Semua Bab หวงรักเมียดื้อ: Bab 1 - Bab 10

กล้วย...."ทำไมแม่กับพ่อต้องให้กล้วยไปอยู่กับพี่ดินด้วย" ฉันถามพ่อกับแม่อย่างเซ็งๆขณะเก็บของใส่กระเป๋าเดินทางเพราะพรุ่งนี้ฉันต้องเข้ากรุงเทพไปอยู่กับพี่ดินผู้ชายที่ฉันเกลียดที่สุดในโลก"เพราะพ่อกับแม่จะได้สบายใจไงลูก""สบายใจอะไรให้กล้วยไปอยู่กับผู้ชายสองต่อสอง>พ่อเชื่อว่าแผ่นดินไม่ทำอะไรลูกสาวพ่ออย่างแน่นอน""แม่ก็คิดแบบพ่อ ที่ๆอันตรายที่สุดคือที่ๆปลอดภัยที่สุดนะลูก^^""พ่อกับแม่ก็รู้ว่ากล้วยเกลียดอิพี่ดินยิ่งกว่าอะไรกล้วยเกือบตายเพราะเขามาแล้วนะคะ""เรื่องมันก็นานมาเป็นสิบปีแล้วพี่เขาก็ไม่ได้ตั้งใจกล้วยยังเก็บเอามาใส่ใจอยู่อีกเหรอลูก""กล้วยไม่มีวันลืมหรอกค่ะ" หึใครจะไปลืมได้ลงคนที่ทำให้ฉันเกือบกลายเป็นผีเฝ้าคลองหลังบ้านสิบปีก่อนตอนนั้นฉันอายุประมาณ8ขวบฉันกำลังหัดว่ายน้ำในคลองหลังบ้านกับเพื่อนๆ แล้วจู่ๆอิพี่ดินมันมาจากไหนก็ไม่รู้มาหลอกฉันว่าในน้ำมีงูฉันกับเพื่อนๆก็พากันตกใจรีบว่ายน้ำหนีขึ้นฝั่งแต่ที่นี้ด้วยความที่ฉันเพิ่งหัดว่ายน้ำแล้วก็ยังว่ายน้ำไม่แข็งเท่าไหร่ด้วยความตกใจทำให้ฉันเกิดความกลัวจนลืมวิธีการว่ายน้ำฉันก็เลยจมลงไป ตอนนั้นฉันคิดว่าฉันต้องตายแน่ๆแต่ก่อนที่สติฉันจะดับว

แผ่นดิน..."ชิบหายละกู" ผมบอกกับตัวเองเมื่อเห็นเวลาตรงนาฬิกาที่แขวนติดผนังห้อง ตอนนี้มันจะเที่ยงวันแล้วแล้วผมต้องไปรับยัยเด็กนั่นสิบโมงครึ่งแต่นี่เลยมาจะสองชั่วโมงแล้วผมทำไงดีพ่อจะโทรด่าผมไหมวะเนี่ย เมื่อวานผมจัดหนักกับเมย่าหลายยกไปหน่อยกว่าจะเสร็จกว่าจะไปส่งเมย่าที่ห้องของเธอกว่าผมจะกลับมาถึงห้องก็เกือบตีสี่แล้วและกว่าจะได้นอนก็เกือบตีห้าใครมันจะไปตื่นเช้าไหววะ นี่ขนาดยังไม่มาอยู่ด้วยกันผมยังวุ่นวายขนาดนี้เลยถ้ามาอยู่ด้วยจะวุ่นวายขนาดไหนวะ ผมคว้ามือถือที่วางตรงหัวเตียงมาดูว่ามีใครโทรหาผมบ้างเพราะผมไม่ชอบเปิดเสียง ปรากฏว่าไม่มีใครโทรหาผมเลยสักคนเดียว ผมถึงกับโล่งอกแปลว่ายัยกล้วยเน่าไม่ได้โทรฟ้องพ่อกับแม่ผม ผมรีบลุกจากที่นอนไปอาบน้ำเพื่อไปสนามบินให้เร็วที่สุด ที่ผมไปรับไม่ใช่เพราะอะไรนะ ผมทำเพื่อรถคันใหม่ของผมและผมหวังว่ายัยนั่นจะรอผมอยู่และไม่โทรไปฟ้องใครที่บ้านไม่งั้นผมอดได้รถคันใหม่แน่ๆผมขับเข้ามาในสนามบินแล้วใช้สายตามองหายัยกล้วยเน่าว่ายืนรออยู่ตรงประตูทางออกหมายเลขอะไร ไอ้จะโทรถามก็ไม่มีเบอร์จะโทรถามพ่อกับแม่ผมคงโดนด่าเละแน่ๆเอาวะค่อยๆหาเอาละกัน ผมค่อยๆขับให้รถไหลไปเรื่อยๆพร้อม

