Semua Bab รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Bab 351 - Bab 360

ขณะที่เซ่าเยว่กำลังสร้างความสมดุลระหว่างคุณลู่กับคุณเฉิงสองคนที่ต่างหึงหวงเธอ พอจู่ ๆ เห็นเนื้อปลาสดใหม่น่ากินที่อยู่ในถ้วยก็ตกใจไปเล็กน้อย ซางจื้อเหนียนแกะก้างปลาให้เธอเขาเริ่มทำตั้งแต่เมื่อไร?มือเนียนไร้ความหยาบกร้านทั้งสองข้างของเขาทำเรื่องละเอียดลออขนาดนี้ได้ด้วย?ลู่เจี้ยนเฉินเองก็ตกตะลึงไม่น้อยเช่นกัน ราวกับค้นพบแผ่นดินใหม่อะไรอย่างนั้น “...แม่เจ้า นายนี่อ่อนโยนไม่เบานะ”ซางจื้อเหนียน “...”ลู่เจี้ยนเฉินผิวปากออกมาหนึ่งที “ฉันก็อยากได้ อยากได้ อยากได้...”ซางจื้อเหนียนเตือนเขาด้วยสายตา “หุบปากไปนายน่ะ” พูดจบเขาก็เลือกปลามาชิ้นหนึ่ง แกะก้างออกไปอย่างเอาใจใส่ แล้ววางไว้ในถ้วยของเซ่าเยว่ต่อหน้าคนทั้งโต๊ะเนื้อปลาก่อนหน้านี้ ซางจื้อเหนียนมักจะสั่งเซ่าเยว่ออกมาตรง ๆ ทุกครั้งว่า “กินคำเดียวให้หมด”เซ่าเยว่ราวกับถูกร่ายมนตร์ใส่ เธอกินทั้งหมดทีเดียวในสองสามคำ แล้วตามด้วยกินน้ำซุปปลาเข้าไปเล็กน้อยเมื่อกลืนลงท้อง ถึงได้รู้ตัวว่าตนเองหิวมากจริง ๆแถมฝีมือของลุงหรงก็ทำออกมาได้อร่อยจริง ๆอยู่ ๆ เซ่าเยว่ก็ได้รับการปรนเปรอจากซางจื้อเหนียน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เธอไม่เคยนึกถึงเลยส

ซางจื้อเหนียนเอ่ยถาม “มีอะไรอีก?”“บนโลกนี้มีคนดี ๆ อยู่ค่อนข้างเยอะ คนที่ทำได้ถึงเกณฑ์สักอย่างหนึ่งก็มีไม่น้อย แต่ไม่ใช่ว่าใครก็จะคู่ควรกับเซ่าเยว่ไปเสียทั้งหมด”เฉิงเหยียนโย่วว่า “ประธานซาง ขอพูดอย่างไม่ปิดบังเลยนะ เซ่าเยว่เป็นคนที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่ฉันเคยพบเจอ จนฉันไม่อยากจะใช้คำว่า ‘หนึ่งใน’ ด้วยซ้ำ อาจเป็นเพราะว่าฉันเป็นเพื่อนของเธอ เลยลำเอียงไปบ้าง แต่เซ่าเยว่ยอดเยี่ยมจริง ๆ อย่างเช่นความสามารถเฉพาะทางของเธอ ความสามารถในการเรียนรู้ของเธอ คนที่ทัดเทียมเธอได้นั้นมีน้อยมาจริง ๆ”“มีบางครั้งที่ฉันแทบอยากจะให้เซ่าเยว่สวยเลิศอยู่คนเดียวไปเลยด้วยซ้ำ เพราะผู้ชายที่คู่ควรนั้นไม่มีเลยสักคนเดียว! แต่ถ้าให้ต้องขบคิดขึ้นมาจริง ๆ ละก็ ฐานะของอีกฝ่ายต้องไม่ต่ำต้อย หล่อ หุ่นดี ฐานะทางสังคมสูง! อย่างน้อยฐานะทางสังคมก็ต้องมากกว่าฉัน ไม่งั้นคนที่แม้แต่เทียบฉันยังไม่ได้ ฉันต้องดูถูกเขาแน่นอน”เฉิงเหยียนโย่วมองซางจื้อเหนียน “ประธานซางก็น่าจะเข้าใจดีนะ เซ่าเยว่เคยผ่านชีวิตคู่ไม่สุขสันต์ช่วงหนึ่งมา พอพลาดหนึ่งครั้งก็จะฉลาดขึ้น หลังจากหย่าแล้วจะต้องคิดเผื่อตัวเองแน่นอน นอกจากเงื่อนไขเรื่องรูปร่า

