All Chapters of ชายาตัวร้ายขององค์ชายใหญ่ผู้คลั่งรัก: Chapter 11 - Chapter 20

ชีวิตของฮุ่ยหมิงในจวนองค์ชายใหญ่ช่างแสนสะดวกสบาย นางได้รับการดูแลเอาใจใส่อย่างดีดุจเจ้าหญิง หวงเฟยหลงไม่ยอมให้นางทำสิ่งใดเลย นางมีหน้าที่แค่กินกับนอนรวมถึงทำสิ่งที่ชื่นชอบเท่านั้น ความเป็นอยู่ของนางนับว่าดีมากหากไม่ติดว่าเขาเอาแต่เคี่ยวกรำนางอย่างหนักทุกค่ำคืน ฮุ่ยหมิงแทบจะหมดเรี่ยวแรงในการใช้ชีวิตแต่ละวัน ที่สำคัญเขาไม่ยอมให้นางย้ายไปอยู่ในเรือนของตนเอง หวงเฟยหลงบังคับให้นางอยู่ในเรือนใหญ่กับเขา มีเพียงวันเข้าหอเท่านั้นที่เขาให้นางอยู่ในเรือนตนเองตามธรรมเนียม คิดมาถึงตรงนี้ฮุ่ยหมิงก็ได้แต่เขินอายตั้งแต่แต่งงานกันมาเขาไม่ยอมห่างกายนางเลยฮุ่ยหมิงไม่รู้ว่ายัยฮุ่ยหมิงตัวร้ายรับรู้ได้หรือไม่ แต่นางอยากให้รับรู้ได้เหลือเกิน ว่าตัวของฮุ่ยหมิงคนเดิมนั้นไม่ได้เป็นนางร้ายที่อับโชคสักนิด เพียงแค่นางปิดหูปิดตาและไม่ยอมเปิดใจให้หวงเฟยหลงคนที่รักนางยิ่งกว่าใครได้เข้ามา หากไม่มองเพียงแค่ตำแหน่งหรืออำนาจที่หวงเฟยหลงมีน้อยกว่าหวงเฟยเทียน เรื่องอื่นๆ นอกจากนี้เขาดีกว่าหวงเฟยเทียนเป็นร้อยเท่าพันเท่าเสียด้วยซ้ำ ในนิยายยัยฮุ่ยหมิงตัวร้ายแต่งเข้าไปไม่ได้รับความรักยังไม่พอ ภายในจวนของหวงเฟยเทียนไม่ว่าจะเป

อีกเจ็ดวันจะถึงวันพระราชสมภพของฮ่องเต้หวงป๋อหลิน ฮุ่ยหมิงได้เทียบเชิญเข้าร่วมงานมาหลายวันแล้ว แต่ยังไม่มีเวลาได้จัดการเรื่องชุดไปงานเสียที วันนี้นางติดตามหวงเฟยหลงออกมาทำงานข้างนอกพอดี เลยถือโอกาสแวะร้านขายผ้าเพื่อสั่งตัดชุดไปร่วมงานเลี้ยงให้ตัวเองกับสามี รวมถึงเฟยเฟิ่งและองครักษ์ฝาแฝดอย่างห่าวซวน ห่าวอู๋ ที่ต้องติดตามไปงานเลี้ยงด้วยเสียเลย ขณะที่กำลังเลือกผ้าอยู่นั้นก็บังเอิญหันไปเห็นองค์รัชทายาทหวงเฟยเทียนที่กำลังเดินเข้ามาในร้านผ้าพอดี ฮุ่ยหมิงจึงรีบชวนเฟยเฟิ่งออกไป เพราะนางไม่ต้องการจะพบปะกับเขา“บังเอิญเสียจริงที่ได้พบพระชายาที่นี่” หวงเฟยเทียนเดินตรงเข้ามาทักทายฮุ่ยหมิงอย่างมีจุดประสงค์“เพคะองค์รัชทายาท โชคไม่ดียิ่งนักที่ได้พบกันที่นี่” ฮุ่ยหมิงเลิกคิ้วตอบกลับเขาอย่างยียวน“ฮึ ท่าทีของพระชายาที่แสดงออกมาช่างอวดดีเสียจริง แค่ได้แต่งเข้าจวนพี่ชายข้าเพียงไม่นานท่านก็กล้าขนาดนี้แล้ว” หวงเฟยเทียนตำหนิขึ้นมาด้วยน้ำเสียงติดฉุน ผู้หญิงคนนี้ช่างร้ายกาจและอวดดี พอมีอำนาจเข้าหน่อยก็ไม่เกรงกลัวผู้ใด“หม่อมฉันอวดดีอย่างไรเพคะ ที่พระองค์เข้ามาทักทายหม่อมฉัน คงไม่ใช่เพราะต้องการทักทายเพียงอย่

