All Chapters of นักฆ่าที่รักไลออน [Dear Killer]: Chapter 1 - Chapter 10

Trigger Warningเนื้อหาต่อไปนี้ มีการบรรยายการร่วมเพศ มีการใช้คำหยาบ ฆาตกรรม ความรุนแรง การใช้อาวุธเนื้อหาและข้อมูลเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ซึ่งไม่มีอยู่จริงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะบทนำหกปีก่อน คฤหาสน์ซัลโตเร ประเทศอิตาลีวันขึ้นรับตำแหน่งบริเวณห้องโถงเอกขนาดใหญ่อยู่ชั้นบนสุดของคฤหาสน์ซัลโตเร การขึ้นลงมีเพียงลิฟต์เท่านั้นและคนที่จะสามารถกดปิดเปิดลิฟต์ได้มีแค่คนสนิทหรือบอดี้การ์ดคนสนิทเท่านั้นฟลาเวียโอและลีอานา ซัลโตเร ตาและยายอยู่ในชุดทำพิธีและรวมไปถึงลีโอและน้ำป่า ต่างยืนทำพิธีในชุดสูทผูกเนคไทให้เกียรติกับอาไลออน กลุ่มแก๊งมาเฟียซัลโตเรเป็นมาเฟียที่มีจรรยาบรรณแต่นั้นก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงการลอบฆ*าได้ยิ่งเป็นกลุ่มมาเฟียคู่อริกันยิ่งแล้ว"ถึงเวลาแล้วที่ผมจะวางมือเพื่อมอบตำแหน่งนี้ให้กับคนที่เหมาะสม และได้รับการโหวตจากทุกๆคน ไลออนเป็นหลานชายผม สมาชิกในที่นี่ คงรู้จักกันดีอยู่แล้ว ตลอดระยะเวลาไลออนได้พิสูจน์แล้วว่าเขาสามารถพาแก๊งเราให้ไปในทิศทางที่ดีขึ้นตามที่หลายๆคนได้เห็นและได้สัมผัสกับตัวเองไม่ว่าจะด้านธุรกิจ หรือแม้กระทั่งเรื่องครอบครัวของเหล่าสมาชิก ไลออน ได้เข้าช่ว

บ้านพักริมทะเลสาบชายวัยกลางคนสวมแว่นตาดำแบรนด์หรู ในมือเขามีไม้ช่วยนำทางถูกทำมาให้จับได้ถนัดมือความยาวของเนื้อไม้ทำมาจากต้นสนบริติชโคลัมเบียเป็นไม้เนื้อดีและถูกดัดแปลงให้เป็นปลายกระบอกปืน ความลับนี้น้อยคนนักที่จะรู้ ส่วนมืออีกข้างถือไปป์เพื่อลิ้มรสควันของสารที่กำลังลุกไหม้ ยืนฟังคนสนิทของตัวเองกล่าวรายงานเรื่องของจีเนียส หนึ่งในนักฆ่าที่คิดทรยศต่อองค์การนักฆ่า"จากรายงานของคนที่แฝงตัวเข้าไป รายงานมาว่าจีเนียสเธอสูญเสียความทรงจำครับท่านผู้นำ" เดชคุณรายงานตามที่ได้รับมา"สูญเสียความทรงจำ?" น้ำเสียงทุ้มต่ำเปล่งเสียงออกมาอย่างแผ่วเขาราวกับกำลังพูดกับตนเอง เขาคิดประโยคนั้นซ้ำไปซ้ำมา จนคนสนิทข้างกายอย่างเดชคุณพูดขึ้นมาอีกครั้ง"ให้คนไปเก็บเลยไหมครับท่าน""จีเนียสเธอความจำเสื่อมแน่?.....ยังก่อน ฉันอยากจะรู้อะไรบางอย่างแล้วสิ" ประโยคแรกเขาเพียงแค่พูดเบากับตัวเองประโยคหลังหันข้างไปออกคำสั่งให้กับคนสนิท"ครับท่านผู้นำ""คอยดูอยู่ห่างๆก่อน ถ้าไม่ได้สูญเสียความทรงจำจริงๆก็..ฆ่าทิ้งได้เลย""ครับท่านผู้นำ""เดี๋ยวก่อน! ส่งคนไปสอดแนมเพิ่ม""ได้ครับ"โรงพยาบาล"ทุกอย่างอยู่ในเกณฑ์ไม่ว่าจะเนื้อสมอง เ

รื้อฟื้น NCตาคมมองผ่านใบหูไปหยุดอยู่ที่ใบหน้าขาวเนียนที่ตอนนี้เริ่มแดงระรื่อจนลามมาถึงลำคอขาว อดไม่ได้ที่ไลออนจะพูดออกไปที่ข้างๆใบหูเล็กด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ พร้อมกับหายใจรดที่ต้นคอเล็ก จนไลออนรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่คนในอ้อมกอดกำลังต้องการเช่นกัน"อยากรื้อฟื้นหรือยังครับ" เขากระซิบเบาๆกอดรัดร่างบางในวงแขนไว้แน่นให้แผ่นหลังบางเข้าประชิดกับแผ่นอกแกร่ง โดยที่ส่วนล่างยังคงเสียดใส่ก้นงอนไม่หยุดจนร่างบางรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสของเขาจนร่างของเธออ่อนระทวย ราวกับว่าร่างกายของเธอเป็นของเขาไม่ว่ามือร้อนจะสัมผัสโดนตรงไหนก็รู้สึกวาบหวามไปตามที่เขาได้ลูบไล้ผ่านเนื้อผ้า มือใหญ่เลื่อนไปเค้นคลึงสะโพกเธอเบาๆก่อนจะจับไหล่ของเธอให้หันกลับมา ท่าทางอดกลั้นของเธอยิ่งปลุกเร้าแรงปรารถนาของมาเฟียหนุ่มเขาใช้ลิ้นอุ่นๆไล่เลียใบหูแดงก่ำของเธอ ไล่ลงมาที่ต้นคอขาวไลออนดึงเสื้อขึ้นให้พ้นร่างขาวก่อนใช้มือเอื้อมไปด้านหลังแล้วปลดสายเสื้อในออก สายตาคมจ้องมองหน้าอกที่มีขนาดจนล้นมือใหญ่ของเขา มันยังสวยเหมือนเดิม ร่างบางราวกับโดนสะกดเธอหยุดนิ่งรอให้คนตรงหน้าปรนเปรอ"อย่า..อย่ามองแบบนั้นนะ" ร่างบางอายจนแดงระเรื่อไปหม

