Semua Bab ลิขิตรักใต้เงาร้าย: Bab 21 - Bab 30

เสียงหน้าขาของท่านอ๋องกับนางกระทบกันดังผสานกับเสียงสุขเกษมกับรสรักที่กำลังได้รับ เพราะร่วมกันบรรเลง อ๋องเหวยฉีหยางกระทุ้งท่อนบุรุษที่พองตัวเต็มที่ใส่ร่องสาวที่ผู้เป็นเจ้าของก็ไม่ไหวกับความเสียวที่ต้องทนภายในช่องทางเล็กและคับแคบตอดขมิบตัวอย่างรุนแรง จนอ๋องเหวยฉีหยางทนไม่ไหวอีกครั้ง เขาคำรามดังลั่นห้อง และกระชั้นความสุขอันโตเข้าไปจนสุดทางอ๋องหนุ่มได้ฉีดส่งความสุขของตนเองเข้าไปในช่องท้องของหยวนเหมยหลัน ส่งให้ทั้งนางและตัวเขาแตะไต่ขึ้นสวรรค์หรรษาไปแบบพร้อม ๆ กัน หยวนเหมยหลันหายใจระทดระทวยและหอบเหนื่อย นางรู้สึกว่าร่างกายได้รับการปลดปล่อยความปรารถนาร้อนแรงที่ก่อเกิดส่วนท่านอ๋องก็สุขแบบตัวโต ๆ เขาทาบแน่นทั้งกอดและรัด และชิดปลายจมูกสูดกลิ่นตัวของนาง พร้อมกับจูบพรมเช็ดน้ำตาแห่งความซ่านเสียวสุขที่หลั่งไหลมาไม่หยุด แรงกำหนัดในกายยังมีอีกมาก ไม่ได้หยุดแค่ครั้งนี้ แต่ทั้งเขาและนางก็ยังต้องการอีกและอีกอ๋องเหวยฉีหยางสนแต่ตัวของหยวนเหมยหลัน หากผ่านวันนี้ไป ค่อยไปสืบว่าใครรมยาเขากับหยวนเหมยหลันกันแน่ และทำแบบนี้ทำไม? ต้องการอะไร?ในยามรุ่งเช้าแสงอ่อนของวันใหม่ส่องลอดเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดแง้มไ

ส่วนท่านอ๋อง เมื่อเขาไปทำงานแล้ว คำถามของนางรบกวนจิตใจเป็นอย่างมาก ดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่เคยดูเย็นชา บัดนี้กลับสะท้อนความทุกข์ใจที่ซ่อนอยู่อย่างชัดเจน‘ข้าไม่รู้ว่าใครจับตัวนางไปนี่แหละ ที่ทำให้บอกอะไรกับใครไม่ได้ มันเจ็บแค้นยิ่งนัก แล้วยังมีเรื่องในบ้านตัวเอง รู้ถึงไหน อายถึงนั่น”เขาเจ็บปวดมากยิ่งนัก แล้วยิ่งเจ้าสาวที่ยังไม่ทันเข้าหอด้วยซ้ำหายไป รู้และคาดเดาว่า อาจจะเป็นหยวนเหมยหลันเจ้าสาวของเขาที่ถูกจับโยนลงน้ำ แต่ด้วยความมืด และพยานอยู่ไกลเกินไปจึงไม่รู้ว่าเป็นผู้ใด แต่พยานผู้นั้นก็พยายามจะวิ่งตามหลังจากที่พวกนั้นไปแล้ว แต่หาศพไม่เจอ อีกอย่างน้ำในแม่น้ำเชี่ยวกรากมาก‘เอาเถอะ ข้าจะต้องไปดูแถว ๆ นั้นอีกทีสิ’ อ๋องเหวยฉีหยางคิด ก่อนจะเรียก องครักษ์ไชซือยีให้ไปกับตน เพราะไม่อยากจะเอิกเกริก‘ใครที่ไม่ได้อยู่ในสถานการณ์เดียวกับข้าในตอนนี้ คงจะมิอาจจะเข้าใจได้’‘เรื่องที่ยังไม่รู้เรื่องอันใดที่แน่นอนนี่สิ หามีความจงใจที่จะเก็บเป็นความลับสักนิด’ อ๋องเหวยฉีหยางได้แต่คร่ำครวญทว่า... ในยามที่เขาได้อยู่ใกล้ ๆ กับซุนหลิง เหมือนกับเขาได้กลิ่นตัวของหยวนเหมยหลันในคืนวันนั้นเลย‘ผู้หญิงจะมีกลิ่นตัว

ในค่ำคืนแห่งโชคชะตา เมื่อหยวนเหมยหลันถูกโยนลงในแม่น้ำเชี่ยวกราก เงามืดที่เฝ้ามองจากฝั่งไกลไม่สามารถช่วยเหลือได้ทันที ความกลัวและความสับสนกัดกินหัวใจผู้ที่เห็นเหตุการณ์แต่มีชายผู้หนึ่งนามว่า... มู่หลี่หาน ที่กล้าก้าวเข้าสู่เส้นทางอันตราย แม้ลมจะพัดแรงและสายน้ำจะเชี่ยวกรากเขากระโจนลงสู่สายน้ำเพื่อช่วยชีวิตนางเขาคือใครกัน? ทำไมเขาถึงอยู่ที่นั่นในยามคับขันนี้?ย้อนกลับไปในอดีต ศึกในวังหลวง วังหลังมีมานานแล้ว ไม่อาจจะปฏิเสธได้ว่า การชิงดีชิงเด่น เพื่อจะเป็นใหญ่ของเหล่านาง ๆ ที่อยู่รายล้อมตัวของฮ่องเต้เล่าถึงพระสนมซิงเยี่ยนกับความล้มเหลวของโชคชะตาของพระนาง เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน ภายในวังที่เต็มไปด้วยความล้ำค่าและศักดิ์ศรี พระสนมซิงเยี่ยนเคยเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้บรรยากาศในราชสำนักที่เคยอบอุ่นกลายเป็นเย็นชาภายใต้สายตาของฮองเฮาซิ่วเหมย นางคือสตรีที่อิจฉาริษยา และยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตนเองอยู่เหนือคนอื่นเสมอฮองเฮาซิ่วเหมยเป็นหญิงที่เกิดในตระกูลขุนนางใหญ่ มีอำนาจและเครือข่ายในราชสำนักพระนางมีใบหน้าขาวกระจ่างราวกับหยกบริสุทธิ์ นัยน์ตาคมชัดและดวงตาสีดำดุจน้ำหมึกสะท้อนแสงแห่งปัญญาและควา

ภายในห้องโถงใหญ่ของจวนท่านอ๋อง บรรยากาศตึงเครียด ท่านหยวนและฮูหยินหยวนก้าวเข้ามาอย่างเคร่งขรึม ทั้งสองมาเพื่อพบกับท่านอ๋องเหวยฉีหยาง หัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความโกรธแค้น ตั้งแต่วันที่หยวนเหมยหลันหายไป พวกเขาก็เฝ้ารอคอยการกลับมาของบุตรสาวด้วยความหวังแต่ความเงียบของท่านอ๋อง... กลับทำให้ความหวังนั้นกลายเป็นสิ้นเปลืองทุกวันท่านอ๋องเหวยฉีหยางนั่งอยู่ มองทั้งสองเข้ามาด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน เขารู้ดีว่าทั้งสองมาด้วยเรื่องใด แม้ว่าจะพยายามหาทางสืบหาความจริง แต่ความลับของคดีนี้กลับเต็มไปด้วยปริศนา และที่เลวร้ายที่สุดคือ เขายังไม่อาจหาศพของหยวนเหมยหลันได้ท่านหยวนเป็นคนแรกที่เอ่ยปาก เขาพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเองอย่างที่สุด“ท่านอ๋อง ข้ามิได้มาเพื่อหาความผิดหรือกล่าวโทษท่าน แต่ลูกสาวของข้า... หายไปในคืนแต่งงาน ไม่มีใครพบร่องรอยของนาง ข้าต้องถามท่านว่า คดีนี้ไปถึงไหนแล้ว?”เสียงของเขาแฝงไปด้วยความเศร้า ความรักที่เขามีต่อลูกสาวทำให้เขาไม่อาจนิ่งเฉยได้อีกต่อไปท่านอ๋องพยายามสงบนิ่งก่อนตอบ“ข้ากำลังสืบหาตัวคนร้ายอยู่ คดีนี้ยังไม่สิ้นสุด ข้าได้ส่งคนออกไปค้นหาในทุกทางแล้ว ข้า...”ทว่า

“เจ้าไม่เข้าใจ ข้ากำลังทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเจ้า มีคนมากมายที่ต้องการให้เกิดเรื่องร้าย ๆ ในจวนของข้า ประสงค์ให้ข้าตาย และคนรอบข้างของข้าต้องตาย ฮึ ฮึ...” อ๋องเหวยฉีหยางหัวเราะฝืน“เจ้ารู้ไหม? ข้ากำลังพยายามค้นหาความจริง” คำพูดของเขาทำให้หยวนเหมยหลันเงียบลง นางจ้องมองเขาด้วยความสับสนและตกใจ พร้อมกับเค้นถามต่อ"ท่านพูดเหมือนจะมีคำสั่งให้สั่งฆ่าท่าน? แล้วพวกนั้นเป็นใคร?"“ข้ายังไม่รู้” ท่านอ๋องพูดเสียงแผ่ว แต่สายตาแม้จะเมาหนัก แต่ก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น“แต่ข้ากำลังค้นหา ข้าสาบานว่า... จะหาคนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้ และนำมันมาลงโทษเอง ไม่ว่าต้องใช้เวลาเท่าใดก็ตาม”หยวนเหมยหลันสบตากับเขา ในขณะที่หัวใจของนางเริ่มอ่อนโยนขึ้น แววตาที่เต็มไปด้วยความแข็งกร้าวของนางกลับกลายเป็นความเข้าใจ ทว่าก็ยังลังเล... สวรรค์ลิขิตให้นางมาแต่งงานกับเขา ถูกจับไปในคืนแต่งงาน แล้วจะฆ่า แต่ไม่ตาย ทว่าดันกลับมาถูกเขาจับพาขึ้นเตียง และเป็นเมียจนได้“ท่านอ๋อง...” เสียงนางอ่อยลง อ๋องเหวยฉีหยางมองหน้านางด้วยความจริงใจ“ข้ารู้ว่า... ข้าได้ทำลายทำร้ายเจ้ามากมายทั้งทางร่างกายและจิตใจ แต่เอาเถอะ อย่างไรข้าต้องรับผิดชอ