกลายเป็นของคนอื่น เธอจึงแกล้งลืมกินยาคุม
พลอยใสรักคริสเตียนโน่ และคิดว่าการปล่อยให้ตัวเองท้อง มันจะรั้งเขาเอาไว้ได้
แต่..ทว่า
"ในเมื่อเธอทำผิดพลาด ก็ไปจัดการมันเสีย และอย่าไปหาพี่ถ้าไม่จำเป็น"
หลังฝากลูกไว้กับพิมพ์ใจ พลอยใสก็มานอนเฝ้าคริสเตียนโน่ ที่โรงพยาบาล เธอนอนมองใบหน้าหล่อเหลา ของคนที่ยังไม่ฟื้น และหวนคิดถึงความหลังในครั้งนั้นที่เจอกัน เธอเจอกับคริสเตียโน่ ที่สนามแข่งรถยนต์ และตกหลุมรักชายหนุ่มทันที คริสเตียโน่เป็นคนรูปหล่อ เป็นนักแข่งที่สาวๆต่างกรี๊ดกร๊าดกันทั่วทั้งสนาม และเธอก็เหมือนกัน ในตอนนั้น ชายหนุ่ม เป็นนักแข่งที่มีสาวๆล้อมรอบกายมากมาย พลอยใสจึงได้แต่แอบมอง และแล้วเธอก็ได้ถือร่มให้กับเขา นั่นเป็นครั้งแรกที่คุยกัน หลังจากนั้นเขาก็จองให้เธอเป็นพริตตี้ถือร่มประจำตัว และกลายมาเป็นความสัมพันธ์ในที่สุด หญิงสาวนอนมองใบหน้าอันหล่อเหลาของคริสเตียนโน่ จนกระทั่งตัวเผลอหลับไป ตอนเช้าวันต่อมา" พลอย อย่าเป็นอะไรนะพลอย" เสียงคนไข้ที่เพิ่งฟื้น ละเมอหาพลอยใสทันทีที่รู้สึกตัว แต่ทว่าหญิงสาวก็ยังคงนอนหลับอยู่ข้างเตียง" พลอย พลอยอย่าเป็นอะไรนะ พี่ขอโทษ" เขานอนละเมอเรียกเธออีกครั้ง ทำให้พลอยใสได้ยิน และรีบถลาเข้าไปดู"พี่คริสคะ พลอยอยู่นี่ พลอยอยู่ตรงนี้ค่ะ" เธอได้ยินว่าเขาเรียกหา จึงเข้าไปจับมือของชายหนุ่ม เอามาแนบแก้มของตัวเองทันที" พลอย พลอยไม่เป็นไรใช่ไหม" เขาพูดเห
" พี่คริสคะ พี่คริสคะ พี่มาโนช ช่วยพี่คริสด้วย" พลอยใสเรียกมาโนช ที่กำลังเก็บปืน หลังยิงเดือนหยาดไปหลายนัด เขาวิ่งเข้ามา เจอตอนที่เธอลั่นไกรยิงใส่พลอยใสพอดี แต่คริสเตืยนโน่วิ่งเข้าไปบังเธอเอาไว้ ทำให้ชายหนุ่มรับกระสุนนั้นแทน ในตอนนี้ร่างของคริสเตียนโน่ค่อยๆทรุดลงกับพื้น พร้อมเอามือกุมแผล ที่กำลังลังมีเลือดไหลออกมา" เรียกรถพยาบาลเร็ว" มาโนชหันไปบอกบอดี้การ์ดคนอื่นๆ ให้เรียกรถพยาบาล และในขณะที่ทุกคนเดินออกจากห้อง เพื่อพาคริสเตียนโน่ไปส่งโรงพยาบาลนั้น ป้าละอองดาวยังคงนั่งกอดร่างของหลานสาวท่ามกลางความชุลมุน เธอมีหลานสาวคนเดียว พ่อแม่ของเดือนหยาด ตายไปตั้งแต่เล็ก ละอองดาวจึงพาหลานสาว เข้ามาในบ้านหลังนี้ และคุณจรรยาท่านก็ใจดี ชุบเลี้ยงให้ทุนการศึกษา เหมือนดังลูกหลานคนหนึ่งเลยทีเดียว จนกระทั่งแตกวัยสาว เดือนหยาดเกิดตกหลุมรักคริสเตียนโน่ ป้าละอองดาวก็เคยเตือนแล้ว ว่าอย่ามักใหญ่ไฝ่สูง เพราะมันไม่ทางเป็นไปได้ แต่หลานสาวก็ยังไม่ฟัง จนกระทั่งเกิดเรื่องอย่างวันนี้ และในขณะที่ละอองดาวกอดร่างของเดือนหยาดอยู่นั้น จรรยาที่มีสติที่สุด หันไปบอกสาวใช้ว่า"โทรหาคุณคาเรนและพาฉันไปส่งโรงพยาบาลที " เธอบ
