Semua Bab So Good เปลี่ยนรักร้ายให้กลายเป็นกู๊ด: Bab 21 - Bab 30

“ฮัลโหลปั้นหยาคนสวยพูดค่ะ ใครโทรมาคะโทรมาทำไม”(ลงมาสักทีพี่รอจนตะคริวแดกแล้ว เล่นอะไรเยอะแยะหนักหนา) พี่กราฟแม่ง! กวนส้นตีน จะเก๊กหล่อเล่นกับน้องหยาหน่อยก็ไม่ได้ปัง!“โคตรนาน” พอขึ้นมานั่งบนรถไอ้พี่กราฟก็บ่นทักทายฉันโดยที่ไม่ให้เกียรติการแต่งตัวที่สวยสะพรึงของฉันในวันนี้เลยสักนิด“ทีเมื่อก่อนรอได้

​-วันต่อมา-​“จะกลับก็โทรบอกพี่นะ”“ค่า~ แต่ถ้าพี่กราฟมีธุระก็ไม่เป็นไรนะยาหยีไปส่งหยาได้” อีกแล้วครับ ผมนึกว่าคุยกันรู้เรื่องตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะว่าผมจะไปรับเอง มาวันนี้ก็ยังจะให้ยาหยีไปส่งอีก ไม่สงสารเพื่อนรึไงวะดูท่าทางยาหยีโคตรเป็นคนที่มีความเครียดกับการขับรถในแต่ละวันเลย“โทรมานั่นแหละ”“โอเคค

“ยาหยีขับเฟอร์รารี่ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ เหี้ย!” ผมแม่งตะโกนลั่นรถเหมือนคนบ้าทำเหี้ยอะไรวะ หึ! ไม่เห็นต้องสงสัยเลยว่ายาหยีขับเฟอร์รารี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ แค่การขับที่พุ่งมาด้วยความเร็วแล้วก็เบรคเสียงดังลั่นเมื่อกี้ก็บอกชัดอยู่แล้วว่ามันไม่มีทางเป็นยาหยีแน่นอน!มันเป็นใคร! ไอ้เหี้ยที่มันมาส่งปั้นหยาเป็นใค

​"อย่าลีลาพี่กราฟ ตอบมาเลยไม่หวานก็ถ่อยจะเอายังไงกันแน่”“หึ ๆๆ เพราะว่าจะเอาน้องหยามาเป็น...เมีย~”“ฮะ!” คำตอบของพี่กราฟทำฉันอ้าปากค้างไปเลยค่ะ พูดบ้าอะไรเนี่ย!“ไม่ฮะหรอกพูดจริง ๆ ระวังตัวไว้ด้วยล่ะ”“พี่กราฟ! พูดอะไรก็ไม่รู้ อย่าแม้แต่จะคิดนะ!” ฉันวีนใส่ไอ้พี่กราฟไปนิดหน่อย ทั้งเขินทั้งอายทั้งโมโ

-ครึ่งชั่วโมงต่อมา-นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาคอนโดพี่กราฟจำได้คร่าว ๆ ว่าเขาเคยบอกไว้ว่าอยู่ห้องไหน คอนโดโคตรหรูแต่พอมาถึงแล้วบอกเจ้าหน้าที่ว่ามาหาเจ้าของห้องนี้แต่ดันติดต่อไม่ได้เขาก็กดลิฟต์ให้ขึ้นมาทันที ให้ขึ้นมาง่าย ๆ ในเวลาดึกดื่นโดยที่ไม่โทรไปแจ้งเจ้าของห้องสักคำ ฉันก็แอบอยากหันไปถามเหมือนกันว่า