All Chapters of ลุงรหัสที่รัก (NC 18+): Chapter 31 - Chapter 40

47 Chapters

บทที่ 30

บทที่ 13 ลุงหายไปไหนลักศิกาเผลอหลับไปตั้งแต่เย็น ตื่นขึ้นมาดูเวลาอีกทีก็ตีสามแล้ว เธอขยี้ตาอีกทีเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นตีสามจริง ๆ แล้วก็เพิ่งนึกถึงธนพัทธุ์ได้ลุงล่ะ อยู่ห้องรับแขกไหม...เธอเดินตามหาลุงทั่วคอนโดแต่ไม่พบ เขาอยู่ไหน หรือยังไม่กลับ เมื่อเห็นว่าเขายังไม่กลับ เธอเลยตัดสินใจโทรหาเขา“หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในตอนนี้ ฝากข้อความกดหนึ่ง” อะไร แบตหมดเหรอ ไม่น่าใช่ มือถือรุ่นใหม่แบตอึดนี่นาเธอเปิดดูแอปติดตามตัว โทรศัพท์ของเธอกับเขาติดตั้งแอปติดตามตัวไว้ จะได้รู้ว่าใครอยู่ที่ไหน ส่วนมากเขาจะใช้หาเธอมากกว่า เธอไม่ค่อยได้ใช้สักเท่าไรเพราะเขาไม่ค่อยห่างเธอ ส่วนมากจะตัวติดกันตลอดสัญญาณล่าสุดคือแถวดอนเมือง เธอเริ่มสงสัยว่าเขาไปทำอะไรที่นั่น หรือว่าลุงจะโดนลักพาตัว ลุงยิ่งรวยอยู่ด้วย หรือว่าลุงแค่ไปกินข้าวต้มรอบดึกหลังจากดื่มเสร็จ หรือว่าลุงจะไปกับหญิง หรือว่าลุงเมาโดนสาวหิ้วไป หรือว่า...หรือว่า เธอเริ่มร้อนใจคิดไปต่าง ๆ นานาเธอมีข้อสันนิษฐานมากมายในหัว โอ๊ย จะทำยังไงดี ไปแจ้งความดีไหม คนหายแจ้งได้หลังจากผ่านยี่สิบสี่ชั่วโมงไปแล้ว ทำไงดี ทำไงดี เครียด เครียดตอนนี้น้
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 31

ฮัลโหลพี่ทั้งสอง น้องอยู่ในสายอยู่นะคะ“เฮีย...อย่ามาอ้อน ยายลักอยู่ในสาย คุยกับน้องมันหน่อย มันบอกหาพี่พัทธุ์ไม่เจอ” เสียงชญาดาที่กำลังดุพี่หนึ่งอยู่“อือ ว่าไงยายลัก โทรมารบกวนพี่ทำไมแต่เช้า...” น้ำเสียงเต็งหนึ่งยังน่ากลัวไม่เหมือนคุยกับชญาดาเลย นี่สินะอดีตประธานนิสิตที่ใคร ๆ ก็เกรงขาม แค่เสียงก็ทำให้เธอเลิกร้องไห้ได้เลย“พี่หนึ่ง เมื่อคืนพี่พัทธุ์ไปดื่มกับพี่หนึ่งไหมคะ” เธอทำใจดีสู้เสือ...เอาวะ!“อือ” เขาตอบกลับมาสั้น ๆ“แล้วทำไมพี่พัทธุ์ไม่กลับคอนโดล่ะคะ พี่พัทธุ์อยู่ไหนคะ”“กูจะรู้ไหม...เห็นมันเอาแต่ดื่ม มันบอกว่าแกไม่ยอมแต่งงานกับมัน มันหนีไปแล้วมั้ง” เขาก็ยังคงเสียงดุเหมือนเดิม...ฮือ ๆ ตอนนี้เธอร้องไห้สลับพูดไปด้วย“หนีไปไหนคะ ฮือ ๆ ๆ”“แล้วกูจะรู้ไหม...ถ้ากูรู้เขาจะเรียกหนีเหรอ แกไม่ยอมแต่งงานกับมันเอง ช่วยไม่ได้ มันรักแกมากขนาดนั้น ไม่แน่ มันอาจจะเกลียดมากก็ได้”เต็งหนึ่งบอกว่าลุงเกลียดเธอ“ไอ้เฮีย! พูดบ้าอะไรเนี่ย ยายลักร้องไห้ใหญ่แล้ว เดี๋ยวนายคุยกับน้องเอง เอาโทรศัพท์มานี่เลย” เสียงชญาดาดุเต็งหนึ่งอยู่ปลายสาย ก่อนจะกรอกเสียงหวานมาคุยกับลักศิกาต่อ “ลัก ใจเย็น ๆ นะ พี่พัทธุ
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 32

