Semua Bab ชังรักเมียรับใช้: Bab 21 - Bab 30

ลลิล....หลังจากจัดการตัวเองเรียบร้อยฉันก็รีบลงมาช่วยป้าแม่ครัวที่ในครัวพอแกเจอหน้าแกก็ถามฉันด้วยความเป็นห่วง"ทำงานวันแรกเป็นไงบ้างลิลเหนื่อยไหม""ไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่ค่ะลิลชอบทำงานค่ะสนุกดี^^" "อื้มมมดีแล้ว อันที่จริงทำงานเลิกดึกขนาดนั้นไม่ต้องมาช่วยป้าในครัวก็ได้นะลูก""ไม่ได้หรอกค่ะลิลเป็นคนรับใช้ยังไงก็เป็นหน้าที่ของลิลอยู่แล้ว""แต่คุณท่านไม่เคยคิดว่าลิลหรือเด็กทุกคนที่ท่านรับมาอุปการะเป็นคนรับใช้นะลูกทุกคนเป็นลูกเป็นหลานท่าน""ลิลไม่กล้าเอาตัวเองไปเทียบเป็นลูกหลานคุณท่านหรอกค่ะ ที่ลิลมีชีวิตที่ดีได้เรียนหนังสือก็เพราะคุณท่านทั้งสองเมตตาลิลไม่เคยลืมว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหน""เรานี่นะเจียมตัวอยู่ตลอดไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณท่านถึงเอ็นดูเรามากกว่าคนอื่นๆ""ตอแหลประจบสอพลอล่ะสิไม่ว่า" กิ๊บพูดขึ้นลอยๆซึ่งฉันก็รู้ว่ากิ๊บว่าให้ฉันเพราะทั้งบ้านก็มีแค่ฉันคนเดียวที่กิ๊บไม่ชอบหน้า"นังกิ๊บเอ็งนี่มันยังไงนะชอบว่าชอบประชดลิลมันตลอดเลยตั้งแต่เด็กยันโตถามจริงเอ็งอิจฉาอะไรมันนักหนาห๊ะ""โอ๊ยใครจะไปอิจฉาคนอย่างมัน""ถ้าเอ็งไม่อิจฉาแล้วเอ็งจะหาเรื่องลิลมันทำไมได้ทุกวี่ทุกวันวะ""ก็ฉันเกลียดมันไ

คิมหันต์...ตอนนี้ผมควรเลิกเขินกับคำพูดของตัวเองเมื่อกี้นี้ก่อนตอนนี้ผมต้องลงไปจัดการกับคนที่รออยู่ด้านล่าง ผมเดินลงมาที่ห้องรับแขกก็เจอหญิงวัยกลางคนกับผู้ชายวัยรุ่นนั่งรออยู่ ผมกำลังระงับความโกรธเมื่อเห็นหน้าผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของลิล ผู้หญิงคนนี้เหรอวะแม่ของลิลไม่มีอะไรคล้ายกันเลยสักอย่างลิลจะออกผิวขาวแต่แม่ของลิลผิวคล้ำสงสัยลิลจะเหมือนพ่อมากกว่าแม่แต่ช่างมันก่อนเถอะเรื่องนั้น ตอนนี้ผมต้องจัดการกับคนที่ทำร้ายลิลถึงจะเป็นแม่ก็เถอะมีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายคนของผม ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูไม่พอยังกล้ามาทำร้ายกันอีกแม่แบบนี้ก็มีด้วยเหรอวะ พอผมเดินเข้าไปก็รีบพากันยกมือไหว้"สวัสดีค่ะคุณคิมหันต์ใช่ไหมคะ""ใช่มีอะไรถึงมาหาผมถึงที่นี่ร้อยวันพันปีไม่เคยจะมา""คือฉันเป็นแม่ของนังลิลมันน่ะค่ะ""ผมรู้แล้วเรื่องนั้นแต่เรื่องที่ผมถามก็คือพวกคุณมาทำไมมีอะไรถึงมาขอพบผม""คือว่า เอ่อคือช่วงนี้ฉันลำบากมากไม่มีงานทำนังลิลก็ให้เงินฉันไม่พอใช้ ฉันไปหามันที่ทำงานเพื่อจะไปขอเงินมันเพิ่มมันก็ให้ฉันทีละพันสองพันฉันไม่พอใช้จริงๆ ฉันก็เลยอยากจะมาขอพึ่งความเมตตาจากคุณเพราะถึงยังไงคุณก็เป็นผัวนังลิล จะว่าไปฉันก็ได้ชื

ลลิล..."อะไรคะ" ฉันถามด้วยความสงสัย"มือถือกูไงมึงอยากได้เท่าไหร่ก็ใส่จำนวนไปแล้วโอนเข้าบัญชีมึง" เขายังไม่ล้มเลิกความคิดนี้อีกเหรอเรื่องเงินฉันบอกเขาไปหลายครั้งแล้วว่าฉันไม่เอาเงินจากเขาเพราะฉันไม่ได้ขายตัวฉันไม่อยากเอาค่าตัว แค่ทุกวันนี้ฉันถูกคนอื่นดูถูกว่ามีแม่เป็นผู้หญิงหากินฉันก็เจ็บมากพออยู่แล้ว"ลิลบอกแล้วว่าลิลไม่...""กูให้ในฐานะที่มึงเป็นเมีย""เมีย??" ฉันใจเต้นแรงเมื่อได้ยินคำนี้ เขาคิดว่าฉันเป็นเมียของเขาจริงๆเหรอใช่เหรอหรือฉันหูฝาด"เอ่อออ ก็เมียจดทะเบียนไงมึงจดทะเบียนกับกูแล้วนั่นก็เท่ากับมึงคือเมียกูทุกคนเขาก็เข้าใจแบบนั้นต่อให้กูจะไม่เต็มใจก็ตาม และที่กูอยากให้เงินมึงเพราะกูไม่อยากให้คนอื่นมองกูเหี้ยกูเลวกูเห็นแก่ตัวไม่ให้เงินมึงใช้ทั้งที่มึงเป็นเมียกูจนมึงต้องไปทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ"ที่แท้เขาก็แค่กลัวคนอื่นมองว่าเขาไม่ดีสินะเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันมากไปกว่านั้น"หรือเพราะมึงอยากให้คนอื่นมองกูแบบนั้นใช่ไหมมองว่ากูเลวแล้วมึงน่าสงสารมีผัวแต่ผัวไม่เลี้ยงต้องไปลำบากไปเป็นเด็กเสิร์ฟร้านผัวตัวเอง""ไม่ใช่แบบนั้นนะคะลิลไม่เคยคิดแบบนั้นเลย" ฉันปฏิเสธแต่เขาก็ไม่ฟัง สุดท้ายเขาก็

