Semua Bab นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ: Bab 251 - Bab 260

464 Bab

บทที่ 251

[เธอพูดอะไรเนี่ย? ขายหน้าอะไร? ฉันทำอะไร?]หลีโย่วเห็นข้อความนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะเวียนหัวขึ้นมานี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าอีคิวของพี่ชายเธอน่าเป็นห่วง ไม่เคยมีความรักไม่ได้หมายความว่าจะกลายเป็นชายแท้แบบนี้ได้นะ!เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าสัปดาห์ก่อนที่ติ่งเซิ่งไม่ใช่ว่าไปแกล้งหยอกล้อมั่วมั่วอย่างกับปลากระดี่ได้น้ำเหรอ??นี่มันขัดแย้งเกินไปจริง ๆ เธอจึงตอบกลับ[ซูมั่วเป็นผู้หญิงนะ! พี่แช่งให้เธอเป็นริดสีดวงเนี่ยนะ? นี่มันสมเหตุสมผลเหรอ? นี่มันสุภาพเหรอ? นี่เป็นคำที่พี่พูดได้เหรอ?]ภายในห้องทำงานหลีเชินมองโทรศัพท์ แล้วเม้มปากเงียบ ๆเขาไม่ได้แช่งเสียหน่อย ก็แค่วิเคราะห์จากมุมมองทางการแพทย์ ว่านั่งชักโครกนาน ๆ เสี่ยงเป็นริดสีดวงได้ง่ายจริง ๆ ซึ่งไม่ค่อยดีต่อผู้หญิงหลีโย่วคิดว่านี่ไม่สุภาพเหรอ? แต่เรื่องอาการป่วยแบบนี้ เกี่ยวอะไรกับความสุภาพล่ะ?เขาก็ไม่ได้พูดคำหยาบอะไร ดังนั้นเขาจึงคิดว่าตัวเองไม่ได้มีปัญหาตรงไหนเขาส่งข้อความอธิบายสิ่งที่คิดออกไปครั้งหนึ่ง กลับทำให้หลีโย่วอึ้งไปเลยเธออ่านครั้งที่สองแบบคำต่อคำ เพื่อยืนยันความคิดของพี่ชาย“มั่วมั่ว...” หลีโย่วเงยหน้าขึ้นมาพูด“ดูเห
Baca selengkapnya

บทที่ 252

หลีเชินสั่งอาหารแล้ว ไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายจะทอดถอนใจอะไรนักเพราะในมุมมองของเขาต่อให้เจิ้งเซวียนไม่ได้อยู่ในวงการธุรกิจแล้ว แต่ตราบใดที่อยากเจอหลีโย่ว ก็ไปหาที่บ้านเขาโดยตรงได้นี่?พวกเขาสองคนก็ไม่ได้เจอกันนานแล้วเหมือนกัน เพื่อนเก่ากลับมาพบกันจึงดื่มไปหลายแก้วเจิ้งเซวียนเล่าเรื่องการก่อตั้งธุรกิจตลอดหลายปีที่ผ่านมาของเขา หลีเชินก็ฟังไป สำนักงานกฎหมายปั๋วเหวินในตอนนี้ถือว่าอยู่ในอันดับท็อปสามของเมืองจิงจากหนุ่มคาสโนวาที่เริ่มต้นจากศูนย์ มีผลงานได้แบบนี้ก็ถือว่าดีมากแล้ว ถึงอย่างไรเมื่อก่อนเจิ้งเซวียนก็รู้จักแต่จีบสาวและสำมะเลเทเมา“แล้วนายล่ะ หลังจากเรียนต่อต่างประเทศแล้วกลับมารับช่วงต่อธุรกิจของตระกูล ทั้งยังไม่มีพี่น้องมาแก่งแย่งกัน หลังจากตั้งหลักได้แล้วก็ควรสร้างครอบครัวนะ” เจิ้งเซวียนพูด“นายคิดแทนฉันไกลไปหน่อยนะ” หลีเชินกล่าว“ไม่ใช่ว่าวันนี้ฉันยังต้องทำงานล่วงเวลาอยู่เลยเหรอ? ตระกูลหลีต้องก้าวไปอีกขั้น ส่วนเรื่องอื่นตอนนี้ยังไม่ได้คิด”เจิ้งเซวียนได้ยินก็ยิ้ม หลีเชินเป็นเพื่อนที่มีความพยายามที่จะก้าวหน้าที่สุดของเขา เป็นแบบอย่างของทายาทที่ยอดเยี่ยมของตระกูล เมื่อก่อนเขาก
Baca selengkapnya