“พวกแกคิดว่าพี่หนึ่งรู้เห็นเป็นใจกับการหนีของพี่พัทธุ์ไหม ฉันว่ากลิ่นมันแปลกนะ” นิชาเอ่ยขึ้น“ยังไง ว่ามาสินิชา”“ก็พี่หนึ่งไม่ได้พูดเป็นอย่างอื่นนอกจากคำว่า...หนีกับหนี ถ้าไม่รู้เรื่องก็ต้องสงสัยกรณีอื่นบ้าง เช่น เมาแล้วโดนอุ้ม หรือได้รับอุบัติเหตุ อะไรพวกนี้ แต่พี่แกบอกว่าหนี และแกต้องปกป้องพี่พัทธุ์อะไรแบบนี้ อีกอย่างพี่หนึ่งดูไม่ตื่นเต้นเลย ดูไม่เป็นห่วงพี่พัทธุ์ว่าจะได้รับอันตรายสักนิด แล้วยังคอยย้ำให้ยายลักเจ็บและรู้สึกผิดตลอดเวลา” นิชาวิเคราะห์“ก็จริงเหมือนน้องนิชาว่านะคะทุกคน” ชญาดาก็เห็นด้วยบทที่ 14 แผนจะล่มไหมธนพัทธุ์ทำตามแผนเต็งหนึ่งทุกอย่าง หลังจากดื่มไปนิดหน่อย เขาก็นั่งรถไปสนามบินดอนเมือง เที่ยวบินแรกไปเชียงใหม่ออกตอนตีห้าครึ่ง เขาปิดมือถือทันทีเพราะลักศิกามีแอปติดตามตัว เธอต้องรู้ว่าเขาอยู่ไหน ปิดหน้าสนามบินนี่แหละ จะได้ตามมาถูกเขาไปซื้อมือถือแบบเติมเงินที่ร้านสะดวกซื้อ แล้วโทรบอกเบอร์พี่หนึ่งเอาไว้ติดต่อรายงานสถานการณ์ทางนั้นแผนคร่าว ๆ ของเขาคือ...เขาจะไปเปิดเครื่องมือถืออีกทีเมื่อถึงเชียงใหม่ เธอก็จะรู้ว่าเขาอยู่เชียงใหม่ แล้วพอเธอตามไปง้อเขาที่เชียงใหม่ เขาก็จะ
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 33

