"พลอยกำลังท้องล่ะคะ" คริสเตียนโน่หยุดชะงักไปชั่วครู่ "มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเสียงเยือกเย็น "พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก" สายตาดุ หันมามองเธออย่างตำหนิ "แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ และเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา" "ไปจัดการตัวเองเสีย เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" หกปีต่อมา "พี่มีข้อเสนอให้พลอยนะ ถ้าหากตรวจ ดีเอ็นเอ ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่จริง พี่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา พี่พร้อมจะมอบเงินให้พลอย พลอยอยากได้เท่าไหร่ พลอยว่ามาเลย" หึ! มอบเงินให้อย่างนั้นเหรอ พลอยใสหัวเราะในลำคอ ผู้ชายคนนี้กำลังจะเอาเงินซื้อเธอ เอาเงินซื้อความเป็นแม่ ซื้อความรู้สึกที่เสียใจ เสียเวลามาตั้งหกปี "เก็บเงินคุณเอาไว้เถอะค่ะ เงินของคุณมันซื้อความรู้สึกของฉันไม่ได้ มันซื้อเวลา มันซื้อโอกาสที่ฉันเสียไปไม่ได้ ในเมื่อตอนนั้นคุณเลือกเขา คุณเลือกผู้หญิงคนนั้น คุณอยากมีลูก คุณก็ไปมีกับแฟนคุณสิ จะมาอะไรกับพวกเรา" #ในวันที่เข้มแข็งฉันจะไม่มีวันเสียน้ำตา #คุณแม่เลี้ยงเดี๋ยวสายสตรอง
ดูเพิ่มเติมเรื่องในอดีตเมื่อหลายปีก่อน
"พี่คริส" พลอยใสร้องเรียกคริสเตียนโน่เสียงดังอย่างดีใจ นานแล้วที่เขาไม่มาหาเธอ หญิงสาวรีบวางกระเป๋าและหนังสือเพราะพึ่งกลับจากมหาวิทยาลัย เดินตรงเข้าไปหาชายหนุ่มที่นั่งรออยู่บนโซฟาทันที
"พลอยคิดถึงพี่จังเลยค่ะ" เธอพรมจูบไปทั่วใบหน้าหล่ออย่างแสนรัก และเขาก็ยอมให้หญิงสาวกอดจูบอย่างง่ายดาย
แกว๊ก!
มือหนากระชากเสื้อนักศึกษาของเธอออกจนขาดวิ่น
"เบาๆสิคะ เสื้อพลอยขาดหมดแล้ว"
กี่ครั้งแล้วที่คริสเตียนโน่ กระชากเสื้อนักศึกษาของเธอจนขาดวิ่นขนาดนี้ แต่เขาไม่สนใจ ชายหนุ่มสนใจหน้าอกไซส์ 38' ที่มันห่อหุ้มด้วยบราเซียสีแดงของเธอนี่ต่างหาก
" อือ~~ อาห์ ~ยะ อย่าพึ่งสิคะ พลอยยังไม่ได้อาบน้ำเลย"
เธอเอ่ยบอกชายหนุ่มให้หยุดก่อน พร้อมกันนั้นนิ้วเรียวสวยของหญิงสาว ก็จิกเข้าที่บ่าไหล่ของชายหนุ่ม เพราะเขาเริ่มรุกโดยการดูดจุกสีหวานอย่างเมามันส์
ก็หุ่นของพลอยใสมันน่ารักน่าฟัด จนมาเฟียหนุ่มเลี้ยงดูมาหลายปี และตอนนี้มือหนากำลังดึงแพนตี้ออกจากเรียวขาสวย เตรียมจะรุกเธอเต็มที่ ชายหนุ่มผลักร่างบางให้นอนราบลงไป ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างเล็กเอาไว้ ใต้อาณัติของตัวเองทันที