บทที่ 253

หลีเชินมองเขา สีหน้านิ่งค้าง จากนั้นเม้มริมฝีปากแน่น นิ้วที่จับแก้วเหล้าแน่นขึ้นหลายส่วน“รีบบอกฉันเร็วสิ พี่สะใภ้ชื่ออะไร? เป็นคนจากวงการไหน? ฉันรู้จักไหม?” เจิ้งเซวียนตื่นเต้นขึ้นมา จิตวิญญาณความอยากรู้อยากเห็นลุกโชนได้ยินคำพูดนี้ หลีเชินก็เหมือนมีเส้นขีดสีดำที่หน้าผาก พูดอย่างจริงจัง“พี่สะใภ้อะไรกัน พวกเราเคยเจอกันแค่สองสามครั้งเอง”“แสดงว่าเป็นรักแรกพบน่ะสิ~” เจิ้งเซวียนพูดด้วยรอยยิ้ม“ดูท่าอีกฝ่านจะรูปร่างหน้าตาไม่เลวเลยสิ? เป็นสาวสวย มีเสน่ห์โดดเด่น” เจิ้งเซวียนพูดต่อหลีเชิน “...”ในหัวเขาผุดใบหน้าของซูมั่วขึ้นมา ความจริงแล้วเจิ้งเซวียนก็เดาไม่ผิด เพียงแต่...“ไม่ใช่อย่างที่นายคิด” หลีเชินพูดแก้ทันทีเจิ้งเซวียนยิ้มโดยไม่พูด ยักคิ้วขึ้น ดวงตาคล้ายสุนัขจิ้งจอกยกขึ้น สีหน้าแสดงความรู้สึกว่า ‘ฉันรู้ ฉันเข้าใจฉัน รับทราบแล้ว’หลีเชิน “...”“ไม่ใช่จริง ๆ ฉันกับเธอไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ก็แค่ช่วงนี้ได้ติดต่อกันทางอ้อมบ่อยขึ้น” หลีเชินพูดอีกครั้งจาก ‘อดีตภรรยาของฟู่อี้ชวน’ มาจนถึง ‘เพื่อนของน้องสาว’ และยังเป็นพนักงานของบริษัทคู่ค้า กระทั่งงานที่เจิ้งเซวียนรับมาด้วยถึงยั
Baca selengkapnya

บทที่ 254

กระดูกก้นกบ...บริเวณนั้นคงผ่าตัดยากสินะ?กระดูกร้าว...นี่มันเกิดขึ้นได้ยังไง?ตำแหน่งนั้น หรือว่าฟู่อี้ชวนตั้งใจจะใช้เท้าเตะท้องซูมั่ว แต่ซูมั่วพลิกตัวหลบ เลยถูกเตะเข้าที่ก้นกบ?มือที่ยันคางของหลีเชินกำแน่นขึ้นเขารู้ว่าซูมั่วผอมแค่ไหน ถ้าว่ากันตามแรงของฟู่อี้ชวน แค่เตะอย่างเดียว หากเตะอีกสักสองทีก็คงตายคาที่ได้เลย“เดี๋ยวนะ ทำไมนายใส่ใจอาการบาดเจ็บของลูกความฉันขนาดนี้” คำพูดของเจิ้งเซวียนดังขึ้นอย่างกะทันหันโดยเฉพาะคำว่า ‘ใส่ใจ’ สองพยางค์นี้ที่เตือนสติเขา เพราะเมื่อครู่หลีเชินก็เพิ่งใส่ใจผู้หญิงบางคนไป แถมก่อนจะพูดถึงเธอยังพูดเบี่ยงไปถึงน้องสาวเขาก่อนด้วยทันใดนั้น เจิ้งเซวียนที่มีประสบการณ์โชกโชนด้านความรักก็เข้าใจทันที และเบิกตากว้างพลางพูด“คนที่นายชอบคือซูมั่วเหรอ??”คำพูดนี้เสียงดังลั่น ดึงสติของหลีเชินกลับมา จากนั้นก็ปฏิเสธทันที“นายพูดเพ้อเจ้ออะไรเนี่ย เป็นทนายกลับปล่อยข่าวลือ รู้ทั้งรู้ว่าผิดกฎหมาย”“งั้นนายบอกฉันมาสิว่าผู้หญิงที่นายนึกถึงจนว้าวุ่นเมื่อกี้คือเธอหรือเปล่า?” เจิ้งเซวียนหรี่ตา และถามหลีเชินชะงักไปครึ่งวินาที และช่องว่างในจังหวะนั้น เจิ้งเซวียนก็ชี้ข
Baca selengkapnya

