Semua Bab รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Bab 91 - Bab 100

ซางจื้อเหนียนมองอวี๋หลินโจวทีหนึ่งไม่นานอวี๋หลินโจวก็ยกแก้วไวน์ที่รินไวน์ไว้เต็มมา แล้วส่งให้เจียงอวี่เสียนสีหน้าของอวี๋หลินโจวสดใสอย่างมาก กระทั่งยังแฝงไปด้วยรอยยิ้มอย่างมีมารยาททางสังคมเล็กน้อย ทว่าเจียงอวี่เสียนกลับคิดว่าเขาน่ากลัวเหมือนกับซางจื้อเหนียนเธอแทบจะรับมาตามสัญชาตญาณจากนั้นก็มองไปที่ซางจื้อเหนียนสายตาที่เจียงอวี่เสียนมีต่อเขา หนึ่งวินาที ก็ตกใจย้ายออกไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ฉัน...ฉันผิดไปแล้ว...พี่ พี่...”“จะให้ฉันลงมือ?” สีหน้าของซางจื้อเหนียนไร้ซึ่งอารมณ์เจียงอวี่เสียนกัดฟัน ก่อนจะยกแก้วที่มีไวน์อยู่เต็มแก้วเทไปบนชุดราตรีสีชมพูแสนล้ำค่าของเธอหลังเสียงน้ำดังซ่า ก็ส่งแก้วไวน์ให้อวี๋หลินโจวอย่างระมัดระวัง ไม่ต้องพูดเลยว่าการกระทำเกรงใจขนาดไหน ขาดแค่พูดคำว่า ‘เชิญ’หลังอวี๋หลินโจวรับมา เจียงอวี่เสียนก็ฉีกยิ้มเล็กน้อยอย่างแทบจะร้องไห้ออกมาแล้วให้ซางจื้อเหนียน “พี่...พี่ตามสบายเลยนะ ฉันขอ...ขอตัวก่อน”เธอพูดขนาดนี้แล้ว แต่สีหน้าของซางจื้อเหนียนก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงเจียงอวี่เสียนตกใจกลัวจนสั่นไปหมดทั้งตัว ในใจเธอมีความกดดันม

ลู่เจี้ยนเฉินตกตะลึงจนอึ้งไป ชั่วพริบตาก็ยิ้มจนใบหน้าเต็มไปด้วยความคลุมเครือ พลางลากเฟิงเยี่ยนขึ้นรถก้าวไปข้างหน้าได้สองก้าว ก็ย้อนกลับมาอีกครั้งลากตัวอวี๋หลินโจวไป พร้อมทั้งตะคอกอย่างดุเดือดว่า “ช่วยตามีแววหน่อยได้ไหม?”อวี๋หลินโจว “...”ใครจะไปตอบสนองได้รวดเร็วเหมือนอย่างพ่อสื่อลู่ล่ะ?น่าเสียดายที่จับผิดคู่แล้ว!เซ่าเยว่มองซางจื้อเหนียนอย่างไม่เข้าใจเขาเอ่ยแค่สามพยางค์ “ขึ้นรถก่อน”เซ่าเยว่ขึ้นไปนั่งยังที่นั่งข้างคนขับบนรถเบนท์ลีย์ของซางจื้อเหนียน คนขับรถขับไปด้านหน้าตามรถของเฟิงเยี่ยนทันใดนั้น ซางจื้อเหนียนก็ตะโกนขึ้นมาว่า “จอดรถ”รถจอดตรงข้างทางเซ่าเยว่สบตากับซางจื้อเหนียนผ่านกระจกมองหลัง เขาพูดขึ้นว่า “เธอลงรถไปก่อน”เซ่าเยว่รีบลงจากรถ แล้วมายังข้างหน้าต่างของเขาซางจื้อเหนียนลดกระจกรถลงเซ่าเยว่ยังคงมองเขาอย่างไม่เข้าใจ อันที่จริงจนถึงตอนนี้ เธอก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าซางจื้อเหนียนต้องการจะทำอะไรวินาทีถัดมา ก็ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่ม “ความเสียหายในเวลาทำงาน บริษัทจะเป็นคนรับผิดชอบ ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ที่ห้างซะ”พูดจบ ชายหนุ่มก็ส่งแบล็กการ์ดใบหนึ่งมา“รหัสผ่าน

“เป็นเรื่องจริง ผมยังจำครั้งแรกที่เล่นไพ่นกกระจอกได้ เจ้านายคุณอุตส่าห์ชนะแล้ว แต่สุดท้ายพวกเราหลายคน ต่างคนต่างชนะไพ่แต้มดีกันคนละตา เอาคืนเงินที่เขาหามาอย่างยากลำบากทั้งหมด สุดท้ายยังต้องจ่ายเพิ่มอีกด้วยซ้ำ” ลู่เจี้ยนเฉินพูดขึ้นอย่างมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเซ่าเยว่มองซางจื้อเหนียน เขาไม่พูดอะไร เพราะนั่นคือความจริง“เราต่อกันเถอะ”เฟิงเยี่ยน “เราจะไม่อ่อนข้อให้หรอกนะ”อวี๋หลินโจวเองก็พยักหน้า“วันนี้ผู้ชายอกสามศอกทั้งสามคน ใครก็อย่าห้ามให้เสียมาด”ลู่เจี้ยนเฉินดูเรื่องสนุกไม่รังเกียจเรื่องใหญ่โต ยากที่ซางจื้อเหนียนจะกำหนดตัวชี้วัดผลงานให้เซ่าเยว่ ชนะก็หมดสนุกแล้ว ต้องให้เธอแพ้ตลอดถึงจะสนุกเมื่อเผชิญหน้ากับ ‘การยั่วยุ’ ของทั้งสามคน เซ่าเยว่ก็ฉีกยิ้มพร้อมเอ่ยว่า “ไม่เป็นไรค่ะ มาเถอะ”ลู่เจี้ยนเฉินพลันฮึกเหิมขึ้นมา “นี่ ๆ ๆ ซางจื้อเหนียน เลขาตัวน้อยนายกำลังลองดีกับเราอยู่ นายพนันว่าเราชนะหรือพนันว่าเลขาตัวน้อยนายจะชนะ!”ซางจื้อเหนียนก็ยังทำท่าทีขี้เกียจจะพูดเช่นเดิมเซ่าเยว่ที่เย็นชาดั่งหุ่นยนต์ ถึงกับรับคำท้าอย่างทรงพลัง กลับปลุกเร้าจิตใจอย่างเอาชนะของเฟิงเยี่ยนอีกด้ว

