"พี่รหัสเราผู้หญิงรึผู้ชาย"
"ผู้ชายค่ะ" "เขาจีบรึเปล่า?" "อืม! ไม่ทราบสิคะ คงไม่หรอกมั้งคะ” "คือยังไง?" "ก็พี่เขาก็คงดูแลปกติ ตามหน้าที่พี่รหัส" "งั้นเหรอ" "พี่ถามทำไมคะ” "ก็ถามเฉยๆ ประเมินคู่แข่งน่ะ" อบิเกลแก้มแดงกับคำตอบเขา "เกลว่าเรากลับกันไหมคะสี่ทุ่มแล้ว" "โอเค" เจเจขับรถมาส่งเธอที่คอนโด อบิเกลอาบน้ำเสร็จเปิดดูโทรศัพท์ เขาส่งlineมา "ฝันดีครับ" พี่เจเจกำลังจีบฉันเหรอเนี่ย บ้าไปแล้วฉันชอบเขา ฉันชอบเขา ชอบรอยยิ้มเขา ชอบตาเขา ชอบทุกอย่างที่เป็นเขาเลย เช้าวันต่อมา เจเจขับรถมารับเธอตั้งแต่เช้า "เกลหิวไหม ทานโจ๊กไหมพี่เห็นมีร้านโจ๊ก ไม่สายหรอก" "ก็ได้ค่ะ" เขาสั่งโจ๊กให้ฉัน ดูแลเป็นอย่างดี "เกลร้อนนะพี่เป่าให้ไหม" "ไม่เป็นไรค่ะ" "วันนี้เลิกแล้วทักหาพี่นะ" "ได้ค่ะ เกลต้องเตรียมอะไรบ้างคะ?" "เตรียมใจไว้เลยเหนื่อยแน่ๆ อยากเน้นส่วนไหนเป็นพิเศษไหม" "เกลไม่อยากมีกล้าม เดินลู่วิ่งก็พอค่ะ" เจเจยิ้ม "ก็พอนะถ้าทานน้อยขนาดนี้" @มหาลัย เจเจขับรถมาถึงมหาลัยเดินไปส่งอบิเกลที่คณะบริหาร เกลขึ้นตึกเรียนไปแล้วเขากำลังจะเดินกลับ "เจเจมาทำไมย่ะ" มาเบลทักทายเขา "ทำไมเบลมีป้ายห้ามฉันมารึไง" "ฉันรู้ว่าแกเป็นพี่เอเดนแต่ไม่ต้องเอานิสัยมันมาก็ได้" เจเจยิ้ม "แล้วนี่เบลจะไปไหน" "อาทิตย์หน้าจะมีงานแฟร์ฉันกำลังจะไปประชุม" "มีอะไรให้ช่วยไหม" "ถ้ามีเดี๋ยวไปบอกนะ" "งั้นฉันไปนะเบล" "โอเคเจอกัน" "...." เลิกเรียนเจเจรออบิเกลที่รถ ตามที่นัดกันไว้ "เกล หิวรึเปล่าอยากทานอะไรไหม" "อยากทานชานมไขมุกค่ะ" เจเจหัวเราะลั่น "พูดจริงดิเกล" "จริงค่ะ ก็เรากำลังจะออกกำลังกายนี่น่า เกลก็ควรจะได้ทานชานมไข่มุกสิ" "โอเคร้านไหนดีล่ะ" "แยกหน้าซ้ายมือค่ะ" "พี่ลงไปซื้อให้นะ" "ไม่ค่ะเกลต้องไปสั่งเอง พี่เจทานด้วยไหม" "ไม่เอาด้วยหรอก เดี๋ยวอ้วน" เขาแกล้งพูดยิ้มๆ อบิเกลได้ชานมไข่มุกของเธอมาแล้ว "ร้านนี้เกลชอบที่สุดแล้วค่ะ" "เราเป็นนักชิมชานมไข่มุกรึไง" "ใช่ค่ะ ร้านนี้อร่อยที่สุด" เจเจหันมายิ้ม มองอย่างเอ็นดูคนที่นั่งกินชานมไข่มุกไปยิ้มไป "เกลมีพี่น้องรึเปล่า" "ไม่มีค่ะเกลเป็นลูกคนเดียว มีพี่ที่เป็นญาติๆ กัน เหมือนพี่เจกับเฌอ แต่อายุห่างกันเยอะเลยไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ค่ะ พี่เขามีครอบครัวแต่งงานกันหมดแล้วด้วยค่ะ" "อืมดูเหงาๆ นะ" "ก็เหงาจริงค่ะมีพี่ๆ เหมือนเฌอรีนก็ดูสนุกดี พี่เอเดนตลกคุยสนุกไปไหนเฮฮาดีค่ะ" เจเจหันมายิ้ม ทั้งคู่มาถึงคอนโดอบิเกล อบิเกลพาเขาไปที่ฟิตเนส "เกลไปเปลี่ยนชุดนะคะ" เจเจพยักหน้า เขาก็ไปเปลี่ยนชุดเหมือนกัน สาวๆ เล่นอยู่หลายคนในฟิตเนส เจเจเดินเข้ามาสาวๆ มองเขากันใหญ่ แล้วก็ยิ้มพูดซุบซิบๆ กัน "หล่อจัง หุ่นล่ำมาก" อบิเกลเดินมาหาเขาเธอมัดผมเรียบร้อย ชุดออกกำลังกายเธอเซ็กซี่จนเจเจแอบกลืนน้ำลาย ทุกสัดส่วนชัดเจนเขาแทบจะละสายตาจากเธอไปไม่ได้ 34 24 36 เจเจกะสัดส่วนจากสายตาตัวเอง ก้นสวยชะมัดเขาชมเธอในใจ "เกลจะเดินลู่วิ่งใช่ไหม..?" "ค่ะ" "ชานมไข่มุกเมื่อกี้ 300-400แคล เกลเดินสักสองชั่วโมงเนอะ" อบิเกลตาโต “ทำไมเยอะจังคะ พี่เจ” "แคลเยอะเหรอ" เขาเลิกคิ้วถาม พร้อมกับเปิดเครื่องวิ่งให้เธอไปด้วย "เดินเยอะไปค่ะ สองชั่วโมงเกลน่าจะเป็นลมก่อน พอดี แล้วพี่เจจะเล่นอะไรคะ" "นี้ไงเดี๋ยวพี่เดินเป็นเพื่อน" คนตัวสูงเดินลู่วิ่งข้างๆ ฉัน อบิเกลแอบมองกล้ามแขนเขา ขาเขา พี่เจเจกล้ามแน่นไปทุกสัดส่วน อยากเห็นsix-pack เขาจังเลย สักพัก ฉันเริ่มเหนื่อยแก้มแดงเป็นพวง หันไปถามเขา "พี่เจคะ พี่ว่าชานมสลายไปซักครึ่งแก้วรึยังคะ เกลเหนื่อยมากเลย" เจเจยิ้ม "50แคลได้มั้ง" "ฮะ เดินตั้งเยอะแล้วนะคะ เริ่มปวดขาแล้วด้วยเกลต้องไปพักแล้วค่ะ" คนสวยเริ่มงอแง อบิเกลลงจากเครื่องไปนั่งพักดื่มน้ำ "พี่เจสู้ๆ นะคะ" เขาเริ่มวิ่งเร็วขึ้น แล้วก็เบาลง ลงจากเครื่องวิ่งเดินมาถามคนที่นั่งพักยาวเลย "หยุดแล้วเหรอ" "เกลเหนื่อยมากเลยค่ะ" "มานี้มา" เขาจับแขนฉันให้ลุกขึ้น ส่งดัมเบลให้ฉันแล้วก็สอนท่าที่ถูกต้องให้ "ยกไปเบาๆ รอพี่" เจเจไปออกกำลังกายของเขา อบิเกลยกไปแอบมองคนตัวสูงทำนั้นทำนี้เพลินๆ ฉันเริ่มปวดแขนก็เลยพัก เจเจเล่นอยู่45นาทีเสร็จแล้วเดินมาหาอบิเกล เหงื่อเขาเต็มตัวมานั่งพักใกล้ๆ ฉัน แต่ฉันไม่รู้สึกรังเกียจเขาเลย "พรุ่งนี้ปวดตัวแน่เลยค่ะ" "เกลต้องเล่นซ้ำจนกว่าร่างกายจะชิน" "แบบพี่นี้ชินแล้วใช่ไหมคะ" "ใช่ชินแล้ว" ฉันหยิบผ้ามาเช็ดเหงื่อที่หน้าให้เขา "ไปทานข้าวกันนะ แล้วก็ไปฟังเพลงด้วยดีไหม พี่กลับไปอาบน้ำก่อนเกลไม่ต่องรีบเดี๋ยวพี่มารับดีไหม" น้ำเสียงที่เขาพูดดูอบอุ่นน่าฟัง จนคนฟังปฏิเสธไม่ลง "ก็ได้ค่ะ" "..." ไม่นานรถสปอร์ตคันหรูของเจเจมาจอดหน้าคอนโดอบิเกล เขาทักไปบอกเธอว่าเขามาถึงแล้ว อบิเกลเดินออกมาจากคอนโดหรูตรงมาหาเขา "เกล" มีคนเรียกฉัน อบิเกลหันไปยิ้มหวานให้หนุ่มหน้าตาดีคนนั้นที่คร่อมมอเตอร์ไซซ์บิ๊กไบค์อยู่ ฉันเดินไปหาเขา เจเจลงมาจากรถ ตั้งใจมองอบิเกล ผู้ชายที่เรียกเธอเป็นใครดูสนิทสนม เธอหันมามองทางเขาแล้วก็หันไปโบกมือให้หนุ่มคนนั้น อบิเกลเดินมาหาเขา เจเจยังมองอยู่เขาเดินอ้อมมาเปิดประตูให้ฉัน แล้วก็ขึ้นมาประจำที่คนขับ หันไปถามคนยิ้มไปทั่วว่า "เมื่อกี้ใครเหรอ" "เพื่อนขอพี่รหัสค่ะ พี่เขาอยู่คอนโดนี้เหมือนกันค่ะ" เจเจไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาพาเธอไปทานข้าวแล้วก็ไปฟังเพลงกันต่อ "คุยกันบ่อยไหม..?" อยู่เขาก็พูดขึ้นมา "คะ?” "เพื่อนของพี่รหัสคนนั้น กับเกลคุยกันบ่อยไหม" “ถ้าเจอก็ทักทายกันบ้าง” "เขามีเบอร์เรารึเปล่า" ”ไม่มีค่ะ เขาไม่เคยขอค่ะ” "ถ้าเขาขอล่ะจะให้รึเปล่า" สีหน้าแววตาพี่เจเจตอนนี้ ทำให้ฉันรู้สึกว่าพี่เขาหวงฉันรึเปล่า "ก็คงต้องให้ค่ะคนรู้จักกัน" "ถ้าพี่บอกว่าไม่อยากให้เกลให้เบอร์เขาเกลจะฟังพี่ไหม" "เหตุผลคืออะไรคะ" "พี่หวงเกล เหตุผลนี้สมเหตุสมผลไหม พอจะฟังพี่ไหม" คนถามมองฉัน จนคนถูกถามแก้มแดงระเรื่อ อบิเกลไม่ตอบเขาเอาแต่ก้มหน้า "เกลรับปากพี่ก่อน" "ค่ะไม่ให้” เจเจยิ้มพอใจ "...." "เกลต้องมีถุงมือเวลายกดัมเบลมือจะได้ไม่ด้าน เดี๋ยวพี่ซื้อให้เอาสีอะไรดี" พูดไปจับมือเธอมานวดให้ "สีชมพูไหม?" "พี่เจสาวเยอะมีเวลามาหวงเกลเหรอคะ" "ตอนนี้พี่อยู่กับใครล่ะ เช้าเย็นพี่อยู่กับเกลตลอดเลยนะ พี่ไม่มีแฟนสักหน่อย" "ก็ได้ยินมาแบบนั้นนะคะ" "ได้ยินอะไรมา" "ก็ได้ยินมาว่ากลุ่มพี่ไม่มีแฟนมีแต่คนคุย แล้วคุยเยอะไหมละคะ" เจเจยิ้ม "พี่ไม่ได้คุยกับทุกคนที่เข้ามาซะหน่อย" "ก็แสดงว่ามีมาให้เลือกคุยเยอะ" "ก็ใช่นะ แต่อยู่ที่พี่นะว่าจะเลือกใคร ถูกใจใคร