อบิเกลรีบลงจากรถวันนี้มาเรียนเกือบจะสายแล้ว ลงจากรถหอบหนังสือบ้างกระเป๋าบ้างพะรุงพะรัง อีกมือถือแก้วกาแฟรีบจ้ำเดินก้มมองสำรวจความเรียบร้อยกระโปรงตัวเองไปด้วย
"โอ๊ะ!” ฉันชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่เดินสวนมา กาแฟฉันหกราดเต็มเสื้อเขา อบิเกลเงยหน้ามองคนตัวสูง รีบขอโทษเขา "ขอโทษนะคะ" อบิเกลถึงกับกะพริบตา พี่เจเจ เป็นเขาเองเหรอ "พี่เจเจเกลขอโทษนะคะ เกลไม่ทันระวัง เสื้อช็อปพี่เลอะหมดเลย ทำไงดีคะ" อบิเกลรีบพูดด้วยท่าทางตกใจ "ไม่เป็นไร" เจเจพูดเสียทุ้มต่ำ คนตัวเล็กใจเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อสบสายตาคมคู่นั้น อาการใจสั่นแบบนี้เกิดขึ้นกับฉันทุกครั้งเมื่อเจอพี่ชายคนนี้ของเพื่อน "เกลเอาไปซักให้นะคะ" เขาถอดเสื้อช็อปส่งให้เธอ "พรุ่งนี้เกลเอามาคืนให้นะคะ" "เอาเบอร์เกลมาสิ" "คะ?” "พี่บอกว่าเอาเบอร์เกลมาให้พี่ พรุ่งนี้พี่จะได้โทรหา พี่จะบอกเองว่าให้เกลเอาเสื้อมาคืนพี่ตรงไหน" "อ่อค่ะ" อบิลเกลกดเบอร์เธอให้เขา "Lineเราใส่เบอร์นี้แล้วขึ้นเลยไหม" "ค่ะพี่ เกลขอตัวรีบไปเรียนก่อนนะคะ" อบิเกลตอบรับพร้อมกับยิ้มหวานให้เขา เจเจพยักหน้า แล้วก็กดโทรออก อบิเกลหาโทรศัพท์ "อบิเกลพี่โทรเอง เบอร์พี่เซฟไว้ด้วยนะ" "ค่ะพี่เจ" เจเจมองตามหลังคนสวยตัวเล็กน่ารัก ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกสายเขา เอเดนโทรมา "พี่เจอยู่ไหน" "เออ! เดี๋ยวพี่เดินไป" เขาเดินไปหาเพื่อนๆ "ไปไหนมาวะเจเจแล้วเสื้อช็อปนายไปไหน" เลโอถามเพื่อน "เลอะกาแฟถอดไว้ในรถ ไปขึ้นเรียนกัน" หลังเลิกเรียน "พวกมึงคืนนี้ไปไหนกันดี" เลโอถามเพื่อน "กินเหล้าดิวะ" เอเดนตอบเร็วกว่าใคร "พี่เจวิคเตอร์ยังไงไปไหม" "ไปดิ" วิคเตอร์ตอบ "พี่เจล่ะ" เอเดนถามย้ำ "ได้สิ งั้นเจอกันนะ" พูดจบเจเจลุกขึ้นเดินออกไป "อ้าว! พี่เจรีบไปไหนวะ" เอเดนบ่นพี่ชาย "เจเจกลับก่อนเฉยเลย กูว่านัดใครสักคนแน่ๆ"เลโอตั้งข้อสงสัย "เออหวะ" เอเดนสงสัยด้วยอีกคน "ช่างเหอะเรื่องของมัน" วิคเตอร์พูดขึ้น "งั้นเรากลับกันไหม" เลโอชวน "ไปกลับแยกย้ายเจอกันคืนนี้" เอเดนพูด เจเจแอดLineอบิเกล เขาส่งสติกเกอร์ทักเธอไป ติ้งLine อบิเกลเด้งขึ้นมา "พี่เจเจเหรอ เขาถามเรื่องเสื้อแน่เลย" Line อบิเกล : พี่เจเจเสื้อพี่ต้องใช้วันไหนคะ.? เจเลอร์ : พรุ่งนี้ เขาตอบกลับเร็วมาก อบิเกล : โอเคค่ะเกลจะรีบซักให้ค่ะ เจเลอร์ : ตอนนี้เกลอยู่ที่ไหน..? อบิเกลแปลกใจเขาถามเธอทำไมแต่ก็ตอบกลับไป อบิเกล : เกลอยู่ที่คอนโดค่ะเพิ่งกลับมาถึง เจเลอร์ : เกลส่งโลเคชั่นให้พี่หน่อย อบิเกลยิ่งแปลกใจเข้าไปอีกว่าเขาจะให้ส่งทำไม เธอเงียบไม่ตอบไปพักหนึ่ง เจเจผู้มีความอดทนรอชั่งใจอยู่ว่าอบิเกลจะส่งมาไหม สักพัก อบิเกล : พี่จะมาเอาเสื้อเหรอคะ เกลเพิ่งซักเองค่ะ เจเจอ่านแล้วเงียบ รึพี่เขาอยากได้เสื้อตอนนี้อบิเกลเลยส่งโลเคชั่นไปให้เขาไป เจเจกระตุกยิ้มมุมปาก "....." ผ่านไปสักพัก ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกสายเข้าโทรศัพท์ของอบิเกลฉันถึงกับแปลกใจพี่เจเจเหรอ "ฮัลโหลค่ะ" "เกลพี่อยู่หน้าคอนโดเกลลงมาหาพี่หน่อย" "พี่มาเอาเสื้อเหรอคะ?" "เปล่าเสื้อค่อยเอาพรุ่งนี้ก็ได้ ลงมาหาหน่อยได้ไหม" "ค่ะพี่" อบิเกลงงๆ แต่ยอมลงมาหาเขา พี่เจเจยืนพิงรถรอฉันอยู่ สายตาที่เขามองฉันทำเอาอบิเกลเดินแทบไม่เป็น ไม่รู้จะก้าวขาไหนก่อนดี เธอเดินมายิ้มให้เขา "พี่เจเจมาหาเกลมีอะไรรึเปล่าค่ะ" "ไปทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อยสิ" "คะ?” "แถวนี้ร้านไหนอร่อย รึเกล อยากทานอะไรพี่ทานอะไรก็ได้ ตอนนี้พี่หิวมากเลย" เขาพูดขนาดนี้ถ้าฉันปฏิเสธเขาก็จะดูใจร้ายไปนะ อบิเกลยิ้ม" ร้านนี้ก็ได้ค่ะ" ฉันเดินนำเขาไปที่ร้านชาบูม พี่เจเจเปิดประตูให้ฉัน "พี่เจไม่ทานผักอะไรบ้างไหมคะ" "ไม่มีพี่ทานได้หมด" อบิเกลสั่งนั้นนี้ คนบอกว่าหิวมากนั่งเงียบๆ ไม่สั่งอะไรเลย "พี่เจเอาอะไรเพิ่มไหมคะ" "เกลสั่งเลยพี่ถนัดทานอย่างเดียว" อบิเกลยิ้ม เขานั่งมองเธอยิ้มเพลิน สวยสะกดจริงนะอบิเกล "ยิ้มสวยจังนะ" "ค่ะ? พี่เจว่าอะไรนะคะ" "เปล่าๆ พี่บอกว่าเกลสั่งเยอะๆ เลยพี่ทานเยอะ" "ได้ค่ะ" อบิเกลยิ้มสวยแล้วก็ยิ้มง่าย ทำเอาคนยิ้มยากอย่างเจเจมองแล้วเผลอยิ้มตามเธอไปด้วย "สุกแล้วค่ะ พี่เจทานได้เลยค่ะ" "พี่ๆ คนอื่นไปไหนกันหมดคะ" "แยกกันที่มหาลัยตอนนี้ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าทำอะไรกันอยู่" "พวกพี่เหมือนอยู่ด้วยกันตลอด เกลคิดว่าพวกพี่พักอยู่ด้วยกันซะอีก" ฉันพยายามชวนเขาคุยเพราะจะได้ลดความประหม่าของตัวเอง "พวกเราอยู่คอนโดกันแต่คนละที่ แต่ไม่ไกลกันหรอก" "อ้าว! แบบนั้นเหรอคะพี่เจเจกับพี่เอเดนก็แยกกันเหรอคะ" "อืม ก็เรียนจบก็คิดว่าจะเอาไว้ปล่อยเช่าก็ซื้อคนละห้องไปเลย แต่ตอนนั้นหาที่เดียวกันไม่ได้เลย วิคเตอร์เลโอก็เหมือนกัน" อบิเกลพยักหน้าเข้าใจ "เกลล่ะทำไมอยู่คนเดียวล่ะ" "เกลมีเพื่อนสนิทที่เรียนที่นี่ก็มีเฌอรีนคนเดียวค่ะ เฌอก็ไม่ยอมมาอยู่ด้วย ก็เลยต้องอยู่คนเดียว" "เฌอรีนคุณพ่อไม่อนุญาตหรอกต้องยอมตื่นเช้าขับรถมา" "ค่ะ" "กลัวรึเปล่าอยู่คนเดียว" "ก็นิดหนึ่งค่ะ ตอนแรกก็ให้เฌอมานอนเป็นเพื่อนตอนนี้เริ่มชินแล้วค่ะ" "พรุ่งนี้เกลเรียกกี่โมง" "ตอนเช้าเลยค่ะ ให้เกลเอาเสื้อไปให้พี่ที่ไหนดีคะ" "เดี๋ยวพี่โทรหาอีกทีดีกว่า" "ได้ค่ะ" "อิ่มแล้วเหรอ" "ค่ะ" "ทานนิดเดียวเอง" อบิเกลยิ้ม "อิ่มแล้วจริงๆ ค่ะ" "ทานน้อยเหมือนเฌอรีนสินะ เกลสูงกว่าเฌอน้ำหนักน่าจะเท่าๆ กันที่จริงเพิ่มอีกสักหน่อยก็ไม่อ้วนหรอก แต่ก็คงเหมือนเฌอพี่พูดก็ไม่ฟังหรอกจริงไหม" อบิเกลหัวเราะ "แต่เกลอิ่มแล้วจริงๆ นะคะ" "ออกกำลังกายบ้างรึเปล่า" "เข้าฟิตเนสเหรอคะ" "อืมใช่ คอนโดเกลฟิตเนสน่าจะดีอยู่นะ" "เกลเขินๆ ค่ะ เข้าไปเล่นคนเดียว" "ให้พี่มาเล่นเป็นเพื่อนไหม" "คะ?” "ปกติพี่เข้าฟิตเนสเป็นประจำอยู่แล้ว เกลว่างวันไหนบ้างละ เป็นตอนเย็นก็ได้เลิกเรียน พี่เทรนให้โอเคไหม" "ได้ค่ะ" "เกลได้วันไหนบ้าง Lineมาบอกพี่ก็แล้วกันนะ" "ได้ค่ะ พี่เจเจอิ่มรึเปล่าค่ะ" เขายิ้ม "อิ่มแล้ว เหมือนพี่ทานทั้งหม้อนี้คนเดียว" อบิเกลยิ้ม "เกลขออนุญาตเลี้ยงพี่ได้ไหมคะเป็นการขอโทษที่ทำเสื้อพี่เลอะ" "ไม่ได้สิเราซักเสื้อให้พี่แล้ว พี่เลี้ยงเอง เอาเป็นว่าเกลค่อยเลี้ยงพี่วันหลัง" อบิเกลยิ้มหวานให้เขา "ก็ได้ค่ะ" เธอเดินมาส่งเขาที่รถเจเจเดินไปสูบบุหรี่ อบิเกลยืนรอเขา เจเจเดินกลับมา "อยากให้อยู่เป็นเพื่อนไหม?" อบิเกลแก้มแดงกับคำถามของเขา "ไม่เป็นไรค่ะ" เธอตอบไม่เต็มเสียงนัก เจเจแอบยิ้ม "งั้นพี่กลับนะ" "ค่ะ" รถสปอร์ตราคาแพงเคลื่อนตัวออกไปแล้ว อบิเกลกลับเข้ามาในคอนโดใจเต้นไม่เป็นจังหวะ อยู่ๆ ก็มาหาพี่เขาคิดอะไรกันแน่ บอกเฌอรีนดีไหมนะ แล้วถ้าพี่เขาไม่ได้คิดอะไรละ ทำดีด้วยเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนของน้องละ ไม่เอาไม่บอกดีกว่าให้แน่ใจก่อน อบิเกลคิดว้าวุ่นอยู่คนเดียว @ร้านKKสีหนุ่มนัดกัน เจเจเดินเข้ามาสายตาสาวๆ หลายคนจับจ้องมายังเขา "แหม! หล่อสาวเหลียวเลยนะครับท่านเจเลอร์ " เอเดนแซวพี่ชาย เขานั่งลงข้างๆ วิคเตอร์ "ทำไมพวกมึงสามคนมาเร็วกันจังวะ?" "อยากเมา" เลโอตอบยักคิ้วให้ "เจเจดื่มอะไรละมึง" วิคเตอร์ถาม "เดี๋ยวกูไปสั่งเอง" เขาเดินไปที่บาร์สั่งเครื่องดื่ม หันมามองสาวสวยที่นั่งอยู่ตรงนั้น สาวสวยคนนั้นมองเขาอยู่ก่อนแล้ว "สวัสดีครับ ผมขอเลี้ยงเครื่องดื่มคุณได้ไหมครับ" "ชื่ออายค่ะ" "ยินดีที่ได้รู้จักครับ...ผม.." "พี่เจเจ" เธอพูดชื่อเขา "คุณรู้จักผมเหรอครับ" "พี่เจเจวิศวะโยธาปี4 พี่เป็นคนดังใครๆ ก็รู้จักรึเปล่าค่ะ" เจเจยิ้ม "ดังเรื่องไหนครับ" "เรื่องความหล่อค่ะ" "แล้วน้องอายเห็นด้วยกับเรื่องนั้นรึเปล่าครับ" "เห็นด้วยสิคะ" เธอมองเขาสายตาเซ็กซี่เชิญชวน เจเจชนแก้วกับเธอ เลโอหันมายักคิ้วกับวิคเตอร์ "กูยอมแล้วท่านเจเจ" เอเดนหันไปมอง "น้องอายดาวคณะมนุษย์ปี3 คนนี้สวยมากสุดจริงหวะพี่กู" "กี่ดาวแล้วพี่มึงอ่ะ สอยดาวเยอะกว่านายร้อยอีก" เลโอพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะ เอเดนยิ้ม เจเจเดินกลับมาหาเพื่อนที่โต๊ะ "กูไปนะ" "อะไรเจเจรีบจังวะ" เลโอแซว "เออกูไปก่อน" แล้วหันไปพยักหน้ากับวิคเตอร์ "เน้นทำรอบรึไงมึง" เลโอยังแซวเขาไม่หยุด "เออ ไอ้เวรเลโอ" เจเจพูดยิ้มๆสามปีต่อมาทั้งคู่ได้แต่งงานกัน งานแต่งของทั้งคู่ห่างกับงานแต่งของเฌอรีนกับวิคเตอร์ไม่กี่เดือน เจเจกับอบิเกลตัดสินใจที่จะมีลูกทันทีหลังแต่งงาน ทั้งคู่ไปปรึกษาคุณหมอเผื่อทำกีฟ เพราะเจเจเขาอยากได้ลูกชาย ขอสองคนมาเลยฝาแฝด อบิเกลตามใจเขา“พี่เจเจคะ เป็นยังไงบ้าง” อบิเกลลูบหลังให้สามี เขาคลื่นใส่อาเจียนทานอะไรไม่ได้ แถมอยากกินแต่ของเปรี้ยวๆ ส่วนอบิเกลสบายๆ เธอไม่เป็นอะไรเลย แพ้ท้องแทนเมียมันมีอยู่จริงเหรอ เจเจเพิ่งจะเข้าใจ เขาจะรอดไหมเนี่ย เวียนหัวนั่งดมยาดมตลอดเวลา