ซางจื้อเหนียนไม่ได้เปลี่ยนรองเท้า เซ่าเยว่ยกเลิกแผนกลับไปเปลี่ยนรองเท้าที่ห้องเธอเคยมาสองครั้งแล้ว ทุกครั้งที่มา ห้องก็สะอาดสะอ้านตลอด น่าจะมีคนมาทำความสะอาดทั้งข้างนอกและข้างในทุกวันแต่ก่อนหน้านี้ เซ่าเยว่มาคนเดียว วันนี้ซางจื้อเหนียนก็อยู่ด้วยไม่ชินเล็กน้อยทว่ายังปรับตัวไม่ได้เซ่าเยว่วางถุงที่ใส่สูทของเขาเอาไว้ลงก่อน แล้วถือมื้อค่ำไปวางบนโต๊ะอาหาร เธอหยิบออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ก่อนจะเปิดออก ทำเหมือนอย่างปกติหลังซางจื้อเหนียนล้างมือ ก็มานั่งบนโต๊ะอาหารเซ่าเยว่พูดขึ้นว่า “ประธานซาง คุณทานให้อร่อยนะคะ ฝันดีค่ะ”เธอพูดจบก็คิดจะออกไป ทว่าชายหนุ่มกลับเอ่ยปากขึ้นอย่างเย็นชา “เยอะขนาดนี้ ผมกินไม่หมด” ปริมาณของอาหารค่ำ เซ่าเยว่สั่งน้อยลงครึ่งหนึ่ง แต่ยังไงที่ซางจื้อเหนียนสั่งก่อนหน้านี้ก็สำหรับสี่ที่ แม้จะลดลงครึ่งหนึ่งก็กินไม่หมดเซ่าเยว่เพียงอยากกลับไปพักผ่อนที่ห้อง ลังเลว่าจะปฏิเสธดีไหม ชายหนุ่มยกตะเกียบขึ้นมา พร้อมเบือนสายตาไปจากบนตัวของเธอแล้วเซ่าเยว่จึงไม่ปฏิเสธ...ปฏิเสธครั้งสองครั้งยังพอทน ปฏิเสธเยอะเกินไปจะทำให้เขารู้สึกว่าไม่ไว้หน้ากันเลยแม้แต่น้อย ถึงยังไงก็เป็นแ

“นี่เป็นแค่การสมมติ แต่ในความเป็นจริงการสมมตินี้ไม่มีทางเกิดขึ้นแน่ เพราะงั้นเธอก็อย่าเอาสถานการณ์จริงมาโต้แย้งฉัน ฉันก็แค่อยากรู้ความคิดของเธอ”“จริงสิ ยังต้องกำจัดความสัมพันธ์ของเขากับเจียงเฉินหานด้วย สมมติว่าทั้งสองคนไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด แล้วซางจื้อเหนียนก็ชอบเธอ เธอจะเลือกยังไง?”ความคิดที่สลัดสถานการณ์จริงออกไปคือการเพ้อฝัน เซ่าเยว่ไม่ชอบการสมมติแต่ก็แค่คุยไปเรื่อยเปื่อยกับเพื่อนเท่านั้น ยังไงก็ไม่เป็นไรเธอจึงครุ่นคิดอย่างจริงจังอยู่ครู่หนึ่ง“อย่างแรก ซางจื้อเหนียนชอบฉัน อย่างที่สอง เขากับเจียงเฉินหานไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด ภายใต้พื้นฐานการสมมติสองข้อนี้ คนที่จะปฏิเสธก็คงมีน้อยหรือเปล่า ถึงยังไงซางจื้อเหนียนก็หน้าตาดี มีเงิน รูปร่างดี ข้อดีเหล่านี้พอให้ผู้หญิงเราอิ่มเอมใจแล้ว”เฉิงเหยียนโย่ว “เพราะงั้นคำตอบของเธอคืออะไรเหรอ?”“ความคิดของคนจะปลี่ยนไปตามประสบการณ์ของตัวเอง เหยียนโย่ว ฉันเคยผ่านการแต่งงานที่ล้มเหลวกับเจียงเฉินหานมาก่อน เธอรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดของฉันคืออะไรไหม?”“มุมมองด้านความรัก?”“ใช่ มุมมองด้านความรักเปลี่ยนไปแล้ว กับเพื่อนฉันก