เชลยรักท่านประธาน のすべてのチャプター: チャプター 21 - チャプター 30

โกดังสินค้าเสียงพูดคุยหยอกล้อเงียบลง เมื่อบุคคลคนสุดท้ายเปิดเข้ามาในห้องประชุม โดยลี‍อ‍อ‍นแขวะขึ้นเป็นคนแรก"เป็นคนนัดพวกกูมา แต่ตัวเองเสือกมาช้าสุดเนี่ยนะ""..."โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ไม่ได้ใส่ใจคำพูดเ‍พื่‍อ‍น เลือกทิ้งตัวลงบนโซฟากว้างที่ว่าง"เข้าเรื่องเถอะ กูต้องรีบเข้าร้านด้วย""ร้านมึงไม่หายหรอก ไม่น่าต้

เช้าวันต่อมาโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์แต่งกายเรียบร้อยดูสุขุมเช่นเดียวกับทุกวัน นั่งนิ่งมองวิวนอกหน้าต่างรถเป็นระยะขณะรถยนต์เคลื่อนตรงไปยังบริษัทใจกลางเมือง ภายนอกดูนิ่งขรึม สงบเยือกเย็น แต่ภายในกลับอารมณ์ดีแปลกๆ เมื่อคิดถึงฉากเร่าร้อนเมื่อคืนร่างสูงส่ายหัวระอา อุตส่าห์รวบข้อมือเล็กไม่ให้สร้างบาดแผลบนตัวเขาเพิ่ม

สถานที่รกร้างเขตนอกเมือง ทั่วบริเวณไร้บ้านเรือนทำให้บรรยากาศเงียบวังเวง แสงพระจันทร์ดวงกลมโตเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยส่องสว่างให้บริเวณนี้ ไม่ไกลกันนั้นมีแม่น้ำสายเล็กไหลเอื่อย สายลมพัดเป็นระยะพอช่วยให้คลายร้อนได้บ้างชายฉกรรจ์สองกลุ่มพร้อมด้วยรถบรรทุกคันใหญ่ กำลังก้มๆ เงยๆ ท่ามกลางความมืด ส่วนรถที่นำของ

เพนต์เฮ้าส์โ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์แ‍พ‍ร‍ว‍านั่งสัปหงกอยู่บนโซฟากลางห้องนั่งเล่น บนทีวีจอแบนมีการ์ตูนถูกเปิดทิ้งเอาไว้ ก่อนที่เสียงเปิดประตูจะทำให้เธอสะดุ้งตื่นจากนิทราปัง!เธอขยี้ตามึนงง แล้วพบโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์กลับมาในสภาพย่ำแย่ ท่อนบนเปลือยเปล่าอวดมัดกล้ามหนั่นแน่น เธอคงใจเต้นหากไม่เห็นว่ามืออีกข้างกดบาดแผลที่เลือ

หลายวันต่อมาโ‍อ‍นิ‍ก‍ซ์ใช้อาการป่วยเป็นข้ออ้างไม่เข้าบริษัท แม้เขาจะมีไข้แค่วันเดียวก็ตาม ส่วนเอกสารทุกอย่างก็มีไทเปคอยไปรับและนำไปส่งให้ทุกวัน การประชุมถูกเปลี่ยนเป็นแบบออนไลน์ โดยช่วงนี้เขาเอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในห้องทำงานภายในเพนต์เฮ้าส์ เธอจะได้เจอหน้าชายห‍นุ่‍มแค่ช่วงเวลาอาหารเท่านั้นสิ่งที่แปลก