All Chapters of The Powerful Vergaras: Hunted by Vengeance: Chapter 271 - Chapter 280

Grabe ‘yong kalabog ng puso ko habang nakatingin kay Leo. I can't believe it's been a year since the last time I saw him. Okay sana kung umalis ako dahil may ginawa siyang masama—kaso wala. It was just my situation and his mom who made me think we wouldn’t be together. Also Michaela, who always made me believe there was something going on with them. But who knows, right? Baka naman sa isang taon, may naging girlfriend siya at nililinlang lang ako ng mga nababasa ko sa magazine o sa internet. Kaya imbes na lumapit sa kanya, nag-iwas ako ng tingin. Lumapit ako sa sink at naghugas ng kamay. Kahit hindi ako nakatingin, ramdam na ramdam ko ang paninitig niya sa akin. “Is this how you'll treat your boyfriend who you haven't seen for a long time?” malamig niyang tanong. I gritted my teeth. Boyfriend? I would believe him only if I didn't see a certain picture. “Don't joke around. We broke up!” I said, just to confront him. Malamig ko rin siyang tiningnan. Tinanggal niya ang pagkakahaluk

Mugto ang mata ko nang bumalik ako sa table namin pero hindi na nila ‘yon nahalata dahil may suot na akong shades. Binigay sa akin ni Leon. They asked me what happened at kung bakit ang tagal ko. Sinabi ko na medyo sumama ang sikmura ko.Habang tinatanong nila ako, nakita ko sa hindi kalayuan sa table namin na umupo doon si Leon. Kasama niya ‘yong lalaking nakita kong kasama niya kanina. I saw him nodding at me.Hindi rin naman kami nagtagal sa restaurant dahil tapos na silang kumain. Masyado akong nagtagal sa restroom kaya pagbalik ko, tapos na sila. Ilang minuto lang akong nakaupo ay nagsitayuan na kami dahil aalis na.Tumingin ako kay Leon nang aalis na kami. He nodded at me like he understood that we had to go. Kita kong itinaas niya ang cellphone niya kaya tumango rin ako.Dumiretso na kami sa hotel matapos ang dinner. I kept on looking at my phone for Leon’s text. Akala ko ay pagdating pa namin sa hotel saka siya magte-text pero sa kalagitnaan ng byahe, nag-text din siya. Agad k

Sa naging live namin nag-base ang management kung isasama ba ako sa promotion sa Korea o hindi. At base sa naging resulta, hindi iyon naging maganda. Some Korean fans of Rihan went to our live just to throw hate comments.Kaya kinabukasan, hindi ako kasama sa umalis. I didn't know what to feel as I was watching my group busy with their things habang nakaupo lang ako sa couch.I smiled faintly when Eliza went to me. Umupo siya sa tabi ko at saka ako niyakap."I'm sorry this has to happen," bulong niya.Tumawa ako. "It's fine. You guys enjoy there."Matapos nilang magligpit, isa-isa silang lumapit sa akin para magpaalam."If things go right, I'm sure the company will let you go to Korea," bulong ni Eleanor.It was a bittersweet moment when I waved at them. Tumahimik sa lounge area nang maiwan ako. Habang busy sila sa promotion sa Korea, kailangan kong mag-lay low at umiwas sa scandal.Ilang minuto akong natulala nang mapag-isa ako. Some of the mean comments suddenly rushed to me."Kaka-

“Sino-sino ang may alam na bumalik ka sa Pilipinas?” tanong ni Leon.Nasa penthouse niya kami. Hindi ito ang plano ko. Gusto ko sana na sa condo ko ako manatili pero dahil matagal akong nawala, may kailangan akong bayaran muna.And Leon insisted na dito na ako sa penthouse niya dahil walang linis ang condo ko. Nasa living area kami. Nakaupo ako pa-side way sa kandungan niya. Ang isang kamay niya ay nakapalupot sa bewang ko, ang isa ay nakapatong sa hita ko, securing me on his lap.“Mga kaibigan ko, sina Mommy at ikaw lang,” sagot ko.Kung ano ang pagkakatanda ko sa penthouse niya, ganoon pa rin iyon. Naka-dim light ang paligid at sobrang tahimik.“How about your manager? You didn't tell him?”Agad akong napatingin sa kanya. Now that he mentioned it, ngayon ko lang naalala na kilala nga pala niya si Davis.“Kilala mo si Davis? I saw you talking to him.” May tunog-akusa ang tono ko.Tumawa siya. “I need to know people in your circle, Francesca. I invested in the company to know how the

“Leo,” tawag ko.Pero hindi ko rin nasabi ang sasabihin ko nang nakalapit na ang dalawang bata. Nag-unahan sila kung sino ang mauunang makalapit kay Leon.“Tito!” both screamed.Gulat na napadilat si Leon. Umupo siya nang makita niyang papalapit ang dalawang bata sa kanya.He chuckled at them. Ang nauna sa dalawang bata ay agad niyang kinarga at saka hinagis sa ere. The boy giggled happily.Tumatawa rin ang isa at tinatapik si Leon para siya naman ang kargahin at iangat sa ere.I was stunned at the sight. Hindi ko inasahan na close pala siya sa mga bata. Marami nga naman ang nangyari na hindi ko alam kaya nagugulat ako ngayon sa nakikita.“Baby Alessio,” malambing na tawag ni Andrea nang makalapit siya sa amin.“Mama,” the little boy called her, pero hindi siya umalis at kinukulit pa rin si Leon. I realized then that Alessio is Andrea’s son. The other one is probably Scarlet’s.“Sorry sa istorbo,” sabi ni Andrea sa akin.“It’s fine,” sagot ko kahit ang totoo ay naguguluhan ako kung ba