บทที่ 255

“กระเป๋าหรือเสื้อผ้าคงไม่ค่อยเหมาะสมนัก เครื่องประดับก็เตะตาไปหน่อย เพราะงั้นเอาเป็นน้ำหอมดีกว่า” เจิ้งเซวียนวิเคราะห์“ส่วนกลิ่น นายก็เลือกแบบที่หอมสดชื่นอ่อนโยน กลิ่นพื้นฐานควรจะออกหวาน ๆ จะได้ให้ความรู้สึกแตกต่างมากขึ้น~แบรนด์อาฟ่านหนีเพิ่งออกสินค้ารุ่นใหม่ชื่อฝันลึกลับ ฉันรู้สึกว่าไม่เลวเลยนะ”ตรงประตูหลีเชินมองเพื่อนสนิท ตอนแซวเล่นก็แซวจริง ๆ ตอนช่วยเลือกของขวัญก็เลือกอย่างจริงจังทั้งยี่ห้อทั้งชื่อรุ่นก็ให้เขามาหมด เขาแค่ต้องจ่ายเงินก็พอ“...ขอบใจ” สุดท้าย คำปฏิเสธก็พูดไม่ออก เขาเอ่ยขอบคุณเจิ้งเซวียนเปิดประตูกำลังจะออกไป กลับมีเสียงเพื่อนตัวดีดังขึ้นมา“ไม่ต้องขอบใจหรอก~ ตอนงานแต่งเชิญฉันไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวก็พอ~~”หลีเชิน “...”เขาหันหน้ากลับไปทันที เห็นได้ชัดว่าตนอธิบายไปแล้ว ทำไมถึงยังเข้าใจผิดได้แบบนี้อยู่อีก?คิดจะผลักประตูกลับเข้าไปอีกครั้ง แต่ก็หยุดมือกลางอากาศช่างเถอะ เจิ้งเซวียนเป็นคนยังไงเขาจะไม่เชียวเหรอ? ยิ่งตนจริงจังอีกฝ่ายก็ยิ่งสนุก ถึงยังไงอีกฝ่ายก็แค่พูดเล่นส่งเดชเท่านั้นหลีเชินก้าวออกไปจากร้านอาหาร ความจริงไม่ใช่ว่าไม่อยากถามน้องสาวแต่...หลี
Baca selengkapnya

บทที่ 256

เขาโทรหาหลีเชินกับหลีโย่วอย่างบ้าคลั่ง แต่ทั้งสองคนต่างบล็อกเบอร์ไม่รับสาย เขาโมโหจนทำได้เพียงหาคนไปสืบตอนนี้ เขาฟังข้อมูล ‘คู่เดต’ ที่อีกฝ่ายสืบมาได้ อารมณ์ก็ผันผวนทันทีเจิ้งเซวียน ลูกชายคนที่สามของตระกูลเจิ้งหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่ของเมืองจิง ทายาทตระกูลร่ำรวย ดังนั้นหลีโย่วต้องเป็นคนเชื่อมสะพานให้คู่เดตของซูมั่วแน่นอน!การคาดเดาของเขาถูกต้อง ความโกรธและความหึงทำให้เขาทุบโต๊ะด้วยหมัดอย่างแรงครั้งหนึ่ง จนโต๊ะไม้หวงฮัวหลีโบราณแตกร้าวเป็นรอยเส้นหนึ่ง“แต่เขาไม่ได้สืบทอดธุรกิจครอบครัว ทว่าเปิดสำนักงานทนายความแห่งหนึ่ง ตอนนี้มีตำแหน่งเป็น...” อีกฝ่ายยังคงรายงานข้อมูลอาชีพของเจิ้งเซวียนอย่างขยันขันแข็ง“ไม่ต้องพูดแล้ว! ฉันไม่อยากรู้เรื่องของคู่แข่งเวรนั่น!”ฟู่อี้ชวนถูกความหึงครอบงำจนขาดสติ ฟังอะไรไม่เข้าหู รีบตะคอกขัดขึ้นมายัยตัวดีหลีโย่ว อยากยัดเยียดผู้ชายให้ซูมั่วจนตัวสั่นขนาดนี้เลยเหรอ? ทำไมเธอไม่ไปหาผู้ชายให้ตัวเองล่ะ!ก่อนหน้านี้ก็มีโจวจิ่งอันคนหนึ่ง ทั้งยังมีหลีเชินอีกคนหนึ่ง ตอนนี้ยังมีเจิ้งเซวียนมาอีกคนหนึ่งนี่จะให้ซูมั่วเลือกรีเวิร์สฮาเร็มหรือไง???เขายังไม่หย่ากับซูมั
Baca selengkapnya

