Lahat ng Kabanata ng พันธะลับนายมาเฟีย: Kabanata 11 - Kabanata 20

" อะไรกันน่ะแม่ คนพวกนี้เป็นใคร" หญิงสาวตกตะลึงเมื่อเห็นชายฉกรรจ์อยู่ในบ้านกันหลายคน และแต่ละคนน่ากลัวกันทั้งนั้น จะว่าเป็นคนของคริสเตียนโน่ ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะคนพวกนั้นยังเฝ้าเพชรกล้าอยู่เลย แล้วแต่งตัวเป็นนักเลงบ้านนอกขนาดนี้มันไม่ใช่อย่างแน่นอน"ข้ามาทวงเงิน แม่เอ็งติดหนี้ข้า ถ้าหากไม่มีเงินใช้ เอ็งย้ายของออกจากบ้านไปเลย บ้านหลังนี้ข้าจะยึด" เสี่ยเจ๋งพูดเรื่องหนี้สินทันที"แม่ แม่ไปติดหนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพลอยไม่เห็นรู้เรื่องเลย" พลอยใสก็รู้ว่าแม่ใช้เงินเก่ง แต่พักหลังๆเธอก็ส่งให้มากแล้วนะ"นานแล้วหละลูก มันทบต้นทบดอกมาเรื่อยๆ" พิมพ์ใจพูดขมุบขมิบเสียงอ่อย ก่อนจะค่อยๆหลบสายตา อันที่จริงมันก็เปฺนเพราะเรื่องนี้แหละ ที่เธอกลุ้มอกกลุ้มใจ จนเมาหัวราน้ำแทบจะทุกวัน"ทบต้นทบดอก? แล้วมันเท่าไหร่ล่ะแม่" พลอยใสถาม อยากจะรู้จำนวนเงินที่แท้จริง อันที่จริงเธอก็ไม่มีเงินมาจ่ายเขาหรอก เพราะแค่ค่าผ่าตัดเพชรกล้าก็หมดไปหลายตังค์ ยังดีที่ผู้ชายคนนั้นมาจ่ายค่าห้องพักพิเศษ และค่ายาอื่นๆที่จำเป็น ถ้าไม่อย่างนั้น ลำบากกว่านี้แน่นอน"เงินต้นสามแสน ดอกร้อยละยี่สิบคูณหนึ่งปี เอ็งว่ามันเท่าไหร่กันล่ะ" ย

"เดือนไปส่งคุณหนูที่เรือนหลังเล็กเรียบร้อยแล้วนะคะ" หลังเดินกลับมาจากเรือนหลังเล็ก เดือนหยาดเข้ามารายงานคริสเตียนโน่ ภายในห้องทำงานของเขา และยังใส่ไฟพลอยใสต่อไปอีกว่า"เดือนบอกไปแล้วนะคะว่าจะพาคุณหนูขึ้นมาเลี้ยงบนตึกใหญ่ แต่คุณพลอยเธอไม่ยอม เธอบอกว่าลูกของเธอ เธอจะเลี้ยงเอง""อวดดี ทำไมถึงเรื่องมากจังนะ" มาเฟียหนุ่มสบถเบาๆ เขาไม่ชอบความดื้อรั้นของพลอยใสเลย ตอนที่ตกลงกันเขาบอกเธอแล้วว่า ให้ขึ้นมาอยู่บนตึกใหญ่ พาลูกมาอยู่ที่นี่ด้วยกัน แต่พลอยใสบอกว่า อยากจะอยู่แบบเป็นส่วนตัวกับคุณแม่ เขาเลยสั่งให้เดือนหยาดเตรียมเรือนรับรองไว้ให้ แต่เขาไม่อยากจะทิ้งเพชรกล้าให้อยู่กับพิมพ์ใจตามลำพังเลย เขาไม่ไว้ใจ กลัวว่าถ้าหากพลอยใสไม่อยู่ พิมพ์ใจจะดูแลหลานไม่ดี "งั้นก็สั่งพี่เลี้ยง ให้ไปดูแลเพชรกล้าที่เรือนหลังเล็ก และก็ดูแลอาหารการกินอย่าให้ขาดตกบกพร่อง" เขาจึงสั่งให้หาพี่เลี้ยง และแม่ครัวไปดูแลลูกชาย ไม่ได้อยากให้ดูแลคนอื่นเลยนะ อยากให้ดูแลแค่ลูกชายของเขาจริงๆ " คุณคริสเหนื่อยมาทั้งวัน ขึ้นไปนอนแช่น้ำอุ่นๆไหมคะ เดี๋ยวเดือนจัดการเปิดน้ำอุ่นไว้ให้" เดือนหยาดพยายามเอาใจคริสเตียนโน่ อยากดูแลเกินหน้าที่

