บททั้งหมดของ ปราบพยศหงส์: บทที่ 31 - บทที่ 40

และแล้วภาพหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว ทางเดินแคบๆ แสงไฟสลัวๆ ปราบโน้มตัวลงมาจูบเธอ สองมือเธอพยายามผลักเขาออกแต่ไม่เป็นผล รสชาติจูบในวันนั้นตราตรึงใจมันมีความจัดจ้าน ดุเดือดและเร่าร้อน ก่อนที่เธอจะถูกกัดริมฝีปากจนเลือดไหล หงส์ส่ายหน้าไปมาสองมือกุมขมับเธอพยายามสลัดภาพนั้นออกจากหัวแต่มันกลับชัดเจนมากขึ้น“โอ๊ย

“แล้วอยากให้ไปไหมล่ะ” หงส์ตอบด้วยการส่ายหัว“แล้วจะให้พี่อยู่ในฐานะไหน” เขากำลังหยั่งเชิง“…………” หงส์เงียบไปสักพัก เขายังรอฟังคำตอบ“พี่มีคนรักอยู่แล้วหนิ”“คนเราพลาดกันได้” พูดจบเขาดึงเธอเข้ามากอด หงส์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา ใบหน้าแนบชิดแผ่นอกแน่นๆ ได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงร่างกำยำตั

เมื่อมีการตอบรับที่ดีจากคนข้างล่าง เขาสอดเลียเข้าไปข้างในขยับลิ้นวนรอบลิ้นฝ่ายตรงข้าม จนเธอสั่นสะท้านไปทั้งตัว หัวใจเต้นเร็วและแรง มือสั่นแต่ถูกกดแน่นไม่ให้ขยับ“จ๊วบๆ” ความปรารถนาเพิ่มขึ้นไม่หยุดยั้ง ฝ่ายรุกล้วงเข้าไปตวัดลิ้นสำรวจจนทั่วคนอยู่เบื้องล่างกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาโถมจูบตามสัญชาตญาณดูดแย่งเ

“เข้าไปข้างในเถอะครับ อากาศข้างนอกเริ่มหนาวแล้ว” เขายกแขนให้เธอจับ หงส์ไม่ปฏิเสธเดินข้างใน ระหว่างนั้นเธอหันหลังกลับมา มองไปทางซ้ายและขวา หวังให้คนใจจะขาดแอบตามมา แต่แล้วต้องผิดหวังเพราะไร้วี่แววของปราบชั้นบนสุดของโรงแรมระดับไฮเอนด์ โซนวีไอพีสำหรับแขกพิเศษและในค่ำคืนนี้มันถูกเหมาโดยลูกชายเจ้าพ่อฝั่

“แบบนี้ ใครจะโกรธลง” ปราบกระซิบข้างหูเขาอยากกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว เขาจูบเธออีกครั้ง คนข้างล่างมีปฏิกิริยาตอบสนองว่องไว การจูบครั้งนี้ไม่นานเหมือนครั้งแรก ใบหน้าเคลื่อนลงต่ำ ริมฝีปากของเขาเคลื่อนไหวช้าๆ บนลำคอสร้างความสั่นสะท้านไปทั่วเรือนร่าง มือลูบไล้ต้นขาเบาๆ สัมผัสแฝงด้วยความเย้ายวนร่างเล็กถูก