อบิเกลรีบลงจากรถวันนี้มาเรียนเกือบจะสายแล้ว ลงจากรถหอบหนังสือบ้างกระเป๋าบ้างพะรุงพะรัง อีกมือถือแก้วกาแฟรีบจ้ำเดินก้มมองสำรวจความเรียบร้อยกระโปรงตัวเองไปด้วย"โอ๊ะ!”ฉันชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่เดินสวนมา กาแฟฉันหกราดเต็มเสื้อเขา อบิเกลเงยหน้ามองคนตัวสูง รีบขอโทษเขา"ขอโทษนะคะ"อบิเกลถึงกับกะพริบตา พี่เจเจ เป็นเขาเองเหรอ"พี่เจเจเกลขอโทษนะคะ เกลไม่ทันระวัง เสื้อช็อปพี่เลอะหมดเลย ทำไงดีคะ" อบิเกลรีบพูดด้วยท่าทางตกใจ"ไม่เป็นไร" เจเจพูดเสียทุ้มต่ำคนตัวเล็กใจเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อสบสายตาคมคู่นั้น อาการใจสั่นแบบนี้เกิดขึ้นกับฉันทุกครั้งเมื่อเจอพี่ชายคนนี้ของเพื่อน "เกลเอาไปซักให้นะคะ" เขาถอดเสื้อช็อปส่งให้เธอ"พรุ่งนี้เกลเอามาคืนให้นะคะ""เอาเบอร์เกลมาสิ""คะ?” "พี่บอกว่าเอาเบอร์เกลมาให้พี่ พรุ่งนี้พี่จะได้โทรหา พี่จะบอกเองว่าให้เกลเอาเสื้อมาคืนพี่ตรงไหน""อ่อค่ะ"อบิลเกลกดเบอร์เธอให้เขา"Lineเราใส่เบอร์นี้แล้วขึ้นเลยไหม""ค่ะพี่ เกลขอตัวรีบไปเรียนก่อนนะคะ" อบิเกลตอบรับพร้อมกับยิ้มหวานให้เขา เจเจพยักหน้า แล้วก็กดโทรออก อบิเกลหาโทรศัพท์"อบิเกลพี่โทรเอง เบอร์พี่เซฟไว้ด้วยนะ""ค่ะพี่เจ"เจเ
Terakhir Diperbarui : 2025-08-15 Baca selengkapnya