บทที่ 257

ตอนนี้ ภายในตึกคอนโดหลีโย่วกำลังช่วยซูมั่วเช็ดจาน จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว สายตาเหม่อลอยซูมั่วยื่นช้อนอันหนึ่งให้เธอก็รับไม่ทัน จนร่วงลงพื้นส่งเสียงดังกังวาน ทำให้เธอสะดุ้งตื่นจากภวังค์โดยพลัน“ขอโทษนะมั่วมั่ว มือฉันลื่น พรุ่งนี้ฉันจะซื้อให้เธอใหม่นะ” หลีโย่วรีบนั่งยองลงไปพลางพูด“อย่าเก็บด้วยมือนะ” ซูมั่วรีบห้ามเธอทันที“ก็แค่ช้อนกระเบื้องอันเดียว ถ้ามือเธอบาดเจ็บจะเสียหายกว่ามาก”ซูมั่วหยิบไม้กวาด หลังเก็บกวาดกวาดเศษกระเบื้องแตกคม ๆ ทิ้งลงถังขยะ ก็หันไปพูดกับหลีโย่ว“เธอไปนั่งพักบนโซฟาก่อน เดี๋ยวฉันจัดการเอง ไม่ต้องช่วยฉันหรอก”“งั้นฉันซื้อเครื่องล้างจานให้เธอดีกว่า” หลีโย่วพูดซูมั่วยิ้ม แล้วพูด “ไม่ต้องให้เธอซื้อหรอก ฉันดูรุ่นที่จะซื้อไว้แล้ว พรุ่งนี้กินข้าวกับรุ่นพี่เสร็จแล้วจะติดต่อร้านให้ส่งมาที่บ้าน”“แต่เธอหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จก็ดูเหม่อลอยตลอด หรือเป็นเพราะเรื่องที่พี่ชายเธอทำไม่ดีกับฉัน?” ซูมั่วถามเธอหลีโย่วส่ายหัวซูมั่วหวนคิด ความผิดปกติของหลีโย่วเริ่มตั้งแต่ตอนเที่ยง ก่อนที่หลีเชินจะโทรมาจริง ๆ“ถ้าเธอมีเรื่องกลุ้มใจก็บอกฉันได้นะ ฉันพร้อมรับฟังเสมอ” ซูม
Baca selengkapnya

บทที่ 258

“ฉันนี่เป็นเพราะเจิ้งเซวียนดูดีเกินไปจนตาพร่า เดิมทีเขาก็เป็นเพลย์บอยอยู่แล้ว ไม่เหมือนฟู่อี้ชวน ที่เสแสร้งเก่งเกินไป” หลีโย่วพูด“ก่อนเรื่องของเธอ พ่อแม่ฉันยังคิดว่าเขาเป็นคนหนุ่มมีพรสวรรค์ เป็นตัวเลือกอันดับแรกของคู่แต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาเป็นคนเลวในคราบคนดี?”ถ้าเปลี่ยนเป็นตัวเธอ เธอก็คงหลงกลเหมือนกันแต่ด้วยนิสัยเธอที่รุนแรงกว่ามั่วมั่ว ย่อมไม่อาจทนได้ถึงสองปี แต่งไปครึ่งเดือนก็คงหย่าแล้ว ทั้งยังจะแฉพฤติกรรมเลว ๆ ของเขาให้โลกรู้ด้วยมีแค้นไม่ชำระนับว่าไม่ใช่ปัญญาชน“ไม่พูดถึงคนนั้นแล้ว มาคุยเรื่องเธอดีกว่า” ซูมั่วเปลี่ยนเรื่องสองสาวนั่งพิงกันบนโซฟา เปิดหนังฉายบนจอ แต่ไม่มีใครดู“เธอว่าเพราะอะไรกัน? มื้อเย็นฉันก็ปฏิเสธไปแล้ว เขายังนัดพรุ่งนี้อีก พอฉันบอกว่าพรุ่งนี้โจวจิ่งอันจะเลี้ยงข้าว เขาก็บอกว่าจะไปตอนเย็น” หลีโย่วพูดอย่างไม่เข้าใจ“ทรหดอดทนจริง ๆ”ซูมั่วตอบเธอ “อย่าไปนึกถึงเลย ยิ่งนึกถึงก็จะยิ่งว้าวุ่น แล้วจะตกหลุมพรางเขา”“ที่เจิ้งเซวียนอยากเจอเธอ คงเพราะไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว และบังเอิญพี่เธอก็เพิ่งกลับมาเหมือนกัน”“เธอลองคิดดู ในหกปีนี้ ถ้าเขาอยากเจอเธอ จะมีเวลาไหน
Baca selengkapnya

