All Chapters of แพ้รัก BAD LOVE: Chapter 31 - Chapter 40

EP31 - แพ้รัก(ดินแดน)พาเพลินได้แต่ยิ้มบางๆ ก่อนขึ้นรถกลับไปกับดินแดนCONDO PAPLERNทันทีที่มาถึง เมื่อประตูห้องเปิดออก พาเพินเองต้องเบิกตากว่างปุง!!!!ปัง!!!!🎉🎊🎊🎉🎉🎉🎉“สุขสันต์วันเกิด!!!!!”“พี่เกด!!!! นี่...”“เข้ามาก่อนๆๆ”ลูกเกดพาน้องสาวเข้าห้อง ก่อนที่พาเพลินจะพบว่าด้านในถูกจัดเป็นปาร์ตี้ขนาดย่อม ต่างกับตอนก่อนเธอออกจากที่นี่ไป“สุขสันต์วันเกิดนะที่รัก ฟ่อดดดด💋”ดินแดนกอดพาเพลินจากด้านหลังต่อหน้าลูกเกด ก่อนจะกดหอมเบาๆ“ขอบคุณค่ะ จุ๊บ💋”พาเพลินจุ๊บแก้มดินแดนเป็นการตอบกลับเขาเช่นกัน“นั่งก่อนเร็ว พี่ทำอาหารไว้เต็มเลย”ลูกเกดเอ่ยก่อนจะยกนั่นนี่ออกมา พาเพลินเอาแต่นั่งมองหน้าดินแดนด้วยความสงสัยก่อนจะเอ่ยขึ้น“พี่ร่วมมือกับพี่เกดทำเซอไพรส์เพลินเหรอค่ะ?”“อื้ม ลำพังพี่คนเดียว จัดเองไม่ได้เยอะขนาดแน่ๆ” ดินแดนเอ่ย“พี่เกดทำเองหมดนี่เลยเหรอค่ะพี่แดน”“อื้ม ชอบมั้ย”“ชอบค่ะหลังจากกินอาหารกันจนเสร็จ พาเพลินวีดิโอคอลคุยกับพ่อและแม่ที่อยู่ต่างประเทศ ท่านทั้งสองอวยพรวันเกิดให้เธอแล้วคุยกันอยู่นานสองนานทางด้านลูกเกดที่กำลังเก็บจานชามจากโต๊ะไปล้างโดยมีดินแดนนั่งอยู่ไม่ห่าง เพราะอยากให้พ

EP33 - แพ้รัก (ดินแดน)“ผมรอแทบไม่ไหวแล้วครับอา เมื่อไหร่น้องจะออกมา” ดินแดนเอ่ย“นี่ก็นานมากแล้วอาว่าคงใกล้แล้วล่ะ ... อาขอพูดอะไรกับแดนหน่อยได้มั้ย” เพียวเอ่ย“ครับอา”“อาดูออกว่าลูกสาวอารักแดน..ทั้งสองคน แดนรู้บ้างมั้ย” เพียวเอ่ย“รู้ครับ แต่ลูกเกดไม่ได้รักผมแบบนั้น เธอแค่มีบางอย่างที่ทำให้มันเป็น ผมอยากให้อาฟังจากปากเธอเองมากกว่าครับ” ดินแดนเอ่ย“แดนรู้อะไรมา?”“ก่อนหน้านี้ลูกเกดเคยเล่าให้ผมฟัง รอเธอฟื้นเธอคงบอกคุณอาทุกอย่างครับ” สำหรับพาเพลิน เธอรักผมและผมก็รักเธอ เธอเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผมครับ ถ้าวันนี้ไม่มีเธอ ผมเองก็คงอยู่ไม่ไหว” ดินแดนเอ่ยเวลาเดินไปอย่างเชื่องช้า ใจของคนรอแทบจะแตกออกมาจากอกมาซะเดี๋ยวนั้นผัวะ!!!!! ประตูห้องผ่าตัดเปิดออก หมอสโนว หนึ่งในทีมแพทย์ที่ผ่าตัดเปลี่ยนปอดให้กับพาเพลินเดินออกมา“พี่สโนว์ ลูกผมสองคนเป็นยังไงบ้าง” เพียวเอ่ย“แม่ครับ น้องปรอดภัยแล้วใช่มั้ย”ดินแดนเอ่ย“ทั้งสองคนปรอดภัยดี ตอนนี้อยู่ในไอซียูทั้งคุู่ รอฟื้นตัวเมื่อไหร่ถึงจะย้ายออกห้องพักฟื้นได้” หมอสโนว์เอ่ย“ขอบคุณครับแม่ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตเมียผม”ดินแดนเอ่ยก่อนที่หมอสโนว์ผู้เป็นแม่จะสวมกอด