คุณมาดาส่ายหัวขำลูกชาย เอาน้ำส้มคั้นมาให้เขา “เจเจดื่มนี้แล้วจะดีขึ้นลูก” เขารับมาดื่ม “ชื่นใจจังครับคุณแม่” “ไหวไหมเนี่ยเรา” เขาได้แต่ส่ายหัว “ผมต้องเป็นแบบนี้กี่วันครับแม่” “เดี๋ยวก็หาย ลูกแฝดน่าจะแกล้งคุณพ่อเข้าแล้ว” คุณมาดาพูดยิ้มๆ“เกลหนูทานอะไรได้ทุกอย่างใช่ไหมลูก”“ค่ะคุณแม่เกลไม่ได้เป็นอะไรเลยค่ะ” “งั้นก็ดีแล้ว บำรุงเยอะๆ เลยลูก เดี๋ยวแม่จะทำอาหารแล้วให้คนขับรถเอาไปส่งให้ทุกวัน” “ขอบคุณค่ะ คุณแม่” “ส่วนเจเจก็กินได้เท่าที่ไหว” เจเจดมยาดมต่อเฌอรีนเดินมาดูเจเจที่บ้าน เห็นหน้าเจเจแล้วขำ “เป็นอะไรเฌอรีนขำอยู่ได้
เกลวางสายจากมี้ลงจากรถ เดินตามเจเจกับป๋าไป เขายืนคุยอยู่กับป๋าแล้วก็โฟร์แมน เธอเดินเข้าไปใกล้ๆ เจเจหันมามองเธอนิดหนึ่ง “ไม่รอที่รถละ”ป๋ามองสองคนแล้วอมยิ้มเดินไปสูบบุหรี่ “เกลอยากลงมาดูนิดหนึ่งค่ะ พี่จะเสร็จรึยัง”“ยังเลย พี่เสร็จช้าเกลก็รู้” เขาพูดหยอกล้อเธอแบบนี้ตลอดเวลาอยู่กันสองคน อบิเกลมองค้อนเขา เธอเดินตามเขาไปเรื่อยๆ เจเจเดินไปคุยกับช่าง กว่าจะตรวจทุกอย่างเสร็จผ่านไปสองชั่วโมง “ร้อนจัง” “ก็พี่บอกว่าให้รอในรถ”“นี่ขนาดพูลวิลล่า ถ้าเป็นโรงแรมเหนื่อยกว่านี้เยอะกว่าจะเสร็จ” ป๋าลูบหัวอบิเกล “คนหนุ่มอย่างเจเจยังลุยได้ป๋าไม่ไหวแล้ว”“ป๋ายังหนุ่มอยู่เลยค่ะ นี่มี้บอกว่าจะรีบตามมานะคะปล่อยให้อยู่นี่คนเดียวนานๆ ไม่ดีแน่”ป๋าหัวเราะ “งานมี้เขาเสร็จแล้วเหรอ” “บอกว่าเสร็จแล้วจะรีบตามมาค่ะ”ป๋าพยักหน้า “เรากลับเลยไหมคะ”มาถึงโรงแรมป๋าบอกให้สองคนไปพักผ่อนเถอะ ป๋าจะเทคแคร์เพื่อนหน่อย เพื่อนป๋าน่าจะมาถึงแล้ว อบิเกลกับเจเจเดินไปที่บ้านพักไม่ไกลจากโรงแรม “พี่เจเจคะ เกลจะอาบน้ำก่อนพี่เจเจหิวรึเปล่า”“หิวสิ เกลมานี่ก่อน” อบิเกลเดินมาใกล้ๆ เขา มองหน้าคนตัวโตอย่างรู้ทัน “จูบหน่อยหิวจัง” “
@บ้านพี่เจเจ“คุณมาดาครับ พาลูกสะใภ้มาหาครับ” เจเจพูดเล่นกับคุณแม่ “สวัสดีค่ะคุณแม่”“หนูเกลมานั่งสิลูก” คุณแม่ทักทายว่าที่ลูกสะใภ้ยิ้มแย้ม อย่างรู้สึกเอ็นดูแฟนของลูกชาย “คุณพ่อไปไหนครับ” “พ่อเราเคยอยู่บ้านด้วยเหรอ กลับดึกดื่นโน้นแหละ” “อันนี้ฟ้องใช่ไหมครับ”“ใช่แม่ฟ้อง จัดการพ่อเราให้แม่ด้วย” เจเจหัวเราะ แต่ไม่ทันได้ตอบอะไร