หลังจากเกวนออกไปแล้ว เทียน่าก็หยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าและพยายามโทรหาเขา แต่สายถูกปฏิเสธ แทนที่จะเป็นอย่างนั้น เธอกลับได้รับสายเข้า... จากเขา หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นเมื่อเธอจ้องไปที่หมายเลขนั้น ลังเลที่จะรับสายเธอยังคงคิดอยู่เมื่อสายหลุด เขาโทรกลับมาทันที คราวนี้เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วรับสาย:“สวัสดี” เธอกล่าวโดยไม่แน่ใจว่าจะเริ่มสนทนาอย่างไร หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้ว เธอคงตะโกนด้วยความยินดีจากบนหลังคาบ้าน แต่ตอนนี้... เธอทำได้เพียงทักทายอย่างเรียบง่ายว่า “สวัสดี” ในขณะที่ยังคงตัวสั่นอยู่มีเสียงกรอบแกรบเบาๆ ที่ปลายสายอีกด้าน แล้วเขาก็พูดว่า:“สวัสดี เทียน่า คุณอยู่ไหม” เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง เทียน่าสูดหายใจเข้าลึกๆ หลับตา เธอคิดถึงเสียงนั้นมาก… การได้ยินเสียงนั้นอีกครั้งทำให้จิตใจที่บอบช้ำของเธอชุ่มชื่น แต่หัวใจของเธอกลับบีบแน่นอย่างเจ็บปวด เพราะรู้ว่าตอนนี้เธออยู่กับเขาไม่ได้… ยังไม่ใช่ตอนนี้— เทียน่า?“เอเดรียน ฉันคิดถึงคุณ…” เธอตอบพร้อมกับมีน้ำตาคลอเบ้า— โอ้พระเจ้า ฉันก็คิดถึงคุณเหมือนกัน... คุณอยู่ไหน ฉันจะกลับบ้านแล้ว ฉันจะอธิบายทุกอย่างให้คุณฟังเมื่อถึงที่น
Last Updated : 2025-06-06 Read more