All Chapters of นักฆ่าที่รักไลออน [Dear Killer]: Chapter 21 - Chapter 30

ภายในรถยนต์คันหรู"จีเนียสทำไมไม่ตอบข้อความ" เรฟหรือในฉายานักฆ่า เกล เอ่ยถามคนที่นั่งข้างกันทันทีที่เธอเข้ามานั่งและใช่เธอรู้ว่าจีเนียสทำไมถึงไม่ตอบข้อความเพราะเหตุนี้เธอจึงจำเป็นต้องพาตัวจีเนียนกลับไปที่องค์กรตามคำสั่ง"ก็น่าจะรู้ ไม่เห็นต้องถาม" จีเนียสตอบกลับ พลางมองออกไปนอกหน้าต่างรถด้วยสายตาที่ว่างเปล่า"ฉันพูดด้วยความหวังดี เธอไม่ควรเอาใจลงไปเล่น...ทั้งๆที่รู้ว่ามันจะทำให้เธอตกอยู่ในอันตราย"จีเนียสเธอฟังคำพูดของอีกคนด้วยท่าทีเฉยเมย พลางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าถือ เธอถอดซิมการ์ดออกแล้วหักทิ้งก่อนจะเขวี้ยงโทรศัพท์มือถือออกไปจากตัวรถยนต์"ท่านผู้นำให้มาบอกอะไร" จีเนียสเธอรู้ว่าการที่เรฟมาจอดรอเธอมันต้องมีอะไรอย่างแน่นอน ถ้าไม่ใช่ผู้นำออกคำสั่งคงไม่มารอรับ"เปิดอ่าน" เรฟยื่นซองกระดาษสีน้ำตาลให้กับเธอมันเป็นซองเล็กๆที่มีตราองค์กรผนึกปิดไว้ ใช้ส่งข้อความสำคัญและระบุตัวตนของคนที่ได้ใบสั่ง มือเล็กฉีกซองอ่านด้วยหัวใจที่วูบไหว และมันก็เป็นอย่างที่เธอคิด'ยืนยัน ไลออน ซัลโตเร'"ขอกลับห้องก่อนได้ไหม" จีเนียสหันไปบอกกับเรฟด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง"มีคนจัดเก็บห้องเธอแล้ว และที่ที่เธอต้

ความคิดของไลออนได้แต่ภาวนาขออย่าให้เป็นอย่างที่เขาคิด แต่เหมือนพระเจ้าไม่ได้ฟังคำขอของเขาแม้แต่นิดเดียวใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาแหงนหน้าขึ้นมองคนที่กำลังคลายอ้อมกอด เธอรู้สึกแน่นที่หน้าอกจนแทบจะหายใจไม่ออกยิ่งสัมผัสได้ถึงอ้อมแขนที่ถูกปล่อยทิ้งตัวให้อยู่ข้างลำตัวของคนที่นั่งพิงเบาะรถ จนเป็นกรองแก้วเองที่ค่อยๆเขยิบร่างกายของตนเองให้ลุกออกมาจากตักแล้วมานั่งข้างๆแทน กรองแก้วได้แต่นึกในใจและอ้อนวอนอย่าให้คนตรงหน้าไล่เธอออกไปจากชีวิตของเขาเลย"จอดรถที" น้ำเสียงทุ้มต่ำที่สั่นเครือ พูดออกมาอย่างแผ่วเบาแต่เสียงมันกลับดัง ได้ยินอย่างชัดเจนภายในรถยนต์ที่เงียบสนิทหลังจากที่กรองแก้วพูดจบสองมือเล็กของมนหักพวงมาลัยเข้าข้างทางแล้วจอดสนิทเทียบกับทางเท้า ไลออนหลับตาลงแล้วหายใจเข้าเต็มปอด..แล้วหายใจออกช้าๆ เขาว่ากันว่า..การหายใจเข้าออกลึกๆ ช่วยกระตุ้นการหลั่งฮอร์โมนเอนดอร์ฟิน ซึ่งมันสามารถลดความรู้สึกเจ็บปวดได้ 'ไม่เห็นจะได้ผล'"พี่ขอเวลา.." ไลออนมองว่าทุกการกระทำมีเหตุผลของมัน และพยายามเข้าใจเหตุและผล แต่มันคงยังไม่ใช่ในตอนนี้ เขายังจะสามารถเชื่อใจใครได้อีกไหม"พี่.." กรองแก้วเรียกไลออนเสียงแผ่

