All Chapters of ความรักโลกสีม่วง (Boy Love): Chapter 91 - Chapter 100

ชานนท์'s Part ชานนท์มองร่างเล็กที่หลับใหลไปบนเตียงนอนด้วยความเหนื่อยล้า เขาฟื้นมาก่อนคนตัวเล็ก แม้ว่าอาการรัทคราวนี้จะรุนแรงเพราะว่ามันคือการรัทของคู่แห่งโชคชะตาและทำพันธะถาวรแก่กัน จนเขาเคี่ยวกรำคนตัวเล็กจนหมดสภาพ เขารู้สึกผิดเมื่อตรวจร่างกายของคนตัวเล็กและพบว่าช่องทางบวมช้ำและบาดเจ็บเล็กน้อยจากการน็อตหลายรอบรวมถึงการร่วมเพศมาราธอนตลอดเจ็ดวันเจ็ดคืนไม่พัก มีแค่คนของโรงแรมมาส่งอาหารให้ในแต่ละมื้อกันตายเท่านั้น ชานนท์ผู้ไม่ชอบโอเมก้าด้วยเหตุผลส่วนตัวที่มาจากภรรยาคนแรกแม่ของเพลิงที่เป็นลูกชายของเขาทำให้เขาไม่เลือกคบหาโอเมก้ามากกว่าแค่ที่ปลดปล่อยหรือระบายความต้องการทางกาย แต่ว่าถ้าเป็นคนตรงหน้า ต่อให้เป็นโอเมก้าเขาก็รักอยู่ดี อันที่จริงเขารู้ตัวมาสักพักแล้วว่าตนเองอาจจะตกหลุมรักแรกพบกับเด็กหนุ่มเพื่อนเจ้าเพลิงตั้งแต่แรกพบ บางอย่างดึงดูดสายตาเขามากกว่าปกติ แต่ไม่รู้เพราะอะไร สุดท้ายมาเฉลยว่าเป็นคู่แห่งโชคชะตาที่เขาไม่เคยเชื่อคิดว่าไม่ต่างจากนิทานไร้สาระก่อนนอนของเด็กแต่มันก็มีจริง ๆ แต่เขาไม่ได้รักเพราะอีกคนเป็นคู่แห่งโชคชะตา คู่แห่งโชคชะตาแค่มอบแรงดึงดูด แต่ความรักเขาเป็นคนเลือกเองท

ความมหัศจรรย์ของจิ๋วที่ทำให้พ่อกับพี่อ๊วกแตกอ๊วกแตนในช่วงตั้งครรภ์กลายเป็นที่เล่าลือว่าจิ๋วนั้นเป็นกุมารมาเกิดหรือไม่ แต่แม้คนจะพูดไป พวกเขาสามคนในครอบครัวก็ไม่ใคร่ใส่ใจอะไร มันก็แค่เรื่องซุบซิบนินทาไร้สาระ " พรุ่งนี้จะคลอดแล้ว ตื่นเต้นไหม กลัวไหม " สามีของผมถามขึ้นอย่างเป็นห่วง น้ำเสียงทั้งตื่นเต้นและกังวลตีผสมกันไปหมด " ก็ตื่นเต้นและก็กลัวครับ แต่ผมเชื่อในฝีมือหมอและโรงพยาบาลที่แด๊ดเลือกและเชื่อในจิ๋วที่จะคลอดง่ายไม่ทำให้ผมลำบาก ใช่ไหมครับจิ๋ว " ผมหันไปยกมือลูบพุงป่องกลมก่อนจะได้รับแรงถีบเบา ๆ ตอบสนองกลับมา " ลูกบอกว่าใช่ครับ " ผมหัวเราะขำ แม้จะรู้จากงานวิจัยว่าทารกอาจจะฟังเราอยู่แต่รู้เรื่องและความหมายหรือไม่นั้นก็อีกเรื่องหนึ่งแต่พวกเขาและคนรอบตัวก็พยายามพูดแต่สิ่งดี ๆ ให้จิ๋วในท้องของผมฟังตลอด " สาธุ พ่อขออย่างเดียวอย่าเกิดมาเหมือนไอ้เพลิงก็พอ มีคนเดียวแบบนี้พอแล้ว " ป๊านนท์ผู้ไม่เชื่อในโชคลางถึงกับยกมือพนมเหนือศีรษะก่อนกล่าวคำขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์แบบไม่เคยเป็นมาก่อน " เพี๊ยะ เกินไปแด๊ด เพลิงมาได้ยินเข้าก็เสียใจหรอก " ผมเอ็ดสามีเบา ๆ รู้ว่าเห่อลูกคนเล็กแต่เพลิงก็ลูกแด๊