ลลิล..."กรี๊ดดด คุณคิม!!!" ฉันกรีดร้องออกมาสุดเสียงเมื่อเห็นคนตรงหน้าเอามือกุมท้องแล้วล้มลงไป"เห้ยใครอยู่แถวนี้ตามจับตัวไอ้คำปันที!!!!" ลุงนายหน้าตะโกนเรียกให้ชาวบ้านมาช่วยจับสามีของป้าสายที่กำลังจะหนี ส่วนฉันก็รีบเข้าไปหาเขาแล้วประคองศีรษะเขาให้ขึ้นมาอยู่บนตัก"คุณคิม ฮือออ คุณคิม ฮือออ ฮืออออ อย่าเป็นอะไรนะคะ" ฉันร้องไห้เมื่อเห็นเขานอนหายใจรวยรินอยู่ตรงหน้า"ลิล อึก ลิล" เขาเอาแต่เรียกชื่อฉันจนกระทั่งเขาหมดสติไป ฉันทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัวเขาจะเป็นอะไรไปตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลในตัวจังหวัดคุณลุงนายหน้าเป็นคนพามาส่งซึ่งตอนนี้เขาอยู่ในห้องไอซียู ภาพที่เขาถูกแทงมันยังติดตาฉันอยู่เลย ฉันภาวนาว่าเขาจะปลอดภัยฉันไม่รู้ว่าตัวเองนั่งอยู่ตรงนี้มานานแค่ไหนแล้วฉันรู้แค่ว่าตอนนี้เขายังไม่ออกมาจากห้องไอซียูเลย"ลิลไอ้คิมมันเป็นยังไงบ้างพอลิลโทรบอกพี่ก็รีบจองตั๋วเครื่องบินมาเลย""คุณอาร์ต ฮึก ฮึก ฮือออ คุณคิมยังไม่ออกมาจากห้องไอซียูเลยค่ะ" ฉันเป็นคนโทรบอกคุณอาร์ตเองค่ะเพราะฉันติดต่อคุณลุงทนายไม่ได้ "ใจเย็นๆนะ มันไม่เป็นไรมากหรอกไอ้นี่ดวงมันแข็งโดนแทงแค่นี้จิ๊บๆ" คุณอาร์ตปลอบฉันแต่ฉันก็ยังเป็นห่

ลลิล...คืนนั้น..."พี่คิมคืนนี้อิ๊งจะนอนเฝ้าพี่นะ""ไม่เป็นไรพี่ว่าอิ๊งกลับโรงแรมก่อนก็ได้นะพรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมพี่""ไม่เอาอ่ะ""แล้วจะนอนไหนเตียงเฝ้าไข้มีแค่เตียงเดียวนะแล้วลิลก็นอน""ไม่เป็นไรค่ะอิ๊งนอนเบียดๆกับลิลก็ได้เนอะลิลเนอะ^^" คุณอิ๊งเดินมากอดแขนฉันแล้วพูดอย่างอารมณ์ดีทำเอาฉันปฏิเสธไม่ออก "ถ้าคุณอิ๊งไม่รังเกียจก็ได้ค่ะ""อิ๊งไม่รังเกียจหรอก นอนด้วยกันนะ^^"หลังจากนั้นฉันก็ขอตัวมาอาบน้ำพอเดินออกมาคุณคิมก็เรียกให้ฉันไปเช็ดตัวให้เขาเพราะเขายังอาบน้ำไม่ได้"เช็ดให้ทั่วหา้มเว้นแม้แต่ที่เดียว" เขาพูดดักคอฉันเมื่อฉันพยายามเลี่ยงที่จะไม่เช็ดตรงส่วนนั้นไม่ใช่ว่าฉันรังเกียจหรอกนะแต่ฉันอายเพราะคุณอิ๊งก็อยู่ในห้องด้วย"เอ่อมันจะดีเหรอคะ คือว่าลิลว่าคุณคิมเช็ดเองดีกว่ามั้ยคะตรงนั้น""กูเจ็บขนาดนี้ยังจะให้กูเช็ดตัวคนเดียวอีกเหรอ" สุดท้ายฉันก็ยอมเช็ดให้เขาแต่..."ซี๊ดดด อื่มมม อ่าาา แบบนั้นเช็ดลงไปอีกลิล อ่าาา""คุณคิมอย่าทำเสียงแบบนี้สิคะ" ฉันเตือนเขาเบาๆเพราะเขาครางออกมา"ก็คนมันฟิน พูดแล้วกูก็อยากว่ะช่วยหน่อยดิ""แต่คุณอิ๊งอยู่ในห้องนี้นะคะ""แปลว่าถ้าอิ๊งไม่อยู่มึงจะยอมทำให้กูว่างั้น