เสียงเอเดนดังลั่นมาแต่ไกล“ป้าครับ ป้ามาดา” เสียงเอเดนเรียกมาแต่ไกล “เอเดนป้าอยู่นี้ลูก เอเดนเสียงมาก่อนตัวตลอดเลยนะ”“คุณป้าสวัสดีค่ะ”“หนูเบลนั่งก่อนนะลูก เฌอรีนละ”“เดี๋ยวก็มาครับป้า”“ไม่ทันขาดคำ เสียงมาก่อนตัวอีกคน” คุณป้าพูดยิ้มๆ “คุณป้าเฌอมาแล้วค่ะ พี่เลโอกับแฟนพี่เลโอมาด้วยนะคะ”“สวัสดีจ้าเด็กๆ หือ! เลโอแฟนสวยเชียวลูก” เลโอยิ้มกริ่ม “ขอบคุณครับคุณแม่” “มีแฟนกันหมดแล้วแม่รออุ้มหลานเลยนะ”“คุณมาดารอได้เลยครับ ผมมีหลานเป็นคนแรกแน่ๆ” เจเจกอดคุณแม่พูดหยอกท่าน “อย่ามาขี้โม้เจเจ แล้วเลิกกอดน้องก่อน ป๋าหนูเกลจะยกลูกสาวให้รึเปล่าก็ไม่รู้” คุณแม่มองค้อนลูกชายอย่างหมั่นไส้ เพราะไม่ยอมห่างจากแฟนคนสวยของเขาเลย “คุณแม่ครับผมเพิ่งโทรคุยกับป๋าเกล ป๋าบอกว่าให้ไ
@มหาลัย “จบแล้วโว้ย”“เอเดนตะโกนทำไม” “กูดีใจเรียนจบซะที พวกเราไปฉลองกันหน่อยไหม?”“ไม่เอาเหนื่อยกลับบ้านนอนดีกว่า”“อะไรวะเลโอตั้งแต่มีแฟนมึงนี่กลับเร็วตลอด” “เออ! เรื่องของกู”“พี่เจเจวิคเตอร์ล่ะ สองคนไปไหม” “ไม่ไปเหนื่อยกลับ ไว้วันหลังเถอะ” “อะไรวะ” เอเดนบ่นทุกคน@คอนโดเจเจ“พี่เจคะ เกลกลับมาแล้วค่ะ พี่เจหลับอยู่เหรอ” “อืม!” อบิเกลเดินเข้ามาในห้องนอน เธอโถมตัวไปกอด “พี่ไม่ไปฉลองกันเหรอคะวันนี้”“พี่เหนื่อยค่อยไปวันอื่น”เธอยังกอดเขานอนทับอยู่บนตัวเขาทั้งตัว จูบคางสากๆ ไปหลายที “น่ารักดี” “ค่ะ”“เกลน่ารักดี จูบตรงนี้อีกนานๆ หน่อย” เขาเอียงคอให้เธอจูบ เธอจูบไซซ์ต้นคอเขา ใช้ทั้งปากทั้งจมูกแกล้งเขา “อืม! เริ่มเสียว” เธอหยุดมองหน้าคนตัวโต “เกลหยุดทำไม” “ใครจะกล้าไปแหย่พี่เจเลอร์56ละคะ”“อยากโดนเหรอ อบิเกล” อบิเกลส่ายหน้า ชวนเขาคุยเรื่องอื่น “พี่เจเริ่มงานเลยไหมคะ”“ทำไมเราอยากไปไหนรึเปล่าช่วงปิดเทอม” “ถามดูเฉยๆ ค่ะ”“ก็ต้องเข้าไปดูที่เริ่มเคลียร์พื้นที่ รอแบบจากเอเดน แล้วก็ตอนนี้ก็หาทุนไปด้วย” “ยังขาดอยู่เยอะไหมคะ”“ไม่เยอะหรอก แต่ต้องมีเผื่อสำรองไว้ด้วย ขายรถสักสองคัน เ
