Lahat ng Kabanata ng ปราบพยศหงส์: Kabanata 21 - Kabanata 30

“แม่งเอ๊ยยยย” โคร้มมม” คนหัวร้อนทำอะไรไม่ได้ถีบเก้าอี้ข้างๆ ล้ม ชุนกำหมัดแน่น ถ้าเป็นผู้ชายเขาคงซัดหน้าไปนานแล้ว“น่าผิดหวังแทนพ่อแกเนาะ อุตส่าห์วางหมากส่งลูกชายโง่ๆ มาแต่งงานเพื่อหวังฮุบเอาสมบัติ แต่โชคร้ายลูกชายหน้าโง่ดันทำพลาด เปิดเผยตัวตนชั่วๆ ต่อหน้าคู่หมั้นตัวเองทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงานกันเลยด้

“หิวน้ำ” ปราบรีบเทน้ำใส่แก้วให้เธอทันที เขาจะป้อนแต่เธอไม่ยอมคว้าแก้วยกดื่มเองจนหมดคงกระหายมากเพราะนอนหลับไปตั้งสามวัน“ขอบคุณค่ะ” เธอยื่นแก้วคืนให้พร้อมคำขอบคุณ ปราบไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินคำนี้หลุดออกมาจากปากเธอเป็นบุญหูแท้ๆ“เธอชื่อหงส์เป็นลูกสาวเจ้าพ่อประสบอุบัติเหตุทำให้ความจำเสื่อม ความจริงก่อน

ปราบชำเลืองดูเธอผ่านกระจกมองหลังก่อนจะเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว หงส์ฮัมเพลงเบาๆ ตามจังหวะ เธอคงชอบเพลงนี้มากขนาดความจำเสื่อมแต่จิตใต้สำนึกยังจำเนื้อร้องได้ดี แถมยังร้องเพราะอีกต่างหาก“รอตรงนี้นะ” มาถึงมหาลัยเธอสั่งให้พี่เลี้ยงนั่งรอในรถแต่เขาไม่ฟังปราบดับเครื่องเปิดประตูลงมาเดินตามหลังเธอไปติดๆ หงส

“แคร่งงงง” มันฟันอีกรอบคราวนี้เจ้าพ่อใช้ดาบตัวเองรับไว้“ย๊ากกกก!!” คนรับดาบฮึดสู้สองเท้าออกแรงพุ่งไปข้างหน้า ดันดาบสู้กลับด้วยแรงอาฆาตแค้นจนคนฟันถอยหลังไปแนบชิดผนัง ก่อนจะปัดดาบไปด้านข้าง“ฟลี๊ววว....” เฉินฟันหวังตัดหัว แต่เจ้าพ่อย่อตัวหลบและอาศัยความเร็วกว่าสลับคลิปดาบด้วยการใช้หลังมือปัดดาบพลิกคว

“รับเถอะค่ะ แฟนโทรมาเดี๋ยวเขาก็งอนอีกหรอก” ปราบกดปิดหน้าจอก่อนจะเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าเหมือนเดิม“แฟนใคร” หงส์ขมวดคิ้ว หรือว่าเธอเข้าใจผิด“อ่าว...ก็แฟนพี่ไง อาจารย์เจียลี่”“ยังไม่ใช่แฟน” เธอไม่อยากเชื่อว่าเขาจะกล้าพูดคำนี้ออกมา“เอ้า แล้วไอ้ที่ไปฟัน! เขามาล่ะ ได้ยินชัดแจ๋วเลยนะ คงไม่ได้หมายถึงเอา