“จีน่า...ขอตัวก่อนนะคะพี่พัทธุ์” จีน่าก็เดินตามออกไปตอนนี้ในห้องมีแค่ธนพัทธุ์กับลักศิกาสองคน เธอกำลังหลับสนิท ผิวหนังรอบดวงตาบวมเป่ง ทำให้เขารู้ว่าเธอผ่านการร้องไห้มาหนักแค่ไหน เขาทำบ้าอะไรเนี่ย“หนู...พี่ขอโทษนะคะ...รีบ ๆ หายนะ เราจะได้กลับบ้านกัน” มือเขาจับมือลักศิกาอยู่ตลอดเวลา เขาเหนื่อยมากเพราะแทบไม่ได้นอนเลยทั้งคืนจนเผลอหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกทีลักศิกาก็หายไปแล้ว...ลัก...ลัก หายไปไหน มีแต่กระดาษที่ตั้งอยู่ข้างตัวเขา ‘ลุง ตอนนี้หนูยังไม่พร้อมเจอลุง ลุงทำหนูเสียใจมาก หนูกลัวว่าลุงจะหนีหนูไปอีก ลุงไม่ต้องตามหาหนู ลุงกลับไปพักผ่อนก่อน ถ้าพร้อม หนูจะมาหาลุงเอง’ “วอต? อะไรกันวะเนี่ย”เขาเหมือนนักมวยโดนน็อกยกแรก..ตื่นขึ้นมาสู้ต่อเกือบจะชนะอยู่แล้ว แต่โดนหมัดสวนแบบไม่ทันตั้งตัวจนล้มลงพื้นอีกครั้ง นี่มันอะไรกัน มันเหมือนฝันร้ายที่ไม่ยอมจะตื่นสักที แล้วคำว่าพร้อมของลักจะอีกนานไหม ยายนี่ยิ่งบ้าอยู่ด้วย น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินอีกครั้ง เขาร้องไปกี่ครั้งแล้ววะเนี่ย คำว่าแฮปปีเอนดิงของเขาอยู่ตรงไหนเขาจึงกลับมาที่คอนโดด้วยความเศร้า ความรู้สึกตอนนี้ทำให้เขาคิดถึงความรู้สึกของลักที่นอนร้องไห้และวิ
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 34

ตอนที่ลักศิกาไม่ยอมพามา ธนพัทธุ์อยากมาเจอครอบครัวเธอมาก แต่พอมาเจอจริง ๆ แล้วเขารู้สึกโคตรของโคตรกดดัน นี่แค่พี่ชายนะ ยังไม่เจอพ่อกับแม่ ไม่รู้จะโดนยิงทิ้งที่นี่หรือเปล่า รามพาเขากับน้องสาวขับรถมาเรื่อย ๆ ซึ่งใช้เวลาขับรถประมาณหนึ่งชั่วโมง เพราะรถค่อนข้างติด ธนพัทธุ์ค่อนข้างแปลกใจว่าทำไมถึงขับเข้ามาในโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในเชียงใหม่“พ่อแม่อยู่นี่เหรอคะ ไม่ได้อยู่สวนกันเหรอ” ลักศิกาเอ่ยถามพี่ชาย“อือ อยู่นี่” เป็นคำตอบสั้น ๆ ของรามตามนิสัยประหยัดคำพูดรถมาจอดหน้าโรงแรม พนักงานรับรถและพนักงานขนกระเป๋า รวมทั้งผู้จัดการแผนกต้อนรับที่ก้มหัวให้รามตลอดทาง ตอนนั้นเองที่ธนพัทธุ์รู้ว่ารามต้องเป็นคนสำคัญของที่นี่ ไม่มีใครคุยอะไรกันเลยระหว่างขึ้นลิฟต์ไปยังโซนวีไอพีที่ต้องสแกนลายนิ้วมือเท่านั้นถึงจะขึ้นได้ ไม่ถึงสามนาทีลิฟท์ก็พาเรามาชั้นเกือบบนสุดของโรงแรมสามชั้นบนสุดมันคือส่วนที่พักอาศัยของครอบครัวลักศิกา...มาถึงตรงนี้ เขารู้เลยว่าฐานะเขากับเธอต่างกันมาก เขาไม่เคยรู้เลยว่าที่บ้านเธอทำอะไร เพราะเขาสนใจและรักแค่ตัวเธอเท่านั้น ตอนนี้ความหนักใจยิ่งมีมากกว่าเดิมหลายร้อยเท่า ไม่รู้ว่าตนเองจะดีพอให้พ่
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 35

