All Chapters of One night Stand แค่แฟนคืนเดียว: Chapter 61 - Chapter 70

"อ๊า..มิเชลของคุณมันตอดดีจัง โอ้ว...อ๊า" ก้องภพครางออกมาอย่างบ้าคลั่ง เมื่อเขายังไม่เคยเอาสดกับใครนอกจากเธอ และมันคือท่าแปลกใหม่ ยิ่งทำให้ความกระสันมันรุนแรงขึ้น "อ๊า อ๊ะ อ๊ะ ผมจะแตกแล้วนะมิเชล" ชายหนุ่มพูดออกมาในขณะที่ซอยสะโพกเข้าออกไม่หยุด จังหวะความหนักหน่วงรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อชายแรงบึกบึนใกล้จะไปพิชิตยอดเขาเต็มที "อ๊า....โอ้วว้าว! เร็วอีกค่ะ" เสียงหวานครางร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า ใบหน้าหวานเริ่มบิดเบี้ยวด้วยความเสียว ดวงตากลมโตเริ่มพรือปิดลงอย่างช้าๆ พร้อมกับส่ายก้นไปมา แล้วเด้งรับกับจังหวะที่ก้องภพกระแทกกระทั้นลงมาแบบไม่ยั้ง มันเข้าไปลึกจนมิเชลเสียววูบวาบไปถึงท้องน้อย "อ๊า...ไม่ไหวแล้ว" เสียงทุ้มพูดออกมาด้วยความกระเส่า ก่อนที่เจ้ามังกรยักษ์จะฉีดน้ำสีขุ่นๆ พุ่งเข้าไปในช่องแคบทุกหยาดหยด โดยไม่ได้คำนึงถึงผลที่จะตามมา เมื่อคนทั้งสองหวังแค่เพียงให้สำเร็จความใคร่ดั่งที่ใจต้องการ

"นี่คือลูกสาวของเราใช่ไหมรสริน" คำถามของโอทิส กำลังทำให้พริมโรสน้ำตาคลอเบ้า เมื่อเธอกำลังคิดว่านี่เหรอผู้ชาย ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบิดาของเธอ "รสริน...คุณอย่าเงียบแบบนี้ได้ไหม ได้โปรดตอบผมมา เธอคือลูกสาวของเราใช่ไหม" โอทิสยังคงไม่ลดละความพยายาม เมื่อดวงตาจมูกใบหน้าของพริมโรสถอดแบบออกมาจากเขาทุกอย่าง นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่าดีเอ็นเออยู่บนใบหน้า (ที่โอทิสพูดไทยชัดเจน เพราะเขาเคยทำงานอยู่ที่ไทยเป็นสิบปี ก่อนจะย้ายกลับเยอรมัน และไปดูกิจการที่อังกฤษ) "เปล่า...เด็กคนนั้นฉันฆ่าทิ้ง ตามคำบอกของคุณไปแล้ว" ใบหน้าอันคมคายของชายวัยกลางคน สะท้อนให้เห็นถึงความเจ็บปวด ราวกับถ้อยคำของรสรินเป็นมีดแหลมที่กรีดลึกลงมากลางใจ เมื่อเธอพูดยอกย้อนกลับมาตอกย้ำในสิ่งที่เขานั้นพลาดพลั้งพูดไป ไม่สิ....เขาไม่ไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนก่อนจะพูดต่างหาก แม้จะจมปลักกับความรู้สึกผิดมายี่สิบกว่าปี แต่ความรู้สึกเหล่านี้ที่รสรินแบกรับเอาไว้ เขารู้ดีว่ามันคงหนักหนาสำหรับผู้หญิงตัวคนเดียว ถ้าเขาย้อนเ

"พ่อครับ ช่วยแม่ด้วย คุณยายคนนี้ใจร้ายตีแม่พิมพ์ด้วย...ฮึกฮื้อ! " มิกกี้พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมาเสียงดัง เมื่อเด็กชายยังไม่รู้ว่าการโดนตบกับถูกตีมันแตกต่างกันยังไง แต่นิโคลัสก็พอจะเดาได้ เมื่อใบหน้าของภรรยามีรอยแดงของฝ่ามือประทับเอาไว้อย่างชัดเจน "ปล่อยฉัน! คุณนิคพายัยพิมพ์ไปหาหมอก่อน มิกกี้มาอยู่กับยายลูก" รสรินตะคอกใส่ชายที่จับเธอไว้ออกมาเสียงดัง พร้อมกับสลัดแขนออกจากชายฉกรรจ์ แล้ววิ่งเข้าไปอุ้มหลานเข้ามากอดเอาไว้ ชายพวกนั้นก็ยอมปล่อยรสรินแต่โดยดี เพราะกลัวนิโคลัสที่เวลานี้ใบหน้าและแววตาของเขา ดูเกรี้ยวกราดน่าเกรงขาม ราวกับราชสีห์ที่กำลังจะลงทัณฑ์ พร้อมที่จะตะปบเหยื่ออย่างพวกเขาได้ตลอดเวลา "ผมไม่คิดว่าแม่จะเป็นคนแบบนี้ ถ้าลูกและเมียของผมเป็นอะไรไปแล้วละก็... ผมไม่มีวันจะอภัยให้แม่เป็นเด็ดขาด พวกแกก็เหมือนกัน ยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า ทำกับผู้หญิงท้องแบบนี้ได้ยังไง!" นิโคลัสพูดพร้อมกับมองไปที่มารดาอย่างตัดพ้อ ก่อนจะหันไปตะคอกใส่ชายพวกนั้นด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน จากน