"ดะ เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนค่ะ พลอยขอไปอาบน้ำก่อน" เธอก็รู้ว่าเขามาเพียงทำเรื่องอย่างว่าเท่านั้น แต่ตอนนี้ยังไม่ได้อาบน้ำเลย พลอยใสไปเรียนมาทั้งวัน เธอไม่มั่นใจในกลิ่นกายของตัวเอง
"อย่าเรื่องมากได้ไหมวะ จัดการมันซะ"
คนที่ต้องการมาทำเรื่องอย่างว่า ทำตาหงุดหงิด เมื่อเห็นเธอปฎิเสธออกมาอย่างนั้น ก่อนที่จะลุกขึ้นเต็มความสูง และถอดกางเกงยีนส์ตัวเก่งพร้อมบ็อกเซอร์สีขาว เหวี่ยงไปกลางห้องอย่างรวดเร็ว
เอ็นหนาเด้งดึ๋งใสหน้าของพลอยใสทันที
หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายหนืดลงท้อง ก่อนจะครอบริมฝีปากสีสวย อมเข้าที่หัวบานหยักนั่น ทำให้ขารู้สึกดี เหมือนทุกครั้งที่เขา มาหาเธอ
"อาร์~~เสียวจังว่ะพลอย ยังทำดีเหมือนเดิม เร็วกว่านี้หน่อย เร็วอีก" ชายหนุ่มเอ่ยชมเธอก่อนจะรวบผมของหญิงสาวไปไว้ข้างหลัง กลัวเธอจะอมสิ่งนั้นไม่ถึงใจ
บวบ~บวบ~ ปากเล็กรูดแท่งร้อนเข้าออกเป็นจังหวะรัวเร็ว ก่อนที่คนตัวโตจะแหงนหงายใบหน้าขึ้นมองเพดาน และส่งเสียงกระเส่าออกมาว่า
"อาร์~~ซี๊ดด เสียวชิป ฮื้ม ซี๊ด สุดๆเลย..อาร์"
เขาครางไม่เป็นภาษา เมื่อโดนลิ้นเล็กเล่นงาน ตรงส่วนปลายหัวหยัก และดูดแท่งร้อนเข้าออกเป็นจังหวะรัวเร็ว ก่อนที่ก่อนที่ชายหนุ่มจะพ่นลาวาลงไปในปากสีสวย
และบังคับให้พลอยใสกลืนกินสิ่งนั้นลงไป
"แค่กๆ" หญิงสาวกลืนน้ำเหนียวหนืดลงในลำคอเหมือนอย่างที่เคย
ก่อนที่เขาจะเลื้อยตัวลงไปนอนราบ บนโซฟาตัวใหญ่ ภายในห้องรับแขก และจับชักรูดลำรักที่กำลังผงาดอยู่ตอนนี้ ก่อนจะบอกให้พลอยใสขึ้นไปนั่งอยู่ข้างบน
"ขึ้นมา ตอนนี้พี่อยากจะแตกในตัวเธอมากกว่า"
เสียงกระเส่าเอ่ยหญิงสาว พลอยใสก็ทำตามนั้น เธอขึ้นไปนั่งคร่อมบนกลางกายของชายหนุ่ม ก่อนจะจับสิ่งนั้น ส่งเข้าไปในโพรงนุ่มของตัวเอง
"ฮื่ม! เสียวมาก ขย่มลงมาแรงๆเลยพลอยใส"
นักแข่งหน้าหยก บอกกับคนบนร่าง พร้อมจับเอวคอดเล็ดของเธอ ให้ขย่มลงมาที่ตอปิโดลำเขื่องของตัวเอง พลางเร่งให้พลอยใสขย่มลงไปแรงๆ และมองใบหน้าอันบิดเบี้ยวของหญิงสาวอย่างชอบใจ
ก็เพราะว่าใบหน้าของพลอยใส ตอนขย่มลงบนตอปิโดของเขาอย่างนี้ มันเซ็กซี่จนมาเฟียหนุ่มต้องตบลงที่ก้นงอนงามแรงๆไปหนึ่งที ก่อนจะสบถคำหยาบออกมาว่า..
