ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ のすべてのチャプター: チャプター 131 - チャプター 140

ขณะที่ขบวนทหารเกณฑ์เคลื่อนไปไกลแล้ว โดยมีรถม้าของท่านเจ้าเมืองปิดท้าย หมู่บ้านก็กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง เฉินโม่หวายและเฉินผิงผิงกอดขามารดาแน่น จ้าวเฟยเฟยลงนั่งยองๆ ลูบศีรษะลูกๆ ทั้งสองคนก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า "ท่านพ่อไปไม่นานหรอก พอท่านพ่อคิดถึงพวกเราก็จะรีบกลับมา""ฮึกๆ ท่านแม่ ข้าไม่ชอบสงครามเลยขอรับ ข้าไม่อยากให้ทุกคนต้องจากครอบครัวไป" เฉินโม่หวายกอดมารดาแล้วร้องไห้สะอื้น จ้าวเฟยเฟยกอดตอบเขาแล้วสอนอย่างอ่อนโยนว่า "ลูกต้องตั้งใจเรียน หากวันหนึ่งได้เป็นขุนนางต้องใช้ความรู้ความสามารถช่วยพัฒนาบ้านเมืองให้สงบ ทำให้แคว้นข้างเคียงไม่กล้าก่อสงครามกับเรา"เด็กน้อยพยักหน้า จ้าวเฟยเฟยเกลี่ยน้ำตาให้เขาอย่างเบามือ เฉินผิงผิงเห็นพี่ชายร้องไห้ก็พยายามไม่ร้องไห้ เพราะเด็กน้อยกลัวว่าท่านแม่จะทุกข์ใจ เฉินเหว่ยอุ้มหลานสาวเดินตามพี่สะใภ้ที่จูงมือเฉินโม่หวายเข้าบ้าน หลินเหมยเซียงมองจนลับตาไม่เห็นแม้เงาของขบวน จ้าวเฟยเฟยเรียกนางไว้ "พี่เหมยเซียง อาอวี้ไม่อยู่แล้ว ท่านมาพักที่เรือนข้าเถอะ อยู่คนเดียวอันตราย ท่านเป็นสตรีหม้ายคนอาจคิดไม่ดี""ขอบใจนะน้องเฟยเฟย เช่นนั้นข้าไปเก็บของก่อน แล้วเรือน

ฮั่วเทียนฉีแม้จะแปลกใจที่คุณชายใหญ่สกุลมู่ให้ความสำคัญกับจ้าวเฟยเฟยแต่ก็ยังรายงานออกไป แต่มู่หยวนรู้สึกเหมือนกับว่าฮั่วเทียนฉีกำลังหาที่ระบายมากกว่า ดูแล้วใต้เท้าจางคงกดดันคุณชายสกุลฮั่วคนนี้ไม่น้อยเลยเชียว ก่อนที่เขาจะถามมู่หยวนถึงที่พัก"ว่าแต่คุณชายใหญ่ท่านมีที่พักหรือยังขอรับ ข้าจะได้ให้คนเปิดเรือนรับรอง" มู่หยวนยิ้มน้อยๆให้กับฮั่วเทียนฉี เขาอยากมาพักสักสองสามเดือนจึงให้คนตรงหน้าจัดการที่อยู่ให้"พักที่จวนท่านนั่นแหละสะดวกดี" ฮั่วเทียนฉีรับคำสั่งก่อนจะเอ่ยถามถึงครอบครัวของตน"คุณชายใหญ่มิทราบว่าครอบครัวของข้าน้อยเป็นเช่นไรบ้างขอรับ""ใต้เท้าฮั่วยามนี้สุขใจยิ่งกว่าใคร หลังจากลาออกก็กลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิด มีเวลาเจ้าก็ไปเยี่ยมเขาบ้าง""ข้าน้อยมิอาจไปสร้างปัญหาให้ท่านอ๋องได้ ยามนี้ทรงอยู่ชายแดนกำลังต่อสู้กับศัตรูหากพลาดเพียงนิดอาจเปิดช่องโหว่ให้สกุลหลี่หาทางเล่นงานได้อีกขอรับ""นี่คงเป็นเหตุผลที่ใต้เท้าฮั่วลาออกจากราชสำนักสินะ เอาล่ะเรื่องที่พักท่านจัดไปเถอะข้ากินอยู่ง่ายไม่เรื่องมาก ข้าเพิ่งมาถึงอวี๋หยาง ดูๆไปแล้วเมืองเล็กๆแห่งนี้นับว่าสวยงาม จึงอยากไปเดินเล่นสั

