Semua Bab So Sick รักษาหัวใจนายเจ้าเล่ห์: Bab 81 - Bab 90

“นับไปเทรนการเป็นภรรยาที่ดีจากคุณแม่ว่าที่สามีมาค่ะ ไม่ได้หายไปไหนอย่างที่คุณเลขาคิดหรอก” เจ้เลขาถึงกับเหวอทันทีที่ได้ยินคำพูดจากปากฉัน คงไม่คิดว่าฉันจะกล้าหันมาพูดปะทะตรง ๆ ขนาดนี้ เอาสิพูดมาอีกเดี๋ยวจะจัดให้อีก“มีอะไรสงสัยอีกไหมคะ” ฉันจ้องเขม็งทางนั้นเลยหลบสายตา“ไม่มีแล้วค่ะ”“ถ้างั้นก็กลับไปได้

​“ไม่ต้องมายิ้มอ้อนเลยครับ หนูมีความผิดไม่ใช่ว่าไม่มี”“แหะ ๆ ก็ซิลเวียร์ไม่ยอมจบนี่คะ นับเดินออกมาแล้วจริง ๆ นะ”“ทำผิดยังไงก็ต้องได้รับโทษครับ”“ไม่ต้องทำหน้าเศร้าจนโอเวอร์นี่ไม่ใช่นิสัยหนู ไปโดนแม่กับขนมปลูกฝังอะไรมา เดี๋ยววันนี้พี่จะถอนมันออกให้หมดเลย” ผมบอกนับเงินด้วยความมันเขี้ยว นิสัยเปลี่ยนข

(น้องครับ)“คะ” ฉันรับสายพี่คริชที่โทรมาในเวลาเกือบจะเลิกงานแล้ว(พี่มีลูกค้ามาขอพบด่วน พอดีมันมีปัญหาท่าทางจะคุยกันยาวเลย เดี๋ยวพี่ให้คนไปส่งหนูก่อนนะครับจะได้พักผ่อนดีกว่าอยู่รอพี่)“อ้าวเหรอคะ นับรอพี่คริชได้นะคะ” ฉันรอเขาได้จริง ๆ พี่คริชจะได้ไม่เหงาตอนขับรถกลับคนเดียว(ไม่ดีกว่าครับ คงคุยกันยาว

“ตอนแรกพี่ว่าจะเดินกลับไปเอาปืนที่รถมายิงไข่มัน แต่ให้เกียรติแล้วก็ไว้ใจหนูก็เลยข่มใจไม่ทำอะไรมัน” ผมบอกนับเงินแล้วก็แย่งไม้ถูพื้นในมือของเธอมาจับแทน ถูไม่เป็นหรอกครับแต่เห็นไอ้อาร์ตมันเสนอตัวมาช่วยนับเงินผมเลยยอมไม่ได้ ไม่ว่าจะอะไรที่เธอทำผมมีสิทธิ์ยื่นมือช่วยแค่คนเดียวเท่านั้น ไอ้พวกเห็บหมัดห้ามมา

​“หน้ามุ่ยๆ นะครับ” พี่คริชมองหน้าฉันแล้วก็พูดขึ้นแน่นอนจะไม่ให้มุ่นได้ไงมีคนมาเขียนด่าท้าทายอำนาจมืดนับเงินขนาดนี้ แต่ฉันเลือกที่จะไม่ฟ้องพี่คริช เฮียใจร้อนโหดสัสรัสเซียแค่ไหนไม่ต้องเดาเพราะไม่กล้าเดา ความโหดร้ายแตกต่างไปตามอารมณ์ตอนนั้นของเฮีย“ขี้เกียจยิ้มค่ะ เมื่อยแก้ม” ฉันหันไปฉีกยิ้มแล้วตอบพี่