" ทำหน้าอ้อนขนาดนี้ สงสัยอยากโดนตอกมาหลายวัน"
พูดพลางขยำก้นงอนงามอย่างหมั่นเขี้ยว ก็ตอนนี้ภายในโพรงนุ่มของหญิงสาว มันระริกระรี้ เต้นตุบๆต้อนรับแท่งร้อนขนาดนี้ แสดงว่าหญิงสาวต้องการเขามากมาย
ถ้าอย่างนั้นเขาจะจัดให้หนำใจ มาเฟียหนุ่มควบคุมจังหวะ ด้วยการจับเอวคอดเล็กของพลอยใส ขย่มลงที่ตัวตนของเขาเป็นจังหวะเน้นๆ จนหญิงสาวรู้สึกจุกไปทั่วท้องน้อย ต้องขอร้องเขาออกไปว่า
"พะ พอ พอก่อนเถอะค่ะ พลอยจุก พลอยไม่ไหวแล้วจริงๆ"
เธอเริ่มอุทรณ์ต่อความรุนแรงในครั้งนี้ แต่มีหรือมาเฟียหนุ่มจะสนใจ ในเมื่อเขาจ่ายเงินให้เธอแล้ว ‘เขาก็จะเอาให้สมใจ’
ร่างบางเริ่มปัดมือหนาที่กำลังจับยกเอวคอดเล็กของเธอ ให้ห่างออกไป
เพราะมันเริ่มรุนแรงจนหญิงสาวแทบจะทนไม่ไหว ก็ขนาดของเขามันทั้งใหญ่ทั้งยาว ยิ่งตอนเขาเมากรึ่มๆอยู่อย่างนี้ ชายหนุ่มจะจับเธอร่วมรักหลายท่า ร่วมรักแบบเอาเป็นเอาตาย จนพลอยใสปวดร้าวไปหมดทั้งตัว
แต่ถึงยังไงก็ต้องทน เพราะเป็นเด็กในอุปการะของชายหนุ่ม เขาเป็นคนเลี้ยงดู เขาเป็นคนส่งเสียให้เธอเรียน เพื่อแลกกับสิ่งที่หญิงสาวต้องปรนเปรอ จะเรียกว่านางบำเรอก็ไม่ผิด
" อย่าสำออยน่ะ บอกให้พี่หยุด แต่น้ำเธอแตกเต็มร่องไปหมด ร่านขนาดนี้ จะให้พี่หยุดได้ยังไง"
ใบหน้าหล่อเหลา แต่วาจาร้ายกาจ ไม่เคยพูดจาให้เกียรติเธอเลย แต่พลอยใสก็ต้องอดทน เมื่อเขาพลิกตัวหญิงสาวลงไปใต้ร่าง และจัดการสิ่งนั้นเสียเอง
ปัก! ปัก! ปัก!
เสียงตอกอัดสะโพกสอบเข้ากับร่องรักสีสวย จนกลีบร่องปริ้นเข้าปริ้นออกตามแรงตอกอัดของคนตัวโต พลอยใสต้องรองรับอารมณ์ของเขาจนกระทั่งเสร็จสม และหลังจากนั้น ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้า มันก็เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่เขามา
"พี่คริสจะกลับแล้วเหรอคะ" พลอยใสเดินเข้าไปกอดเอวสอบเอาไว้แน่น พักนี้คริสเตียนโน่ ไม่ยอมนอนค้างคืนกับเธอเลย เขามาทำแค่เรื่องอย่างว่า พอเสร็จสมแล้วก็รีบกลับออกไป
และนานๆครั้งถึงจะมาหาเธอ พักหลังๆมานี้ คริสเตียนโน่เปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนไปจนใจหาย พลอยใสไม่รู้ว่าเขาเปลี่ยนไปเพราะอะไร หรืออาจจะเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น คนที่มีข่าวลือว่าเป็นคู่หมั้นของเขา และ กำลังจะแต่งงานกัน
" พี่ คริส" หญิงสาวเรียกชายหนุ่มเอาไว้ ก่อนที่คริสเตียนโน จะเดินออกจากห้องไป
