All Chapters of เลขาบนเตียง: Chapter 71 - Chapter 80

" ไนท์ "เสียงที่เรียก อ่อนหวาน จับใจ การแสดงออก ที่แสนอ่อนโยน มีความหมาย ทำเอาคนพิเศษ ที่ได้ยินอะไรแบบนี้ ตื่นเต้นจนแทบ ทำอะไรไม่ถูก มือบอบบาง สัมผัสที่เส้นผม อย่างแผ่วเบา แล้วยิ้มออกมา สายตาหวานเยิ้ม ที่มอง เต็มไปด้วยความรู้สึก ที่เก็บกดเอาไว้ในใจ มานาน" เพิร์ล ไนท์ ชอบเพิร์ลมาก รู้ใช่ไหม "" อือ รู้ "เธอตอบรับเค้า แล้วสบตากลับไป หัวใจเต้นรัว" เพิร์ล เป็นกำลังใจให้ไนท์ เป็นพลังบวก ให้ไนท์ แล้ว ก็เป็น คนสำคัญมากๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมา "" อือ " เธอตอบรับเค้า หน้าแดงก่ำ" ไนท์ รักเพิร์ลนะครับ รักเพิร์ล "คำสารภาพรัก ที่ริมหาดทราย ใต้ฟ้าสดใส แสงแดด ที่กำลัง อบอุ่น ในช่วง สาย ของวันมือจับกันเอาไว้แน่น แล้วเค้าก็สัมผัส เบาๆ ที่หลังมือ ของเธอ ด้วยริมฝีปากของเค้า" ไนท์จะตั้งใจเรียน จะเป็นคนดีของเพิร์ล แล้ว อนาคตข้างหน้า เพิร์ล จะได้ อยู่กับไนท์ ในฐานะอื่น "" วางแผนไกลมาก "เธอแกล้งแซวเค้าออกมา" ไกลไม่มากหรอก เพราะ ถ้าเรียนจบแล้ว ไนท์คงไม่ปล่อย ให้เพิร์ล นอนคนเดียว ได้อีกต่อไป "" ไนท์ " เธอดุเค้าออกมา" อ้าวจริง ตอนนี้ ยังเรียนไม่จบ ไนท์คงทำอะไร ไปได้ไม่มากกว่านี้ "เค้าจูบที่หลังมือเธอ

การ์ดแต่งงาน สีส้ม สดใส ที่อยู่ในมือ ระบุชื่อ เพื่อนสนิท สมัยเรียน ก่อนที่เจ้าตัว จะเกิดอุบัติเหตุและ ดรอปเรียน สุดท้าย ก็เป็นได้แค่ อดีต นักศึกษา ถาปัด ที่เรียนได้แค่ปีเดียว และต้องออกมากลางคัน เพื่อรักษาตัวอุบัติเหตุใหญ่ ที่พรากเอาทุกอย่างไปจาก เด็กหนุ่ม วัย19 ปี จนหมดสิ้น ภาพสุดท้าย ที่เห็น คือ รถกะบะ เปลี่ยนเลนกระทันหัน พุ่งเข้ามาชน รถเอสยูวี ของตัวเอง ก่อนจะพลิกคว่ำ อย่างแรง คนข้างๆ ที่เป็น ความสุข รอยยิ้ม และ ความฝัน นอนอยู่อีกฝั่ง หายใจรวยริน มือบางที่สวมแหวน ใบโคลเวอร์เอาไว้ สั่นนิดเดียว ก่อนทุกอย่างจะเงียบไปเสียงที่ตะโกนออกมา มีเพียงคำเดียว " เพิร์ลลลลลลล "แปดปีที่ผ่านมามันคือ ฝันร้าย ที่ไม่อาจจะตื่นขึ้นมาได้สักที ชีวิตที่ผ่านไปแต่ละวัน ด้วยความยากลำบาก พ่อกับแม่ ที่ร้องไห้ แทบขาดใจ บอกด้วยเสียง สั่นสะท้าน ว่าน้องเพิร์ลเจ็บหนัก ก่อนจะลาออก จากมหาวิทยาลัย และ ย้ายไปต่างประเทศแล้วการรักษาอาการเจ็บปวด กินเวลาเกือบ2ปี กว่าจะกลับมาเดินได้ และ ใช้แขนได้อย่างดี การเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในวัย22ไม่ได้ง่ายนัก ทุกคืนวัน มีแต่ภาพ ของเพิร์ลเต็มไปหมด โทรศัพท์มือถือ ที่มีคลิปวีดีโอ ถูกนำออก

" ทำไม ทำไม "น้องชายกำหมัดแน่น ด้วยความโกรธ ที่พี่สาวตัวเอง ต้องทนทุกข์ใจมาขนาดนี้ อุบัติเหตุครั้งนั้น พรากความสุข พรากรอยยิ้ม และ พรากพี่สาวที่แสนดี ไปเพียงชั่วพริบตา วินาทีที่เห็นพี่สาว นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงนอน มีสายระโยงระยาง ห้อยเต็มตัว มันบีบหัวใจ คนเป็นน้อง ที่ต้องกลับมาเห็น สภาพพี่สาว ที่แสนจะทรมานใจ ความเจ็บปวด จากการผ่าตัด เปิดหน้าอก จากแรงกระแทก ความเจ็บปวดทั้งหมด ที่พี่สาว ยอมรับมันเอาไว้ แต่เพียงผู้เดียว รูปภาพผู้ชายคนนั้น ยังอยู่ใต้หมอน แหวนใบโคลเวอร์ที่สวมติดนิ้วมานาน ไม่ยอมให้ห่างกาย ของสำคัญ ที่มีค่า จากความทรงจำ ที่ดีที่สุด ในวันนั้น คือ คำบอกว่า รัก ที่หล่อเลี้ยงหัวใจของพี่เพิร์ล ทุกวัน แม้ว่า ตอนนี้ เค้าจะมีคนอื่น ไปแล้วก็ตาม ชายหญิงวัยกลางคน สี่คน นั่งประจันหน้ากัน ที่ห้องรับรอง ภายในอาคาร เจทาวเวอร์ ใบหน้า เรียบเฉย ที่มองกัน ไปมา อย่างรอคอย ก่อนที่แต่ละ คู่ จะทรุดตัวลงแม่น้ำตาล ก้มหน้าร้องไห้ ออกมา อย่างสุดจะกลั้น เมื่อเห็นแม่ของไนท์ ตาปูดบวม จากการร้องไห้ อย่างหนัก มาตลอดคืน " น้องเพิร์ล เป็นจุดอ่อน ในชีวิตของไนท์ ตอนนี้ลูกชาย ดิฉัน ไม่เป็นผู้ไม่เป็นคนแล้วค่