EP35 - แพ้รัก (ดินแดน)ดินแดนถึงกับขมวดคิ้วให้กับพูดของพาเพลิน ให้เขาจีบเมียตัวเองที่เพิ่งขอและตกลงแต่งงานกันเนี้ยนะ มันจะยังไง จะไปทางไหน ชีวิตนี้ไม่เคยจีบสาวคนไหนมาก่อนด้วยซ้ำ แล้วจะเริ่มต้นยังไง ดินแดนประมวลผลอยู่ในหัวแล้วคิดไม่ตกสักนิด"พี่ทำได้มั้ยค่ะ ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ" พาเพลินเอ่ย"ทำไมเพลินอยากให้พี่จีบเพลินใหม่ล่ะ" ดินแดนเอ่ยถาม"ก็พี่ไม่เคยจีบเพลินนี่ค้ะ เพลินเป็นผู้หญิง ชีวิตนี้ไม่เคยมีแฟนมาก่อน เพลินอยากรู้ว่าการถูกจีบจากคนที่เราก็รู้สึกดีด้วยมันเป็นยังไง แต่ถ้าพี่ไม่อยากทำก็ไม่เป็นไรค่ะ เพลินไม่ว่าพี่หรอก" พาเพลินเอ่ย"เดี๋ยวพี่จะจีบเพลินเอง เพลินเตรียมตัวถูกพี่จีบเลย" ดินแดนเอ่ย"พี่ท่าทางจะจีบผู้หญิงเก่งนะคะ เจ้าชู้ขนาดนี้""ไม่เก่งหรอก พี่ไม่เคยจีบผู้หญิงคนไหน มีแต่เริ่มจีบเพลินเมื่อหลายปีก่อน แต่ก็ทำเป็นแค่นั้น" ดินแดนเอ่ย"นั่นพี่จีบเพลินแล้วเหรอค่ะ เพลินไม่เห็นรู้ตัวเลยอ่ะ" พาเพลินเอ่ย"ครั้งนี้พี่จะลองใหม่" ดินแดนเอ่ยดินแดนพาพาเพลินเที่ยวต่ออีกสองวัน ก่อนพากลับกรุงเทพ พาเพลินขาดเรียนไปนาน พอกลับมาเรียรอบนี้เลยอาจแปลกตาไปสักนิด ดินแดนเองก็กำลังจะเรียนจบ คงอยู่ด

