All Chapters of BAD ENGINEER ของหวงนายวิศวะ: Chapter 11 - Chapter 16

BAD ENGINEER 10| น่ารัก น่ากระแทก |โดนัทอยากจะเอาตัวรุ่นพี่มาเป็นกระสอบทราย เธอจะได้ทั้งต่อย ทั้งเตะ อีกอย่างเราไม่ได้สนิทกันถึงขั้นที่เขาจะมาพูดกับเธอถึงเรื่องใต้สะดือ คำพูดของเขามันสื่อออกมาให้เธอรู้อย่างชัดเจน"กดมาก็กดกลับเอาสิ" เธอท้า คิดว่าเธอจะกลัวเขางั้นเหรอ ไม่มีทางใบหน้าคมยกยิ้มมุมปากก่อนจะเคลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ๆเธอทำให้หน้าของทั้งสองคนห่างกันเพียงคืบ กลายเป็นโดนัทที่เริ่มหายใจติดขัด เม้มปากแน่น เมื่อกี้เธอยังปากดีอยู่เลย แต่พอรุ่นพี่หนุ่มเอาหน้ามาใกล้ๆเธอกลับหัวใจเต้นแรง"กลัวเหรอ ปากดีแบบเมื่อกี้อีกสิ" เขาท้า ถ้าเธออยากจะต่อปากต่อคำอีกละก็ เขานี่แหล่ะจะปิดปากเธอด้วยการจูบซ้ำๆ คนมันเคยๆกันอยู่แล้วจะแคร์ทำไมมือหนาจับปลายคางมนเชิดขึ้นเล็กน้อยก่อนจะมองเข้าไปในแววตาหวานที่สั่นระริก ถึงจะรู้สึกประหม่าแต่เธอก็ขอสู้กลับด้วยแววตา จะไม่หลบสายตา ไม่เบี่ยงหน้าหนี เพราะเธอเองก็อยากจะรู้ว่าคนตรงหน้าจะทำอะไรเธอ"น่ารัก น่ากระแทก" คำหลังรุ่นพี่หนุ่มพูดเน้นย้ำจนคนฟังถึงกับรีบผลักให้ออกห่างแล้วพ่นน้ำลายใส่คนตรงหน้ารัวๆ"ไอ้โรคจิต ไอ้คนจิตใจต่ำ ไอ้...ไอ้กรวดท้องร่อง ไอ้ชะมดเช็ด ไอ้มั่วไ

BAD ENGINEER 12เดลขมวดคิ้วมองรุ่นน้องสาวที่อยู่ในอ้อมแขน เธอกระสับกระส่ายมือเล็กกระชากปกคอเสื้อเขาให้เข้ามาใกล้ๆพรึ่บ~"ช่วย...หนู" เธอบอกกับคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนล้า ร่างบางเริ่มอ่อนปวกเปียก มือเล็กลูบไล้ไปตามแผงอกที่ปกคลุมด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำ เขาปลดกระดุมสองสามเม็ดเผยให้เห็นแผงอกหนัดแน่นกับรอยสักที่หน้าอกข้างซ้ายดวงตาหวานหยาดเยิ้มเมื่อได้มองแผงอกกว้างก่อนจะเอาใบหน้าเข้าซุกไซร้ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป แต่ในสถานการณ์ตอนนี้เธอคุมร่างกายไม่อยู่ ยาออกฤทธิ์มากขึ้น แขนเล็กตวัดโอบรอบเอวหนาแต่ใบหน้ายังคงซุกไซ้แผงอกหนุ่มรุ่นพี่ไปมาเธอต้องการเขา"มึง...เป็นใครวะ" ชายหนุ่มเอ่ยถาม สีหน้าเริ่มไม่สู้ดี ทำไมจู่ๆ ผู้ชายตรงหน้าถึงมากระชากตัวเธอไป ทั้งที่แผนของเขาใกล้จะสำเร็จแต่กลับมีมารมาขวางเขาไว้"มึงใส่อะไรให้เธอดื่ม" เดลถามชายหนุ่มตรงหน้าเสียงแข็ง แล้วก้มมองโดนัทเป็นระยะ"พี่เดล...หนู...ไม่ไหวแล้ว" โดนัทพูดเสียงอู้อี้ ยิ่งเธอซบอกรุ่นพี่หนุ่มเท่าไหร่ กลิ่นกายของเพศตรงข้ามกลับทำให้เธอยิ่งรู้สึกมีความต้องการทางเพศมากขึ้น ไหนจะฤทธิ์ของยาที่ทำปฏิกิริยากับร่างกายเธอที่มันเพิ่มขึ้น ขนาดว

โดนัทพยายามเอาขาเสียดสีเพื่อให้ช่วงล่างถูไปมา ร่างเล็กบิดเร้า ความรู้สึกของเธอตอนนี้มันร้อนรนและร้าวรานเหมือนร่างของเธอถูกโยนเข้ากองไฟซ้ำๆ "หยุด" เดลกำลังรื้อของภายในรถ เพื่อหาเชือกหรืออะไรก็ได้ที่สามารถมัดมือเธอเอาไว้ก่อน "รถกูมีเหี้ยอะไรบ้างครับเนี่ย นอกจากน้ำกับถุงยาง" เขาบ่น สายตาคมพยายามกวาดมองหาสิ่งที่เขาต้องการแต่กลับไม่มีเลยสักชิ้น "พี่...ช่วยหนู..." "ช่วยแน่" เขาตอบ "ใช้อันนี้ไปก่อนก็แล้วกัน" เดลหยิบรองเท้าผ้าใบราคาแพงขึ้นมาแล้วถอดเชือกที่ร้อยอยู่ที่รองเท้าออก "พี่ขอโทษที่ใช้ของต่ำ แต่เดี๋ยวอีกไม่นานพี่จะเอาของต่ำบนร่างกายพี่ฟาดเข้าไปที่ปากเรา" เขากัดฟันพูดแล้วพยายามรวบมือเล็กทั้งสองข้างแล้วมัดเอาไว้ให้แน่น"พี่ มัดหนูทำไม" "..." เดลไม่ตอบ แล้วรีบออกรถทันที "อื้อ~" เธอยังคงร้องครางไม่หยุด แต่คนฟังที่กำลังขับรถอยู่กับกระดิกขาข้างที่ไม่ได้เหยียบคันเร่งรัวๆ แค่เขาได้ฟังเสียงครางหวานๆของเธอเขาเองก็แทบจะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน "เย็นไว้ ไอเดล เย็นไว้" ตกลงใครกันแน่ที่ต้องอดทนมากกว่ากันเธอหรือเขาเดลหันมองเธอเป็นระยะ ในขณะที่ตอนนี้เธอชูมือขึ้นสองข้างไว้เหนือศีรษะ ช่วงล่างเธอย