Lahat ng Kabanata ng So Good เปลี่ยนรักร้ายให้กลายเป็นกู๊ด: Kabanata 1 - Kabanata 10

​“เธอเป็นใครมายืนทำอะไรตรงนี้ ถ้ามาจากปาร์ตี้เห่ย ๆ ข้างบ้านฉันก็รีบไสหัวไปซะ!” ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าใครพูดอยู่ข้างหลัง น้ำเสียงโคตรหล่อ เส้นเสียงโคตรแบด แต่ประโยคโคตรถ่อย พูดแบบนี้ทั้งที่ไม่เห็นหน้าสวยใสปานนางฟ้าของอีหยาถือว่าผิด!“เป็นใครแล้วหนักหัว...” ฉันหันไปคิดว่าจะหันไปด่าให้ลืมหัวลืมตีน แต่!

​“กราฟคะเมื่อกี้ริต้าเห็นกันต์อยู่แว็บ ๆ ริต้าว่าเราเข้าไปทักทายกันต์หน่อยไหม”“ทำไม? คิดถึงมันรึไง”“เปล่าสักหน่อยก็แค่เจอคนรู้จักนี่คะ ตามมารยาทก็ควรไปทักไม่ใช่รึไง กราฟอ่ะขี้หึงจนคิดมากไปทุกเรื่องเลยนะ” ริต้ารีบซบหน้าลงที่ไหล่ผมเพราะผมหน้าตึงขึ้นมา ตอนแรกว่าจะพามากินอะไรอร่อย ๆ แต่ริต้าดันพูดขัดห

เกลียด!ตอนนี้มีแค่คำเดียวคือคำว่าเกลียด เกลียดคำเดียวสั้น ๆ แต่ความหมายโคตรยิ่งใหญ่ เป็นคำเดียวที่อยากพ่นใส่หน้าไอ้คนที่กำลังขับรถอยู่ข้าง ๆ“หน้าบูดเป็นตูดเลยครับคุณหมอ ยิ้มหน่อยสิคันนี้พี่ให้หยานั่งเป็นคนแรกเลยนะ เมื่อเช้าพี่เอาคันอื่นมานะเนี่ยอุตส่าห์กลับไปเปลี่ยนเป็นคันนี้เพื่อมารับหยาโดยเฉพาะ”

“เลือกมีดโกนหนวดให้พี่ก่อน”“ไม่เลือก!”“หรือว่าหยาชอบให้พี่มีไรหนวด ถ้าไม่รำคาญพี่ไม่โกนก็ได้ค่ะ ตกลงพี่ไม่โกนแล้วเนอะที่รักจะได้ไม่หงุดหงิด”OoO!สักวันฉันจะต่อยปากไอ้บ้านี่!หมับ!“เอาไปจ่ายเงิน!” แม่งเอ๊ย! คนหันมามองกันเต็มไปหมดกับประโยคนั้นแถมพวกผู้หญิงก็อายกันเป็นแถวทำอย่างกับว่าไอ้พี่กร๊วกพูด

ติ๊ง!: เดี๋ยวพี่ไปรับรอก่อนนะPanhya : สัพเพสัพตา จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด~: กวนตีนPanhya : ...: จะกินไรPanhya : ไม่รู้: โอเคค่ะ เดี๋ยวค่อยเลือกก็แล้วกันPanhya : ไม่ต้องไปกินข้าวด้วยกันสักวันได้ไหมเนี่ย: เด็กมันกลัวตกหลุมรักสินะPanhya : รีบมาเถอะสุดหล่อ ยืนรอกลางถนนแล้วหึ ๆๆ ความกวนส้นตีนไม่สิ