"มีอะไร"เสียงดุออกจะติดห้วนเล็กน้อย ปกติเขาก็ไม่ค่อยจะพูดดีกับพลอยใสอยู่แล้ว ยิ่งรู้สึกเหมือนหญิงสาว กำลังทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ชายหนุ่มยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
"พลอย… พลอยได้ข่าวว่าพี่กำลังจะแต่งงาน" เธอตัดสินใจถามออกไปตรงๆ พลอยใสได้ยินข่าวว่า คริสเตียนโน่กับสาวไฮโซลูกท่านเจ้าสัว กำลังจะแต่งงานกัน
"เธอทำตัวล้ำเส้นไปนะพลอยใส ถ้าอยากอยู่ด้วยกัน อย่ามาล้ำเส้นพี่"
เขาหันมาบอกเธอเสียงดุ หญิงสาวเม้มปากแน่น เธอจำได้ดี ห้ามหึง ห้ามหวง ห้ามล้ำเส้นเรื่องส่วนตัวของเขา แต่ทว่าตอนนี้
"ถ้าพลอยบอกว่า พลอยกำลังท้องล่ะคะ" เธอตัดสินใจบอกไปตรงๆ พอได้ยินอย่างนั้น คนตัวโตหยุดชะงัก นิ่งไปชั่วครู่
"มันเป็นไปได้ยังไง" เขาหันมาถามเธอเสียงดัง ก่อนจะเดินเลี่ยงไปที่หน้าต่างอย่างโมโห เขาไม่ควรมาหาเธอเลย น่าจะหยุดความสัมพันธ์กับพลอยใส ไปตั้งนานแล้ว
"แต่พลอยก็ท้องแล้วนะคะ แล้วเด็กคนนี้เป็นลูกของเรา"
"พี่บอกแล้วใช่ไหม ถ้าอยากอยู่ด้วยกันห้ามมีเด็ก"
"พลอยรู้ค่ะ แต่พลอย พลอยลืมกินยาคุม" หญิงสาวแก้ตัวออกไป ชายหนุ่มขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน ก่อนจะทุบหน้าต่างดัง ปัง! และหันมาถามเธอว่า
" เธอปล่อยให้ตัวเองท้องได้ยังไงพลอยใส เธอก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน"
คำพูดของคนตรงหน้า ทำให้พลอยใสน้ำตาร่วงเผาะออกมาทันที เพราะอย่างนี้ไง เพราะรู้ว่าเขากำลังจะกลายเป็นของคนอื่น เธอจึงแกล้งลืมกินยาคุม
พลอยใสรักคริสเตียนโน่ และคิดว่าการปล่อยให้ตัวเองท้อง มันจะรั้งเขาเอาไว้ได้
แต่..ทว่า
"ในเมื่อเธอทำผิดพลาด ก็ไปจัดการมันเสีย และอย่าไปหาพี่ถ้าไม่จำเป็น"
"เดี๋ยวก่อนสิพลอยใส" คริสเตียนโน่ยังเดินตามเธอเข้ามา "พี่ไม่เชื่อว่ามันจะเป็นอย่างนั้น พี่ไม่เชื่อว่าพลอยจะทำได้ลงคอ" "ทำไมไม่เชื่อล่ะคะ ก็คุณบอกให้ฉันไปเอาออกเอง เด็กที่คุณไม่ต้องการ คุณจะถามหาเขาอีกทำไม" ความแค้นมันฝังอยู่ในใจจนจุกอก แต่พลอยใส พยายามไม่แสดงมันออกมา การเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงลูกเพียงคนเดียวมันลำบากแค่ไหนใครจะรู้ อยู่ดีดีเขาจะมาถามหาลูกของเธอ มันจะง่ายไปนะ "พี่.." เขาไม่รู้จะบอกยังไง มันดูเห็นแก่ตัวมาก ถ้าบอกว่าอยากจะเจอเด็กนั่น เพราะว่าแม่ของตัวเองกำลังตรอมใจ " ตอนนี้พี่แค่อยากจะรับผิดชอบ""รับผิดชอบเหรอคะ นี่ฉันหูเพี้ยนไปหรือเปล่า ผ่านมาตั้งหกปี จะมารับผิดชอบอะไรตอนนี้" เธอส่งยิ้มหยันให้คนตรงหน้า รับผิดชอบอย่างนั้นเหรอ ผ่านมาตั้งหกปี ต่อมสำนึกชั่วดีพึ่งจะเริ่มทำงาน"แสดงว่าเด็กคนนั้นยังอยู่จริงๆ""ไม่ค่ะ ไม่อยู่ ไม่มีเด็กคนไหนทั้งนั้น ถอยไปค่ะ ฉันจะทำงาน" พลอยใสยืนยันเสียงหนักแน่น แต่อีกคนก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี"พี่มีข้อเสนอให้พลอยนะ ถ้าหากตรวจ ดีเอ็นเอ ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของพี่จริง พี่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา พี่พร้อมจะมอบเงินให้พลอย พลอยอยากได้เท่าไหร่ พลอยว่ามาเลย
ส่วนทางด้านพลอยใส เธอเปิดประตูเข้ามาในห้องเล็กๆที่เช่าเอาไว้พักอาศัยตามลำพัง เธอเดินทางเข้ากรุงเทพอีกครั้ง เพราะเส้นทางคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ต่างจังหวัด มันไม่ง่ายนัก หลังคลอดลูกพลอยใสก็ไม่ได้ทำงานอะไรอยู่เป็นปี เพราะอยู่ในช่วงพักฟื้นและต้องให้นมเจ้าตัวเล็ก หลังจากนั้นก็เริ่มขยับขยายขายของในตลาด แต่มันก็ไม่พอกิน เลยตัดสินใจ เข้ามาทำงานในกรุงเทพอีกครั้งหนึ่ง แรกๆงานโชว์เงือกของเธอมีให้ทำแทบจะทุกวัน แต่ทว่าหลังๆพอเศษฐกิจไม่ดีเหลือแค่วันเสาร์กับอาทิตย์ พลอยใสจึงดิ้นรนหางานทำเพิ่ม งานที่เธอคิดได้คือไปเป็นสาวนั่งดริ้ง เพราะเห็นไนท์คลับที่อยู่ไม่ไกลจากห้องเช่าเท่าไหร่นัก เธอตัดสินใจไปสมัครงานแบบไม่ลังเล ชีวิตมันผ่านอะไรมามาก มันไม่มีอะไรที่จะต้องเสียหายแล้วหละ หญิงสาวบอกตัวเอง ก่อนที่จะเดินหน้าไปสมัครงาน แต่ทว่าดันไปเจอเจ้ากรรมนายเวรเฮ้อ!! หญิงสาวถอนหายใจแรงๆก่อนจะลุกไปอาบน้ำ จะได้หลับนอนเสียทีครืด~ครืด~ แต่ในขณะนั้นเองโทรศัพท์เครื่องเก่าก็มีสายโทรเข้ามา พลอยใสกดยิ้มมุมปากแล้วกดรับ"ว่าไงจ้ะ เคที่" เคที่หรือว่าเมธี เพื่อนสนิทที่ร่างกายเป็นชาย แต่หัวใจเป็นผู้หญิงโทรเข้ามา"พรุ่งนี้มีงาน
สามชั่วโมงต่อมา หลังจากที่พลอยใสนั่งตรวจบัญชีแบบงงๆ เพราะห่างหายจากการนับตัวเลขไปนานแล้ว ตั้งแต่หอบท้องกลับไปอยู่บ้านในคราวนั้น เธอก็ไม่เคยทำงานในออฟฟิศเลยสักครั้ง สายงานที่เธอทำ นอกจากงานแสดงโชว์ ก็เป็นแม่ค้าขายน้ำปั่นในตลาดเท่านั้นแหละ แต่มันขายไม่ดี เลยต้องหนีเข้ามาหางานอื่นทำ"น้องพลอยไม่เข้าใจตรงไหน