All Chapters of I love you, Sister: Chapter 171 - Chapter 180

-Vaughn-I rushed back to my room to get my phone, but no matter how much I searched, on the bed, on the desk, or even under the sheets, I couldn’t find it. “Lito! Nanay Jane! Where the hell are you?” malakas na sigaw ko habang pababa ng hagdan. Panic was already clawing at my chest, tightening with every step. This was my fault. Beatrice fell off the stairs because of me. My throat burned as I shouted again, desperation lacing every word. “Lito! Nanay Jane!”Patuloy ang malalakas na putok ng baril sa labas ng bahay, bawat kalabit ng gatilyo’y parang dumadagundong sa dibdib ko. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko at kung sino ang uunahin. Ramdam ko ang panginginig ng kamay ko habang pilit kong pinapakalma ang sarili. Nag-aalala ako para kay Bianca, pero pinanghahawakan ko ang pag-asang hindi siya pababayaan ng bodyguard niya.Right now, all I can think about is Beatrice. Yes, she’s been the one tormenting our lives, but none of that matters at this moment. If something bad were t

-Vaughn-“She remains unconscious, but our assessment shows no cranial damage. We performed an X-ray, and everything appears intact. The only concern is the laceration on her forehead, which requires proper treatment, in which we already did.” sabi ng doctor tungkol sa kalagayan ni Beatrice, at medyo nakahinga ako ng maluwag. There was no serious damage. “Pwede na siyang ilipat sa private room.”“Okay, doc. Thanks.”Habang inilalabas si Beatrice mula sa operating room, dumating naman sina nanay Jane at Lito."Sir, nandito na po ang phone niyo." Agad inabot sa akin ni nanay Jane ang phone ko. “Where did you find it?” tanong ko habang kinukuha ito sa kamay niya.“Sa kuwarto po ni ma’am Beatrice.” sagot nito. “Nahanap po ni Lito sa mga damitan niya.What the fuck?! Sabi ko na nga ba at may binabalak na naman itong si Beatrice.“Thank you, nanay Jane. Lito. Kumusta sa bahay? Napanood ba ng mga police ang footage?” I asked them as I went back to my seat on the waiting area.“Opo, sir. Na

-Vaughn-Kinuha ko kaagad sa kamay ng nurse ang phone ni Beatrice at saka binuksan ito. Nakita kong maraming message at missed calls from her dad, pero hindi ko ito mabuksan dahil may password.I tried to key in her birthday. Wait, what’s her birthday again? Pilit ko munang inalala, at saka ko ito tinype, pero ayaw bumukas.What about my birthday? I pressed the date of my birthday pero ganun pa rin ayaw bumukas ng phone niya.“Please, please!” Ayokong magtry ng ibang number at baka mag-security lock out ito. Mas lalong hindi ko siya mabubuksan.Nag-isip ako saglit kung anong pwedeng gamitin ni Beatrice na password. Justin’s birthday? No. She would never.How about her parents’ wedding anniversary? Pero hindi ko alam kung kailan.How about our wedding date?Nanginginig ang mga daliri na dahan-dahan kong tinype ang date ng kasal namin. And voila! Bumukas siya.“Beatrice, why aren’t you answering my calls!” iyon ang unang bumungad na chat ni Julio sa kanya.“Answer my call, damn it!”“B

-Vaughn-Nagising ako ng madaling araw nang makarinig ng malakas na ungol. Napabalikwas ako ng bangon at nakita kong pabiling-biling si Beatrice sa kanyang higaan.I searched for my cane, and when I found it on the floor, agad akong naglakad palapit kay Beatrice. “Beatrice!” I called for her name. “What’s happening? Beatrice!”Nagpatuloy parin siya sa malakas na pag-ungol, at wala akong idea kung ano ang pwedeng gawin para mapahinto siya. I decided to press the intercom and call a nurse.A few minutes later, a nurse barged into the room.“Ano pong nangyari, sir?” tanong nito at agad na lumapit kay Beatrice at chineck ito. “Nagdedeliryo po siya.” Kinuhanan niya ito ng temperature, at pagkatapos ay tinurukan ng injection sa kanang braso. Maya-maya lamang ay kumalma na si Beatrice. “Mataas po ang lagnat niya kaya siya nagdedeliryo sir. Pakibantayan na lang po siyang mabuti, pero magraround naman po kami every hour.” the nurse told me, and I nodded my head, thanking her.Pagkalabas ng n

-Vaughn-“Good morning, everyone.” Bumati muna ako sa lahat nang nasa private room, at saka itinutok ang paningin sa camera na nasa harap ko. “This is Vaughn Avery, the CEO of Avery Group, and I will be holding a live press conference right now.”Tahimik lamang ang buong paligid habang nakatutok ang mga mata sa akin. Si Norman na nakaalalay sa akin ay nakatayo sa tabi ko, matamang nakikinig at nakikiramdam sa paligid.The room was filled with reporters holding their notepads, cameras and recorders. Paminsan-minsan ay nagbubulungan sila, at ang tunog ng shutter ng mga camera ang tanging gumagambala sa katahimikan ng buong paligid.“Alam naman ng lahat lalo na sa business world na ang napangasawa ko ay si Beatrice Santos, ang CEO ng Santos Group.” I started. “But unfortunately, ibinenta na nila ang kanilang company for reasons that cannot be disclosed to anyone. This matter is highly confidential, and it concerns only the family involved.”Biglang nagbulungan ulit ang mga reporter, pero