All Chapters of ลุงรหัสที่รัก (NC 18+): Chapter 41 - Chapter 47

“ไม่ร้องนะลุง” ลักศิกายังคงปลอบเขาทั้งที่เธอเองก็น้ำตานองหน้า ตอนนี้เพื่อน ๆ เจ้าสาวก็ร้องไห้กันระงม มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตเขาเลยก็ว่าได้ ตอนนี้เขามีคนรักและรักเขา คนที่จะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป แม้ว่ากว่าพวกเขาจะสมหวังก็ต้องผ่านความลำบากมามากเหลือเกิน ใครจะคิดว่าจะมีวันนี้ วันที่เขาได้หมั้น ได้แต่งงานกับคนที่เขารักหมดหัวใจต้องขอบคุณที่สุดคือแม่ยายของเขาที่ให้โอกาสเขาได้ดูแลแก้วตาดวงใจของพวกท่าน“ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่นะครับที่ให้โอกาสผมได้ดูแลลัก ผมสัญญาว่าจะดูแลลักให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้”“แม่ก็ดีใจที่ได้พัทธุ์มาเป็นลูกชายอีกคน แม่ขอฝากให้พัทธุ์รักและดูแลน้องแบบนี้ตลอดไปนะจ๊ะ คุณอวยพรลูกสิ ถ้ามาแล้วไม่พูดอะไรจะมาทำไม” แม่ยายของเขาทั้งอวยพรทั้งบ่นพ่อตาไปด้วย ไม่ยักรู้ว่าพ่อตาจะกลัวเมียขนาดนี้บทที่ 17 คืนเข้าหอ(บทส่งท้าย) งานหมั้นและงานแต่งแบบงง ๆ ของทั้งคู่ผ่านพ้นไปอย่างราบรื่นและเต็มไปด้วยความรักความเข้าใจของคนในครอบครัวและเพื่อน ตอนนี้เธอกับลุงเข้ามาอยู่ในห้องหอแล้ว เป็นห้องฮันนีมูนสวีต ถึงจะเป็นงานแต่งเล็ก ๆ แต่ทั้งสองคนก็เหนื่อยเหมือนกัน ตอนนี้เธอ

“ลุง ไม่ต้องเลย ไม่เคยได้อาบจริงสักที กว่าจะได้ออกมาเกือบชั่วโมงทุกทีเลย หนูไม่หลงกลลุงหรอก” เดี๋ยวนี้เธอเริ่มรู้ทันแล้วเขาชอบจริง ๆ นั่นแหละ ห้องน้ำที่มีทั้งกระจก มีทั้งอ่าง ชอบสุด ๆ อยู่แล้ว อุ้มเลยแล้วกัน“ลุงปล่อย เดี๋ยวหล่น ไม่เอา...เดี๋ยวไปช้า” เรื่องอะไรจะยอมปล่อย รอมาทั้งวัน“สัญญาว่าไม่นาน...นะ ๆ เมียจ๋า”“อือ...อ้า...อ้า...”ห้าสิบนาทีผ่านไป“ลุง...พอเถอะ หนูไม่ไหวแล้ว อือ” ...สุดท้ายเมียลักก็โดนผัวพัทธุ์หลอกจนได้ผับ SSS งานวันเกิดจีน่า “ทำไมเพิ่งมายายลัก...อย่าบอกนะว่ามัวแต่จัดอยู่”นั่นไงเพื่อนของเธอ พวกนางคือนักสืบโคนัน จีน่าพูดเสร็จก็หันไปแซวธนพัทธุ์ต่อ“พี่พัทธุ์ ทำไมขาอ่อนขนาดนั้นคะ” ธนพัทธุ์บอกนางว่าไปวิ่งมาเลยเหนื่อย“เอ่อ คือใช้เวลาอาบน้ำกันสองคนนานไปหน่อย”“กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” เสียงกรี๊ดรัว ๆ ของเพื่อนเธอ เธอขอแทรกแผ่นดินหนีตรงนี้ได้ไหม อายมากเลย ดูลุงตอบสิ“อ้ะนี่ของขวัญ.สุขสันต์วันเกิดนะเพื่อนรัก รักแกนะ” เธอรีบตัดบทอวยพรวันเกิดก่อนที่จีน่าจะหลอกถามลุงไปมากกว่านี้ คนนั้นยิ่งโกหกไม่เนียนด้วยธนพัทธุ์ไปนั่งรวมกับกลุ่มพี่หนึ่ง พี่ตะวัน กลุ่มนั้นนั่งรวมตั