ถามพี่ได้นะครับ" มาโนชเดินเข้ามาสอนงานพลอยใส ถึงในห้องของเจ้านายบอกให้เป็นลูกน้องเขา แต่ให้เข้ามาทำงานในห้องนี้ มาโนชก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน"ขอบคุณค่ะพี่โนช" พลอยใสระบายรอยยิ้มอ่อนๆก่อนจะถามมาโนชเป็นข้อๆตามที่ตัวเองไม่เข้าใจ และบอดี้การ์ดคนนั้น ก็สอนงานเธออย่างดี อันที่จริงมาโนชไม่ได้เป็นแค่บอดี้การ์ด แต่เป็นมือขวาที่คอยดูแลงานให้คริสเตียนโน่มากกว่า เพราะเป็นคนซื่อสัตย์ดูแลเจ้านายแบบมอบกายถวายชีวิต คริสเตียนโน่เลยให้ดูแลทางด้านการเงินแทนของตัวเอง "แล้วน้องพลอยมีอะไร ไม่เข้าใจอีกไหมครับ" "ตรงนี้ค่ะพี่โนช ช่วยอธิบายอีกทีได้ไหมคะ" พลอยใสบอกคนตรงหน้าพร้อมระบายยิ้มอ่อนๆออกมาอีกครั้ง ซึ่งมันขัดลูกกะตาของคนเป็นเจ้านาย ที่นั่งดูอยู่ตรงนั้นนัก คำก็พี่โนช สองคำก็พี่โนช ทีกับเขาพูดคุณพูดฉัน ทำ
ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นคริสเตียนโน่ตัดสินใจทิ้งเมียบำเรออย่างไร้เยื่อใย เพื่อแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่ที่พ่อแม่เลือกให้ ผู้หญิงที่คู่ควรอย่าง'ชลดา ' แต่ทว่าก่อนแต่งงานไม่ถึงอาทิตย์ เขากลับประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนนั้นชายหนุ่มไปแข่งรถที่มาเลเซีย รถของเขาเกิดอุบัติเหตุพลิกคว่ำตอนแข่งขัน ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาท่ามกลางข่าวร้าย ขาเดินไม่ได้ ต้องกลายเป็นคนพิการนั่งรถเข็นตลอดชีวิตคู่หมั้นสาวที่เขาหมายปองทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย ชลดาให้เหตุผลว่า เธอยังสาว ยังสวย เธอรับไม่ได้ที่จะต้องแต่งงานกับชายพิการอย่างคริสเตียนโน่ ถึงแม้ว่าจะหมั้นหมาย ใกล้ถึงงานพิธีแล้วก็ตาม หญิงสาวยืนยันที่จะถอนหมั้น ท่านเจ้าสัวทรงพลคุณพ่อของเธอ จึงประกาศถอนหมั้นให้ลูกสาวทันทีชีวิตของคริสเตียนโน่ในตอนนั้น เหมือนดำดิ่งลงสู่ก้นเหวแห่งความล้มเหลว เขาพยายามทุ่มเงินหลายล้าน ตามหาหมอศัลยกรรมเส้นประสาท และกระดูกอยู่หลายปี จนในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จ เมื่อหมอศัลยกรรมมือดีจากอังกฤษ ทำให้ขาของชายหนนุ่ม กลับมาเดินได้เหมือนเดิมอีกครั้งแต่ทว่าในความโชคดีมันกลับมีควมโชคร้าย เพราะผลจากการผ่าตัดหลายต่อหลายครั้ง มันทำให้เขากลา