“ไงไอ้พัทธุ์ พ่อเขาให้มึงแต่งไหม” เต็งหนึ่งถาม“แต่งบ้าอะไรล่ะ บ้านยังไม่ให้นอนเลย ไล่มานอนแกร่วอยู่โรงแรมเนี่ย”“เชี่ย!...จริงเหรอวะ มันเป็นไปได้ไง แกออกจะรักและตามใจยายลักจะตาย เขาน่าจะชอบ”“ชอบกับผีอะไรล่ะ เขาบอกผมฟุ่มเฟือย แถมเป็นเด็กบ้านรวย ใช้เงินแสดงความรัก”“เจ๊ดเข้...แม่ง...มึงเจอของจริงว่ะ แล้วบ้านลักไม่รวยเหรอ”“ไม่รวยบ้าอะไรล่ะ โคตรของโคตรรวย พี่รู้ไหมบ้านลักอยู่ชั้นบนสุดโรงแรม MMM ทั้งสามชั้นเป็นบ้านลัก”“เชี่ยแล้วไอ้พัทธุ์ แล้วเขาห้ามมึงคบกันไหมเนี่ย”“ไม่ได้ห้าม แต่ไม่ได้ยอมรับ เรื่องที่จะให้ลักแต่งงานตอนเรียนลืมไปได้เลยพี่ พ่อกับพี่เขาคงไม่ยอมแน่”“มึงก็ทำให้ลักท้องเลย ทีนี้ยอมแน่”“พี่แม่งเลวสุด...คิดได้ไงวะ”“ไอ้ห่า กูอุตส่าห์ช่วยคิด”“เก็บความหวังดีกับแผนเน่า ๆ ของพี่ไว้ใช้คนเดียวเถอะ คราวที่แล้วยังไม่เข็ดกับแผนให้ผมหนีอีกเรอะ”“ไม่ใช่เพราะแผนกูเหรอ ยายลักถึงรับปากแต่งกับมึง”“พอ ๆ ผมจะอาบน้ำก่อน ไว้ค่อยคุยกัน”“เออ โชคดีว่ะไอ้น้องรหัส”เต็งหนึ่งก็คือพี่หนึ่งจอมวางแผน แต่แผนแม่งเชี่ยตลอด พึ่งได้ไหมเนี่ย!!!บทที่ 15 ว่าที่คู่หมั้น...เมียบ่ายสามแล้ว ธนพัทธุ์ล้มตัวลงน
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 36

อวยผู้ได้อีก แถมเธอยังเห็นมีสาว ๆ มายืนอ่อยลุงด้วย ทำให้เธออยากเข้าไปกอดแขนเขา แต่ทำไม่ได้เพราะรามมองตาเขียวอยู่จริง ๆ ลักศิกาไม่ค่อยอยากมางานแบบนี้หรอก เธอไม่ชอบออกงานสังคมน่าเบื่อ เหมือนงานอวดของของพวกคนรวยมากกว่า ‘ฉันทำนั่น ฉันทำนี่ ซื้ออันนี้ใหม่ ลูกฉันเรียนนั่น เรียนนี่ ลงทุนนั่นโน่นนี่...บลา บลา’ มากมายที่คนเราจะคิดอวดกันได้.ในงานนี้มีลูกท่านหลานเธอเยอะมาก เธอแทบจะไม่ได้อยู่กับธนพัทธุ์เลย เพราะพี่ชายตัวดีพาเธอไปสวัสดีคนนั้นคนนี้เยอะแยะไปหมด เพราะเธอไม่ค่อยได้กลับบ้านและไม่ค่อยออกงานสังคมแบบนี้ มันคืองานดูตัวดี ๆ นี่เอง น่าเบื่อชะมัดธนพัทธุ์บอกจะไปเข้าห้องน้ำ เธอชะเง้อมองอย่างสงสัยว่าทำไมหายไปนานจัง จนกระทั่งมีเสียงหนึ่งทักขึ้นมา“น้องลัก ไม่ได้เจอกันนานนะครับ”“อ้าว สวัสดีค่ะ พี่มิน”มินคือคนที่พ่ออยากได้เป็นลูกเขยที่สุดในสามโลก เพราะเขาเป็นลูกผู้ว่าฯ“น้องลักสบายดีนะคะ” หมอมินลูกชายท่านผู้ว่าฯ และคุณหมอที่เก่งที่สุดของภาคเหนือ ไม่พูดเปล่า แต่ยังโน้มตัวมากอดทักทายเธอด้วย“สบายดีค่ะ” เอ่อ...พี่คะ ทักแบบถึงเนื้อถึงตัวมากไปไหมคะ เดี๋ยวผัวเห็นธนพัทธุ์เดินออกไปสูดอากาศเพราะเริ่มร
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 37

