Semua Bab ชังรักเมียรับใช้: Bab 11 - Bab 20

ลลิล...."คุณคิมจำไม่ได้จริงๆ เหรอคะ" หลังจากที่เขาพยายามคาดคั้นว่ารอยที่คอเป็นฝีมือใครฉันก็เลยคิดว่าจะบอกความจริงกับเขาเพราะตอนนี้เขาคิดว่าฉันกับพี่นะมีอะไรกันซึ่งมันไม่จริงเลยสักนิด "มึงพูดอะไรกูจำไม่ได้อะไร" คุณคิมหันต์มองหน้าฉันด้วยความสงสัย เพราะเขาคงจำไม่ได้ว่ารอยพวกนี้เขาเองที่เป็นคนทำ"ก็รอพวกนี้..คุณคิมเป็นคนทำเมื่อคืน" ฉันตั้งสติแล้วก็พูดความจริงออกมาต่อหน้าเขา"มึงว่าไงนะ!!!" พอเขารู้ว่ารอยพวกนี้เป็นฝีมือของเขาเขาก็หน้าเหวอตกใจ"รอยพวกนี้คุณคิมเป็นคนทำค่ะ""ไม่จริงกูจะทำแบบนั้นกับคนที่กูเกลียดได้ยังไง มึงอย่ามาโกหกกูไม่เชื่อ" "ถ้าคุณคิมจะไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรค่ะเพราะลิลเองก็ไม่ได้ขอร้องให้คุณเชื่อแต่ที่ลิลบอกเพราะลิลไม่อยากให้คุณเข้าใจผิดคิดว่าลิลไปมีอะไรกับคนอื่น" พูดจบฉันก็เดินเลี่ยงออกมาปล่อยให้เขายืนนิ่งอยู่แบบนั้นฉันเอาแจกันดอกไม้สดที่เพิ่งไปตัดมาจากสวนหลังบ้านมาวางในห้องของคุณท่านเพราะตอนที่คุณท่านยังอยู่คุณท่านชอบให้มีดอกไม้อยู่ในห้อง ฉันทำแบบนี้เป็นประจำทุกวันถึงแม้ว่าท่านทั้งสองจะไม่อยู่แล้วก็ตาม "มึงออกมานี่" จู่ๆคุณคิมหันต์ก็เดินเข้ามากระชากแขนฉันออกมาจากห้องนอ

ลลิล...จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บฉันที่กำลังสะลึมสะลือเพราะอาการไข้รู้สึกเหมือนมีอะไรมาป้วนเปี้ยนอยู่บริเวณหน้าอก ฉันพยายามที่จะขยับเปลือกตาลืมตาขึ้นมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่ฉันรับรู้ได้ตอนนี้ก็คือเสียงบางอย่างที่อยู่ใกล้มากจ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ"อื้ออออ อื้อออออ" ฉันครางออกมาเมื่อตัวเองรู้สึกแปลกๆมันเป็นความรู้สึกที่เหมือนกับครั้งที่โดนคุณคิมหันต์....เอ่อทำรอยบนตัวของฉัน หรือฉันกำลังฝันไปใช่ฉันต้องฝันไปแน่ๆเขาคงไม่ทำอะไรแบบนั้นกับฉันอีกหรอก แต่อีกใจนึงก็แย้งว่ามันไม่ใช่ความฝันเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกเจ็บบริเวณหน้าอกเหมือนกับถูกกัด พอฉันลืมตาขึ้นมาฉันก็อุทานชื่อของใครบางด้วยความตกใจ"คุณคิม!!!" ฉันเรียกชื่อคนที่กำลังดูดยอดอกของฉันอยู่ด้วยน้ำเสียงที่สั่น เขาเงยหน้าขึ้นมาแล้วจ้องหน้าฉัน"คุณทำอะไรลิล" รู้ทั้งรู้ว่าเขากำลังทำอะไรแต่ฉันก็ยังโง่ถามเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี".........." แต่เขาเงียบไม่ตอบกลับก้มหน้าแล้วดูดเลียหน้าอกฉันต่อก่อนจะพูดออกมาว่า"กูมีอารมณ์กับมึงได้ไงวะลิลไม่อยากจะเชื่อ" มีอารมณ์งั้นเหรอ หมายความว่ายังไงกัน?? อย่าบอกนะว่าอ

ลลิล...ฉันหยิบสมุดบัญชีธนาคารออกมาจากลิ้นชักหัวเตียงแล้วเปิดดูยอมเงินที่มันมีอยู่แค่สามหมื่นห้าพันบาทถามว่าฉันเอาเงินมาจากไหน มันมันคือเงินเก็บทั้งหมดที่ฉันเก็บไว้ไม่ใช้ คือในทุกสิ้นเดือนฉันจะได้เงินรายเดือนจากคุณท่านซึ่งไม่ได้มีแค่ฉันที่ได้แต่เด็กทุกคนที่คุณท่านรับมาเลี้ยงดูอุปการะจะได้ทุกคนเท่าๆ กันยกเว้นแต่คนที่มีงานทำและออกไปอยู่ข้างนอกก็จะไม่ได้ ฉันนั่งมองดูยอดเงินที่วันนี้ฉันคงต้องไปถอนเพื่อนำไปให้แม่และคงต้องถอนทั้งหมดซึ่งมันก็ไม่พออยู่ดีแต่ฉันมีให้ท่านได้เท่านี้จริงๆฉันนัดแม่มาที่ร้านกาแฟใกล้บ้านเพราะฉันไปหาแม่ไม่สะดวกพอแม่มาถึงแม่ก็รีบถามหาเงินทันทีฉันหยิบมันออกมาจากกระเป๋าสะพายแล้วยื่นให้กับแม่ พอแม่นับเงินเสร็จแม่ก็ตบโต๊ะเสียงดังด้วยความไม่พอใจ ซึ่งฉันรู้อยู่แล้วว่าแม่ต้องไม่พอใจแน่ๆ เนื่องจากเงินมันไม่ครบตามจำนวนที่แม่ต้องการแต่ฉันมีเท่านี้จริงๆ จะให้ไปขอคุณคิมหันต์ฉันก็ไม่กล้าเพราะสิ่งที่เขาพูดกับฉันมันก็ทำให้ฉันไม่อยากมองหน้าเขาเพราะมันมีแต่ความเจ็บปวด"สามหมื่นห้า!!!มันจะไปพออะไรห๊ะฉันบอกแกว่าไงว่าฉันต้องการเงินห้าหมื่นไม่ใช่สามหมื่นห้า!!!" แม่ตะคอกใส่ฉันเสียงกดังจนคน

