Semua Bab แหกกฎครูปกครอง: Bab 21 - Bab 30

“พี่ไม่ทำอะไรนุ่นหรอก”แต่สายตาของเขาพูดตรงกันข้ามเลย เธอรู้สึกได้เลยว่าถ้าเธอตกลงค้างที่นี่ เธอไม่รอดมือเขาแน่ เตรียมตัวเตรียมใจเสียตัวไว้เลย“ก็ได้ค่ะ” แต่เธอก็ตอบตกลงอย่างไม่ลังเล นั่นเพราะเตรียมตัวมาเสียตัวมาอยู่แล้วไงล่ะ เธออายุยี่สิบสามปีแล้วนี่นา ไม่ใช่เด็กๆเสียหน่อย เรียนจบ มีการมีงานทำแล้วด้วย รับผิดชอบตัวเองได้ แล้วทำไมเธอจะมีเซ็กซ์กับแฟนคนแรกไม่ได้“เพราะถึงยังไงพรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดอยู่แล้ว”“ดีใจจัง” เขายิ้มแก้มปริ ตาหวานวาวแฝงความเจ้าเล่ห์นิดๆ แต่ดูน่ารักดีสำหรับเธอ“ว่าแต่เราจะไปเยี่ยมพ่อแม่พี่ตอนไหนเหรอคะ แวะไปตอนนี้เลยมั้ยคะ ก่อนไปเที่ยวน้ำตก” เขาเคยบอกว่าอยากพาเธอไปแนะนำกับพ่อแม่ ซึ่งเป็นการให้ความมั่นใจในการคบหากันในระดับหนึ่ง ตัวเธอเองก็เคยบอกว่าจะพาเขาไปแนะนำกับที่บ้านเช่นเดียวกัน หากเขามีโอกาสไปเที่ยวที่บ้านเธอ“เอ่อ...อย่าเพิ่งเลย” แต่เขากลับปฏิเสธซะงั้น พร้อมบอกเหตุผลว่า “...เอาไว้คราวหน้าดีกว่า ช่วงนี้พ่อแม่พี่ท่านยุ่งกับงานที่สวนปาล์มน่ะ คนงานเยอะ แต่ทำงานไม่ค่อยเอาไหน ถ้าไม่คุมนี่งานเละเลยล่ะ นุ่นก็รู้นี่ที่รถพี่เสียก็เพราะช่วยพ่อขนลูกปาล์มนี่แหละ”“อ๋อค่ะ ง

เธอเพิ่งเห็นชัด ๆว่าเขามีลายสักในร่มผ้าเกือบทั้งตัวเลยทีเดียว แม้แต่ต้นขาทั้งสองข้าง“อะ...ของพี่เป้ก็ใหญ่นะคะ”เขายิ้มพอใจ “ของพี่ทั้งใหญ่ทั้งอึด นุ่นต้องชอบแน่ ไม่เชื่อก็คอยดู”“หืม...แล้วทำไมสักเยอะจังคะ”“ของมีครูทั้งนั้นแหละน้อง เวลาของพี่ขึ้นนะ แทบไม่ต่างจากเสือหิวเลยล่ะ”“อะ...งั้นพี่เป้อย่ารุนแรงกับนุ่นนะคะ” เขายิ้มเริงร่า ย่างสามขุมเข้าหาเธอจนเกือบประชิดกัน เขาก้มลงมองเนินโหนกอวบอูมสีเนื้อของเธอด้วยความพึงพอใจ อดเลื่อนมือลงลูบคลำไม่ได้“อวบอูมน่ากินมากเลยนุ่น เดี๋ยวพี่จะกิน ๆ ๆ ให้จุใจไปเลย...”“อุ๊ย! พี่เป้พูดอะไรก็ไม่รู้”“แต่ก่อนอื่น นุ่นกินของพี่ก่อนนะ” เขาก้มลงมองท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่กำลังตื่นตัวในกำมือของเขาเธอก้มมองตามแล้วตกใจเล็กน้อย ที่เห็นมันใหญ่ขึ้นกว่าเดิมมาก...“นั่งลงสินุ่น” เขาบอกพร้อมกดไหล่ทั้งสองข้างของเธอให้นั่งลงตรงหน้าเขา จากนั้นก็ยื่นท่อนเอ็นเข้าไปใกล้ปากของเธอ “อะ...”“อือ...ค่ะ...” เธอไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน แต่เธอก็เคยเห็นมาจากในหนังบ้างแล้ว เธอไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง แต่เธอก็ไม่ถอย เพราะคิดว่าธรรมชาติมันจะสอนเธอเอง“อ้ำ...อือ....” เธออ้าปากรับหัวเอ็นขอ

“อืมมมม” เธอหลับตาแน่น ใบหน้าเหยเกบิดเบ้ซ่านเสียว ร้องครางกระเส่าอย่างทรมาน บิดกายดิ้นสั่นราวกับเจ็บปวด เลือดในกายสูบฉีดพลุ่งพล่านไหลเวียนทั่วร่าง ร่องรูกลีบดูดตอดความเป็นชายรัดแน่น ก่อนกายจะกดเกร็งสั่นระริกถึงจุดสุดยอดแห่งปรารถนา“อ๊า...โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ” เธออ้าปากหวอ หน้าเสียวทรมาน กายเกร็งกระตุก ขณะน้ำคาวสวาทของเธอไหลย้อยเยิ้มออกมาจากรูกลีบอย่างมากมาย“โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ” เธอกระตุกเกร็งต่ออีกสามสี่รอบราวกับคนโดนไฟช็อร์ต ร่อนเนินสาวที่ยังโดนท่อนเอ็นเสียบคารูไปมาด้วยความเสียวสยิวไม่หยุด“โอ๊วววว...ฮือ...น้ำออกแล้ว พี่เป้...นุ่น...อ่า...นุ่นเสร็จแล้วพี่เป้...ฮือ...ไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนเลย พี่เป้ขา...ฮือ...ซี๊ดส์” เธอครวญครางพลางสูดปากสูดคอเหมือนคนกินพริกมาสักร้อยเม็ด ความเผ็ดร้อนจากเซ็กซ์ส่งร่างและจิตวิญญาณขึ้นสู่สรวงสวรรค์ชั้นเจ็ด“อือออ มีความสุขมากสิ ชอบใช่มั้ย ชอบใช่มั้ย เสียวมากล่ะสิ เสียวสุดๆใช่มั้ย” เขาพร่ำถามอย่างสาสมใจ หน้าแดงก่ำฉ่ำเหงื่อเหงี่ยน จ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ “พี่จะทำให้เสียวกว่านี้นะ ร้องครางดังๆเลยนะนุ่น ด่าหยาบๆเลยก็ได้ พี่จะถึงแล้ว..”“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ พี่เป