เกลไม่คิดแบบนั้นเหรอ" "ก็จริงค่ะ" "เกลก็คงไม่คุยกับทุกคนที่เข้ามาจีบจริงไหม" "ก็จริงค่ะ" "ส่วนพี่ถ้าถูกใจใครมากๆ พี่ก็ไม่ถอยหรอกนะถึงคู่แข่งจะเยอะแค่ไหนก็ตาม" เขายังจับมือเธอไม่ยอมปล่อย "พรุ่งนี้เรียนกี่โมง" "ตอนเช้าค่ะพี่ไม่ต้องมารับเกลหรอกค่ะ เราเรียนไม่ตรงกัน ลำบากพี่เปล่าๆ" "ส่งตารางเรียนมาให้พี่หน่อย" "อะไรกันคะ" อบิเกลพูดยิ้มๆ "ก็พี่จะมารับทุกวัน ยังไม่เคยบอกเลยว่าลำบาก พี่จะมารับมาส่งทุกวัน" อบิเกลเขินไม่ไหวฉันจะละลายกับสายตาเขากับมือเขาที่จับมือฉันไม่ยอมปล่อยด้วย ฉันเอ่ยเลยชวนเขากลับ “กลับกันไหมคะ” "พี่ยังไม่อยากกลับเลย" เขางอแง "พรุ่งนี้เกลเรียนตอนเช้านะคะ" "โอเคงั้นกลับก็ได้ครับ" เขามาส่งเกลที่คอนโด ก่อนฉันลงจากรถไม่ลืมกำชับฉันเรื่องส่งตารางเรียนให้เขา "พี่เจคะ พี่จะเหนื่อยนะคะ เกลเรียนตอนเช้าเยอะเลยค่ะ เกลขับรถไปเองสะดวกกว่านะคะ" "แล้วพี่จะเจอเกลยังไงได้บ่อยๆ ถ้าไม่ยอมให้พี่มารับมาส่ง" "เราเรียนที่เดียวกันนะคะ เจอกันทุกวันอยู่แล้วค่ะ" "งั้นก็ได้" เขาพูดแบบไม่เต็มใจ "เกลไปนะคะ" "ครับฝันดีครับ" "...." ครื่นน ครื่นน เสียงสายเรียกเข้าโทรศัพท์เขา เลโอโทรมา “ว่าไงเลโอ” "เจเจมึงหายหัวไปไหนนักหนาวะช่วงนี้ Line ก็ไม่อ่าน" เลโอบ่นเขายาวเลย "มึงมีอะไรล่ะเลโอ" "พวกกูนัดแดกเหล้ากันมึงจะมาไหม" "เออ เดี๋ยวกูไป" เจเจรีบตอบแล้ววางสาย ฝ่ายเลโอเอเดนวิคเตอร์ นั่งกันอยู่ที่ร้าน KK "เจเจแม่งแปลกๆ ช่วงนี้ หายหัวตลอดเลย" เลโอพูด "จีบใครสักคนแหละอาการแบบนี้" วิคเตอร์ตอบขึ้นมาเหมือนรู้ใจสามปีต่อมาทั้งคู่ได้แต่งงานกัน งานแต่งของทั้งคู่ห่างกับงานแต่งของเฌอรีนกับวิคเตอร์ไม่กี่เดือน เจเจกับอบิเกลตัดสินใจที่จะมีลูกทันทีหลังแต่งงาน ทั้งคู่ไปปรึกษาคุณหมอเผื่อทำกีฟ เพราะเจเจเขาอยากได้ลูกชาย ขอสองคนมาเลยฝาแฝด อบิเกลตามใจเขา“พี่เจเจคะ เป็นยังไงบ้าง” อบิเกลลูบหลังให้สามี เขาคลื่นใส่อาเจียนทานอะไรไม่ได้ แถมอยากกินแต่ของเปรี้ยวๆ ส่วนอบิเกลสบายๆ เธอไม่เป็นอะไรเลย แพ้ท้องแทนเมียมันมีอยู่จริงเหรอ เจเจเพิ่งจะเข้าใจ เขาจะรอดไหมเนี่ย เวียนหัวนั่งดมยาดมตลอดเวลา คุณมาดาส่ายหัวขำลูกชาย เอาน้ำส้มคั้นมาให้เขา “เจเจดื่มนี้แล้วจะดีขึ้นลูก” เขารับมาดื่ม “ชื่นใจจังครับคุณแม่” “ไหวไหมเนี่ยเรา” เขาได้แต่ส่ายหัว “ผมต้องเป็นแบบนี้กี่วันครับแม่” “เดี๋ยวก็หาย ลูกแฝดน่าจะแกล้งคุณพ่อเข้าแล้ว” คุณมาดาพูดยิ้มๆ“เกลหนูทานอะไรได้ทุกอย่างใช่ไหมลูก”“ค่ะคุณแม่เกลไม่ได้เป็นอะไรเลยค่ะ” “งั้นก็ดีแล้ว บำรุงเยอะๆ เลยลูก เดี๋ยวแม่จะทำอาหารแล้วให้คนขับรถเอาไปส่งให้ทุกวัน” “ขอบคุณค่ะ คุณแม่” “ส่วนเจเจก็กินได้เท่าที่ไหว” เจเจดมยาดมต่อเฌอรีนเดินมาดูเจเจที่บ้าน เห็นหน้าเจเจแล้วขำ “เป็นอะไรเฌอรีนขำอยู่ได้
เกลวางสายจากมี้ลงจากรถ เดินตามเจเจกับป๋าไป เขายืนคุยอยู่กับป๋าแล้วก็โฟร์แมน เธอเดินเข้าไปใกล้ๆ เจเจหันมามองเธอนิดหนึ่ง “ไม่รอที่รถละ”ป๋ามองสองคนแล้วอมยิ้มเดินไปสูบบุหรี่ “เกลอยากลงมาดูนิดหนึ่งค่ะ พี่จะเสร็จรึยัง”“ยังเลย พี่เสร็จช้าเกลก็รู้” เขาพูดหยอกล้อเธอแบบนี้ตลอดเวลาอยู่กันสองคน อบิเกลมองค้อนเขา เธอเดินตามเขาไปเรื่อยๆ เจเจเดินไปคุยกับช่าง กว่าจะตรวจทุกอย่างเสร็จผ่านไปสองชั่วโมง “ร้อนจัง” “ก็พี่บอกว่าให้รอในรถ”“นี่ขนาดพูลวิลล่า ถ้าเป็นโรงแรมเหนื่อยกว่านี้เยอะกว่าจะเสร็จ” ป๋าลูบหัวอบิเกล “คนหนุ่มอย่างเจเจยังลุยได้ป๋าไม่ไหวแล้ว”“ป๋ายังหนุ่มอยู่เลยค่ะ นี่มี้บอกว่าจะรีบตามมานะคะปล่อยให้อยู่นี่คนเดียวนานๆ ไม่ดีแน่”ป๋าหัวเราะ “งานมี้เขาเสร็จแล้วเหรอ” “บอกว่าเสร็จแล้วจะรีบตามมาค่ะ”ป๋าพยักหน้า “เรากลับเลยไหมคะ”มาถึงโรงแรมป๋าบอกให้สองคนไปพักผ่อนเถอะ ป๋าจะเทคแคร์เพื่อนหน่อย เพื่อนป๋าน่าจะมาถึงแล้ว อบิเกลกับเจเจเดินไปที่บ้านพักไม่ไกลจากโรงแรม “พี่เจเจคะ เกลจะอาบน้ำก่อนพี่เจเจหิวรึเปล่า”“หิวสิ เกลมานี่ก่อน” อบิเกลเดินมาใกล้ๆ เขา มองหน้าคนตัวโตอย่างรู้ทัน “จูบหน่อยหิวจัง” “
@บ้านพี่เจเจ“คุณมาดาครับ พาลูกสะใภ้มาหาครับ” เจเจพูดเล่นกับคุณแม่ “สวัสดีค่ะคุณแม่”“หนูเกลมานั่งสิลูก” คุณแม่ทักทายว่าที่ลูกสะใภ้ยิ้มแย้ม อย่างรู้สึกเอ็นดูแฟนของลูกชาย “คุณพ่อไปไหนครับ” “พ่อเราเคยอยู่บ้านด้วยเหรอ กลับดึกดื่นโน้นแหละ” “อันนี้ฟ้องใช่ไหมครับ”“ใช่แม่ฟ้อง จัดการพ่อเราให้แม่ด้วย” เจเจหัวเราะ แต่ไม่ทันได้ตอบอะไร เสียงเอเดนดังลั่นมาแต่ไกล“ป้าครับ ป้ามาดา” เสียงเอเดนเรียกมาแต่ไกล “เอเดนป้าอยู่นี้ลูก เอเดนเสียงมาก่อนตัวตลอดเลยนะ”“คุณป้าสวัสดีค่ะ”“หนูเบลนั่งก่อนนะลูก เฌอรีนละ”“เดี๋ยวก็มาครับป้า”“ไม่ทันขาดคำ เสียงมาก่อนตัวอีกคน” คุณป้าพูดยิ้มๆ “คุณป้าเฌอมาแล้วค่ะ พี่เลโอกับแฟนพี่เลโอมาด้วยนะคะ”“สวัสดีจ้าเด็กๆ หือ! เลโอแฟนสวยเชียวลูก” เลโอยิ้มกริ่ม “ขอบคุณครับคุณแม่” “มีแฟนกันหมดแล้วแม่รออุ้มหลานเลยนะ”“คุณมาดารอได้เลยครับ ผมมีหลานเป็นคนแรกแน่ๆ” เจเจกอดคุณแม่พูดหยอกท่าน “อย่ามาขี้โม้เจเจ แล้วเลิกกอดน้องก่อน ป๋าหนูเกลจะยกลูกสาวให้รึเปล่าก็ไม่รู้” คุณแม่มองค้อนลูกชายอย่างหมั่นไส้ เพราะไม่ยอมห่างจากแฟนคนสวยของเขาเลย “คุณแม่ครับผมเพิ่งโทรคุยกับป๋าเกล ป๋าบอกว่าให้ไ
@มหาลัย “จบแล้วโว้ย”“เอเดนตะโกนทำไม” “กูดีใจเรียนจบซะที พวกเราไปฉลองกันหน่อยไหม?”“ไม่เอาเหนื่อยกลับบ้านนอนดีกว่า”“อะไรวะเลโอตั้งแต่มีแฟนมึงนี่กลับเร็วตลอด” “เออ! เรื่องของกู”“พี่เจเจวิคเตอร์ล่ะ สองคนไปไหม” “ไม่ไปเหนื่อยกลับ ไว้วันหลังเถอะ” “อะไรวะ” เอเดนบ่นทุกคน@คอนโดเจเจ“พี่เจคะ เกลกลับมาแล้วค่ะ พี่เจหลับอยู่เหรอ” “อืม!” อบิเกลเดินเข้ามาในห้องนอน เธอโถมตัวไปกอด “พี่ไม่ไปฉลองกันเหรอคะวันนี้”“พี่เหนื่อยค่อยไปวันอื่น”เธอยังกอดเขานอนทับอยู่บนตัวเขาทั้งตัว จูบคางสากๆ ไปหลายที “น่ารักดี” “ค่ะ”“เกลน่ารักดี จูบตรงนี้อีกนานๆ หน่อย” เขาเอียงคอให้เธอจูบ เธอจูบไซซ์ต้นคอเขา ใช้ทั้งปากทั้งจมูกแกล้งเขา “อืม! เริ่มเสียว” เธอหยุดมองหน้าคนตัวโต “เกลหยุดทำไม” “ใครจะกล้าไปแหย่พี่เจเลอร์56ละคะ”“อยากโดนเหรอ อบิเกล” อบิเกลส่ายหน้า ชวนเขาคุยเรื่องอื่น “พี่เจเริ่มงานเลยไหมคะ”“ทำไมเราอยากไปไหนรึเปล่าช่วงปิดเทอม” “ถามดูเฉยๆ ค่ะ”“ก็ต้องเข้าไปดูที่เริ่มเคลียร์พื้นที่ รอแบบจากเอเดน แล้วก็ตอนนี้ก็หาทุนไปด้วย” “ยังขาดอยู่เยอะไหมคะ”“ไม่เยอะหรอก แต่ต้องมีเผื่อสำรองไว้ด้วย ขายรถสักสองคัน เ