ลลิล..."คิดยังไงถึงมาสมัครงานที่นี่แล้วไอ้คิมมันรู้หรือเปล่า""คุณคิมไม่รู้หรอกค่ะ""พี่ว่าเธอน่าจะบอกมันนะ""ไม่จำเป็นหรอกค่ะ บอกไปคุณคิมก็คงไม่สนใจ""แล้วทำไมถึงอยากทำงานบอกได้ไหม""ลิลแค่อยากมีเงินเพราะตอนนี้ลิลไม่ได้เงินรายเดือนจากคุณท่านแล้วค่ะ""แล้วทำไมไม่ขอไอ้คิมมันรวยล้นฟ้าเงินมีตั้งเท่าไหร่พี่ว่าเธอขอมันมันก็คงจะให้เพราะถึงยังไงเธอก็เป็นเมียมัน""คุณอาร์ตก็น่าจะทราบว่าที่ลิลกับคุณคิมต้องแต่งงานกันเพราะอะไร""อันนั้นพี่รู้แต่เรื่องทำงานพี่ว่า..""ถ้าคุณอาร์ตไม่รับลิลเข้าทำงานก็ไม่เป็นไรนะคะลิลเข้าใจ""ไม่ใช่แบบนั้นพี่แค่ไม่อยากมีปัญหากับไอ้คิมมันเพราะถ้ามันรู้มันอาจจะไม่พอใจก็ได้ที่พี่รับเมียมันเข้ามาทำงานที่ผับ" ฉันคิดว่าฉันคงไม่ได้งานที่แล้วล่ะเพราะฟังจากที่คุณอาร์ตพูดเขาคงไม่อยากรับฉัน"ถ้าอย่างนั้นลิลขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ""เดี๋ยวอย่าเพิ่งไปลิล"".........""บอกความจริงพี่มาได้ไหมว่าทำไมถึงต้องออกมาหางานทำแบบนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องเงินใช่ไหม" คุณอาร์ตมองหน้าฉันด้วยแววตารอคำตอบ"ลิลมีแม่ลิลต้องการทำงานหาเงินไปให้แม่ค่ะ""อ่อเหรอพี่นึกว่าเราเป็นเด็กกำพร้าซะอีกเพราะเด็ก

ลลิล...."มึงเป็นของเล่นของกูมึงจะไปไหนหรือทำอะไรมึงต้องบอกกูทุกเรื่อง" "ลิลไม่รู้ว่าต้องบอกคุณคิมทุกเรื่องเพราะในสายตาของคุณลิลมันก็แค่คนใช้ต่ำต้อยไม่มีความสำคัญลิลจะไปไหนหรือทำอะไรลิลคิดว่าคุณคิมคงไม่ใส่ใจ อีกอย่างลิลก็ทำงานบ้านเสร็จแล้วลิลถึงมาทำงานที่นี่" ฉันอธิบายให้เขาฟังแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมเข้าใจ"หน้าที่มึงไม่ได้มีแค่งานบ้าน งานบนเตียงมึงก็ต้องทำเหมือนกัน แต่ตอนนี้กูอยากลองเอากับมึงบนรถดูกูอยากรู้ว่ามันจะเสียวสักแค่ไหน" เขาอุ้มฉันให้ขึ้นไปทับบนตักของเขาทำให้ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับเขาห่างกันไม่ถึงคืบ"เอ่อคุณคิมจะทำอะไรคะ""จะเอามึงไง""ไม่..อื้ออออ" เขาโน้มใบหน้าของฉันให้เข้าไปใกล้แล้วเขาก็จูบฉันจูบแบบเร่าร้อนและรุนแรงกลิ่นแอลกอฮอล์ตลบอบอวลอยู่ในโพรงปากของเขามันทำให้ฉันเกิดอาการมึนงงไปชั่วขณะแคว่ก!!!เสื้อของฉันถูกเขากระชากจนขาดวิ่นติดมือจากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปทางด้านหลังแล้วปลดชั้นในของฉันออกทำให้ตอนนี้ร่างกายด้านบนของฉันไม่มีอะไรปกปิดไว้เลยพอฉันจะเอามือมาบังเขาก็ดึงมือฉันออกก่อนที่เขาจะขยับริมฝีปากลงมาดูดเลียหน้าอกของฉันทั้งสองข้างจ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ"อื้อออคุณคิมอย่าทำ