“เปล่า พี่เจอหนูตัวเป็น ๆ ตอนที่งานโอเพนเฮาส์ ตอนนั้นพี่อยู่ปีสอง มาช่วยงานพี่หนึ่ง หนูมากับเพื่อน ใส่ชุดนักเรียนน่ารักมาก”“ลุง...จำหนูได้ด้วยเหรอ ทำไมลุงไม่เคยเล่าเลย”“ตอนนั้นหนูมากับเพื่อนสองคนใช่ไหม พี่หนึ่งเป็นคนแนะนำคณะของเรา ส่วนพี่ยืนข้างโต๊ะลงทะเบียน หนูร้องไห้ทำไมล่ะคะ”“ลุง...ชอบหนูตั้งแต่ตอนนั้นเหรอ” น้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความอิ่มใจ เขารักเธอมาก เธอรู้เรื่องนั้นดี แต่ไม่เคยรู้ว่าเขารักเธอตั้งแต่แรกพบ มันมีจริงเหรอรักแรกพบ“อือ แต่ก็ไม่คิดว่าหนูจะมาเรียนที่นี่ พี่ตั้งใจว่าถ้าหนูมาเรียนที่นี่จริง ๆ พี่จะจีบหนูทันที”“หนูยังแปลกใจเลยว่าทำไมลุงจีบหนูเร็วจัง ที่แท้ก็แอบรักหนูมานานแล้วนี่เอง”“อือ”“คนแก่นี่อายหน้าแดงด้วย หนูรักลุงนะคะ” เธอเข้าไปกอดลุงรหัสแน่น ซบหน้าลงตรงหน้าอกของเขาตอนนี้เขาไม่ใช่แค่ลุงรหัสหรือรุ่นพี่แต่เขาคือสามี คือคู่ชีวิต คือคนที่เธอฝากชีวิตไว้ตลอดไป...ตอนพิเศษ 1 ลุงพัทธุ์กับหนูลัก “ลุง ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ” ลักศิกาเอ่ยทักสามี คนที่ได้ยินแค่เสียงก็คงคิดว่าสามีของเธอเป็นตาแก่แว่นหนา แต่เปล่าเลย เขาเพิ่งอายุจะย่างสามสิบปี ผู้มีความหล่อเหลา ตอนนี

เมื่อเด็กแฝดได้สิบสองเดือน “ดีใจจัง ลูกเราเดินได้แล้ว” ลักศิกาฟังสามีพูดแล้วอดยิ้มไม่ได้ สามีเธอยังไม่รู้ว่าความเหนื่อยระดับใหม่กำลังเริ่มต้นขึ้น และไม่นานก็เป็นอย่างที่เธอคิด เนื่องจากคนเป็นพ่อที่แทบไม่ได้หยุดพักเพราะต้องเดินตามลูกทั้งวัน เขาแอบสงสัยไม่ได้ว่านี่ลูกเขากินนมผสมเครื่องดื่มชูกำลังหรือไง เพราะพวกเด็ก ๆ คึกคักเดินได้เดินดีทั้งวัน วันนี้เขาพาลูก ๆ เดินเล่นในสนามหน้าบ้าน ทั้งที่มีพี่เลี้ยงสองคนยังตามแทบไม่ทัน แบบนี้สินะที่เมียรักเคยบอกว่า ยิ่งโตยิ่งเหนื่อย“อย่าเพิ่งวิ่งลูก เดี๋ยวล้ม”“ว้าก ๆ ๆ ๆ ๆ” ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ เสียงลิตาร้องดังเพราะว่าล้มหน้าทิ่มจูบสนามหญ้า“โอ๋ ๆ ๆ ไม่เป็นไรนะคนสวย พ่ออยู่นี่แล้ว ไม่เจ็บนะครับ”“ว้าก ๆ ๆ” และแล้วอีกเสียงก็ดังขึ้น เพราะเห็นน้องสาวฝาแฝดร้องจึงร้องตาม“ลุง เกิดอะไรขึ้น” ลักศิกาที่กลับมาจากทำงานเห็นความวุ่นวายและเสียงร้องหน้าบ้านตรงสนามหญ้า ธนพัทธุ์เห็นหน้าเมียรักก็ดีใจมาก มีตัวช่วยแล้ว“ไม่ร้องนะคะ พี่พุท ฮึบค่ะลูกฮึบ” เด็กชายพุทธะที่พยายามฮึบตามที่แม่บอก เพียงไม่นานก็หยุดร้อง ทำให้น้องสาวฝาแฝดที่ตอนแรกร้องก่อนก็หยุดตาม