หุบเขาแห่งหนึ่งในประเทศอิตาลีสองเท้าเล็กเดินมาถึงจุดนัดพบ เป็นโค้งแรกของหุบเขา หญิงสาวในชุดสบายๆแต่ยังคงดูทะมัดทะแมงและคล่องแคล่ว ผมยาวถึงกลางหลังถูกรวบสูงรัดตึงเป็นหางม้าทำให้เห็นลำคอระหงยิ่งดูสง่างาม หญิงสาวยืนมองทิวทัศน์ในมุมกว้างก่อนจะค่อยๆหลับตาลงสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าจนเต็มปอดแล้วค่อยๆผ่อนลมหายใจออกมาอย่างช้าๆเธอก้มดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ ถึงได้รู้ว่าเธอมาเร็วไปห้านาทีแต่มันก็ดีตรงที่ว่า เธอมีเวลาเหลือที่จะเดินชมธรรมชาติรอเพื่อนสนิท เพื่อนคนเดียวที่เธอมีอยู่ เพราะเธอไม่เหมาะที่จะมีเพื่อนเยอะหรือแม้กระทั่ง ไม่เหมาะที่จะมีคนรักเสียงฝีเท้าที่เดินเหยียบใบไม้แห้งทำให้เธอหันไปตามทางของเสียงทันที แต่ผิดคาดคนที่เดินมาหาเธอกลับไม่ใช่เพื่อนสนิท แต่เป็นพ่อบุญธรรมของเธอ"พ่อ!!" น้ำเสียงที่แผ่วเบาพร้อมกับสายตาที่กวาดมองไปรอบๆ เธอเห็นความผิดปกติบางอย่าง เธอรู้สึกได้ตามสัญชาตญาณของนักฆ่า"ไม่ได้เจอกันนาน...สบายดีใช่ไหมจีเนียส" น้ำเสียงทุ้มต่ำที่แฝงไปด้วยอะไรบางอย่าง จนทำให้เธอเดินถอยหลังไปสองก้าว"ไม่เอาน่าจีเนียส นี่พ่อมาหาลูกนะ..ไม่ดีใจเหรอ""พ่อมาได้ยังไงคะ" เธอถามคำถามออกไป โดยไม่ได้สนใจกั

ภาพวงจรปิดไม่ได้มีความผิดปกติอะไร ภาพที่เห็นคือกรองแก้วนั่งฟุบหลับที่โต๊ะ โดยมีมนนั่งเผ้าอยู่ตรงกันข้ามโดยที่มีผมมาบังหน้าเอาไว้ แต่นั่นก็ไม่สามารถพิสูจน์ความผิดปกติอะไรได้"ลูฟวร์จัดการหาคนใหม่มาแทนมน""..." มนไม่ได้พูดหรือแย้งอะไรทั้งสิ้น เพราะเธอไม่อยากให้ไลออนสงสัยในตัวเองมากขึ้น เธอจึงเลือกที่เงียบเอาไว้น่าจะดีที่สุด"ครับนายใหญ่""ส่วนเธอ ฉันจะจ่ายค่าเงินให้ ให้พอกับเวลาที่เธอจะหางานใหม่ได้""ขอบคุณค่ะนายใหญ่" มือเล็กวางของทุกอย่างที่เป็นของทางซัลโตเรคืนบนโต๊ะทำงานของไลออน ก่อนที่ลูฟวร์จะเดินมาค้นตัวของมน เมื่อไม่พบอะไร ลูฟวร์ก็เดินไปส่งมนให้ขึ้นรถกลับไปทันทีระหว่างที่ลูฟวร์เดินไปส่งเขาไม่ได้ถามอะไรแม้แต่นิดเดียว ลูฟวร์คิดว่าเขาจะต้องโทรไปถามเรฟเกี่ยวกับมนเพิ่มเติมแค่นั้น เรฟน่าจะรู้อะไรเพิ่มเติมเพราะเรฟเป็นคนฝากมนเข้าทำงานภายในห้องทำงานตอนนี้มีเพียงกรองแก้วกับไลออนเท่านั้น สายตาคมยังคงจ้องมองที่ภาพวงจรปิดแต่ทว่าจะดูอีกกี่รอบ ก็ยังหาข้อผิดปกติอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว"กรอง..มีอะไรที่ผิดปกติแต่กรองลืมบอกพี่หรือเปล่าคะ""ไม่มีค่ะพี่ไลออน" เธอกำลังโกหก ซึ่งเธอเองก็ไม่เข้าใจเหม