Semua Bab พลาดรักร้ายนายวิศวะ: Bab 101 - Bab 110

"สกปรก พี่เอาความคิดสกปรกแบบนี้มาจากไหนกัน ฉันไม่เคยขายตัว" มิริณตระโกนออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บ ๆ จนน้ำตาถึงกับไหลอาบแก้มมาตั้งสองข้าง"อย่ามาบีบน้ำตากับฉัน เธอมันผู้หญิงหิวเงินไม่ต่างจากพี่สาวของเธอ ตบหน้าฉันแล้วคิดว่าจะบีบน้ำตาให้ฉันสงสารเธองั้นเหรอ ฝันไปเถอะ" ร่างสูงตระคอกออกมาด้วยความโมโห พร้อมกั

อรัณเสมองมิริณเล็กน้อยแต่ก็ไม่คิดจะสนใจ ร่างสูงปิดประตูห้องดัง!! ปัง !! จากนั้นก็เดินออกไปจากห้องราวกับไม่มีเรื่องอะไรจะเกิดขึ้นมิริณได้แต่มองตามแผ่นหลังของคนตัวโตด้วยความรู้สึกเจ็บ ที่ผ่านมาเขาทำดีกับเธอเพื่ออะไร เขาเคยมีความรู้สึกดีๆ ให้กับเธอสักครั้งใหม เขาทำกับเธอเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันพยายา

ด้านอรัณร่างสูงถึงกับรู้สึกผิดที่ตนเป็นต้นเหตุให้มิริณนั้นออกจากบ้านไปในครั้งนี้ อรัณขับรถออกมาบนท้องถนนเขาจะไปตามหาเธอที่ไหนดี เขาไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเธอเลยซักนิด เมื่อคิดได้ดังนั้นอรัณหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นและต่อสายหามิริณอีกครั้ง และรอบนี้เขาโทรหาเธอติด แต่มิริณก็ไม่มีท่าทีจะรับสายของเขาเช่นเดิม อ

"ฉันคงกลับไปตอนนี้ไม่ได้ เพราะฉันมีทำโปรเจ็คกับเพื่อน" มิริณเอ่ยกับอรัณมาเสียงเรียบ"แน่ใจนะ ว่าที่เธอออกจากคฤหาสน์มาครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะกลัวฉัน" อรัณถามพร้อมกับสบตากับมิริณ"ตอบฉันมานะ มิริณ" ร่างบางเอาแต่เม้มปากแน่นด้วยความโกรธจัด"ใช่..." มิริณตะโกนใส่หน้าเขามาด้วยความไม่พอใจ ในเมื่อเขารู้ตัวอยู่

หญิงสาวใบหน้าสวยเดินรถออกมาจากรถคันหรูคู่ใจของตน ปากบางยกยิ้มออกมาอย่างพอใจที่เห็นรถของเก่งนั้นวิ่งสวนทางออกไป"รัณคะ วันนี้แพทอยากจะขอติดรถไปมหาลัยไปกับรัณนะคะ เดี๋ยวแพทขอฝากรถไว้ที่นี่และให้พี่พลมาขับกลับนะคะ" แพทเอ่ยกับอรัณขณะที่สายตาของร่างสูงยังคงมองไปยังหน้าประตู"ครับ" อรัณเอ่ยกับแพทมาแค่นั้น