"พูดมา! เธอต้องการอะไรกันแน่ไม่มีใครหรอกนะ ที่จะยอมเสี่ยงชีวิตโดยที่ไม่มีผลตอบแทน" สายตาเรียวจ้องมองคนตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา จีเนียสที่พยายามอ่านแววตานั้น แววตาที่ยังคงแอบซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้"ไว้เสร็จงานนี้ก่อนถ้าฉันรอดเธอรอด..ฉันจะบอกเธอเอง" เกลพูดจบพลางหยิบชุดในกระเป๋าออกมาแล้วเดินเข้าห้องน้ำของจีเนียสด้วยท่าทางราวกับว่าเธอและจีเนียสเป็นเพื่อนสนิทกันยามค่ำคืนบนถนนคอร์โซ ถนนสายนี้ในยามค่ำคืนเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวและผู้คนมากมายมีทั้งออกมาเดินเล่น ซื้อของหรือจะเดินหาของกิน ถ่ายรูป ต้องยกให้ที่ถนนคอร์โวจุดศูนย์รวมแหล่งช้อปปิ้งใจกลางเมืองของมิลาน มีร้านค้าให้เลือกซื้อละลานตากว่าวามร้อยกว่าแบรด์ แต่สิ่งที่น่าสนใจไม่ใช่สิ่งที่พวกเธอกำลังเดินดูอยู่ แต่หากเป็นชายวัยกลางคนสองคนต่างหาก"รู้ได้ยังไง" จีเนียสถามเกล พลางเดินเลือกเสื้อผ้าไปด้วย ทว่าสายตาเธอกลับชำเลืองมองเมติโน่และนายกรัฐมนตรีคนดังที่ตอนนี้สวมใส่ชุดสบายๆนั่งอยู่ในร้านคาเฟ่ตรงกันข้ามกับร้านเสื้อผ้า มีคนติดตามอยู่ไม่กี่คนเพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจ หากใครไม่สังเกตก็จะไม่มีทางจำผู้ชายสองคนนี้ได้แน่นอน"ฉันปลอมเป็นผู้ชายอยู่กับพวกมันต

เรฟอดีตบอดี้การ์ดของไลออนหรือ เกลนักฆ่าฝีมือดีหนึ่งในสิบขององค์กรนักฆ่า นอนจมกองเลือดอยู่ที่พื้นลมหายใจรวยรินและอาจจะเสียชีวิตได้หากไม่ได้รับการช่วยหลือในตอนนี้และ เดี๋ยวนี้"มึง! และมึง! พามันไปโรงพยาบาล..และอย่าให้คลาดสายตาอีกเป็นอันขาด""ครับ! ลูกพี่!"หลังจากลูฟวร์สั่งให้ลูกน้องจัดการเรื่องของเรฟเสร็จเขาก็เดินกลับไปยังห้องพัก ที่มีนายใหญ่รอเขาอยู่ภายในห้องพักแคบๆที่มีเนื้อที่เพียงพอสำหรับแค่สองคนเท่านั้น มือใหญ่ที่กุมมือเล็กเขาใช้นิ้วหัวแม่มือสัมผัสลูบไปมาราวกับการปลอบประโลม เขายังไม่อยากจะยอมรับกับสิ่งที่กรองแก้วได้ทำเพื่อเขาแต่ในขณะเดียวกัน ความรักที่เขามีให้กับเธอมันมากล้นเกิน และมันก็มากพอที่จะลบล้างความผิดที่กรองแก้วเคยคิดจะฆ่าเขา มันเป็นความคิดที่สับสนว่าเขาสามารถเชื่อเธอได้จริงๆ..ใช่ไหม.."รถพร้อมแล้วครับ นายใหญ่ครับ " คาร์ลอส์พูดพร้อมกับเปิดประตูรอให้นายใหญ่ของตนอุ้มร่างที่ยังหลับสนิทเพราะฤทธิ์ของยานอนหลับเดินไปขึ้นรถที่จอดรออยู่ที่ด้านหลังตึกย้อนไปสองวันก่อนหน้าเอี๊ยด!! เสียงเบรครถแวน ฝุ่นที่ฟุ้งกระจายลอยโขมงไปทั่วบริเวณนั้น และนั่นทำให้ไลออนหันกลับมองรถแวนที่เพิ่งขับอ

สองมือใหญ่จับต้นแขนทั้งสองให้ขึ้นมานอนแทนที่เขา สายตาคมเลื่อนลงมองเนินที่อวบอูม เขาจ้องมองความสวยงามตรงหน้าก่อนจะใช้มือชักรูดแท่งร้อนที่มันเริ่มขยายพองตัวอีกครั้งสามครั้งก่อนจะใช้สองมือใหญ่จับขาเรียวให้ตั้งขึ้นแล้วอ้าออกกว้างแทรกกายเข้าไประหว่างสองขา มือข้างนึงจับแท่งร้อนถูไถปากทางรักจนฉ่ำเยิ้ม แล้วดันพรวดเข้าไปจนสุดลำในคราวเดียวสวบ"อื้ออ"กรองแก้วจิกลงบนต้นแขนของไลออนแน่นทันทีที่ความเจ็บปวดปนรสสัมผัสอันซ่านหวิววิ่งเข้าสู่ร่างกายของเธอ ความคับแน่นทำให้ไลออนเชิดหน้าขึ้นครางกระหึ่มอยู่ในลำคอก่อนจะก้มลงตวัดเรียวลิ้นร้อนไล่ต้อนลิ้นเล็กไล่สำรวจโพลงปาก โดยที่เอวสอบเริ่มขยับเคลื่อนไหว ไลออนมองร่างอรชรแอ่นอกยกร่างตอบรับกับรสสัมผัสของเขาอย่างพึงพอใจก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่มแต่หนักแน่นให้กรองแก้วได้ยิน"ผมรักคุณ..กรองแก้ว..รักคุณหมดหัวใจเท่าที่ผมมี" สรรพนามที่เปลี่ยนไปเป็นไปตามความจริงจังที่ไลออนส่งผ่านคำบอกรักคำพูดของไลออนทำให้กรองแก้วปรือเปลือกตาขึ้นมองคนบนร่าง เธอคลี่ยิ้มหวานเพื่อตอบรับกับคำบอกรักนั้นด้วยความรู้สึกที่อิ่มอุ่นหัวใจอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เป็นคำบอกรักที่พลั่งพรูออกมาจากป