The Powerful Vergaras: Hunted by Vengeance의 모든 챕터: 챕터 251 - 챕터 260

It's been months since we were here in Auckland. Marami na rin ang nangyari dahil sa pagbubuntis ko. I rarely think of the Philippines now because I am too occupied with the changes in me — cravings and mood swings. The only thing that didn’t change is that I maintain my weight despite being pregnant. Sabi ni Mommy na noong siya ay buntis, tumaba siya pero hindi ako tumaba. My tummy is not that big despite being pregnant for five months now.“Hindi halatang buntis ka kapag maluluwag ang mga sinusuot mo,” komento ni Mommy nang makita niyang maluwag ang suot ko. Hindi na naman halata ang tiyan ko.“Mommy, sabi mo nga, hindi pare-pareho ang pagbubuntis. I just happen to have a slim body.”Hindi na siya sumagot. Tapos na akong magbihis. I wore a loose shirt and a loose pants. Hinihintay ko na lang siya para makaalis na kami.Ngayon ako magpapa-check up sa OB ko, at palaging si Mommy ang kasama ko.Nang matapos si Mommy, agad din kaming umalis. The hospital is not that far from our tower k

Leon VergaraFinding Francesca consumed most of my time. Dumadalang na lang ang pagpunta ko sa mansion at sa mga events namin. Kung pupunta man ako, hindi rin ako nagtatagal.Akala ko walang makakapansin doon hanggang sa ipinatawag ako nina Tito dahil doon. “Ano ang pinagkakaabalahan mo?” tanong ni Tito Rodrigo sa akin.Nasa mansion kami. Nakaupo sa unahan ko si Tito Rodrigo at Tito Eduardo. Unfortunately, hindi ako nakapunta sa isang family meeting. It has something to do with River kaya dapat nando’n ako. Pero wala ako dahil akala ko may nahanap na lead ang isang investigator na ni-hire ko. Wala naman pala!Dahil sa naging issue ko kay River Romero, marami ang nakisakay doon at pilit nilang hinihila ang pamilya namin pababa.Nabuhay lahat ang mga ibang rumor tungkol sa amin. Nagagalit si Luca dahil pati ’yong pagwawala niya noong bagong dating ni Scarlet after two years ay may inungkat. We were labeled as aggressive.Mahirap patahimikin ang mga tao dahil marami ang nakisakay. Sabi

Francesca Alicia ValdezI gave birth normally. The experience was too much, but now that I’m looking at baby Gio, masasabi kong it’s worth the pain. The contraction after contraction—feel ko mamamatay na ako sa sakit. Hindi pa ako nakaranas ng ganong sakit sa tanang buhay ko.The only good thing about my delivery ay mabilis lang lumabas si baby Gio. Hindi niya pa hinintay na mawalan ako ng lakas bago siya lumabas. All in all, it was painful but smooth.The first month of taking care of baby Gio, akala ko ay mahihirapan ako, pero hindi. Si Mommy ang nag-alaga sa anak ko kasama ang isang hired helper niya. I would pump milk for my son and then I’d get to sleep fully. Kaya madali akong naka-recover.After five months, it started then. Mommy started claiming him as her son. She started teaching baby Gio to call her Mommy, at ako, Ate lang. Sa una ay ayaw ko, kasi anak ko naman siya. Dapat Mommy ang tawag sa akin.“Pwede namang Ate Mommy. Paano kung maghanap siya ng Daddy? Sino ang ipapaki

“I swear, magtutuloy-tuloy na ‘to. Kaya nga hindi ko siya pinapakilala sayo kasi he has a way of convincing people,” sermon sa akin ni Luna nang sabihin ko sa kanya na na-meet ko si Davis at napapayag niya akong pumunta sa agency nila.I did my research, at totoo nga na marami silang successful na mga artist. They are now venturing into creating a group composed of girls.“Don't be so sure about that. I still want to work with Daddy. Pupunta lang ako, and that's it. Hindi ako magpapapilit.”Humalukipkip si Luna sa tabi ko. I was on my vanity table, naglalagay ng perfume. I'm already done dressing up. Ngayon kami pupunta sa agency para tignan.“Hindi ka naman niya pipilitin. He will make you agree. You'll see.”Umirap ako. Kinuha ko ang lipstick ko at naglagay sa labi ko bago ako tumayo.“Let's go,” I said lazily. Hindi ko alam kung bakit kumbinsidong kumbinsido siya na mapapayag nila ako. Fine, there was one time when I considered joining the agency, but I changed my mind after. My p

Nanatili ako sa pintuan ng recording room dahil sa salubong sa akin nina Eliza. Pero agad din namang nawala ang excitement nila.“I said she might be one of the line-up. I am not sure,” bawi ni Eleanor. “I just heard it from the staff. I’m not sure.”“Aww, sorry. Gosh, Eleanor, you made Francesca hope for nothing,” ani Eliza.Umirap ako. Sabi naman imposible iyon. Alam ni Davis na hindi naman ako seryoso sa training na ‘to. I am all here because, truth be told, I like how the training is doing to me. Aside from an overall health benefit, the training also helps me be confident in everything I do.Lumapit ako sa kanila sa couch para makaupo na din. Doon ko lang din napansin na naroon na pala ang mga vocal coach at ready na sa magre-record ngayon.“I didn’t hope for it, Eliza. I don’t expect to be in the line-up.”Because that is just impossible!Pinanliitan ako ni Eliza ng mata. “Seriously, who wouldn’t want to be in the line-up? We all worked hard for this,” sabi niya in a matter-of-f