“พี่ขอตัวนะ” เจเจจับมืออบิเกลทำท่าจะลุกขึ้น หันไปบอกกลุ่มเม้งแล้วก็กลุ่มน้องๆ “เฮ้ย! เจเจ นั่งกับน้องๆ ก่อนสิ สนุกๆ น่ารีบไปไหน” เม้งรีบพูดดึงเขาให้นั่งลง “เบียร์มีอีกเพียบเลย นานๆ ได้รวมกันหลายคณะปีหน้าพวกเราก็จบกันแล้ว” เจเจพยักหน้า ยอมนั่งต่อ หันมามองเกลนิดหนึ่ง “เอายัง เริ่มเลยเนอะ ใครหมุนก่อน” เม้งถามทุกคน “พี่เม้งเลย เชิญท่านประธานก่อนเลยครับ” เอเดนพูด พี่เม้งหมุนขวด รอบแรกไปหยุดที่พี่เลโอ “ตัวเด็ดครับ พี่เลโอโยธา ใครมีคำถามรึจะสั่งให้พี่เลโอทำอะไร จัดการได้เลยครับ” พี่เม้งพูดเฮฮา เรียกบรรยากาศให้ทุกคนสนุกสนาน“หนูมีคำถามค่ะ” น้องปีสามคนหนึ่งยกมือ“ขอเบาๆ นะครับพี่ยังไม่เมา พี่เขิน” เลโอรีบออกตัว ทุกคนพากันหัวเราะ “พี่เลโอมีแฟนมาแล้วกี่คนคะ” เลโอยิ้มส่ายหน้าเขินๆ ทำท่านับนิ้ว “เอเดนขอยืมนิ้วหน่อย” เอเดนยิ้ม “ไอ้เวรเยอะจัด” “สามคนเองครับ” เลโอตอบน้องๆ พี่เลโอหมุนต่อ เลโอหมุนขวดไปหยุดที่น้องมุก “ว้าว!น้องมุกคนสวย ใครจะถามคะ”“ฉันถามเอง” มีรุ่นพี่ปีสี่คนหนึ่งยกมือถาม “น้องมุกเคยวันไนท์สแตนด์ไหมคะ” “คำถามแรงมากไม่ตอบก็ได้นะน้องมุก ดื่มแทนก็ได้” พี่เม้งพูดขึ้นมา“เคยค่
@มหาลัยเจเจมาพร้อมกับอบิเกล คนอื่นๆ รออยู่ที่โต๊ะประจำ “พี่เจค่ะ i8 ของพี่เฌอขอซื้อต่อนะคะ ตอนนี้รถอยู่ที่เฌอ” “จะซื้อทำไมแล้วรถเราไปไหน” “ก็พี่จะขายอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ คันนั้น”“ก็ใช่”“งั้นเฌอขอซื้อไง เฌอขับแล้วชอบ”“ขายแพงไปเลยพี่เจรถไม่ค่อยได้ใช้ด้วย ใหม่กริบ” เอเดนพูดกวนเฌอรีน “พี่เดนเช้าๆ นี่เริ่มเลยใช่ไหมคะ”อบิเกลมองหน้าเขา “รถ แฟน เขาห้ามยืมกันค่ะ พี่ไม่รู้เรื่องนี่เหรอ คราวหลังไม่มีอีกแล้วนะคะ”เจเจจับมือเธอ “เข้าใจแล้วครับ เกลหน้าดุเกินแบบนั้นพี่กลัวนะ” “กลัวให้จริงเหอะ”“เอเดนเบลไปไหน” เลโอหันมาถาม “เบลไปคุยเรื่องค่ายอาสา”“ห๊ะ เอาจริงดิคิดว่าลืมๆ กันไปแล้ว” เลโออุทาน เพราะไม่อยากให้น้องๆ ไป “ก็นี่ไงสองคนนี้อยากไปไง” เอเดนชี้ไปที่เฌอรีนกับอบิเกล “พี่เลโอไปเหอะนะ ปีเดียวเอง ถ้าพวกพี่ไม่ไปด้วยปีนี้ ปีหน้าเกลกับเฌอก็ไปอยู่ดี” เฌอรีนบอกพี่ๆ “ก็คือจะไปให้ได้” เจเจถามย้ำ “ใช่ค่ะ” “เออ ไปก็ไป” เลโอพูด “ต้องอย่างงี้สิคะ พี่เลโอน่ารักที่สุดเลย” เฌอรีนยิ้มหวานให้เขา “เฌอไม่ต้องมาทำเป็นน่ารักไม่ได้ผลหรอก ไปยิ้มให้วิคเตอร์ไปเลย” เลโอพูดขำๆ กับเฌอรีน วิคเตอร์ยิ้มส่ายหั