งานพระราชสมภพของฮ่องเต้หวงป๋อหลินจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ภายในงานมีแขกมาร่วมยินดีมากมาย วันนี้ฮุ่ยหมิงเลือกแต่งกายด้วยชุดฮันฝูสีม่วงปักลวดลายดอกหลันฮวา เข้าชุดกับสามีอย่างหวงเฟยหลงที่ยืนโดดเด่นสง่างามด้วยชุดสีม่วงปักลวดลายพยัคฆ์ทมิฬ ทั้งสองคนสวมชุดสีเดียวกันเสมือนคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ทำให้คนภายในงานต่างลงความเห็นว่าความสัมพันธ์ของฮุ่ยหมิงกับองค์ชายใหญ่หวงเฟยหลงนั้นคงไปได้ดีไม่น้อย แม้จะได้ยินข่าวลือมาบ้างว่าองค์ชายใหญ่รักและตามใจพระชายาที่สุดแต่ก็ไม่มีใครปักใจเชื่อสักคน ทุกคนต่างรู้ว่าจางฮุ่ยหมิงมีชื่อเสียงเลวร้ายขนาดไหนก่อนแต่งงานความเลวร้ายของนางเป็นที่เล่าลือไปทั่วเมือง จึงไม่มีใครคาดคิดว่าผู้หญิงร้ายกาจแบบนางจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับสามีหวงเฟยหลงประคองฮุ่ยหมิงเดินนวยนาดเข้าไปนั่งโต๊ะสำหรับเชื้อพระวงศ์ หลังจากประคองนางนั่งลงเรียบร้อยแล้วใบหน้าของเขาก็บึ้งตึงขึ้นมาทันที หวงเฟยหลงไม่อยากพาฮุ่ยหมิง ออกมาข้างนอกเลย หากไม่ติดว่าเป็นงานสำคัญที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เขาไม่มีทางให้นางออกมาแน่นอน ภรรยาของเขาสวยขนาดนี้ไม่ควรมีใครได้มองนางด้วยซ้ำ หวงเฟยหลงไม่ชอบสายตาผู้ชายทั้งหลายที่มองมายังฮุ่ยหมิงเอ

ในเวลาเพียงครึ่งเดือนไม่น่าเชื่อว่าตอนนี้ทั้งเหลาอาหารและโรงน้ำชาของฮุ่ยหมิงได้เปิดดำเนินการเรียบร้อยแล้ว นางได้รับการสนับสนุนเงินทุนก้อนใหญ่จากหวงเฟยหลง ทำให้แผนงานทุกอย่างที่นางวางแผนไว้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีแถมยังมีความรวดเร็วเกินกำหนดเวลาด้วยฮุ่ยหมิงเห็นแล้วว่าการเป็นคนมีเงินในยุคสมัยนี้ช่างดียิ่งนัก หากนางอยากได้อะไรเพียงเอ่ยปากของทุกอย่างก็พร้อมมาวางอยู่ตรงหน้า แต่ถึงอย่างนั้นความเหลื่อมล้ำในสังคมยุคสมัยนี้ก็มีมาก ฮุ่ยหมิงนั่งคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาเรื่อยเปื่อยไปสักพักก็ได้ยินเสียงเอ่ยเตือนจากเฟยเฟิ่งดังขึ้น“พระชายาวันนี้ยามเว่ยมีนัดกับร้านตัดเสื้อนะเพคะ ช่างเสื้อจะเอาแบบชุดที่ใช้ในงานอภิเษกสมรสขององค์รัชทายาท มาให้เลือกอยากดูวันนี้เลยหรือไม่เพคะ” เมื่อเอ่ยเตือนเรื่องนัดหมายเสร็จแล้ว เฟยเฟิ่งก็รีบสอบถามความต้องการต่อทันทีเนื่องจากพักนี้นางสังเกตเห็นว่าพระชายามีท่าทีกังวลใจและเคร่งขรึมลง“อ่า จริงด้วยข้าลืมไปเลย ขอบใจเจ้ามากที่เตือน ข้าจะเลือกแบบชุดวันนี้แหละหากช่างเสื้อมาแล้วเจ้าก็ไปเชิญเข้ามาได้เลย” ฮุ่ยหมิง บอกกับเฟยเฟิ่งก่อนจะรีบเปลี่ยนอิริยาบถในการนั่งให้เหมาะสมหลังจาก

วันนี้เป็นอีกวันที่หวงเฟยหลงอ้อยอิ่งไม่อยากไปทำงาน เนื่องจากมีพระราชโองการให้เข้าเฝ้าเพื่อหารือเรื่องบ้านเมือง งานนี้ต้องใช้เวลาหลายชั่วยามกว่าจะได้กลับจวนก็แทบหมดวัน เขาอยากใช้เวลากับฮุ่ยหมิงมากกว่า หวงเฟยหลงรู้สึกว่าตัวเองชื่นชอบการ ทำตัวตามติดภรรยามาก เขาไม่อยากห่างนางแม้แต่เสี้ยวนาที“พี่เฟยหลง สายแล้วนะเจ้าคะ ท่านปล่อยให้คนทั่วท้องพระโรงรอท่านเพียงคนเดียวไม่ได้ รีบไปทำงานได้แล้ว” ฮุ่ยหมิงเอ่ยเตือนขณะนางกำลังมาส่งเขาขึ้นรถม้า สามีตัวดียังไม่มีทีท่าจะขึ้นไปเขาเอาแต่คลอเคลียนางอยู่ไม่ห่าง“ข้าไม่อยากไปเลย ช่วงนี้เจ้าเบื่อหรือไม่ข้าไม่มีเวลาพาเจ้าไปเที่ยวเล่นนานแล้ว” หวงเฟยหลงไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของฮุ่ยหมิง แต่อย่างใด เขาเฉไฉไปถามเรื่องอื่นแทน“ไม่เบื่อเจ้าค่ะ ข้ารู้ว่าพี่เฟยหลงยุ่งกับกิจการบ้านเมือง ท่านต้องทำงานข้าเข้าใจดี ช่วงนี้ข้าก็วุ่นวายอยู่กับการค้าเช่นกันมิได้เบื่อหน่ายอันใด ท่านวางใจเถอะ แต่หากตอนนี้ท่านยังไม่ไปทำงานสงสัยว่าคงได้โดนปลดออกจากตำแหน่งองค์ชายเป็นแน่ ถึงเวลาตอนนั้นข้าคงเบื่อที่ท่านไม่มีเงินให้ข้าผลาญใช้”ฮุ่ยหมิงร่ายออกมาให้เขาฟังเสียยืดยาว ก่อนจะส่งสายตาเป็นเชิง