All Chapters of เล่ห์มาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

ริคาโด้มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทยอิตาลีเจ้าของธุรกิจส่งออกและโรงแรมหรูหลายแห่งทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ กำลังนั่งเบื่ออยู่ในห้องรับแขกของบ้านหลังใหญ่เนื่องจากวันนี้ชายหนุ่มตั้งใจจะมาหาน้องสาวและคุยกันตามประสาพี่น้องหลังจากไม่ได้เจอกันมานานเกือบหนึ่งเดือนแต่พอมาถึงเด็กรับใช้ก็บอกว่าเอเลน่าน้องสาวของเขาและสามีพาลูกสาวออกไปเที่ยวข้างนอกเขานั่งจิบไวน์รอจนหมดไปหลายแก้วกว่าจะได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน“มาสักทีนะเอเลนรู้มั้ยพี่มารอนานแล้ว” ริคาโด้แกล้งบ่นแต่ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม“พี่ริค จะมาทำไมไม่โทรบอกก่อนล่ะคะ” เอเลน่าเดินเข้ามากอดพี่ชายอย่างประจบ เธอกับริคาโด้เป็นพี่น้องที่สนิทกันมากแต่หลังจากหญิงสาวแต่งงานก็ไม่ค่อยจะเจอกันอย่างเคย“ก็พี่กะว่าจะมาเซอร์ไพรส์เธอยังไงล่ะ แล้วนี่ไปไหนกันมาล่ะ หนูอันนาของพี่อยู่ไหนทำไมไม่มาด้วยกัน” เขาถามน้องสาวเมื่อเห็นว่าเธอเดินเข้ามาในบ้านคนเดียว“อันนาไปรับครูขิมกับพี่ภพค่ะอีกเดี๋ยวก็คงมา” หญิงสาวพูดแล้วดึงพี่ชายให้มานั่งที่โซฟารับแขกด้วยกัน“นี่อันนาเรียนตีขิมเหรอ” ริคาโด้ขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเพราะล่าสุดที่เขาคุยกับอัลเจลิกาหรือหนูอันนาเธอบอกกับ

“ขอบคุณมากนะคะคุณเอเลนสำหรับอาหารมื้อเย็น ขิมขอตัวกลับก่อนนะคะ” มนัญชญาบอกกับทุกคนหลังจากรับประทานอาหารอิ่มและมานั่งคุยกันที่ห้องรับแขกได้พักใหญ่แล้ว“ครูขิมขาทำไมรีบกลับล่ะคะอันนายังไม่หายคิดถึงเลยค่ะ” หนูอันนากกอดคุณครูของเธอไว้ด้วยความคิดถึง“พรุ่งนี้ครูก็มาอีกค่ะ อันนาเตรียมหนังสือนิทานไว้รอครูนะคะ”“ค่าครูขิม อันนาจะเตรียมไว้หลายๆ เล่มเลย”“ดีค่ะ งั้นครูไปก่อนนะคะ”“นี่มันดึกมากแล้วเดี๋ยวผมไปส่งครูขิมนะครับ”“ไม่เป็นไรคะคุณภพขิมกลับเองได้”“เอเลนว่าให้พี่ภพไปส่งดีกว่านะคะ ดึกแบบนี้ขึ้นรถเมล์คงไม่สะดวกไหนจะต้องเดินเข้าซอยไปอีก”“เดี๋ยวผมไปส่งเองก็ได้นะครับพอดีมีเรื่องยากจะถามครูขิมเกี่ยวกับการเรียนภาษาไทยด้วยน่ะครับ” ริคาโด้รีบอาสาเพราะดึกแบบนี้มันไม่สมคสรเลยที่สริภพกับมนัญชญาจะไปไหนมาไหนกันตามลำพัง“พี่ริคจะเรียนภาษาไทยเหรอคะ” เอเลน่าถามพี่ชายด้วยความสงสัยเพราะเธอรู้ว่าพี่ชายของเธอนั้นอ่านภาษาไทยออกและไม่มีความจำเป็นที่ต้องเรียนเลย“อือ พี่อยากฝึกเขียนภาษาไทยน่ะ”“นึกยังไงถึงอยากเรียนคะ”“ก็อยากจะเก่งเหมือนอันนาไงล่ะ” เขาเอาหลานสาวมาอ้างแต่ที่จริงก็แต่อยากจะกันท่ามนัญชญาออกจากสิร

เมื่อจัดการธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วมนัญชญาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาติดตามข่าวตามสื่อโซเชียลรวมถึงพูดคุยกับเพื่อนในกลุ่มไลน์ ซึ่งช่วงนี้เพื่อนๆ แต่ละคนก็มักจะเล่าเรื่องวีรกรรมเด็กของโรงเรียนที่ตัวเองสอนเพื่อนของมนัญชญาเป็นครูเหมือนกับเธอบางคนก็สอนที่โรงเรียนเอกชนบางคนโชคดีหน่อยก็สอบบรรจุได้ตั้งแต่เรียนจบปีแรก แต่ส่วนใหญ่ก็จะสอนชั้นอนุบาลกันทั้งนั้นเนื่องจากพวกเธอจบระดับประถมวัย การสอนเด็กอนุบาลบางคนอาจจะมองว่าเป็นเรื่องไม่ยากเพราะเป็นการสอนแค่ท่องจำ สอนผสมคำแค่นิดหน่อยแต่ความยากมันอยู่ที่จะทำยังไงให้เด็กมีสมาธิกับสิ่งที่พวกเธอสอนได้เรื่องนี้มนัญชญาเองก็เคยมีปัญหาในช่วงแรกๆ แต่เธอปรึกษาครูรุ่นพี่ที่โรงเรียนรวมถึงปรึกษาคุณยายถึงวิธีการต่างๆ ที่จะทำให้เด็กสนใจเรียนและนำมาปรับใช้ มาถึงตอนนี้ก็ทำให้หญิงสาวค่อนข้างมีประสบการณ์และรับมือได้กับการสอนเด็กอนุบาลได้แต่สิ่งที่มนัญชญาหนักใจในตอนนี้ก็คือเธอจะสอนผู้ใหญ่ที่พูดภาษาไทยชัดแจ๋วอย่างริคาโด้ยังไง เธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขายังเขาจะต้องอยากอ่านอยากเขียนภาษาไทยทั้งที่คนระดับเขาถ้าหากจะต้องการเขียนหรือต้องการอ่านเธอคิดว่าเขาก็น่าจะมีผู้