ร่างสูงของคริสเตียนโน่ เดินตามกลิ่นหอมของอาหารเข้ามาในครัว เขามองเห็นร่างบางของพลอยใส กำลังยืนทำอาหารอยู่ตรงนั้น ข้างๆกันมีเพชรกล้ายืนอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ มองดูแม่ ทำอาหารอย่างสนใจ และได้ยินเสียงหวานของพลอยใสถามลูกว่า "น้องเพชรจะเอาไข่กี่ใบครับ" " เอา 2 ใบครับ" เด็กชายตัวน้อยตอบคุณแม่ทันควัน "อู้ กินไข่ตั้งสองใบ ลูกแม่ต้องแข็งแรงแน่ๆ" " ถ้าเพชรหายแล้ว แม่พาเพชรไปดูหมูเด้งนะครับ" ตอนนี้เด็กๆคนไหนก็อยากจะดูหมูเด้งกันทั้งนั้น แม้แต่น้องเพชรกล้าที่อยู่ต่างจังหวัด ก็อยากจะไปดูหมูเด้งเหมือนกัน " แน่นอนถ้าเพชรหายแล้ว แม่จะพาไปดูหมูเด้ง แล้วก็พาไปเที่ยวทะเลด้วยนะครับ" เธออยากพาลูกไปเที่ยวทะเล เพราะพัทยากับเขาเขียวมันอยู่ทางเดียวกัน " เย้ เพชรรักแม่ที่สุดเลยครับ" เพชรกล้าโผเข้ากอดคนเป็นแม่อย่างดีใจ เด็กชายตัวเล็ก ไม่เคยไปเที่ยวทะเลเลยสักครั้ง เพราะตั้งแต่ลูกอายุ 1-4 ขวบ พลอยใสก็เลี้ยงลูกอยู่ ให้แต่ในโคราชตลอด ไม่เคยพาไปเที่ยวที่ไหนเลย จนกระทั่ง ขายของในตลาดไม่ดี เธอเดินทางเข้ามาในกรุงเทพฯ และยังไม่มีโอกาสพาลูกไปเที่ยวทะเลเลย คริสเตียนโน่ยืนมองภาพนั้นอยู่เงียบๆ เห็นแม่ลูกคุยกันอย่

ถึงแม้ว่าจะมาร่วมงานโรงเรียนของลูกด้วยกัน แต่พลอยใสกับคริสเตียนโน่ ก็แทบจะไม่คุยกันเลย มันเป็นความสัมพันธ์ในครอบครัว แบบ ต่างคนต่างมีอคติกับอีกฝ่าย แต่พวกเขาก็ยังทำหน้าที่ของพ่อและแม่ พาเพชรกล้าไปมอบตัวที่โรงเรียน และพาไปร่วมกิจกรรมต่างๆ ที่จะทำให้เด็กๆได้คุ้นเคยกับเพื่อนๆ และหนึ่งในกิจกรรมนั้น มันจะให้ผู้ปกครองข ลงไปเล่นเกมกับด้วยกัน นั่นก็คือเกมผูกขาเหยียบลูกโป่ง ในตอนนี้พ่อและแม่ของเพชรกล้าต่างมองหน้ากันเหลอหลา เพราะต่างคนต่างประหม่า ในความเป็นพ่อและแม่ ทั้งคู่ดูไม่สนิทกันเลย "อุ๊ย!" พลอยใสอุทานเสียงหลง เมื่อโดนคนตัวโตรวบเอวให้ไปกอด ก่อนจะบอกเขาว่า "นี่คุณ ถอยไปหน่อยได้ไหม ไม่ต้องกอดแน่นขนาดนี้ก็ได้" เธอกระชากเสียงใส่คนตัวโต "ถอยออกได้ยังไง ขาโดนผูกติดกันอยู่เห็นไหม" "แต่คุณกอดฉันแน่นเกินไปนะ" "คู่อื่น เขาก็กอดเหมือนกันเห็นไหม" พูดพลางพยักพเยิดให้เธอดูคู่อื่น "แต่เขาไม่ได้กอดกันแน่นขนาดนี้" ทั้งคู่ต่างถกเถียงกันไปมา ทำให้คุณครูที่อยู่บริเวณนั้นเดินเข้ามาบอกว่า "พ่อแม่น้องเพชรกล้า อย่าเถียงกันค่ะ ลูกมองอยู่เห็นไหม" พลอยใสหันไปดูเพชรกล้า เด็กชายหน้าหล่อกำลังนั่งมองอยู

พลอยใสเดินขึ้นบ้านพักตากอากาศไม่เหลียวหลัง พลางบ่นงึมงำว่าบ้าที่สุด! เขาจ้องจะลวนลามเธอชัดๆ เห็นว่าอยู่ต่อหน้าลูกหรอกเธอถึงไม่โวยวาย หากเป็นเวลาอื่น‘ พลอยใสจะเข่าใส่ให้ตัวงอเลยคอยดู’ และในขณะที่หญิงสาวกำลังบ่นงึมงำ เข้ามาในบ้านอยู่นั้น เดือนหยาดก็มาปรากฎตัวต่อหน้าของเธอ ซึ่งอันที่จริงคริสเตียนโน่ ไม่ได้ชวนเธอมา แต่เดือนหยาด ขอจรรยามาเที่ยวทะเล เธอบอกว่าจะมาช่วยดูแลอาหารการกิน แต่ไม่ใช่หรอก เธอต้องการมาขัดขวางความสุขของพลอยใสมากกว่า " เธอมาที่นี่ด้วยเหรอ" พลอยใสเงยหน้าขึ้นไปมองเดือนหยาดอย่างตกใจ" ทำไมฉันจะมาไม่ได้คุณคริสอยู่ที่ไหนฉันก็ต้องอยู่ที่นั่น""อยู่ในฐานะอะไร" พลอยใสว่าจะไม่ต่อปากต่อความแล้วนะ แต่พอเห็นเดือนหยาดวางอำนาจใส่หลายครั้ง เธอก็จะอยากจะสู้กลับเหมือนกัน " ในฐานะอะไรก็ช่าง แต่ไม่ได้เป็นแค่แม่ของลูก เหมือนอย่างเธอก็แล้วกัน" เดือนหยาดมาทันเห็นเหตุการณ์ตอนอยู่ในทะเลพอดี เธอเห็นมันทั้งหมด เธอเห็นว่าคริสเตียโน่ โอบกอดกับพลอยใส และเล่นน้ำด้วยกันอย่างมีความสุข เพราะฉะนั้น หญิงสาวจะต้องพูดบางสิ่ง ให้พลอยใสเจ็บใจ " เธอรู้ไหมว่าถ้าหากคุณคริสไม่เป็นหมัน เพราะการผ่าตัด เขา