"กรี๊ด ! ใครจะไปเป็นชู้กับพลอยใสยะ ฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอกย่ะ มันผิดผี" เมื่อโดนหาว่าเป็นชู้กับผู้หญิง เมธีปรี๊ดแตกขึ้นมาทันที ว่าจะเก๊กแมนแล้วนะ แต่ก็หลุดตั้งแต่หน้าประตู"เรื่องนี้ ฉันอธิบายได้นะคุณคริส ฉันกับพลอยใส เป็นแค่เพื่อนกัน วันนั้นนังพลอยมันแค่เข้าไปช่วย ฉันออกมา" "นี่มันอะไรกันพลอยใส" คริสเตียนโน่ไม่เข้าใจ เขาจึงหันไปถามพลอยใส ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน เมธีคงโดนชกจนสลบไปแล้ว แต่ทุกวันนี้เขาดีขึ้นมาก และพร้อมรับฟังคำอธิบายของเธอ"พลอยกับเคที่เป็นแค่เพื่อนกันจริงๆค่ะ เราเป็นอย่างอื่นกันไม่ได้หรอก เพราะเคที่เขาชอบผู้ชาย ที่วันนั้นเดือนหยาดเห็น มันเป็นเพราะว่าเคที่โดนมอมยา โดนพาไปรูดทรัพย์ เขาเลยโทรบอกให้พลอย ไปรับออกมาจากโรงแรม พลอยพาเพื่อนเดินมาขึ้นแท็กซี่ที่หน้าโรงแรม แต่ไม่คิดว่าจะมีคนไปดักถ่ายรูป""ไม่จริง ฉันไม่ได้ดักถ่ายรูป ฉันแค่ไปเดินห้าง แล้วก็เจอพวกแก" เดือนหยาดโพล่งออกไป"แล้วทำไม เธอไม่เคยอธิบายให้พี่ฟัง" ชายหนุ่มพึ่งจะรู้ความจริง เขาหลงเชื่อเดือนหยาดมาตั้งนาน มันเป็นเพราะความโง่ของเขาแท้ๆ ที่เกือบจะทำให้เสียทั้งลูกและเมีย"เรื่องนั้นช่างมันเถอะค่ะ เพราะเรื่องเดือนหยา
สองสามวันต่อมา พลอยใสสังเกตเห็นอาการของจรรยา ทรุดลงเรื่อยๆ และเดือนหยาดทำตัวแปลกขึ้นทุกวัน เธอทำลับๆล่อๆโดยเฉพาะยารักษาจรรยานั้น หญิงสาวเอาไปเก็บไว้ในห้องพักของตัวเองแทนที่จะเก็บเอาไว้ในห้องพักของผู้ป่วยเหมือนอย่างที่เคย ด้วยความสงสัย พลอยใสจึงหาจังหวะ เข้าไปในห้องของจรรยา เวลาที่เดือนหยาดนำยามาให้ท่านรับประทาน ซึ่งพลอยใสคอยสังเกตจนรู้ดีว่า เดือนหยาดจะขึ้นไปข้างบน และให้ยาท่านเวลาไหน และในขณะที่เดือนหยาดกำลังจัดยาลงถ้วยใบเล็กๆอยู่นั้น เธอจึงแกล้ง เปิดประตู และแกล้งเดินเสียหลักไปชนเขาอย่างจังเพล้ง! ถ้วยสแตนเลสที่อยู่ในมือของเดือนหยาบร่วงหล่นลงพื้นทันทีและยาเม็ดเล็กๆก็กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นเดือนหยาดหันมาตวาดพลอยใสเสียงดังลั่น"โอ๊ย! ทำบ้าอะไรของเธอ อยู่ดีๆก็เดินมาชนฉันทำไม" พลอยใสทำท่าก้มหัวให้ก่อนจะลุกลี้ลุกลนก้มลงไปเก็บยาที่หล่นกระจัดกระจายอยู่ตามพื้น คืนมาให้กับเธอ" ขอโทษค่ะๆเดี๋ยวฉันเก็บคืนให้" หญิงสาวทำท่าทางลุกลี้ลุกลน รีบเก็บถ้วยสแตนเลสใส่ถาด และรีบควานหายาที่หล่นอยู่ตรงพื้น มาคืนให้หญิงสาวก่อนทำท่าจะเดินออกไป" มันไม่ครบ อีกเม็ดหนึ่งอยู่ไหน" เดือนหยาด หันมาตวาดเสียงดุอีก