ห้องตรวจ “สวัสดีค่ะคุณหมอ” จีน่ายกมือไหว้“สวัสดีค่ะคนไข้ วันนี้อยากมาปรึกษาเรื่องอะไรเหรอคะ” หมอมินรับไหว้“เดี๋ยวขอถอดเสื้อคลุมแป๊บนะคะ” พอถอดชุดคลุมออกเท่านั้นแหละ ชุดสปอร์ตบราที่สุดจะเซ็กซี่จนดูอย่างไรก็ไม่เชื่อว่าเป็นชุดใส่เล่นกีฬาจริง ๆ ก็ปรากฏออกมา“คือว่า จีน่ามีปัญหาที่รักแร้น่ะค่ะ มันยังไม่เรียบพอ อยากให้มันเรียบกว่านี้น่ะค่ะ”หมอขยับมาใกล้รักแร้ของจีน่าเพื่อดูว่ามันไม่เรียบยังไง เพราะที่เห็นมันก็เรียบแล้วนะ“อุ๊ย...ขอโทษค่ะ พอดีจีน่าจั๊กจี้น่ะค่ะ” จีน่ากอดคอหมอมินทันทีตอนที่เขาขยับเข้ามาใกล้“หมอว่าปล่อยหมอก่อนดีไหมครับ”“ได้ค่ะ...ขอโทษทีนะคะ”หมอมินให้คำแนะนำจีน่าประมาณสิบนาที จากนั้นพนักงานก็เรียกเต็งหนึ่งเข้าไป“สวัสดีครับ คนไข้ วันนี้มาปรึกษาด้านใด”“ผมเป็นสิวที่ตูดอยากรักษาน่ะครับ” พูดออกไปแล้วเต็งหนึ่งก็นึกอยากเตะจีน่าซึ่งเป็นตัวต้นคิด ทำไมเขาต้องมารักษาสิวตูดด้วยวะ ไม่เห็นจะจำเป็น มีแต่ชญาดาที่เขาอยากโชว์ตูดให้ดู ไม่ได้อยากไปโชว์ให้คนอื่น“อือ ทำไมต้องรักษาด้วยล่ะครับ” หมอมินถามเต็งหนึ่งเสียงเรียบ“คือ...ผมอยากใส่จีสตริงน่ะครับ” เต็งหนึ่งตอบตามบทที่จีน่าบอกมา ทั้ง ๆ
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 38