“พี่ขอตัวนะ” เจเจจับมืออบิเกลทำท่าจะลุกขึ้น หันไปบอกกลุ่มเม้งแล้วก็กลุ่มน้องๆ “เฮ้ย! เจเจ นั่งกับน้องๆ ก่อนสิ สนุกๆ น่ารีบไปไหน” เม้งรีบพูดดึงเขาให้นั่งลง “เบียร์มีอีกเพียบเลย นานๆ ได้รวมกันหลายคณะปีหน้าพวกเราก็จบกันแล้ว” เจเจพยักหน้า ยอมนั่งต่อ หันมามองเกลนิดหนึ่ง “เอายัง เริ่มเลยเนอะ ใครหมุนก่อน” เม้งถามทุกคน “พี่เม้งเลย เชิญท่านประธานก่อนเลยครับ” เอเดนพูด พี่เม้งหมุนขวด รอบแรกไปหยุดที่พี่เลโอ “ตัวเด็ดครับ พี่เลโอโยธา ใครมีคำถามรึจะสั่งให้พี่เลโอทำอะไร จัดการได้เลยครับ” พี่เม้งพูดเฮฮา เรียกบรรยากาศให้ทุกคนสนุกสนาน“หนูมีคำถามค่ะ” น้องปีสามคนหนึ่งยกมือ“ขอเบาๆ นะครับพี่ยังไม่เมา พี่เขิน” เลโอรีบออกตัว ทุกคนพากันหัวเราะ “พี่เลโอมีแฟนมาแล้วกี่คนคะ” เลโอยิ้มส่ายหน้าเขินๆ ทำท่านับนิ้ว “เอเดนขอยืมนิ้วหน่อย” เอเดนยิ้ม “ไอ้เวรเยอะจัด” “สามคนเองครับ” เลโอตอบน้องๆ พี่เลโอหมุนต่อ เลโอหมุนขวดไปหยุดที่น้องมุก “ว้าว!น้องมุกคนสวย ใครจะถามคะ”“ฉันถามเอง” มีรุ่นพี่ปีสี่คนหนึ่งยกมือถาม “น้องมุกเคยวันไนท์สแตนด์ไหมคะ” “คำถามแรงมากไม่ตอบก็ได้นะน้องมุก ดื่มแทนก็ได้” พี่เม้งพูดขึ้นมา“เคยค่
@มหาลัยเจเจมาพร้อมกับอบิเกล คนอื่นๆ รออยู่ที่โต๊ะประจำ “พี่เจค่ะ i8 ของพี่เฌอขอซื้อต่อนะคะ ตอนนี้รถอยู่ที่เฌอ” “จะซื้อทำไมแล้วรถเราไปไหน” “ก็พี่จะขายอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ คันนั้น”“ก็ใช่”“งั้นเฌอขอซื้อไง เฌอขับแล้วชอบ”“ขายแพงไปเลยพี่เจรถไม่ค่อยได้ใช้ด้วย ใหม่กริบ” เอเดนพูดกวนเฌอรีน “พี่เดนเช้าๆ นี่เริ่มเลยใช่ไหมคะ”อบิเกลมองหน้าเขา “รถ แฟน เขาห้ามยืมกันค่ะ พี่ไม่รู้เรื่องนี่เหรอ คราวหลังไม่มีอีกแล้วนะคะ”เจเจจับมือเธอ “เข้าใจแล้วครับ เกลหน้าดุเกินแบบนั้นพี่กลัวนะ” “กลัวให้จริงเหอะ”“เอเดนเบลไปไหน” เลโอหันมาถาม “เบลไปคุยเรื่องค่ายอาสา”“ห๊ะ เอาจริงดิคิดว่าลืมๆ กันไปแล้ว” เลโออุทาน เพราะไม่อยากให้น้องๆ ไป “ก็นี่ไงสองคนนี้อยากไปไง” เอเดนชี้ไปที่เฌอรีนกับอบิเกล “พี่เลโอไปเหอะนะ ปีเดียวเอง ถ้าพวกพี่ไม่ไปด้วยปีนี้ ปีหน้าเกลกับเฌอก็ไปอยู่ดี” เฌอรีนบอกพี่ๆ “ก็คือจะไปให้ได้” เจเจถามย้ำ “ใช่ค่ะ” “เออ ไปก็ไป” เลโอพูด “ต้องอย่างงี้สิคะ พี่เลโอน่ารักที่สุดเลย” เฌอรีนยิ้มหวานให้เขา “เฌอไม่ต้องมาทำเป็นน่ารักไม่ได้ผลหรอก ไปยิ้มให้วิคเตอร์ไปเลย” เลโอพูดขำๆ กับเฌอรีน วิคเตอร์ยิ้มส่ายหั