Semua Bab เจ้าสาว(ไม่)ผ่านรัก: Bab 11 - Bab 20

แกร๊ก!ทันทีที่ประตูเปิดออก แขนเรียวก็โดนกระชากเข้าไปด้วยฝีมือของคนที่อยู่ด้านในทันที“ปล่อยนะ” เธอพยายามสะบัดมือให้หลุดจากการเกาะกุมของเขา“จับนิดจับหน่อยทำมาหวงตัว” มือหนาเปลี่ยนมาเป็นจับต้นแขนเล็กทั้งสองข้างของคนตรงหน้าแทน“คุณไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องตัวฉันด้วยซ้ำ”“ฉันก็ไม่ได้อยากแตะตัวเธอสักเท่าไหร่หรอก” เขาผลักเธอออกห่างตัวจนเธอเซไปด้านหลังหนึ่งก้าวฉัตรนลินทร์มองไปรอบ ๆ ห้อง เธอเคยเข้ามาครั้งหนึ่งตอนเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ ๆ ซึ่งในตอนนั้นศิวัฒน์ให้สิทธิ์เธอเลือกห้องก่อน และเธอปฏิเสธที่จะอยู่ห้องนี้ หลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยเข้ามาในห้องนี้อีกเลยเธอเดินไปหยุดอยู่ตรงกระเป๋าของเธอที่ศิวัฒน์พาเข้ามาก่อนหน้า ตอนนี้เธออยากอาบน้ำ แต่เธอก็คงไม่กล้าอาบหากเขายังอยู่ในนี้“คุณช่วยออกไปก่อนสิ ฉันอยากจะอาบน้ำ” น้ำเสียงแกมขอร้อง เพราะเธอไม่อยากทะเลาะกับเขาตอนนี้ เธอเกรงใจศศิณี“มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง นี่ห้องฉัน” เขาไม่สนใจคำร้องขอจากเธอ “เธอจะไปไหน”"ฉันจะไปอาบที่ห้องด้านล่าง แล้วก็จะนอนที่ห้องนั้นเลย” เธอไม่อยากเซ้าซี้“เธออย่าหาเรื่องให้ฉันนะ แค่นี้ชีวิตของฉันก็วุ่นวายมากพอแล้ว” เขาต่อว่าเธอ แต่น้ำเสียงข

ศิวัฒน์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จตั้งแต่หกโมงกว่า เพราะเข้าใจว่าฉัตรนลินทร์จะไปฉลองวันเกิดที่ร้านอาหารที่ไหนสักแห่ง จนเวลาผ่านไปทุ่มกว่า ๆ เขาเลยถามเธอว่าทำไมถึงยังไม่อาบน้ำ จึงได้รู้ว่าพวกเขานัดกันที่ผับ“จำเป็นต้องใส่สั้นขนาดนั้นเลย” เขาบ่นทันทีที่เห็นว่าหญิงสาวที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ เธออยู่ในชุดเดรสรัดรูปสายเดี่ยวสีดำ แถมยังสั้นอีก เห็นแล้วเขารู้สึกขัดใจอย่างบอกไม่ถูก“ทำไมคะ” เธอเลิกคิ้วถาม“จะใส่ไปโชว์ใคร”“ใครอยากดูก็ให้ดูค่ะ” เธอตอบเพราะอยากเอาชนะเขา“เธอเป็นผู้หญิงแบบนี้เองเหรอ” สองเท้าก้าวยาว ๆ ไปหาหญิงสาวที่ยืนดูความเรียบร้อยของตัวเองอยู่หน้ากระจก“เป็นหลายแบบเลยค่ะ แล้วแต่สถานการณ์”“แล้วถ้าสถานการณ์แบบนี้ล่ะ” เอวบางถูกรวบเข้าหาตัวจนหลังชนกับแผงอกกว้าง“คุณจะทำอะไร” ด้วยความตกใจเธอพลิกตัวกลับไปเผชิญหน้ากับเขา ใจกลับเต้นดังกลองรัวเมื่อได้เห็นใบหน้าเจ้าเล่ห์นั้นจนเต็มตา“ก่อนจะออกไปให้คนอื่นมองขอฉันมองก่อนละกัน” เขาดันหลังเธอเข้ามาให้แนบชิดกับเขามากขึ้น“เอาหน้าออกไปนะ คุณบ้าหรือเปล่า” เธอเอามือผลักหน้าของศิวัฒน์ออกไป แต่ก็ไม่เป็นผล เขาก้มลงไปหอมตรงไหล่มนที่มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ นั้น