"พรุ่งนี้...นิคเข้ามาเองสิพามิกกี้มาด้วย แม่ก็อยากจะรู้เหมือนกันเด็กคนนี้มีอะไรที่เหมือนแกบ้าง ทำไมท่านประธานหนุ่มไฟแรงถึงได้ล้มเลิกงานแต่งกับมิเชล ลูกสาวนักธุรกิจหมื่นล้านได้" เมื่อหญิงสูงวัยอยากจะเจอหลานชาย จึงแกล้งพูดออกไปแบบนั้น ส่วนเรื่องดีเอ็นเอนางแค่ยกขึ้นมาเป็นข้ออ้าง ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่ามิคกี้เป็นลูกชายของนิโคลัสร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะใบหน้าและแววตานั้นถอดแบบมาจากผู้เป็นบิดาและปู่ไม่มีผิดเพี้ยน"แต่ต้องรอให้พิมพ์ออกจากโรงพยาบาลก่อนนะครับแม่ เพราะตอนนี้เมียของผมต้องนอนให้น้ำเกลือเพราะแม่ผัวใจร้าย ที่เกือบทำให้หลานเป็นอันตราย ทั้งที่เพิ่งเข้ามาอยู่ในครรภ์ของแม่ได้แค่เดือนกว่า" นิโคลัสพูดประชดประชันผู้เป็นมารดาออกมา เมื่อเขานั้นยังคงมีความขุ่นเคืองนางอยู่ไม่น้อย "แล้วแม่นั่นจะออกจากโรงพยาบาลวันไหน พรุ่งนี้เหรอ แกถึงได้บอกว่าจะพามิกกี้มาที่บ้าน แล้วตอนนี้เป็นยังไงบ้าง พาเมียแกมาบ้านด้วยก็ได้ แม่มีเรื่องจะคุยด้วย" เวลานี้หญิงสูงวัยเริ่มที่จะพูดจาอ่อนลงไปมาก เมื่อนางนั้นรู้สึกหลงรักและผูกพันกับมิกกี้ เมื่อแววตาของเด็กน้อยมีส่วนคล้ายคล

"คนนี้คือคุณย่าเหรอครับแม่" เด็กชายเริ่มตั้งคำถามออกมา เมื่อมิกกี้กำลังพยายามแยกแยะระหว่างคุณย่ากับคุณยาย ซึ่งเป็นคำที่ไม่คุ้นเคยและไม่เคยเรียกมาก่อน "ใช่จ้า... มานั่งกับคุณย่าสิลูก แล้วก็กราบลงที่ตักของคุณย่าด้วย" พริมโรสพูดพร้อมกับจับแขนมิกกี้ให้ลงมาจากตักของนิโคลัส จากนั้นมิกกี้ได้เดินเข้าไปหาผู้เป็นย่าอย่างช้าๆ ก่อนจะนั่งที่โซฟาแล้วก้มลงกราบที่ตักของนิรดาด้วยความรู้สึกผูกพันในเวลาไม่กี่นาที "คืนนี้นอนกับย่านะครับ เดี๋ยวย่าจะเล่านิทานสนุกๆ ให้ฟัง รับรองว่ามิกกี้จะต้องชอบ และอยากมานอนกับย่าทุกคืน" หญิงสูงวัยพูดพร้อมกับ โน้มตัวหลานชายเข้ามาไว้ในอ้อมกอด ความรู้สึกโกรธและฐิติที่เคยมีได้จางหายไปจนสิ้น เมื่อเห็นใบหน้าของหลานชายชัดๆ แบบนี้ การแสดงของนิรดานั้น ทำให้นิโคลัสและพริมโรสแอบสบตากันแล้วยิ้มกว้างออกมา เมื่อหญิงสูงวัยนั้นใจอ่อนยอมรับมิกกี้ได้อย่างง่ายดาย ผิดกับที่ทั้งคู่คิดเอาไว้เยอะเลย