Semua Bab เล่ห์มาเฟีย: Bab 31 - Bab 40

“จะไม่ชวนผมเข้าไปข้างในหน่อยเหรอขิม” ริคาโด้ถามเมื่อเขาขับรถมาส่งมนัญชญาที่หน้าบ้าน“นี่มันดึกแล้วนะคะ ขิมว่าคุณริครีบกลับไปพักเถอะค่ะ ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”“คุณเดินเข้าไปคนเดียวได้แน่นะขิม” ริคาโด้รู้สึกเป็นห่วงเพราะวันนี้หญิงสาวดื่มไปค่อนข้างมาก“ขิมแค่มึนค่ะ ไม่ได้เมาสักหน่อยไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ คุณเองก็คงไม่เมาใช่ไหม”“ไม่หรอกผมมันนักดื่มอยู่แล้ว”“ถ้ากลับถึงคอนโดแล้วโทรหรือไลน์มาบอกด้วยนะคะ”“ครับ ผมไปนะพรุ่งนี้จะมารับขิมไปบ้านหนูอันนานะ เราไม่ได้ทานข้าวพร้อมหน้ากันที่นั่นนานแล้ว”ริคาโด้อยากไปบอกข่าวดีกับเอเลน่าด้วยว่าตอนนี้เขาคืนดีกับมนัญชญาแล้ว“ได้ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ บายค่ะ”ริค้าโด้ยืนมองหญิงสาวจนเธอเข้าไปในบ้านจากนั้นเขาก็ขับรถกลับมาที่คอนโดมิเนียม อันที่จริงชายหนุ่มยากจะชวนเธอมาค้างที่คอนโดแต่ก็คิดว่ามันยังเร็วไปสำหรับการเริ่มต้นใหม่ ครั้งนี้เขาอยากให้ทุกอย่างค่อยๆ เป็นค่อยๆ แล้วอยากให้เธอเต็มใจนอนกับเขาจริงใช่เพราะเขาบังคับอย่างครั้งก่อนมนัญชญายืนมองออกมานอกหน้าต่างจนเห็นว่ารถของริคาโด้ขับออกไปจากหน้าบ้านแล้วหญิงสาวกลับเข้ามาอาบน้ำและเตรียมจะเข้านอน วันนี้เธอดื่มไปค่อ

สามสัปดาห์แล้วที่ริคาโด้กลับประเทศอิตาลี แต่ชายหนุ่มก็ยังโทรหามนัญชญาอยู่เป็นประจำแม้จะไม่ได้เจอกันแต่ก็พยายามพูดคุยกันให้ได้มากที่สุดมนัญชญารู้ว่าเขามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบหลายอย่างแม้จะรู้สึกน้อยใจบ้างที่ตนเองกับแฟนหนุ่มไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเหมือนกับคู่รักคนอื่นๆ แต่หญิงสาวก็พยายามเข้าใจว่าเป็นเพราะเขาต้องทำงานและรอคอยวันที่เขาจะกลับมาหาเธออีกครั้งวันนี้ริคาโด้ก็โทรศัพท์มาหาเธอเหมือนกับทุกวัน“วันนี้เหนื่อยไหมคะ” ประโยคเดิมๆ ที่เธอถามทุกครั้งเวลาที่ชายหนุ่มโทรมาหา“ไม่ครับ งานที่นี่เริ่มโอเคแล้วอีกไม่นานผมคงได้กลับไปกอดขิมให้หายคิดถึง แล้วขิมล่ะเป็นยังไงบ้าง”“ก็เรื่อยๆ ค่ะ ตอนนี้คุณยายกลับมาอยู่ที่บ้านแล้วนะคะ”“จริงเหรอครับ ผมอยากกลับไปเจอคุณยายของขิมจัง ขิมได้เล่าเรื่องของเราให้ท่านฟังหรือยัง”“เล่าแล้วค่ะ”“เล่าแค่ไหนครับ” ริคาโด้เป็นกังวลเพราะกลัวคุณยายจะโกรธที่ตนเองไปหลอกหลานสาวของท่าน“ขิมเล่าแค่คุณมาขอเรียนกับขิมแล้วเราก็เริ่มสนิทกันค่ะ แต่ไม่ได้บอกท่านว่าตอนแรกคุณเข้าหาขิมเพราะอะไร”“แล้วคุณยายจะไม่โกรธเหรอครับถ้ารู้เรื่องนี้ทีหลัง”“เรื่องนี้ขิมก็กลัวอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ขิ