บทที่ 259

“ฉันจะใช้ วิธีของเขามาเอาคืนเขา!”พอได้ยินคำพูดนี้ ซูมั่วก็รู้สึกว่าอันตรายไปหน่อย จึงพูด“เจิ้งเซวียนเป็นมือเก๋า ถ้าไม่ค่อยได้เจอกันก็ยังดี อย่างน้อยอารมณ์ของเธอจะได้มั่นคง”“แต่ถ้าเธอเป็นฝ่ายเข้าหาแล้วยังหยอดกลับเพื่อเอาคืน ระวังนอกจากจะไม่ได้ประโยชน์แล้วยังจะเป็นฝ่ายเสียหายด้วย”หลีโย่วยังมีความรู้สึกกับเจิ้งเซวียนอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้นวันนี้คงไม่ผิดปกติขนาดนี้ ทั้งยังว้าวุ่นถึงสาเหตุที่อีกฝ่ายจะมาเจอเธอ“ไม่เป็นไร ฉันก็หนีไปตลอดไม่ได้ใช่ไหมล่ะ” หลีโย่วพูด“ถึงตอนนั้นฉันจะรายงานเธอตลอด ถ้าเกิดปัญหาเธอก็ตีเรียกสติฉันได้เลย”“เธอก็พูดแล้วนี่ ว่าสติของฉันทำให้ตัดเขาทิ้งได้ แต่ฉันยังปล่อยวางความอึดอัดใจนี้ไม่ได้”ซูมั่วหันหน้าไปมองเพื่อนสนิท แล้วยกมือขึ้นจับมือเธอแม้แต่นัดไปกินข้าววันนี้หลีโย่วยังไม่กล้าไปเลย แล้วจะทำใจแข็งเหมือนหินได้จริงเหรอ?“ฉันคงโน้มน้าวเธอไม่ได้แล้ว หวังว่าตอนที่รู้สึกว่าผิดปกติเธอจะถอนตัวได้ทันเวลานะ” ซูมั่วถอนหายใจและพูดหลีโย่วพยักหน้า แล้วยื่นมือไปโอบไหล่เธอตัวเองมีแผน แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะเป็นฝ่ายไปยังสถานที่ที่เจิ้งเซวียนอยู่ต้องเป็นการบัง
Baca selengkapnya

บทที่ 260

จะว่าไปแล้วก็แปลก ในเมื่อมีหลีเชินอยู่แล้ว ทำไมหลีโย่วถึงยังต้องจัดหาคู่เดตให้ซูมั่วอีก?ฟู่อี้ชวนขมวดคิ้ว เมื่อวานถูกความโกรธและความหึงครอบงำสติ วันนี้ความมีเหตุผลและสติกลับมาแล้ว ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆเดิมทีเขาก็สงสัยคำพูดของหลีเชินอยู่แล้ว ถึงอย่างไรต่อให้ทั้งสองคนจะรู้จักกันเพราะหลีโย่วแนะนำ ก็ไม่น่าจะคบกันเป็นแฟนได้ในเวลาอันสั้นหรอกมั้ง?ส่วนที่หลีโย่วพูดอะไรอย่าง ‘รักแรกพบ’ หรือเพื่อ ‘รีบสลัดความเจ็บปวดของตัวเอง’ เขาคิดว่าล้วนเป็นเรื่องเหลวไหล และไม่เชื่อแม้แต่น้อยโจวจิ่งอันก็คุ้นเคยกันเกินไป แถมยังเคยถูกปฏิเสธมาแล้วตระกูลหลีก็ต้องการให้หลีเชินแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ดังนั้นสองคนนี้ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะฉะนั้น...ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดที่เขาต้องจัดการคือบรรดาคู่เดตที่หลีโย่วจัดหาให้ซูมั่วและก่อนอื่น ต้อง ‘กำจัด’ เนื้องอกร้ายอย่างหลีโย่วให้ได้ฟู่อี้ชวนกำหมัดแน่น เป็นครั้งแรกที่ได้รู้ว่าศัตรูที่น่ากลัวที่สุดของผู้ชายคือเพื่อนสนิทของภรรยา ทำให้เขาเกลียดจนหงุดหงิดไปหมด......วันหยุดสุดสัปดาห์หนึ่งวัน หลีเชินก็อยู่บ้านอย่างหาได้ยาก ไม่ได้ไปทำงานล่วงเวลาที่บริษัท
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
2425262728
...
47
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status