“จริงค่ะ” คำพูดของพี่ญาญ่าทำให้เธอหายเครียดไปบ้าง ช่างใช้เวลาแต่งหน้าทำผมเกือบสามชั่วโมง ตอนนี้เกือบแปดโมงแล้ว อีกแค่หนึ่งชั่วโมงก็จะถึงฤกษ์หมั้น เธอเริ่มใจไม่ดี อีกแค่ชั่วโมงเดียว ทำไมทุกอย่างมันยังสงบเงียบ ธนพัทธุ์ก็ไม่ได้ติดต่อมาเลย เธอขอยืมมือถือพี่ญาญ่าแต่แบตกลับหมด และเจ้าของลืมเอาสายชาร์จมาอีก แม่ของเธอก็ยังไม่มาตอนนี้เธอเริ่มกระวนกระวาย เขาบอกให้ทำใจให้สบาย แต่เธอทำไม่ได้ ถึงเป็นแค่งานหมั้น แต่ก็ต้องเป็นข่าวดังแน่ ห้องจัดงานอยู่อีกห้องถัดไปไม่ไกลจากที่เธอแต่งตัว แต่เนื่องจากห้องนี้เป็นห้องเก็บเสียงทำให้เธอไม่ค่อยได้ยินเสียงจากห้องข้าง ๆ เท่าไรชุดที่ใส่วันนี้เป็นเป็นชุดไทยร่วมสมัยสีโรสโกลด์ ชุดสวยมากจริง ๆ มันคือชุดที่เธอกับธนพัทธุ์เคยดูและหมายตาไว้ว่า ถ้าได้หมั้นกัน เธอจะใส่ชุดนี้ แต่ก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้มาใส่ชุดนี้จริง ๆ น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่ผู้ชายที่เธอกำลังจะหมั้นด้วย พอยิ่งเห็นชุดยิ่งปวดใจ เธอเชื่อใจเขา เธอจะรอเขา เธอจะไม่ร้องไห้เวลาใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ตอนนี้เหลือแค่อีกสิบนาทีก็จะถึงเวลาหมั้น เธอเฝ้าแต่คิดว่าเขาจะบุกเข้ามาชิงตัวเธอเหมือนในหนังที่พระเอกจะมาฉุดนางเอกออกจ
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more

บทที่ 39

“พ่อพัทธุ์เตรียมงานหมั้นทันในสองวันไหม แล้วแม่จะพาลักไปที่งานเอง”“ทันครับ ทันแน่นอน” เขารับปากแบบไม่ต้องคิดอะไรอีกเลย“ติดต่อคนนี้นะ เขาจะช่วยพ่อพัทธุ์เรื่องการจัดงาน”ตอนนี้เขาเหมือนกำลังฝันไป ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่านี่ไม่ใช่ความฝัน...เขาต้องรีบโทรบอกพ่อกับแม่ให้บินขึ้นมาก่อน ชุดแต่งงานที่เขาเคยดูกับลักศิกาไว้จะสั่งมาทันไหม“พ่อครับ...ขอเมียให้พัทธุ์หน่อย พ่อขึ้นมาเชียงใหม่เลยนะครับ” เขารีบอ้อนพ่อ“อะไรเจ้าพัทธุ์ อยู่ดี ๆ ก็จะให้ขึ้นไปเชียงใหม่ พ่องานยุ่งจะตาย”“ถ้าพ่อไม่มา พัทธุ์จะหนีไปบวชแล้วไม่สึกตลอดชีวิต พ่อจะไม่ได้มีหลานอีกเลย แล้วพ่อจะไม่มีคนสืบสกุลนะครับ พ่อจะมีหน้าไปเจอปู่ทวดบนสวรรค์ได้ยังไง” สิ่งที่พ่อของเขากลัวที่สุดคือไม่มีคนสืบสกุล เพราะเขาเป็นลูกคนเดียว พ่อเขาก็เป็นลูกชายคนเดียวเหมือนกัน“พอ ๆ ๆ ให้มันน้อย ๆ หน่อย เออ เดี๋ยวพ่อกับแม่แล้วก็ย่าจะขึ้นไป” ในที่สุดพ่อก็ยอม“รักพ่อที่สุด สินสอดด้วยนะพ่อ ไม่ต้องมากนะครับ สักร้อยหรือสองร้อยล้านก็น่าจะพอ”“กูไม่ไปแล้วไอ้พัทธุ์ มึงหมั้นกันเองแล้วกัน ตั้งสองร้อยล้าน”“ผมรู้ว่าพ่อจะมา รักพ่อที่สุด รีบมานะครับ เท่านี้นะพ่อ” ธนพัทธุ์แล
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more
PREV
12345
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status