Semua Bab บุปผาเยียวยาใจ: Bab 221 - Bab 230

บทที่ ๑๔๖แท้จริงแล้วข้าเป็นลูกครึ่ง‘น้ำพุร้อน’ อาณาเขตก่อนข้ามไปยังเขตจิ้งจอก เป็นสถานที่ขึ้นชื่อของแดนปีศาจ ไม่ได้ขึ้นชื่อในด้านดี แต่ขึ้นชื่อในด้านที่ปีศาจไม่ค่อยชอบนัก ทำให้สถานที่แห่งนี้ร้างผู้คนจนบรรยากาศเงียบสงบไอน้ำที่ลอยขึ้นมาเป็นไอเหนือน้ำพุร้อนกับความมืดสลัวของสถานที่ทำข้ารู้สึกวังเวง

ข้าคิดว่าข้าดูไม่ผิด ยิ่งข้ากล่าวคำว่า ‘รัก’ ออกไปมากเท่าไร ใบหน้าของเขายิ่งขึ้นสีมากขึ้นเท่านั้นข้ารับบทเป็นพระเอกแล้วหนึ่ง!“ข้ารู้แล้ว”เขารับคำเสียงเบา จากนั้นก็สอดส่ายสายตาออกไปรอบตัวอย่างพยายามเปลี่ยนสถานการณ์“แล้วนี่เราจะไปที่ใดกันต่อหรือ”“กลับไปดูม้ากันก่อนดีหรือไม่ ข้ารู้สึกแปลก ๆ”แม้พล

๑๔๙ข่าวลือแพร่สะพัดหนึ่งอาทิตย์ต่อมาข้ายังคงฝึกบำเพ็ญเพียรเช่นเดิม ตั้งแต่กลับมาจากแดนปีศาจ ข้าก็ทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับการสร้างความแข็งแกร่งให้กับตนเอง ซึ่งความพยายามไม่เคยทำร้ายใคร การเปลี่ยนแปลงของร่างกายภายนอกบ่งบอกว่าพลังวิญญาณของข้าแข็งแกร่งขึ้นมาก“พวกเจ้าได้ยินข่าวลือนี้กันหรือไม่”ข้าเดิน

บทที่ ๑๕๐ไม่ไหวแต่ก็ได้อยู่ หลงฮ้าว…“หลงฮ้าวคือคนรักของข้า”เสียงหวานใสประกาศชัดถึงความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับนาง ไม่เพียงแต่ศิษย์พี่ทั้งสองเท่านั้นที่ตกใจ แม้แต่ตัวข้าเองร่างกายก็แข็งทื่อไปหมดเหลือบมองรอบกาย เหล่าเซียนรับใช้ทั้งหลายล้วนจับจ้องมองมาอยู่ห่าง ๆ สีหน้าตกใจของพวกนางยิ่งเป็นการย้ำชัดว่

จื่อเจี่ยนเฉิงเองก็อึกอักท่าทางแปลกไป ดูท่าเรื่องที่จะเล่าต่อจากนี้เขาคงรู้สึกว่ามันเกินไปที่จะพูด“มันกระดากปากจนพูดยากถึงเพียงนั้น!”เขาพยักหน้าตอบ ข้าจึงลองคาดเดาคำตอบอยู่ในใจ เมื่อพิจารณาถึงเหตุผลที่พอจะเป็นไปได้แล้ว หรือว่า…“พวกเขาเป็นแบบเว่ยอู๋เซียนกับหลานวั่งจีหรือไม่”“ใครอีกล่ะนั่น/พวกเขาเ