เฉินมู่หยางพาคนขึ้นไปล่าสัตว์ ไม่นานก็ได้หมูป่าสามตัว ไก่ป่าอีกนับสิบ ขุดมันเทศได้หลายกอง รวมถึงเก็บผลไม้อย่างผูเถา ผลท้อ และเกาลัด หลายๆคนแปลกใจพวกเขาไม่คิดว่ามันกินได้ แต่เพราะเมียเขามีความรู้เฉินมู่หยางจึงหาของกินได้ไม่ยาก ขณะกำลังจะขนของลงจากเขาเฉินมู่หยางและไป๋เซิงก็ผิดสังเกตบางอย่างก่อนจะส่งสัญญาณที่รู้กันเฉพาะนายพรานถังจื่อหยวนเดินมาหากระซิบกับเย่ถิงเฟิง"พี่ถิงเฟิง ข้าจะไปที่ต้นไม้ต้นนั้น ท่านพานายพรานหมู่บ้านท่านไปทางด้านโน้น หากเป็นสัตว์ป่าไม่น่าจะจัดรูปแบบการเดินได้"ถังจื่อหยวนแยกเสียงเดินของสัตว์เก่งที่สุดเฉินมู่หยางจึงพยักหน้าให้นายพรานจากหมู่บ้านอื่นซ่อนตัว "พวกท่านไปหาที่ซ่อนให้ดี พวกท่านเป็นแค่นายพรานที่ล่าสัตว์ แต่พวกข้าเคยเป็นคนคุ้มกันสินค้าย่อมเคยต่อสู้มาบ้าง"เย่ถิงเฟิงเข้าใจจึงให้ทุกคนไปหลบซ่อนตามที่ถังจื่อหยวนบอก เขาหันมาทางเด็กหนุ่มก่อนจะเอ่ย"เจ้าหนู.....เจ้าก็ไปซ่อนตัวกับพวกเขาเสีย ที่จริงเจ้าไม่น่าขึ้นเขามาเลย อายุยังน้อยอย่ามาเสี่ยงไปหาที่ซ่อน"หลินเฉินอี้ลุกขึ้นไม่ได้ฟังคำของเย่ถิงเฟิง เขาดีดตัวทีเดียวก็ขึ้นยอดไม้ที่สูงกว่าห

ชายแดนเหนือในกระโจมที่พัก ซ่งหวายอันหรือเจิ้นเป่ยอ๋องกำลังดูรายงานการทหารอยู่ คนสนิทของเขาเดินเข้ามาพร้อมกับจดหมายหนึ่งฉบับ"ทูลท่านอ๋อง..นี่เป็นรายงานจากรองแม่ทัพฮั่วพ่ะย่ะค่ะ"ร่างสูงเงยหน้าจากแผนที่ก่อนจะยื่นมือมารับจดหมาย เนื้อหาเขียนไว้ว่ามีคนต้องการกำจัดทหารกองหนุน ให้เขาส่งคนมารับและอารักขา เจิ้นเป่ยอ๋องเผาจดหมายทิ้งก่อนจะสั่งคนของตน"เซ่าเทียนเจ้าไปจัดการหาทหารฝีมือดีที่เมืองหรงเจินสักร้อยคนไปรับกองหนุนของรองแม่ทัพฮั่ว""พ่ะย่ะค่ะ"เหวินเซ่าเทียนรับคำสั่งจากนั้นก้ออกจากกระโจมไป เจิ้นเป่ยอ๋องดูรายงานอีกฉบับที่คนของเขาเพิ่งสืบได้มา คนที่ช่วยนางไปเป็นคนคุ้มกันสินค้ากลุ่มหนึ่ง ในนั้นบอกว่าคนเหล่านั้นมาจากเมืองอวี๋หยาง แต่ไม่ได้ระบุว่าตำบลหรืออำเภอไหน แปลว่านางยังมีชีวิตอยู่ เช่นนั้นบุตรของเขาก็น่าจะยังไม่ตาย เป็นชายหรือหญิงกันนะ รายงานเกี่ยวกับเฉินมู่หยางถูกส่งมาจากกองสอดแนมที่ฮั่วป๋ายไม่รู้ เขาให้คนวาดภาพของเขามาให้ดูล่วงหน้า เมื่อเขาคลี่ม้วนกระดาษออกก็ถึงกับชะงักงัน ใบหน้านี้เสด็จปู่ราวกับพิมพ์เดียวกัน ซ่งหวายอันพิจารณาอย่างถี่ถ้วนเขาเหมือนเสด็จปู่จริ

ยามห้ายอากาศเริ่มเย็น เข้าหน้าหนาวแล้วจ้าวเฟยเฟยไม่ได้ไปขายของในตัวอำเภอแล้ว ยามนี้นางสร้างแพเรียบร้อยสำหรับรองรับลูกค้าที่จะมานั่งกินปิ้งย่างของนาง เรือนแพเดิมให้เป็นแปลงผัก นางสร้างหลังคากั้นข้างฝาด้วยหญ้าฟาง ที่เป็นแผงสามารถเปิดออกได้ ตรงกลางสร้างเตาหินให้ความอบอุ่นกับพืชผักยามหิมะลง คนอื่นปูลกผักไม่ได้แต่นางกลับปลูกได้ เป็ดไก่ที่แจกชาวบ้านถึงเวลาจับขายแล้ว ไก่และหมูในมิติรอเวลาระบายออกเช่นกัน ทุกๆครบสิบห้าวันหากนางไม่เอาออกมาจะไม่มีการเพิ่มให้แต่อย่างใด จ้าวเฟยเฟยที่เอาคู่แฝดนอนเรียบร้อยก็มานั่งทำบัญชี แต่เนื่องจากแสงสว่างจากตะเกียงทำให้ตาพร่า นางเวียนศีรษะมาหวายวันแล้ว อาจเพราะนอนน้อยจึงจะเข้าไปทำงานในมิติ ที่นั่นทำให้นางอาการดีขึ้น ร่างบางคำนวนบัญชีที่ต้องจ่ายค่าเก็บดอกเก๊กฮวยและดอกเหมยกุ้ยป่าที่ชาวบ้านไปช่วยกันเก็บและนำมาตาก เมื่อเรียบร้อยก็กำลังจะออกไปนอนกับเด็กๆ สายตานางกลับเหลือไปเห็นสิ่งที่มิติให้เพิ่มมา ก่อนหน้านี้ไม่มีจ้าวเฟยเฟยเดินไปหยิบมาดู"แคลเซียมบำรุงกระดูก ยาบำรุงเลือด นมผงสำหรับสตรีตั้งครรภ์ อาหารเสริมสตรีตั้งครรภ์ ให้ตายส