EP37 - แพ้รัก (ดินแดน)“ไปข้างล่างกัน” ดินแดนเอ่ยดินแดนเกินจูงมือเมียสาวเดินลงจากชั้นบนของผับท่ามกลางสายตาของเพื่อนอีกสองคนที่มองอย่างรู้ทัน“สบายตัวเลยซิท่า” อ้ำเอ่ย“อืม” ดินแดนตอบสั้นๆ แต่พาเพลินถึงกับหน้าแดงเมื่อรู้ว่าเพื่อนทั้งสองของดินแดนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น“กลับเลยได้มั้ยพี่แดน เพลินง่วง”“อยากกลับแล้วเหรอ”“ค่ะ กลับเลยได้มั้ย” พาเพลินเอ่ย“ง่วงหรือว่าเขินเพื่อนพี่” ดินแดนเอ่ย“😳😳😳งะ..ง่วงค่ะ”“ไอ้อ้ำ ไอ้ป๊อบ กูพาเมียกลับบ้านก่อนนะ ไว้เจอกัน” ดินแดนเอ่ย“อืม”ดินแดนขับรถพาเมียสาวของเขากลับคอนโด ทั้งคู่ใช้ชีวิตด้วยกันตัวคิดแบบนี้ทุกวัน“ไปไหนแต่เช้าของเขานะ”หลายเดือนต่อมา พาเพลินตื่นขึ้นในตอนเข้าไม่เจอดินแดน และไม่มีโน๊ตหรือข้อความอะไรบอกไว้ว่าเขาหายไปไหน เมื่อโทรหาเขากลับติดต่อไม่ได้เพราะผิดเครื่อง พาเพลินเริ่มรู้วสึกว่ามันแปลกจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวไปหาดินแดนที่บ้านบ้านเจ้านาย-หมอสโนว์พาเพลินมาถึงก่อนเดินตรงไปสวัสดีพ่อแม่ของดินแดนก่อนเอ่ยถามขึ้น“อานายเห็นพี่แดนมานี่มั้ยค่ะ”“มาแต่ออกไปแล้ว หนูทะเลาะอะไรกันหรือเปล่า” เจ้านายเอ่ย“ทะเลาะหรอค่ะ?”“ยังไม่ทะเลาะ หนูยังไม่รู่เรื่

EP39 - แพ้รัก (ดินแดน)พาเพลินถึงกับจุกในคำพูดของอาณาจักร ลูกที่จากเธอและดินแดนไปหลายปี แต่เขายังไม่เคยลืม ยังคงวนเวียนไปที่วัดทุกวันที่ว่างและมีโอกาศ ไปถึงก็เอาแต่มองแบบนั้นนานแสนนานก่อนจะกลับออกมานมกล่องสำหรับเด็กที่ดินแดนมักจะถือติดมือไปวางที่หน้าป้ายชื่อลูกที่วัด เขาไม่เคยลืมทำมันสักครั้ง นั่นคงเป็นเครื่องชี้ว่าเขารักลูกแม้ว่าจะไม่เคยพบหน้ากันก็ตาม“งั้นพี่ฝากนานี่ด้วยนะเพลิน” อาณาจักรเอ่ย“ค่ะ พี่จักรไม่ต้องห่วงค่ะ”“นานี่ครับ อย่าดื้อกับอาเพลิน อาแดนรู้มั้ย พรุ่งนี้เดี๋ยวพ่อมารับนะครับ” อาณาจักรเอ่ย“ค่ะคุณพ่อ” เด็กน้อยเอ่ยตอบกลับผู้เป็นพ่อก่อนกอดคอหอมแก้มอย่างน่ารักน่าชังนานี่นั่งเล่นกับพาเพลินสักพักหลังอาณาจักรกลับไป ดิตแดนก็เข้ามาก่อนเวลาที่นัดเธอไว้ คงเพราะหลานนี่แหละที่เขามาไวขึ้น“อาแดนขาาาา” นานี่วิ่งไปกอดดินแดนผู้เป็นอาทันที“ว่าไงครับหลานรัก วันนี้พร้อมไปกับอาแดนมั้ย” ดินแดนเอ่ย“พร้อมค่ะ คิกๆๆ”นานี่และดินแดนหยอกล้อกันสักพีกก็เอ่ยกับพาเพลินขึ้น“วันนี้หนูเลิกงานเร็วหน่อยได้มั้ยเพลิน พี่อยากพาหนูกับหลานไปกินข้าวนอกบ้าน” ดินแดนเอ่ย“ได้ค่ะ งั้นเพลินขอเก็บของแปปนะพี่แดน