วันรุ่งขึ้นมนัญชญาก็แวะมาโรงพยาบาลตั้งแต่เช้าเพื่อสอบถามอาการของริคาโด้จากพยาบาลประจำห้องไอซียูก่อนไปทำงานและพอเลิกงานหญิงสาวก็แวะมาหาเขาอีกครั้งก็เลยได้เจอกับสิรภพและเอเลน่าพอดีหลังจากคุยกับพยาบาลแล้วทั้งสามคนก็แยกย้ายกันกลับก่อนจะนัดกันมาเยี่ยมริคาโด้อีกครั้งในเช้าวันเสาร์ซึ่งพยาบาลบอกว่าจะย้ายชายหนุ่มไปยังห้องพักฟื้นเช้าวันเสาร์มนัญชญารีบออกมาจากบ้านเมื่อได้ยินเสียงรถของสิรภพมาจอด ทั้งสามคนพากันมายังห้องพักผู้ป่วยวีไอพีที่เอเลน่าจองไว้ให้กับพี่ชาย พอประตูห้องเปิดเข้าไปก็เห็นริคาโด้นอนอยู่บนเตียงโดยมีวสันต์ผู้ช่วยของเขายืนอยู่ข้างๆ“อะไรคะพี่ริคเจ็บหนักขนาดนี้ยังจะทำงานอีกเหรอคะ” เอเลน่าต่อว่าพี่ชาย“พี่แค่สั่งงานนิดหน่อยเอง” เขารีบส่งแฟ้มคืนให้วสันต์แล้วยิ้มให้กับน้องสาวและคนรัก“เจ็บมากมั้ยคะ” หญิงสาวมองขาของคนรักมีผ้าพันแผลแล้วถามด้วยความเป็นห่วงอันที่จริงมนัญชญาได้คุยกับริคาโด้แล้วตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นแต่ยังไม่ได้มาเยี่ยมเพราะหมอยังไม่อนุญาต“ตอนนี้ไม่เจ็บเพราะพยาบาลเพิ่งฉีดยาให้แต่ถ้าหมดฤทธิ์ยาก็เจ็บเอาการอยู่”“พี่ริคคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุแน่นะคะ”“ทำไมถามแบบนั้นล่ะเอเลน

ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างมองหน้ากันด้วยความสงสัยไม่มีใครรู้ว่าริคาโด้กับคุณหมอพูดเรื่องอะไรกัน“ถ้าคุณตัดสินใจแล้วผมก็จะบอกความจริงทั้งหมดให้กับทุกคนรู้”คุณหมอวัยกลางคนมองหน้าริคาโด้และทุกคนในห้องแล้วถอนหายใจก่อนจะบอกถึงอาการของริคาโด้ให้กับทุกคนรู้“เท่าที่เราทุกคนทราบว่าคุณริคาโด้ประสบอุบัติเหตุจนกระดูกหักแต่ที่ทุกคนไม่รู้ก็คือระหว่างเกิดอุบัติเหตุนี้ร่างกายของคุณริคาโด้ถูกกระแทกตรงบริเวณหน้าอก ช่องท้องรวมถึงอุ้งเชิงกรานของเขาด้วย แรงกระแทกไม่ได้ส่งผลให้อวัยวะเสียหายอย่างเห็นได้ชัดแต่ก็มีอวัยวะและเส้นประสาทบางส่วนเสียหายจากแรงกระแทกนี้” คุณหมออธิบายด้วยภาษาอังกฤษช้าๆ เพื่อให้ทุกคนในห้องเข้าใจอย่างชัดเจน“หมอคะ หมอกำลังจะบอกอะไรก็บอกมาเลยค่ะไม่ต้องอธิบายให้ยืดยาว” โซเฟียไม่เข้าใจสิ่งที่คุณหมอพูดและเธอก็คิดว่าคนอื่นก็คงไม่มีใครเข้าใจเหมือนกันเพียงแต่ไม่มีใครกล้าถามคุณหมอยังคงมีท่าทางอึดอัดที่จะพูดออกมาตรงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนไข้ของเขา“ผมไม่อายหรอกครับหมอบอกทุกคนไปเลย” ริคาโด้พูดขึ้นเพราะเห็นทุกคนมีสีหน้าสงสัยและอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่“เส้นประสาทบางส่วนของคุณริคาโด้ได้รับค

ผ่านมาหนึ่งเดือนหลังจากเกิดอุบัติเหตุตอนนี้ริคาโด้ออกจากโรงพยาบาลและกลับมาอยู่ที่บ้านของเอเลน่าซึ่งแต่ก่อนเขาก็เคยอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้แต่พอน้องสาวแต่งงานชายหนุ่มจึงย้ายออกไปอยู่ที่คอนโดมิเนียมเหตุผลที่ริคาโด้ต้องกลับมาอยู่ที่บ้านของเอเลน่าก็เพราะถ้าเขาไปอยู่ที่คอนโดมนัญชญาจะไม่ยอมตามไปดูแลเขาที่นั่นเพราะหญิงสาวเป็นห่วงและกลัวว่าช่วงที่เธอไปทำงานริคาโด้จะไม่มีคนคอยดูแลตอนนี้ชายหนุ่มยังต้องใช้ไม้เท้าเวลาเดินและนั่งรถเข็นเวลาไปทำงานที่โรงแรมในบางวันที่เขามีประชุม ส่วนวันอื่นๆ ก็เอางานกลับมาทำที่บ้านโดยมีวสันต์และคนของเขาคอยประสานงาน“วันนี้เหนื่อยหรือเปล่าคะ” มนัญชญาถามหลังจากคนของเขาไปรับเธอมาจากโรงเรียน“ไม่เท่าไหร่ครับวันนี้ผมไปประชุมแค่ครึ่งวัน เสร็จแล้วก็รีบกลับมาพัก”“ดีมากค่ะ แบบนี้จะได้หายไวๆ นะคะ เราไปทานข้าวกันนะคะหนูอันนาน่าจะหิวแล้ว” หญิงสาวช่วยพยุงเขาลุกขึ้นจากนั้นก็ส่งไม้เท้าให้เขา ในตอนแรกเธอก็คอยช่วยประคองเวลาเขาเดิน แต่นักกายภาพบำบัดแนะนำว่าควรให้เขาเดินเองเพราะจะได้รู้จังหวะในการเดินและลดปัญหาการเกิดอุบัติเหตุซ้ำได้“ลุงริคขา วันเสาร์คุณพ่อคุณแม่จะพาอันนาไปเที่ยวทะ