Semua Bab เธอยั่วเกินต้าน ท่านประธานคลั่งรัก: Bab 21 - Bab 30

เจียงหยวนชะงักไปครู่หนึ่ง ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม พูดเสียงเรียบ “ขอโทษนะคะ ฉันแค่มาตามคน ไม่ได้มานั่งดื่มด้วยค่ะ”ชายคนนั้นใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม แล้วแค่นหัวเราะออกมา สีหน้าท่าทางลามกต่ำช้าดวงตาของเจียงหยวนราวกับมีหนามทิ่มแทง จึงเบือนหน้าหนี แล้วเร่งสวี่ฮุยอีกครั้ง “พี่ฮุย พวกเรารีบไปกันเถอะ อย่าให้ท่านประธานหลี่รอนานเลย”สวี่ฮุยยังคงนั่งนิ่ง เพียงแค่เอียงศีรษะมองเจียงหยวนเล็กน้อย “เธอกลับไปก่อน บอกเขาว่าฉันขออยู่เล่นกับเพื่อนสักพัก เดี๋ยวจะกลับไปแน่นอน”เจียงหยวนเข้าใจความหมายของเธอ ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหันหลังเดินออกไป“ฉันอนุญาตให้เธอไปแล้วรึไง?”เสียงของชายผู้นั้นดังขึ้นทันทีขาทั้งสองข้างของเจียงหยวนแข็งทื่อ ราวกับถูกตรึงอยู่กับพื้น เสียงดนตรีหยุดลง ประตูห้องส่วนตัวถูกคนปิดลง“พี่เป้าคะ น้องสาวฉันเองค่ะ เธอยังเรียนหนังสืออยู่เลย ขี้กลัว นิสัยก็ซื่อบื้อไม่ค่อยมีหัวคิด ปล่อยเธอกลับไปเถอะค่ะ อย่าทำให้ทุกคนหมดสนุกเลยนะคะ”สวี่ฮุยพูดพลางยกแก้วเหล้าเดินไปนั่งลงข้างๆ ชายหัวล้านที่ถูกเรียกว่าพี่เป้า “มาค่ะ ฉันดื่มเป็นเพื่อนคุณเอง”พี่เป้ามองเธอด้วยหางตา “น้องสาว? เธอจะดื่มแทนงั้นเห

ฉินเป้าร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด เศษกระจกบนศีรษะยังไม่ทันหล่นหมด เจียงหยวนก็ฟาดขวดเหล้าลงมาอีกขวด ศีรษะของชายหนุ่มมึนงงขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะทรุดเข่าลงกับพื้นอีกหนเมื่อครู่นี้ เจียงหยวนถูกถอดเสื้อคลุมออก ถูกผู้ชายหลายคนช่วยกันจับกดลงบนโซฟา เธอขัดขืนสุดชีวิตแต่ก็ขยับไม่ได้แม้แต่น้อยตอนที่ฉินเป้าตบหน้าเธอฉาดใหญ่แล้วขึ้นคร่อมบนตัวเธอ หัวใจของเธอก็อยากจะตายเสียให้ได้เหลียงโจวเหิงปรากฏตัวขึ้นแล้ว เธอจะกล้ำกลืนความแค้นนี้ลงไปได้อย่างไร?ตอนนี้นางอยากจะเปลี่ยนขวดเหล้าในมือตรงหน้าให้กลายเป็นมีด แล้วจ้วงแทงหน้าตาอันน่าชังของไอ้สารเลวนี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ทะลุไปเลยท่ามกลางเสียงโหยหวนอย่างต่อเนื่องของชายคนนั้น เสียง ปึง ปึง ปึง ของบางอย่างกระแทกกันไม่หยุดก็ดังขึ้น ภายในห้องส่วนตัว เหล้าผสมกับเศษกระจกสาดใส่ใบหน้าของเขาจนเปียกโชก เลือดสดๆ ไหลปะปนออกมาเป็นสาย กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้องบอดี้การ์ดก็ถอยไปอยู่ข้างๆ ทุกคนต่างมองดูเจียงหยวนเอาคืนอย่างบ้าคลั่งเจียงหยวนในตอนนี้ราวกับกลายเป็นสัตว์ป่าตัวน้อยที่กำลังเดือดดาลอีกครั้ง ดุร้ายและอาละวาดอย่างบ้าคลั่งแม้แต่สวี่ฮุยก็ไม่เคยเห็นเจี

เสียงของเจียงหยวนค่อยๆ แผ่วลง ขณะที่พูดไป น้ำเสียงสุดท้ายเหมือนจุกอยู่ที่ลำคอ ดวงตาของเธอเอ่อท้นไปด้วยหยดน้ำตาเธอเค้นเสียงเบาออกมาอย่างยากเย็นว่า “ช่วยจอดรถด้วยค่ะ”คนขับหน้ารถตอบกลับสุภาพ “ขอโทษครับคุณผู้หญิง ทางด่วนจอดไม่ได้ครับ”“จอด”เสียงเย็นชาของชายหนุ่มดังขึ้นเพียงคำเดียว คนขับก็รีบหักรถเข้าจอดชิดขวาข้างทางด่วนอย่างรวดเร็วแล้วหัวใจของเจียงหยวนบีบรัด จากนั้นก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย รีบเปิดประตูลงจากรถทันทีประตูรถถูกปิดดังปัง! คนขับถึงกับสะดุ้งด้วยความประหลาดใจ เพราะก่อนหน้านี้ไม่เคยมีใครกล้าทำแบบนี้มาก่อนรถยนต์ทะยานออกไปแทบจะในทันทีที่เธอลงจากรถ ในกระจกมองหลังฝั่งขวา ร่างของหญิงสาวค่อยๆ เล็กลงจนกลายเป็นเพียงจุดสีขาวจางๆ ไม่ช้าก็ถูกขบวนรถที่หลั่งไหลตามมาบดบังจนลับสายตาไปอินตงขมวดคิ้วมุ่น บี้บุหรี่ในมือจนดับ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก เมื่อปลายสายรับ เขาก็สั่งการด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ไปสืบเรื่องราวความเป็นมาของห้อง 101 คืนนี้ให้ละเอียด”เวลาตีหนึ่งยี่สิบนาที เจียงหยวนยืนอยู่บนทางด่วนวงแหวนรอบนอก รถยนต์แต่ละคันพุ่งผ่านไปข้างกายเธอด้วยเสียงลมหวีดหวิว ลมหนาวกัดกระดูกโห

