บททั้งหมดของ พิษรักคุณหมอ: บทที่ 1 - บทที่ 10

“เฮียไม่ชอบให้มีนสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่น หวง…เข้าใจไหม” เขากระซิบชิดริมหูของเธอ“แต่เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันนะคะ" หากเป็นในเวลาปกติมนต์มีนาก็คงจะไม่กล้าพูดออกมาตรง ๆ แต่ตอนนี้เธอไม่มีสติให้คิดไตร่ตรอง“ต้องเป็นก่อนใช่ไหมถึงจะหวงได้” สายตาที่มองลงมาเจิดจ้าลุกวาวชวนให้มนต์มีนาหนาวเยือกเย็นขึ้นมา ทั้งท

ตั้งแต่คุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์เจ้าของบ้านกิจธาดาวงศ์ตัดสินใจไปทำกิจการร้านอาหารไทยอยู่ที่ต่างประเทศเมื่อหนึ่งปีก่อน พิชชา บุตรสาวคนเล็กก็จะทานข้าวคนเดียวเสียส่วนใหญ่พิชยะไม่ค่อยมีเวลาทานมื้อเช้า แถมยังไม่ค่อยกลับมานอนบ้าน หรือในวันไหนกลับก็จะหลังจากเที่ยงคืนไปแล้วมีเพียงพักหลัง ๆ มานี้ที่พิชชารู้สึ

กลิ่นแปลกปลอมที่ว่านั้นเป็นกลิ่นที่จมูกของเขาจดจำและคุ้นเคยเป็นอย่างดีมีใครสักคนแอบเข้ามาในห้องนอนของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต และคน ๆ นั้นก็ยังอยู่ในนี้แน่ ๆ เพราะกลิ่นน้ำหอมที่มนต์มีนาใช้เป็นประจำชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ตั้งแต่ที่เขาเข้ามาในห้องทำงานแล้วรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นมุมปาก พิชยะไม่รู้หรอกว่าเธอ

ก้าวเข้ามานั่งในรถแท็กซี่มนต์มีนาถึงได้รู้ว่าเนื้อตัวเธอสั่นเทา ก้อนเนื้อในอกด้านซ้ายเต้นรัวราวกลองรบ มองกระจกรถส่องหลังก็พบว่าสีแดงของลิปสติกแทบไม่หลงเหลืออยู่ มีเพียงรอยบวมเจ่อและสีแดงเรื่อจากการบดจูบของเขาเธอเพิ่งถูกพิชยะจูบจริง ๆ เหรอเธอเพียงแค่ฝันไปหรือยังไงกันแน่ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วไปหมดแม

“กติกามีอยู่ว่า…ถ้าเป็นผู้ชายจับได้กระดาษใบนี้ต้องจูบกับยัยฟินน์ต่อหน้าทุกคน แต่ถ้าเป็นผู้หญิงจับได้…ต้องไปจูบพี่ชายของยัยฟินน์ที่นั่งอยู่ตรงโน้น” ทุกคนต่างพากันอึ้งหลังจากได้ฟังกติกาพิเรนทร์ ๆ ที่หนึ่งในพวกเขาเป็นคนคิดขึ้นมา ก่อนจะหันไปมองแขกรับเชิญพิเศษของกติกา ลุ้นว่าเจ้าตัวจะยอมมาร่วมสนุกด้วยหรื