เสียงซู๊ดปากพร้อมลมหายใจหอบกระเส่าดังขึ้นภายในห้องของโรงแรมราคาถูกย่านชานเมืองใกล้ที่ตั้งมหาลัยดังแห่งหนึ่ง ร่างสองร่างที่เปลือยเปล่าแนบชิดจนแทบจะหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน ร่างกายพราวไปด้วยเหงื่อจนสะท้อนแสงไฟ กลิ่นราคะคลุ้งผสานกลิ่นน้ำหอมราคาถูกที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไม่พักเป็นจังหวะเบาสลับแรง พร้อมเสียงกัดฟันกรอดผสานเสียงครางหวาน " อะ อ๊า ฮิม ตรงนั้น " ร่างที่คุกเข่าคลานสี่ขาไม่ต่างจากหมาตัวเมียบั้นท้ายกำลังถูกรุกล้ำจากร่างกายสูงใหญ่ที่ท่อนลำยาวกำลังแทรกเข้าออกปากทางที่ยืดขยายจนแทบปริ แก้มก้นถูกมือหนาแบะออกเพื่อชมดูภาพลามกเร้าอารมณ์ " ร่านจริงนะแม่งรูนี่โคตรตะกละ กินดุ้นกูเข้าไปไม่รู้กี่ชั่วโมงแล้วยังไม่รู้จักพอ แม่งเอ๊ย! เสียวหัวฆวยชิบหาย " ร่างที่คลานสี่ขาให้อีกคนกระแทกแกล้งขมิบนวดเอ็นอุ่นที่สอดใส่ไม่หยุด แรงบีบยิ่งแรงเท่าไหร่ ฝ่ายที่โดนบีบก็หายใจแรงด้วยความตื่นเต้นพอใจเท่านั้น " ฮิม อ๊า ฮิม จะเสร็จ จะเสร็จแล้ว " " มึงนี่มันไม่ต่างจากกะหรี่อีตัว อ้าขารอให้ผู้ชายกระแทกแล้วยิ่งชอบสินะ " พูดจบมือหนาคว้าจิกผมที่ย้อมสีทองสว่างแรงทำให้หน้าหล่อคมคายเริ่ดขึ

" เห้ย เบาได้เบาเพื่อน "เสียงหญิงสาวคนเดียวในกลุ่มแหกปากตะโกนแข่งกับดนตรีที่ดังลั่นสนั่นผับ พร้อมกับพยายามยกแก้วเหล้าหนีมือของเพื่อนหนุ่มผมทองผู้หล่อเหลา " มึงจะแดกให้เลือดเป็นแอลกอฮอล์แทนเลยหรือไง "บัว วิศวะช่างกลสาวบ่นด้วยความหัวเสีย เธอพอจะรู้สาเหตุที่เพื่อนสุดหล่อคนนี้มีสภาพเมาเรื้อนขนาดนี้อยู่บ้าง เพราะมันดันเป็นข่าวดังในกระทู้ของมอนี่นา" เมาหัวราน้ำขนาดนี้คงอกหักแหละ ปล่อยมันไปเหอะไอ้บัว "เพื่อนคนอื่นในสาขาเดียวกันพากันชักชวนให้เพื่อนสาวปล่อยคนอกหักไปเสีย การดื่มเหล้าจนเมาก็ถือเป็นการระบายอารมณ์แบบหนึ่ง" กูอยากเห็นหน้าจังวะ สาวไหนทำเดือนคณะของพวกกูอกหักได้เนี่ย มันต้องฮ็อตเซ็กซี่เอ็กซ์แตกขนาดไหนวะ เมาแม่งเป็นหมา "ตามมาด้วยเสียงหัวเราะโห่ฮาในความโชคร้ายของเพื่อน" พวกเหี้ยนี้ เห็นไหมมันขำกับมึงด้วยหรอสัด "บัวเหลืออดจึงตวาดด่าเพื่อนที่เหลือแต่เหมือนจะไม่มีใครใส่ใจ นอกจากบัวแล้วคนอื่นก็ไม่ได้สนิทสนมอะไรกับเจนัก แค่รู้จักในฐานะเพื่อนร่วมรุ่นร่วมสาขาที่เรียนมาด้วยกันเกือบสี่ปีก็เท่านั้น หลายคนในนี้ก็ยังมีความรู้สึกที่แฝงไปด้วยความอิจฉาริษยาที่มีต่อเจในฐานะที่หน้าตาหล่อเหลา ฐ

แสงแดดยามเช้าส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่างห้องนอน ลอดผ่านรอยแยกผ้าม่านที่ปิดแนบชิดกันไม่สนิทนัก แสงสว่างแยงตาผู้ที่อยู่บนเตียงจนเปลือกตาเคลื่อนไหวไปมาก่อนที่จะค่อยเคลื่อนที่เลื่อนเปิดขึ้น เปลือกตาสีมุกกระพริบอยู่สองสามทีเพื่อปรับแสงและสายตาก่อนที่อาการปวดศีรษะจี๊ดจะพุ่งเข้าเล่นงานระบบประสาทในทันใด เจรู้ตัวว่าตัวเองเมาค้างเป็นที่เรียบร้อย" อึก อื้อ แม่งเอ้ย โคตรปวดหัว "มือข้างหนึ่งยกขึ้นมาจับบีบนวดไปตามหว่างคิ้วและขมับโดยหวังว่าจะช่วยคลายอาการปวดที่รุมเร้า แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมายนัก " กี่โมงแล้ววะเนี่ย "เจค้นตามตัวเพื่อหาโทรศัพท์ให้วุ่นก่อนจะพบว่ามันถูกวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง เมื่อเปิดดูจึงพบว่ายามนี้เป็นเวลาเที่ยงวันเสียแล้ว อีกทั้งเมื่อมองไปรอบ ๆ ก็พบความคุ้นเคย ห้องที่ตัวเองอยู่ตอนนี้หนีไม่พ้นห้องของฮิม เมื่อคืนจำได้รางเลือนว่าฮิมมารับเขา แม้ท่าทางภายนอกจะทำเป็นไม่พอใจแต่ในใจรู้สึกยินดี อย่างน้อยฮิมก็เลือกตนมากกว่าแฟน ยอมที่จะมาพาเขากลับจากผับถ้าเดาไม่ผิดอีกฝ่ายคงอยู่ดูแลตนทั้งคืน พอคิดได้แบนี้ก็พบกระดาษโน๊ตแปะไว้ที่หัวเตียง' ทำข้าวต้มแช่เย็นไว้ให้แล้ว เอามาอุ่นกินซะนะ อย่าปล่อ