วันต่อมาบนโซฟายังมีสองร่างนอนกอดก่ายกัน ร่างบางยังซุกไปบนแผงอกกว้างราวกับจะหาความอบอุ่น ความอึดอัดไม่ได้ทำให้เธอตื่น แต่กลับทำให้เธออบอุ่นยิ่งขึ้นเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรขยุกขยิกอยู่ตรงอกกว้างของตัวเอง เจ้าของแผงอกกว้างก็เลยหรี่ตามอง เขากลับพบว่าเป็นจมูกโด่งของคนที่เขานอนกอดอยู่นั่นเอง ไม่รู้ทำไมเขาไม่ได้ผลักเธอออก แต่กลับนอนมองเธอได้เป็นนานสองนาน“อื้อ” เธอร้องขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงกอดรัดที่แน่นขึ้นศิวัฒน์จึงรีบขยับตัวลุกขึ้น แล้วหยิบหมอนมาให้เธอหนุนแทนแขนของเขา หลังจากนั้นเขาก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงไปด้านล่าง“น้องล่ะ” คำแรกที่ศศิณีถามถึงเมื่อเห็นหน้าลูกชาย“ยังหลับอยู่ครับ”“เมื่อคืนนอนดึกกันเหรอ”“ครับ” ศิวัฒน์ตอบเพราะเข้าใจความหมายของศศิณีดี ซึ่งความคิดนี้ของศศิณีมาจากฉัตรลินทร์นั่นเอง เมื่อนึกย้อนไปเขาเลยเผลอยิ้มออกมา“แกยิ้มอะไร”“ปะ...เปล่าครับ”“มีข้าวต้มของโปรดแก จะทานเลยมั้ยจะได้ให้กิ่งยกออกมา”“ผมยังไม่หิวครับ”“งั้นรอทานพร้อมหนูฉัตรก็ได้”“ครับ”คำตอบของศิวัฒน์ทำให้หัวใจของศศิณีพองโต นี่คือสิ่งที่เธอคาดหวัง ถึงทั้งคู่ยังไม่รักกันแต่อย่างน้อยเธอก็ได้เห็นว่าลูกชายเริ่มห่วง

หลังจากวันนั้นก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้วที่ฉัตรนลินทร์เริ่มตีตัวออกห่างจากศิวัฒน์อีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ศิวัฒน์เองก็พยายามเข้าใกล้เธอ แต่เธอไม่เคยเปิดโอกาสเลยสักครั้ง แสร้งทำทุกอย่างให้คลาดกับเขาตลอดหญิงสาวพยายามหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับคนทั้งสอง ถึงจะเป็นเช่นนั้นเธอก็ยังไม่วางใจเพราะปัญหาที่แท้จริงของเธอนั้นก็คือความรู้สึกแปลก ๆ กำลังเกิดขึ้นกับเธอซึ่งเธอก็โตพอที่จะรู้ว่ามันคืออะไร เธอกำลังรู้สึกหวั่นไหวกับผู้ชายคนนี้ คนที่มีเจ้าของคนที่พร้อมจะทำทุกอย่างให้เธอหย่าเพื่อจะได้ใช้ชีวิตกับผู้หญิงที่เขารักฉัตรนลินทร์เฝ้าคิดหาทางออกของเรื่องนี้มาสักพักแล้ว ปัญหาอย่างเดียวที่เธอไม่สามารถหย่าให้ศิวัฒน์ได้ในตอนนี้คือเธอไม่มีเงินไปคืนศศิณี แต่ก็ใช่ว่าเธอจะหมดหนทางซะทีเดียว เพียงแค่เธออยากให้ทางออกอีกทางเป็นทางเลือกสุดท้าย และตอนนี้เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริง ๆความรู้สึกผิดที่มีต่อศศิณีก็มีไม่น้อย ทั้ง ๆ ที่รับปากไว้ว่าจะอดทนให้ถึงสามปี สุดท้ายเธอก็ถอดใจไม่ทันข้ามปี เธอก็ทนไม่ได้ซะแล้ว“พี่พลอยคะ” ฉัตรนลินทร์ตัดสินใจโทรหาพลอยชมพู “พรุ่งนี้ตอนบ่ายเจอกันที่ร้านกาแฟในมหาลัยนะคะ ฉัตรมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ

ร่างบางที่ขยับตัวทำให้เจ้าของอ้อมแขนลืมตาตื่นในตอนดึก เขาหรี่ตามองหญิงสาวที่ทำหน้าแหยทุกครั้งที่พลิกตัว เขาเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อได้เห็นเธอจนเต็มตา เพราะภาพเหตุการณ์ก่อนหน้าผุดเข้ามาในหัวของเขาเต็มไปหมด หญิงสาวที่เขาเอาแต่ปฏิเสธตอนนี้กำลังนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของเขามือหนาลูบผิวเนียนนุ่มบริเวณหลังของเธอเบา ๆ เพื่อให้เธอหลับต่อ แต่เพราะตอนนี้ทั้งคู่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ร่างบางที่ขยับตัวอยู่ในอ้อมกอดของเขาทำให้เนื้อนุ่มนิ่มนั้นถูไถอยู่กับอกแกร่งของเขาจนเขาเริ่มขนลุกและเกิดความต้องการอีกครั้งเขาก้มมองเธออยู่ครูหนึ่งก่อนจะเลื่อนมือไปบีบคลึงอกกลมแล้วซุกไซร้ใบหน้าลงไปตรงซอกคอที่มีรอยรักเพราะฝีมือของเขาเต็มไปหมด“อื้อ...” เธอครางออกมาเมื่อรู้สึกว่าถูกรบกวน“เป็นอะไร” เขาเงยหน้าจากซอกคอขาวแล้วเอ่ยถามเธออย่างนุ่มนวล“ปวดสะโพก” เธอตอบทั้งที่ยังหลับตา“ตรงนี้เหรอ” มือหนาเลื่อนลงไปกดเบา ๆ ตรงบริเวณที่เธอบอกฉัตรนลินทร์พยักหน้าเบา ๆ โดยไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง เพราะศิวัฒน์ทนดูท่าทางอ้อน ๆ ของเธอไม่ไหว เอ็นร้อนของเขากำลังแข็งขืน แต่เขาก็ยังอดทนแล้วบีบสะโพกให้เธอ“ดีขึ้นมั้ย