" เพิร์ลครับ ไนท์อยู่ที่นี่แล้วใครทำอะไรเพิร์ล "เสียงนุ่มนวล พร้อมกับมือที่สัมผัสเบาๆ ที่ต้นแขน ทำให้เธอ ร้องไห้ออกมา อีกครั้ง" ไนท์ เพิร์ล "เธอเรียกชื่อเค้า แล้วมองใบหน้าที่อยู่ในความทรงจำมาตลอด แปดปีเต็ม ตลอดเวลา ที่ไม่ได้เจอ ไม่มีวันไหน ที่ไม่คิดถึงเลย แม้แต่น้อย" เพิร์ล ถ้าอยากร้องไห้ ก็ร้องนะ ร้องกับไนท์ ร้องให้ไนท์ฟัง แล้วไนท์จะปลอบเพิร์ลเอง "มือหนารั้งตัวเธอเข้ามากอด เค้าอยากจะปลอบใจเธอ อยากจะกอดเธอ แล้วบอกว่า เราทั้งคู่ จะไม่เป็นอะไร เราไม่เป็นอะไรแล้ว ทั้งนั้นเสียงร้องไห้ ปิ่มใจจะขาด ทำให้คนที่นอนพักอยู่ วิ่งออกมาจากห้อง ด้วยความตกใจ คุณเพิร์ลซบอยู่กับ อกของเชฟ หนุ่ม แล้วทั้งคู่ ก็ร้องไห้ ออกมา" คุณเพิร์ล เป็นอะไรคะ เจ็บตรงไหน "คนดูแล เข้ามาประคอง คุณหนูด้วยความตกใจ ที่เห็น คุณเพิร์ลร้องไห้ อย่างหนักออกมา นานๆ ที เธอจะนอนน้ำตาไหล อยู่บนเตียง แต่ไม่เคยฟูมฟายแบบนี้เลย" เพิร์ลไม่ได้เป็นอะไรค่ะ " คุณหนูขยับตัวออกจากอ้อมกอด ที่แสนอบอุ่น แล้วมองเค้า ที่นั่งอยู่ตรงหน้า" ค่อยๆ ค่ะ ระวัง "หญิงสาวลุกขึ้นยืน แล้วยื่นมือตัวเองออกไป ให้กับคนที่นั่งอยู่ ไนท์บาดเจ็บสาหัส ทั้งแขน

" ดูอะไรเหรอคะ คุณแม่ "คุณหมอสาว วางกระเป๋าถือ ของตัวเอง แล้วขยับตัวเข้ามา หาผู้เป็นแม่ ของแฟนหนุ่ม แม้จะไม่เคยตกลงอย่างเป็นทางการ แต่การที่เธอ เข้านอกออกในที่นี่ และ มาค้างคืนที่นี่ ตลอดสามปีที่ผ่านมา มันก็ทำให้คนอื่นเข้าใจได้ในความสัมพันธ์ภาพในไอแพดตรงหน้า เป็นภาพคู่ที่ผู้ชายเป็นแฟนของเธอ และผู้หญิง เป็นอดีต คนรักของเค้าไนท์ยิ้มกว้าง กอดผู้หญิงคนนั้น แนบชิด แบบที่ไม่เคยทำกับเธอ อ้อมกอดของเค้า รัดตัวผู้หญิงคนนั้น แทบจะหายไปในอกของเค้า" นี่มันอะไรกันคะ "คนที่เป็นแฟนของเค้า ถามออกมาด้วยความโกรธสุดขีด" ไนท์บอกดรีมว่าจะไปทำงาน ทำไมถึงมีรูปนี้คะ "เธอเห็นเค้าหมดสภาพ ทิ้งตัว ย่ำแย่ ตั้งแต่ไปเจอผู้หญิงคนนั้น มันก็ทำให้เธอทุกข์ใจ เค้าบอกว่าจะไปทำงานต่างจังหวัด เธอก็หลงดีใจ ว่าเค้าปรับตัวได้แล้ว แต่ที่ไหนได้ เค้ากอดกับผู้หญิงคนนั้น ทั้งที่เธออยู่ตรงนี้" หมอดรีม แม่ก็ไม่อยากก้าวก่ายอะไร แต่ไนท์บอกว่า เรื่องไนท์กับหมอดรีม ไม่มีทางเป็นไปได้มาตั้งแต่เริ่ม "แม่จับมือคุณหมอสาวเอาไว้ ด้วยความสงสาร" หมอดรีมบอกแม่ ว่าจะทำให้ไนท์ รักดรีมให้ได้ จะทำทุกอย่าง เพื่อจะเอาชนะใจไนท์ จะดูแล จะรักษา จะ