หลังจากหนีงานไปเมื่อคืน วันต่อมาพลอยใสตัดสินใจ เดินไปหากีกี้ที่ห้องผู้จัดการ" พลอยมาขอลาออกค่ะ" เธอยื่นใบลาออกกับผู้จัดการและหวังว่าจะนำไปให้เจ้านาย แต่ผิดคาด เมื่อกีกี้ตอบกลับมาว่า"พี่คงให้พลอยลาออกไม่ได้หรอกค่ะ ตอนนี้ทางร้านเปลี่ยนเจ้านายใหม่แล้ว กฎทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหมดเหมือนกัน ถ้าพลอยอยากจะลาออก ไปคุยกับเจ้านายใหม่ก็แล้วกันนะคะ" พลอยใสออกจะตกใจเล็กน้อย เธอไม่รู้เรื่องการขายกิจการของไนท์คลับแแห่งนี้ มิน่าหละ เธอหนีงานถึงได้ไม่มีใครโทรตาม" แล้วห้องเจ้านายอยู่ทางไหนคะ""ชั้นสี่ เป็นส่วนของผู้บริหาร อยู่ทางด้านขวามือค่ะ" กีกี้บอกเธอ หญิงสาวจึงเดินไปขึ้นลิฟต์และกดชั้นตามที่กีกี้บอก แต่พอประตูลิฟต์เปิดอกมาหญิงสาวก็ต้องตกใจ เพราะคนของคริสเตียนโน่ อยู่ตรงนั้นจนเต็มหน้าห้องไปหมด "เชิญครับ นายรออยู่ด้านใน" มาโนชและบอดี้การ์ดของเขา เดินมากดดันเธอ พลอยใสจึงเปิดประตูเข้าไปในห้องผู้บริหารอย่างเสียไม่ได้ ไนท์คลับแห่งนี้เป็นทั้งสถานที่นั่งดริ้งและบ่อนคาสิโน จึงมีบอดี้การ์ดทำงานอยู่มากมาย และเมื่อเปิดประตูเข้าไปพลอยใสต้องตกใจเป็นครั้งที่สอง เพราะคนที่นั่งหมุนปากกาสบายใจอยู่ตรงนั้น คือเข
6 ปีต่อมา @ elle club"สวัสดีครับลูก วันนี้น้องเพชรเป็นเด็กดีหรือเปล่า " ร่างบางของพลอยใสกำลังคุยโทรศัพท์กับลูกชายวัยห้าขวบก่อนที่จะเข้างาน อันที่จริงตอนนี้เวลาสองทุ่ม เด็กน้อยควรจะนอนได้แล้ว แต่ทว่าเด็กชายเพชรกล้า รอให้แม่โทรหาทุกคืนก่อนที่จะเข้านอน และไม่ลืมที่จะบอกว่า" เพชรคิดถึงแม่นะครับ เมื่อไหร่แม่จะกลับบ้าน" เพชรกล้า ถามแม่ทุกครั้ง ถ้าหากคุยโทรศัพท์กัน"เพชรก็รู้นี่ครับ ว่าแม่ต้องทำงาน แม่จะหาเงินเยอะๆซื้อชุดสไปรเดอร์แมนให้เพชรไงครับ" พลอยใสพยายามเอาของเล่นมาหลอกล่อลูกชายของเธอ หญิงสาวฝากเพชรกล้าให้แม่เลี้ยงที่โคราช ส่วนตัวเธอเองนั้น เข้ามาทำงานในกรุงเทพ สองสามเดือนถึงจะกลับบ้านที ค่าน้ำมันมันแพง เธอต้องประหยัด จึงเช่าอะพาร์ตเม้นท์ห้องเล็กๆไว้อยู่อาศัยเพียงลำพัง และหาเงินส่งสียแม่กับลูกชายเพียงคนเดียว"เพชรไม่อยากได้ ชุดสไปรเดอร์แมนแล้วครับ เพชรอยากอยู่กับแม่มากกว่า" เด็กชายวัยห้าขวบแต่รู้ความ พูดจารู้เรื่องเหมือนผู้ใหญ่ บอกกับพลอยใส ว่าอยากจะอยู่กับแม่ของเขามากกว่า มากกว่าของเล่นหรือว่าชุดสไปรเดอร์แมนอะไรนั่น พลอยใสน้ำตารื้นขึ้นมาทันที แต่เธอกลับไปอยู่ที่บ้านตอนนี้ไม่ได้ พล
ความคิดเห็น