หลังจากสอนหนูอันนาเสร็จแล้วมนัญชญาก็ถูกชวนให้รับประทานอาหารเย็นเหมือนกับเมื่อวาน“ถ้างั้นขิมขอตัวไปโทรบอกคุณยายก่อนนะคะว่าจะกลับค่ำหน่อย” หญิงสาวบอกกับทุกคนก่อนจะเดินออกมาคุยโทรศัพท์บอกคุณยายศรีนวลที่ข้างสระว่ายน้ำหลังจากโทรบอกคุณยายแล้วมนัญชญาก็เก็บโทรศัพท์และหมุนตัวจะเดินกลับเข้าไปในบ้านแต่ก็ชนเข้ากับริคาโด้ที่เดินตามออกมา หญิงสาวเซจะล้มทำให้ริคาโด้ต้องรวบเอวบางนั้นไว้เพราะกลัวเธอจะล้มและตกลงไปในสระทั้งสองตกอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันมนัญชญาใจเต้นแรงเพราะไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหนแบบนี้มาก่อนเธอก้มหน้านิ่ง ก่อนจะดันตัวออก“ขอโทษค่ะคุณริค”“จะขอโทษทำไมผมต่างหากที่ต้องขอโทษคุณขิมที่เดินมา เงียบๆ ทำให้กูต้องตกใจ” ริคาโด้พูดแล้วปล่อยอ้อมกอดออกด้วยความเสียดาย เขาใกล้ชิดกับผู้หญิงมาเยอะแต่ไม่เคยรู้สึกประหม่าท่ากับครั้งนี้มาก่อนเลย ผู้หญิงคนนี้มีแรงดึงดูดสูงทำให้คนมากประสบการณ์อย่างเขารู้สึกได้เลยว่าถ้าหากโดยใกล้ชิดกับเธออีกนิดคงจะต้องหลงเสน่ห์เธออย่างแน่นอน“ไม่เป็นไรค่ะ”“คุณขิมคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วใช่ไหมครับ”“ค่ะขิมบอกคุณยายแล้วว่าเย็นนี้จะกลับดึกหน่อย คุณริคมีอะไรหรือเปล่าคะหรือว่าทุก

เพราะข้อมูลที่ได้รับจากวสันต์เมื่อวานทำให้ริคาโด้ต้องตัดสินใจเริ่มแผนจีบมนัญชญาก่อนที่เรื่องมันจะบานปลายไปมากกว่านี้วันนี้ยังไม่ถึงกำหนดที่เขาจะต้องไปเรียนกับคุณครูมนัญชญาตามที่นัดกับเธอไว้แต่ชายหนุ่มก็ตัดสินใจโทรศัพท์ไปหาหญิงสาวเพื่ออยากจะนัดทานข้าวและพูดคุยกันก่อนที่จะเริ่มเรียนอย่างจริงจังในวันรุ่งขึ้นริคาโด้รอจนกระทั่งถึงเวลาเลิกงานตามที่เคยบอกเธอไว้เขากดโทรตามเบอร์โทรศัพท์ที่ได้มาเมื่อครั้งก่อน ชายหนุ่มรอสายไม่นานปลายสายก็กด“สวัสดีค่ะครูขิมพูดค่ะ”เสียงตอบรับที่สดใสของมนัญชญาทำให้คนฟังรู้สึกดีได้อย่างประหลาด“สวัสดีครับครูขิมผมริคนะครับ”“สวัสดีค่ะคุณริม วันนี้เรายังไม่ได้เริ่มเรียนกันใช่ไหมคะ หรือว่าขิมจำวันผิด”“คุณขิมจำไม่ผิดรอครับ แต่พอดีวันนี้ผมอยากจะชวนคุณมาทานข้าวด้วยกันหน่อยน่ะครัย คุณขิมเลิกงานแล้วใช่ไหมครับ”“ขิมยังไม่กลับจากโรงเรียนเลยค่ะ”“คุณเคยบอกว่าเลิกงานประมาณห้าโมงเย็นนี่ครับ นี่มันก็ห้าโมงครึ่งแล้วทำไมยังอยู่ที่โรงเรียนอีกล่ะครับ” ริคาโด้ถามด้วยความแปลกใจ“วันนี้มีผู้ปกครองติดธุระค่ะ ขิมก็เลยต้องรอจนกว่าผู้ปกครองของเด็กจะมารับค่ะ”“ต้องรอถึงกี่โมงครับ ให้ผมไ