Nanatiling nakababa ang tingin ni Gavin matapos marinig ang huling sinabi ni Josephine. Hindi iyon utos, hindi rin pakiusap. Isa iyong deklarasyon mula sa isang ina na buong buhay ay nagsakripisyo para sa anak, at ngayon ay nakaharap ang lalaking pinili nitong pagmulan ng responsibilidad.Bahagya siyang tumango, ngunit hindi pa nakakasagot nang tuluyang dumulas si Josephine pabalik sa pagkakaupo. Hindi na galit ang mukha nito, pero hindi rin maluwag. Para bang may hinihintay pa itong patunay mula sa kanya bago ito huminga nang kumpleto.Ang sala ay muling binalot ng tahimik na hangin. Sa labas, may humintong tricycle, umandar ulit, at unti-unting nawala ang ingay. Sa loob, halos marinig ni Gavin ang tibok ng sarili niyang dibdib. Nasanay siyang humarap sa board members, investors, artists, at kahit mga basher, pero ang pag-upo ngayon sa harap ni Josephine ay parang mas mabigat pa kaysa lahat ng iyon.“Josephine…” simulang sambit ni Gavin, nilalapatan ng maingat na tono ang boses. “Ala
Huling Na-update : 2025-11-16 Magbasa pa