All Chapters of Craving Sabrina: Chapter 11 - Chapter 20

SANTINO'S P.O.V. ILLEGAL ba kung itulak ko ang kapatid ko habang umaandar ang roller coaster? Ang lakas kasing tumawa at mang-asar. Alam na alam niya kasi ang takot ko sa heights. Nahihilo na ako kanina pa sa takot. I'm not afraid of guns and bullets but, high places makes me anxious, sweaty, dizzy, or the idea that the rides might malfunction and I'll fall dead anytime-name it. "Kaya pa kuya?" My brother's shout and teasing laughter rang but it was foggy when it entered my ears. Pinilit kong tumango kahit hindi niya nakikita. Ilang beses na kaming sumakay ng rides. "Ang nagagawa nga naman talaga ng pagmamahal," Lumapit pa talaga ang ulo ni Nazar sa tenga ko para sumigaw, "Iba ka din kuya!"Sabrina told me last night when we were having a phone call that she wants an amusement Park date. Of course, I couldn't say 'no'. I will never say 'no' to the woman I love the most. I love to see her smile, or mellow out after a long week of work and if I have to overcome my fear, to expose my

Santino's P.O.V.MINSAN, kahit ano pang practice mo kung paano bibigyan ng assurance ang taong mahal mo kapag andyan na, it's not enough to say a one paragraph love confession. Natatakot kasi ako na magkamali at mas lalo siyang mag-overthink. Dapat ko bang aminin sa kanya kung gaano ako kabaliw sa kanya noon pa man?Nakatitig ako sa kanyang payapang natutulog na mukha, at binibilang ang bigat ng kanyang hininga. Niyakap ko siya palapit sa akin."Dapat ba aminin ko na lang sayo ang totoo? Paano kung tumakbo ka ulit tulad no'ng nakita mo lahat ng sculptures ko na base sayo?" Inalala ko ang mukha niya, 'yong takot at naguguluhan niyang mga mga mata. "Paano kung iwan mo ako at mahirapan akong makuha ka ulit?" Huminga ako ng malalim at hinalikan ang kanyang noo, "Your cousin is my last resort just so I can lure you towards me. Baliw na kung baliw. But it worked. I tried to buy the biggest share at your father's company, para makalapit lang sayo pero puro ka na lang Marlon. Then I noticed

Sabrina's POV."BITAWAN NIYO AKO BAWAL AKONG HAWAKAN. MAGSESELOS ANG ASAWA KO!" Sigaw ni Santino ang namayani sa operating room. Ayaw niyang magpahawak sa mga nurses dahil daw magagalit ang asawa niya at magseselos. Hindi naman ako selosa, naiintindihan ko naman na they need to cure him or else, mawawalan siya ng maraming dugo."Sige subukan mo akong hawakan puputulan kita ng kamay!" Nanghihina siya kanina pero ngayon, ang lakas niya magbanta sa ibang tao."Pwede kayang patulugin muna nila asawa ko para manahimik saglit?" Bulong ko sa aking sarili."Anong pinakain mo kay kuya Santino?" Tanong ng isang babae.Isa siya sa mga tumulong sa aming makalabas ng buhay sa hotel at para makapunta sa hospital.Kung tama pagkakarinig ko kanina, she's Draga, fiancée ni Nazareth. Mukha siyang palaban na dalaga at marunong din siyang gumamit ng baril katulad ng iba. Ako lang ata ang damsel in distress dito at hindi kayang protektahan ang sarili."Wala siyang pinakain kay kuya, parang si kuya pa nga

Santino's P.O.V. I feel restless and emotionally drained. My gaze is locked on the CCTV recorded clips of her from the prior years, months, and days that I followed her like an insane clown. She moved through the streets, inside their university campus when she was a busy college girl, at her favourite pastry store, their home until she entered our new home like a beautiful delusion, a life I can't touch anymore. Each frame is deeply engraved inside my thick skull. A devastating yet, somehow blissful reminder. I keep watching for days without taking a shower or eating a proper meal. While the others are busy preparing for her funeral. Bakit ba napaka-pala desisyon nila? My wife is not dead. Hindi pa namin tapos ayusin ang bahay naming dalawa dahil nagkulang ang binili niyang wallpapers at hindi pa siya nakakapili ng furnitures na dapat kasama ko siyang pipili at bibili. She's not dead. Wala sa usapan naming mauuna siyang mamamatay, it's not even included in our vows. "Kuya, nandya

SABRINA'S P.O.V.SARIWANG HANGIN, matatatas na puno at maliit ngunit, lubak-lubak na daan. Nagdesisyon akong sumama at magtago muna sa lugar nila manong Nimuel. Kahit na hindi ko sila lubos na pinagkakatiwalaan dahil sa ginawa niya noong mga nakaraang araw, ay hindi naman siguro masama ang magbigay ng isa pang pagkakataon and besides, binigyan ako nila Draga ng isang bodyguard. Mukhang dikit rin ang anak niya sa aking si Zero.Hindi ko akalaing, kakayanin kong sumuntok ng lalaki hanggang sa magka-black eye ito at nagawa kong manuhol ng Jollibee sa pamilya niya para lang makapasok sa bahay nila at pagbataan si Manong Nimuel na papatayin ko ang pamilya niya kung hindi niya sasabihin ang plano ng tiyo ni Santino. Desperado lang akong magkaroon ng kwenta bilang tao para sa taong mahal ko at ngayon, magtatago ako hindi dahil may nagawa si Santino na mali, kung hindi dahil ayokong maging pabigat sa kanya. Kailangan ko ring protektahan muna ang anak namin kaya ako lalayo at magtatago mula s