อินตงหน้าบึ้งตึง ไม่พูดอะไรสักคำเหลียงโจวเหิงลองหยั่งเชิงถามอีกครั้ง “เมื่อคืนนายพายัยหนูคนนั้นไป แล้วส่งเธอกลับบ้านเลยเหรอ?”ในหัวของอินตงหวนนึกถึงภาพร่างสีขาวเล็กๆ ที่เล็กลงเรื่อยๆ ตรงริมทางด่วนในคืนนั้นโดยไม่รู้ตัว ผ่านไปไม่กี่วินาที เขาก็เอ่ยปากถามขึ้นทันที “สืบเรื่องในห้องส่วนตัวดีหรือยัง?”เหลียงโจวเหิง “ก็พอประมาณแล้วล่ะ สวี่ฮุย ลูกพี่ลูกน้องของเจียงหยวนคนนั้น น่าจะถูกพวกนั้นเรียกมานั่งดื่มเป็นเพื่อน พวกนั้นเพิ่งถูกปล่อยตัวออกมา เหมือนหมาติดสัด เล่นกันสกปรกมาก ตอนแรกสวี่ฮุยอยากจะไป แต่ไอ้หัวโจกที่ชื่อฉินเป้านั่นไม่ยอมปล่อยตัว” “เจียงหยวนน่าจะถูกสวี่ฮุยเรียกมาช่วยให้ตัวเองหนีรอด ลูกพี่ลูกน้องคนนี้ก็ใจร้ายไม่ใช่เล่น เพื่อช่วยตัวเอง ถึงกับลากลูกพี่ลูกน้องตัวเองลงนรกไปด้วย”อินตง “นายแน่ใจนะว่าเธอไม่รู้จักกับคนพวกนั้น?”เหลียงโจวเหิงกลอกตา แค่นเสียงหัวเราะ “โธ่เอ๊ย ผู้หญิงที่ไหนจะยอมทุ่มสุดตัวทำลายตัวเองขนาดนั้น? สถานการณ์เมื่อคืน นายดูเหมือนเป็นการแสดงงั้นเหรอ? ถ้ามีมีดอยู่ในมือนะ เธอคงอยากจะสับไอ้เดรัจฉานนั่นเป็นชิ้นๆ ยัยหนูคนนั้นโกรธจนแทบจะกัดฟันตัวเองแหลกแล้ว ฉันกอดรั้งไ

แม้แต่คนนอกวงการที่นั่งอยู่ในที่ประชุมก็รู้ดีว่าการคำนวณข้อมูลงบกระแสเงินสดนั้นซับซ้อนที่สุด ข้อมูลส่วนใหญ่ในรายงานทั้งหมดล้วนเชื่อมโยงกันเป็นลูกโซ่ผู้บริหารที่นั่งอยู่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้จักเจียงหยวน แต่จากรูปลักษณ์ภายนอกก็พอจะเดาได้ว่าเธอเป็นเพียงนักศึกษาฝึกงานที่เพิ่งเรียนจบแม้แต่คนเก่าแก่อย่างหยางหมิงที่ทำงานด้านการเงินมาสิบกว่าปี ยังต้องใช้เวลาสิบกว่านาที เธอใช้เวลา 1 นาที คงจะแก้ไขได้แค่ตัวเลขเดียวล่ะมั้ง?หยางหมิงเองก็รู้สึกว่าเด็กคนนี้ค่อนข้างจะไม่เจียมตัว ถ้าแก้ไขถูกก็ยังดีไป แต่ถ้าเกิดข้อผิดพลาดอะไรขึ้นมาอีก ฝ่ายการเงินทั้งแผนกของพวกเขาจะต้องเสียหน้ายับเยินแน่ กลายเป็นเรื่องตลกของบริษัทไปตลอดกาล และต่อจากนี้ไปก็จะไม่สามารถเงยหน้ามองแผนกอื่นในบริษัทได้อีกเลยผู้บริหารแผนกอื่นๆ ต่างก็มีสีหน้าเหมือนเตรียมรอชมเรื่องสนุกกันอย่างเห็นได้ชัดเวลาผ่านไปทีละวินาที เจียงหยวนก้มหน้าลง จดจ่ออยู่กับรายงานในมืออย่างเต็มที่ ปลายปากกาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วบนกระดาษ เกิดเสียงขีดเขียนเบาๆ ดังขึ้น“ครบ 1 นาทีแล้ว” อินตงเงยหน้าขึ้นมองเธอเจียงหยวนถอนหายใจอย่างโล่งอก “แก้ไขเสร็จแล้วค่ะ เชิญท