Semua Bab The Powerful Vergaras: Hunted by Vengeance: Bab 41 - Bab 50

Anton Eros VergaraAndreana Steff Velazquez—the woman who has ill intentions to ruin my family. The woman that always puts me on edge whenever there’s a meeting inside our ancestral mansion.I dreaded the day when a meeting would be held and it would be about her—how my family is going to punish her for her doings.I am Eros and Anton. But I am also a Vergara, and I can't change that fact about me. Eros or Anton, I know she will never accept me.It would be a miracle if she did.I know how she hates my family. She made it her life goal to have her revenge. And then, she could die after that. It always annoys me every time she talks about dying after getting her revenge.“Wala akong pakialam kung ikamatay ko ang paghihiganti sa kanila, Eros. Kung mamatay ako dahil sa paghihiganti ko, I die peacefully,” sinasabi niya sa akin ’yan sa tawag.Napahilot ako sa sentido ko. I don’t like it that she thinks that way. I don’t like it that she treats her life like that. She doesn’t take her life s

Napatitig ako sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.“Walking in the woods might help you clear your mind. I’ll not bother you. I’ll be just there,” he said gently.It was so hard because it was coming from him. Why is he so thoughtful? Is he always like this? It’s as if he knows exactly what I want, and it doesn’t sit well with me.“Okay. Magpapalit lang ako,” mahina kong sinabi.Hindi na ako tumanggi kasi feel ko makakatulong nga ’yon. Walking in nature might actually help me clear my mind.Hindi na siya nagpalit. Hinintay niya akong magpalit ng isang loose pants at knitted long sleeves na top. Tumayo siya nang lumabas ako galing sa bathroom. Sabay kaming naglakad palabas ng kwarto.Tahimik ako nang pababa kami. Tahimik rin siya at hindi rin nagsasalita. Nang nakababa kami, nagtigilan ako nang may lumabas na isang may edad na babae sa kusina.“Sir, tapos na po ang pinapagawa niyo. Meron pa po kayong utos?” tanong niya.“Yes, please wash the laundry. I already brought them

Agad akong bumaling sa kanya. He was raising one brow at me.“Sa kwarto ko? Kasi tapos ka na at matutulog?” sagot ko, unsure of everything.“Go back to the bed,” utos niya.Agad nangunot ang noo ko.“Ayaw ko!”“If you can't sleep and you want to talk, we can do that,” sabi niya ngayon sa mahinang tono.“Wear a T-shirt then,” inis kong sabi habang tinitingnan ang katawan niya. Damn that body!Ngumisi siya. Lumapit siya sa kama niya at saka kinuha ang T-shirt niya roon. Nang masuot niya ’yon ay minuwestra niya sa akin ang kama. Lumapit ako roon at naupo. Pero nang makita kong uupo rin siya, gumilid ako sa kabilang side ng kama.He chuckled and proceeded to lay on his side. Nilagay niya ang dalawang kamay niya sa likod ng ulo niya at ginawang unan ’yon.Nakaupo ako at nakatingin sa kanya.“Akala ko ba mag-uusap tayo? Bakit ka matutulog?” tanong ko.“I can talk while laying on the bed,” arogante niyang sinabi.“Fine! You can start now.”He let out a low chuckle. “Andrea, hindi ako ang hin

Matapos kong kumain ay dumiretso ako sa kwarto para gawin ang list ng supply na kailangan ko. Sa una ay sanitary brand lang at saka snacks na mga cravings ko ang plano kong ilista. Pero kalaunan, humaba ang listahan ko.Essentials:1. Sanitary pads (night and day use)2. Toothpaste and toothbrush3. Shampoo and conditioner (for frizzy hair)4. Body wash (preferably with lavender or milk scent)5. Lotion with SPF6. Feminine washSa una, iyan lang—hanggang sa umabot sa 50 ang listahan ko. Halo-halo na roon ang mga pagkain at ibang bagay. Like chocolates, noodles, chips, ice cream, scented candles, books, eyelash curler, mascara, mug, fluffy slippers, cap. You name it!Some are not even necessary!I spent hours listing the items na naghinayang akong burahin ang iba. Ang hirap-hirap mag-cross out kahit isa!Lahat naman 'to magagamit ko, kaya okay lang. I will pay for it! There’s no need to stress about it. Kaya hindi na ako nagtanggal kahit isa. Nang wala na akong maisip na idadagdag, pu

Hindi ako nakasagot agad dahil nagulat ako sa tono niya. Hindi ko alam kung bakit niya ako tinataasan ng boses.“Who gave you this?” ulit niya sa tanong. Hinarap na niya ako at madilim na ang mata.“No one gave me that. Nakita ko lang sa drawer,” sabi ko, nakakunot na ang noo sa kanya. “It's there!” turo ko sa nakabukas na drawer.“Did you eat it?” he asked, getting darker and darker now.“What is wrong with you? It's just chocolate! Ano ngayon kung kumain ako?” iritado kong sinabi sa kanya.“You ate it?” he asked, dumbfounded.“No!” I said, pero mabilis rin binawi nang maalalang kumain na ako ro’n. “Well… kumain ako pero hindi ngayon! No’ng isang araw,” naguguluhan kong sagot.Sunod-sunod ang mura niya, hindi na niya napigilan. Kaya bigla akong kinabahan dahil sa kung bakit siya ganito.“No’ng pumunta ka sa kwarto ko?” iritado niyang tanong.“Uhh… Yes,” sagot ko. Ayaw ko sanang sabihin dahil naalala ko ang nangyari sa amin pero mas nakakatakot siya ngayon.“And you didn’t tell me?” h