"แต่งครับ ผมจะแต่งงานกับพลอยใส" คริสเตียนโน่ตอบสั้นๆ พลอยใสหันไปมองหน้าพ่อของลูก อย่างประหลาดใจ ทำไมมันดูง่ายจัง ทำไมเขา ตอบรับแต่งงานง่ายๆ เหมือนไม่เกรงใจ เรื่องที่ผ่านมาเลย เรื่องรูปที่เดือนหยาดนำมาให้ดู เธอกับเขา ยังไม่ได้เคลียร์ใจกันเลย แต่ชายหนุ่มบอกว่า"ผมจะแต่งงานกับพลอยใสครับ ผมอยากแก้ไขความผิดเรื่องในอดีต และอยากให้ลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์" คำตอบมันเหมือนจะดี แต่พลอยใสยังทำหน้าเศร้า ทำไมเขาไม่บอกว่ารักเธอเลย หรือเขาแค่อยากแต่งงานกับเธอเพียงเพราะลูกเท่านั้น ยิ่งคิดมันยิ่งรู้สึดน้อยใจ ถ้าหากไม่มีลูกเขาคงไม่แต่งงานกับเธอใช่ไหม คนมันมีปมอยู่ในหัวใจอยู่แล้ว และผมนั้นยังไม่ได้เคลียร์เสียที คำขอโทษแบบจริงใจเขาก็ไม่เคยมีให้เธอสักครั้ง แล้วจะให้แต่งงานกันไปได้ยังไง "แล้วพลอยใสล่ะ พลอยยินดีที่จะเริ่มต้นใหม่กับพี่เขาหรือเปล่า" จรรยาหันไปถามลูกสะใภ้ พลอยใสกำลังคิดหาคำตอบ แต่เธอไม่รู้จะปฏิเสธว่ายังไง จึงโยนการตัดสินใจให้กับคนเป็นแม่ เพราะถึงยังไง พิมพ์ใจก็คือแม่ของเธอ"เรื่องแต่งงานพลอยคงต้องถามแม่ก่อนค่ะ" เธอเอาแม่ขึ้นมาอ้าง เผื่อพิมพ์ใจจะเรียกสินสอดแพงๆจนฝ่ายนั้นรับไม่ได้ จะได้ล้มเล
ชายหนุ่มเดินมาถึงเรือนหลังเล็ก เห็นพลอยใสกำลังทำอาหารเช้าอยู่พอดี หมับ! เขาคว้าเอวคอดเข้ามากอด ก่อนจะกระซิบข้างหูของเธอว่า "ตื่นก่อนทำไมไม่ปลุก" กระซิบพลางถูไถใบหน้าอยู่ข้างแก้มเหมือนเป็นลูกแมว "อุ๊ย! ตะเถนหก" ยายพิมพ์ใจ กำลังเดินเข้ามาในครัว เห็นภาพคนทั้งคู่ถึงกับอุทานว่าตะเถนหกเลยทีเดียว " เออ พ่อคริสมาแต่เช้าเลยนะ" ว่าจะไม่ทัก แต่เขาก็รู้ตัวแล้ว เลยทักออกไปแบบงงๆ ดีกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ยายพิมพ์คิดในใจ " คุณ ออกไปได้แล้ว" พลอยใสใช้ศอกกระทุ้งสีข้างใครบางคนให้ถอยออกไป " เมื่อคืนยังเรียกพี่ ตอนนี้เรียกคุณแล้วเหรอ" ชายหนุ่มทวงถาม เขาไม่ยอมออกไปไหนทั้งนั้น คนที่ควรออกไป คือยายพิมพ์ ที่มาขัดจังหวะต่างหาก และดูเหมือนยายพิมพ์จะรู้ตัว จึงบอกลูกสาวว่า " งั้นแม่ออกไปรอที่หน้าบ้านนะ ทำช้าๆก็ได้ แม่ยังไม่หิว" ว่าแล้วก็รีบพาตัวเองออกไป คริสเตียนโน่จึงหมุนตัวของพลอยใส เข้ามาหาตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะเชยทางหญิงสาวขึ้นมาสบตา " เป็นอะไร" เขาเอ่ยถามเธอ เมื่อคืนยังเรียกร้องให้เขาช่วยเหลืออยู่เลย ทำไมวันนี้ถึงมึนตึงใส่กัน " ไม่มีอะไรค่ะ คุณออกไปก่อนเถอะ" พลอยใส่เคอะเขินจนรู้สึกประหม่า ไม่รู้จ
Comments