กล้วย..."อ้าวพี่ดิน สวัสดีครับพี่""อืมหวัดดีว่าแต่คนบนหลังเราเป็นอะไร""ผมกับเธอเดินชนกันแล้วทีนี้ข้อเท้าเธอพลิกครับ""ข้อเท้าพลิก?? โหคงจะเผ็ดน่าดู5555 ยัยซุ่มซ่ามเอ้ย" ตกลงสองคนนี้รู้จักกันสินะเพราะเห็นทักกันเหมือนรู้จักกันมาก่อน แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะเขาจะรู้จักไม่รู้จักก็ไม่เกี่ยวกับฉันแต่ตอนนี้ฉันเริ่มเจ็บเท้ามากขึ้นเจ็บจนพูดไม่ออกยิ่งตอนขี่หลังมาแล้วเท้ามันแกว่งโคตรเจ็บเลย อะไรจะซวยขนาดนี้นะเจ็บตัวไม่พอมาเจอไอ้พี่ดินว่าให้อีก แต่ตอนนี้ฉันต้องพึ่งพาเขาให้พาฉันไปส่งโรงพยาบาล"พี่ดินไปส่งกล้วยที่โรงพยาบาลที" ฉันจำใจต้องขอร้องเขาให้ช่วย"เห้อ มาถึงวันแรกก็สร้างเรื่องเลย นิวพาคนข้างหลังเราขึ้นรถพี่ที" "ได้ครับ ถ้างั้นเดี๋ยวผมขับรถตามไปนะ""อืมตามใจ""เดี๋ยวผมตามไปหาที่โรงพยาบาลนะครับ^^" ซีนิวบอกกับฉันหลังจากที่เขาเอาฉันขึ้นมานั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว"ไม่เป็นไรค่ะเสียเวลาคุณเปล่าๆ""แต่ผมมีส่วนทำให้คุณเจ็บยังไงผมก็จะไปดูครับ ไว้เจอกันนะครับคุณ..เอ่อคุณชื่ออะไรผมยังไม่รู้จักคุณเลย""ฉันชื่อกล้วยค่ะ^^""ครับ ส่วนผมชื่อ...""ซีนิวเป็นพระเอกซีรี่ส์ที่กำลังดังมากๆอยู่ตอนนี้^^"ฉันพูดด้วย

แผ่นดิน.... "เมื่อไหร่ดินจะยอมให้เมย่าค้างด้วยสักทีล่ะคะดินอ่ะกินดุมากจนเมย่าเหนื่อยเดินแทบไม่ไหว> อยากจะบอกว่าตั้งแต่ผมมาอยู่ที่นี่ผมพาผู้หญิงมาเอาไม่ต่ำกว่าสิบคนซึ่งผมก็ไม่เคยจริงจังกับใครเลยแม้แต่คนเดียว ผมเป็นประเภทคบผุ้หญิงหน้าตาดีหุ่นดีลีลาบนเตียงดี คือถ้าลีลาดีก็เอากันยาวๆถ้าลีลาห่วยไม่ประสีประสาก็เอาครั้งเดียวแล้วก็เขี่ยทิ้งทันที แต่ไม่ใช่ว่าผมเอาผู้หญิงมา

แผ่นดิน....ถ้าไม่ติดว่าพ่อกับแม่รักผมยัยนี่นะผมนี่อยากจะจับยัยตัวแสบนี่โยนออกไปนอกห้องซะตอนนี้ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ผู้หญิงบ้าอะไรหมัดหนักเป็นบ้า ผมแม่งยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยต่อยมาที่มุมปากซะเต็มแรง โอ่ยเจ็บชิบหาย"จำไว้ว่าต่อไปอย่ามาทำรุ่มร่ามกับกล้วยอีกไม่งั้นจะเจอหนักกว่านี้""นี่ยัยกล้วยเน่าฉันยังไม่ทันได้ทำอะไรเธอเลยนะเว้ย""ถึงจะยังไม่ทำแต่ก็กำลังจะทำไม่ใช่หรือไง""มโนเกินไปหรือเปล่าวะ คิดว่าฉันอยากจะทำอะไรเธองั้นเหรอห๊ะ สวยก็ไม่สวยมองทางไหนก็หาความเป็นผู้หญิงไม่เจอนอกจากนมใหญ่อย่างเดียว หึแต่ก็นั่นแล่ะนะถ้าเธอมีความเป็นผู้หญิงสักนิดก็คงไม่ใจกล้าให้ฉันจับนมเธอหรอก เอหรือว่าอยากอ่อยฉันแล้วทำเป็นเล่นตัว""ใครอยากอ่อยคนอย่างพี่ นิสัยก็ไม่ดี ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง""หึ ถึงฉันไม่ดีแต่ฉันก็ช่วยชีวิตเธอถึงสองครั้งแล้วนะอย่าลืม" อย่าหาว่าผมลำเลิกบุญคุณเลยนะแต่ขอพูดให้ยัยนี่ซาบซึ้งหน่อยเหอะ"สองครั้งอะไรอย่ามั่ว แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแล่ะ" เหอะ ผมไม่อยากจะพูดกับยัยนี่ละเพราะถึงผมพูดอะไรไปยัยนี่ก็ไม่เชื่อเพราะใ