Semua Bab 1989 เปลียนรัก (ยัย) ตัวร้าย: Bab 31 - Bab 40

“ลืมกันแล้วอย่างนั้นเหรอ” ลู่หยางถามเด็กหญิงตรงหน้าน้ำเสียงแฝงความเศร้า ทำให้หลินซีรู้สึกไม่ดีเมื่อเห็นสีหน้าที่แฝงความผิดหวังนั้น เธอจึงมองใบหน้าของเขาอีกครั้งอย่างตั้งใจและในที่สุดก็ได้ปรากฏภาพความทรงจำภาพหนึ่งผุดขึ้นมา หน้าสุสานแห่งหนึ่ง ในตอนนั้นดูเหมือนว่าเป็นสถานที่ฝังร่างอันไร้ว

ลู่หยางนึกเรื่องนี้ขึ้นมาก็ทำให้เขายกยิ้มขึ้นอย่างไม่รู้ตัว “พี่ชายหยางจะกลับมาอยู่ที่นี่แล้วหรือคะ” จนกระทั่งเด็กหนุ่มได้ยินเสียงของน้องสาวผู้ติดอยู่ในความทรงจำ “ใช่ครับ พี่ทำเรื่องย้ายโรงเรียนมาแล้ว ตั้งแต่นี้ก็ขอฝาก ตัวด้วยเพราะพี่จากเมืองนี้ไปหลายปีไม่รู้ว่ามีอะไรตรงไหนเปลี่ยนแปลงไ

หล่อนหรี่ตาเรียวเล็กของตนลงสาดประกายแห่งความเข้มงวดออกมาทำให้เด็กนักเรียนพากันเงียบเสียงลงอย่างเชื่อฟัง จากนั้นหล่อนก็ทำหน้าที่ของตนไปอย่างปกติจนกระทั่งเสียงสัญญาณสิ้นสุดวิชาแรกจบลง วิชาต่อมาเป็นวิชาคณิตศาสตร์ที่ชาติที่แล้วหลินซีไม่เคยชอบวิชานี้ สาเหตุมีอยู่ว่าหล่อนเคยถูก

ทางด้านสองหนุ่มหลังจากแยกตัวออกมาจากกลุ่มของตนพวกเขาก็เจอเข้ากับบ้านคนมากมายซึ่งเมื่อถามคนแถวนั้นก็ไม่เคยมีใครพบเห็นโม่เซียง “อาอี๋ พวกเราต้องกลับไปทางเดิม” หลินชุนพูดขึ้นพร้อมหันหลังวิ่งย้อนกลับไปทางเดิม ซึ่งนายน้อยฟู่เองก็ไม่คิดขัดเนื่องจากในเมื่อถามคนที่นี่หมดแล้วก็เหลือแค่ทางนั้นทา

หนึ่งสัปดาห์ให้หลังนับตั้งแต่วันที่หลินซีได้ออกจากโรงพยาบาล ทุกย่างก้าวของเธอในตอนนี้จะต้องมีพี่ชายทั้งสองหรือไม่ก็หนึ่งคอยสลับกันอยู่ด้วยตลอดเวลา “ทุกคนคะ หนูแข็งแรงแล้วนะคะ หนูรู้ค่ะว่าทุกคนเป็นห่วงแต่ถ้าทุกคนยังทำอย่างกับหนูเป็นตุ๊กตากระเบื้องเคลือบอยู่แบบนี้มันทำให้หนูรู้สึกอึดอัดค