“อือ อือออ...พี่เป้...น่าอายจัง นะ ..นุ่น อื้ออ นุ่นเผลอฉี่ออกมาแล้วอ่ะ ฉี่แตกเลยอ่ะ ฮืออ” เธอก้มลงมองโหนกสาวของตัวเองที่กำลังถูกชำแรกจากท่อนเอ็นแสนโหดอย่างหนักหน่วง “โอย...เปียกชื้นไปหมดเลย น้ำฉี่เต็มไปหมดเลยพี่เป้ น่าอายจังฮืออ ซี๊ดส์”“ไม่เป็นไรนุ่น เอาเลย เต็มที่เลยครับคนดี...อยากปล่อยน้ำอะไรออกมาก็ปล่อยมาเถอะ น้ำแบบนี้แหละดีชะมัด มันเป็นเพราะนุ่นเสร็จสมสุดๆไปเลยไงล่ะ...โอววว น้ำของนุ่นทำให้พี่มีความสุขจัง ฟินชะมัดเลยคนดีของพี่” เขาเม้มริมฝีปากอย่างเมามันส์ ขณะใส่ไม่ยั้ง โยกไม่หยุด ราวกับจะเอาเธอให้ตายตรงนี้ จนในที่สุด เขาก็สำเร็จความใคร่ตามใจปรารถนา ปล่อยน้ำคาวสวาทออกมาเต็มช่องหวานของเธอเลยทีเดียว“โอว...สุดยอด...พี่แตกแล้วนุ่น แตกแล้ว แตกสุดๆ เสร็จไม่ไหว สุดยอดเลยเบบี๋ของป๋า”“อือ...มีความสุขมั้ยคะ มีความสุขมั้ย” เธอลูบไล้แผ่นอกกำยำของเขาที่มีไรขนระบายนิดหน่อย “เหงื่อเต็มเลย เปียกไปทั้งตัวเลย ชุ่มไปหมดแล้วอ่ะ”“อาห์...โอวส์ พี่มีความสุขมากเลยนุ่น ฟินเป็นบ้า” เขาถอนท่อนเอ็นออกจากรูสวาทอันแสนหวานอย่างแสนเสียดาย น้ำเชื่อมของสองร่างทำให้ท่อนเอ็นของเขาชุ่มโชกไปด้วยคราบใคร่ราคะ เช่นเด

“ขอบคุณนะคะพี่เป้”“ใจเย็น ๆนะนุ่น ยังไงนุ่นก็ยังมีพี่นะ”“ค่ะนุ่นรู้ เพราะมีพี่นี่แหละ นุ่นถึงได้เบาใจ แต่นุ่นยังไม่บอกใครเรื่องนี้นะคะ”“ถ้ามันทำให้นุ่นสบายใจก็ไม่ต้องไปบอกใครหรอก คนเดี๋ยวนี้ไม่ชอบเห็นใครดีกว่า ถ้าล้มก็รีบข้ามทันทีเลยล่ะ”“งั้นพรุ่งนี้พี่เป้มาหานุ่นได้มั้ยคะ”“เดี๋ยวพี่ดูก่อนนะว่างานเลิกกี่โมง แต่ถ้าติดงานจริง ๆ เราค่อยโทรคอลกันก็ได้ เราคุยกันทั้งคืนก็ยังได้ ดีมั้ยที่รักของพี่”เมื่อได้รับการปลอบใจจากคนรักประมาณห้านาที เธอก็รู้สึกสบายใจและเบาใจขึ้นเยอะ เขาเหมือนน้ำทิพย์ที่มาชโลมใจเธอ ฟื้นฟูใจที่ห่อเหี่ยวของเธอ ให้กลับมามีพลังอีกครั้ง...นี่สินะ ที่เขาเรียกว่าพลังแห่งรัก!“รีบไปทำงานดีกว่า เดี๋ยวสาย”“อ้าวน้องนุ่น...เป็นอะไรรึเปล่า...ทำไมวันนี้หน้าตาดูหมอง ๆ มีอะไรไม่สบายใจบอกพี่ได้นะ”อนงค์ศรีถึงกับออกปากทักทายเมื่อเห็นเธอเข้ามาในสำนักงาน ด้วยสภาพอิดโรย เหมือนคนไม่มีแรง“เปล่าค่ะพี่ พอดีเมื่อคืนนอนน้อยไปหน่อยน่ะค่ะ”“นอนน้อย เพราะมัวแต่ทำอะไรอยู่ล่ะ”“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ แค่นอนไม่ค่อยหลับ”“ทำไมนอนไม่หลับ หรือว่าทะเลาะกับแฟน” เพื่อนรุ่นพี่ไม่ลดละอาการอยากรู้เรื่อง