ซางจื้อเหนียน “คุณอยากฟังความจริงหรือเปล่า?”เซ่าเยว่แปลกใจ เธอหันหน้ามองเขา แล้วก็ต้องเห่อร้อนขึ้นมาเพราะสายตาล้ำลึกของเขา เธอจึงรีบดึงสายตากลับมาทันที “...อืม”“เพราะเรื่องเมื่อคืนวาน”เซ่าเยว่กำพวงมาลัยแน่น“ก็เลยอยากกลับมาไว ๆ หน่อย” ซางจื้อเหนียนว่า “แต่ตอนที่กลับมาถึงก็ดึกมากแล้ว ไม่อยากรบกวนคุณ นึกไม่ถึงเลยว่าตอนกำลังจะกินข้าวเย็นจะเจอคุณเข้า”เรื่องเล็กน้อยที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ เขาถึงกับเป็นห่วงอยู่ทั้งวันเชียวมือที่เซ่าเยว่กำพวงมาลัยไว้นั้นแน่นขึ้น ๆ ทุกทีเธอไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจอะไรเป็นพิเศษเลย ทว่าซางจื้อเหนียนกลับให้ความสำคัญนี่เป็นความรู้สึกของการถูกใครบางคนให้ความใส่ใจหัวสมองของเซ่าเยว่พลันฟุ้งซ่านเธอนึกถึงเรื่องที่ทั้งคู่จะต้องทำตัวเป็นคู่รักปลอม ๆ ไหนยังจะต้องอยู่ด้วยกันอีกถ้าซางจื้อเหนียนทำตัวเย็นชา นอกจากแตะต้องกันตอนที่ต้องแสดง แล้วปกติก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเองไปตลอด แบบนั้นคงไม่มีอะไรทว่าซางจื้อเหนียนเป็นคนที่บุคลิกมีเสน่ห์คนหนึ่ง แถมยังเป็นห่วงเป็นใยเธอขนาดนี้ถ้าอยู่ด้วยกันแบบนี้นานเข้า มันจะก่อให้เกิดความรู้สึกหรือเปล่านะ?

“ซัพพลายเชนมีปัญหาหนัก นายต้องมาด้วยตัวเองสักรอบแล้วล่ะ”ฉินหย่วนเจ๋อมีบริษัทของตัวเองอยู่ต่างประเทศ ขณะเดียวกันก็เป็นผู้จัดการใหญ่ฝั่งอเมริกาของเจียงซื่อกรุป ความสามารถเก่งกาจ เรื่องที่เขาจัดการไม่ได้นั้น สถานการณ์มันต้องร้ายแรงมากแน่นอน“เกิดอะไรขึ้น?” เจียงเฉินหานพูดเสียงเข้ม “ก่อนหน้านี้ก็ยังดี ๆ อยู่”“อยู่ ๆ ก็เกิดเรื่องน่ะ ตอนนี้กำลังตรวจหาสาเหตุอยู่”เจียงเฉินหานนึกถึงซางจื้อเหนียนทันที คาดเดาว่าอาจจะเป็นเขาที่ลงมือสีหน้าพลันมืดทะมึน “ได้ ฉันเข้าใจแล้ว”ฉินหย่วนเจ๋อว่า “รีบ ๆ มาละ”เจียงเฉินหานปฏิเสธ “ฉันจะส่งคนไป” พูดจบก็วางสายตอนนี้เขาไปไม่ได้ ถ้าเขาไป คงไม่ได้กลับมาระยะหนึ่งเลยทีเดียวเจียงเฉินหานยังยืนยันความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเซ่าเยว่ไม่ได้ แต่เรื่องนี้ไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญคือเขาอยากให้เซ่าเยว่กลับมาแต่โดยดีในเมื่อเซ่าเยว่หึงหวงเพราะเซี่ยอวิ๋นซู อย่างนั้นเธอก็ไม่ได้ใจแข็งเหมือนเหล็กอะไรขนาดนั้นเจียงเฉินหานพูดความคิดของตัวเองกับเซ่าเยว่ไปแล้ว เซ่าเยว่น่าจะตระหนักได้ว่าเขาเป็นฝ่ายถอยให้แล้ว เธอไม่มีทางรับรู้ไม่ได้หรอกจากนั้น เขาก็จะง้อเซ่าเยว่กลับมาตอน

เดิมทีเจียงเฉินหานตั้งใจจะมอบหมายเรื่องนี้ให้กู้อี้ชวนจัดการ แต่ช่วงนี้กู้อี้แปลกไปมากจิตใต้สำนึกของเขาไม่เต็มใจทำ!“ทำไมล่ะ?” เจียงอวี่เสียนขี้เกียจไปทำตอนเซ่าเยว่ยังเป็นพี่สะใภ้ของเธอ เธอไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตาเลย ตอนนี้หย่าแล้ว เซ่าเยว่ก็เป็นแค่คนแปลกหน้าไม่สิ เธอยังไม่ได้ทำความเข้าใจเรื่องความเกี่ยวข้องระหว่างเซ่าเยว่กับซัน!“เชื่อฟังนะ พี่ต้องไปทำงานต่างเมืองพักหนึ่ง”คุณปู่สั่งไว้แล้ว เจียงเฉินหานก็ต้องจัดการเรื่องให้เรียบร้อยก่อน ค่อยกลับมาคิดบัญชีกับซางจื้อเหนียนแต่ตอนนี้ เจียงเฉินหานอยากไปด้วยตัวเองแล้วเขาต้องหาทางหาหลักฐานว่าเป็นฝีมือของซางจื้อเหนียน จากนั้นก็ไปฟ้องคุณปู่อย่างน้อยเขาจะกลับมาให้ทันก่อนวันเกิดคุณปู่อย่างมากก็แค่ใช้เวลาประมาณหนึ่งเดือน ในระยะเวลาอันสั้น เซ่าเยว่ไม่น่าเกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรยิ่งไปกว่านั้น เขายังจะจับตาดูอยู่ด้วย“พี่หาคนมาอื่นทำไม่ได้เหรอ?” เจียงอวี่เสียนก็ยังคงขี้เกียจปฏิบัติการเจียงเฉินหานสีหน้าไม่พอใจมากแล้วซ่งอี่ฉิงได้ยินเสียงเจียงอวี่เสียนแล้ว เธอไม่ส่งเสียงอะไร แต่เพียงแค่ทำมือส่งสัญญาณให้เจียงเฉินหานหนึ่งทีเป็นนั