All Chapters of คนสวยขาของประธานมาเฟียจอมโหด!: Chapter 11 - Chapter 20

หนึ่งปีต่อมานาชาเก็บของลงในกระเป๋าผ้าสีขาวสะอาดตา หลังจากมาปฏิบัติธรรมที่วัดป่าแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานีอย่างเรียบร้อยหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ที่เธอหลบมาอยู่ที่นี่ ความเศร้าโศกที่เพิ่งเสียมารดาไปด้วยโรคมะเร็งทำให้นาชาจิตใจหดหู่โชคดีที่ตอนนี้น้าเอ็มมี่เพื่อนของแม่ของเธอและยังเป็นคนที่เธอคุ้นเคยมานานเหมือนญาติสนิทคนหนึ่งมาอยู่เป็นเพื่อนและอาสาที่จะดูแลนาวาในระหว่างที่เธอมาปฏิบัติธรรมและยังมีน้ามดอีกคนคอยดูแลทำให้นาชามาปฏิบัติธรรมอย่างสบายใจหญิงสาวโทรหาน้ามดและพูดคุยกับน้องชายเล็กน้อย น้ามดบอกว่าลูกชายของน้าเอ็มมี่แวะมาเที่ยวเมืองไทยและแวะมาพักที่บ้านของเธอ นาชาไม่ได้ติดใจอะไรเพราะว่าบ้านของเธอถึงจะเป็นบ้านหลังไม่ใหญ่แต่ยังมีห้องรับแขกและยังเป็นบ้านสวน น้าเอ็มมี่ก็เหมือนแม่ของเธอคนหนึ่งลูกชายของน้าเอ็มมี่ที่เธอไม่เคยเห็นก็เปรียบเสมือนญาติคนหนึ่งเช่นกันหญิงสาววางสาย ก่อนที่จะกราบลาแม่ชีที่วัดแล้วเร่งรีบขับรถกลับกรุงเทพอีกแปดถึงเก้าชั่วโมงนาชาคิดว่าตนเองคงจะขับรถถึงปลายทาง เมื่อกลับมาสู่ความวุ่นวายของท้องถนนทำให้สมองของนาชาที่สงบลงไปได้เป็นสัปดาห์เริ่มคิดฟุ้งซ่านขึ้นมาอีกครั้งเขาคนนั้นตอ

นาชาช่วยจัดโต๊ะอาหารจนเสร็จ พร้อมกับพยายามไม่ใส่ใจในสิ่งที่หญิงชราทั้งสองคนพูดนัก“เลิกจับคู่เถอะนะคะเดี๋ยวคุณเควิลจะอึดอัดหนูก็อึดอัดด้วยค่ะ”นาชาขอร้องทั้งทำหน้ายิ้ม ๆ เหมือนไม่สนใจนัก"จ้า น้ารู้แต่ก็ยังอยากได้ อย่าทำลายความหวังคนแก่เลยนะปล่อยให้น้าฝันไปเถอะนะ"น้าเอ็มมี่ไม่สนใจคำพูดของนาชา เธอชอบเด็กสาวกตัญญู มีน้ำใจและหน้าตาน่ารักคนนี้ เธอเห็นนาชามาตั้งแต่เด็กยังไงก็ยังอยากได้เป็นลูกสะใภ้ เธอเคยพูดเรื่องนี้กับนาชาตั้งแต่เด็ก ยิ่งเห็นว่าหญิงสาวเป็นเด็กดีและขยันทำมาหากินขนาดไหนน้าเอ็มมี่ยิ่งชอบ จึงคอยบอกเธอว่าจะขอมาเป็นลูกสะใภ้อยู่ตลอดแม้นาชาจะปฏิเสธแบบติดตลกแต่ดูเหมือนว่าน้าเอ็มมี่ก็ยังคงพูดอยู่ไม่หยุดหลายวันต่อมา วันนี้วันอาทิตย์นาวาน้องชายของนาชาไม่ได้ไปโรงเรียน น้ามดเป็นนักเขียนอิสระจึงมักขลุกอยู่ที่หน้าคอมทั้งวัน ส่วนนาชาก็งดรับงานสองสัปดาห์จึงไม่ได้เร่งรีบไปไหนในตอนนี้ทุกคนอยู่พร้อมหน้ากันที่โต๊ะทานข้าว ผู้ชายที่นาชาเห็นอยู่ในบ้านอีกคนชื่อเก่ง เขาเป็นเพื่อนสนิทและยังเป็นเลขาของเควิล คุณเก่งเป็นคนคุยสนุกและมีจังหวะจะโคนในการพูดที่ตลกจึงทำให้บรรยากาศในบ้านคลึกคลื้นเป็นอย่างยิ

หลังทำธุระเสร็จนาชามองดูนาฬิกาที่ข้อมือของตนเองเห็นว่ากำลังจะเที่ยงแล้วจึงรีบเดินออกมาเพราะคิดว่าตอนเที่ยงคนต้องเยอะ ยังต้องไปเลือกร้านอาหารกันอีก นาวาเป็นเด็กที่ทานข้าวตรงเวลาเธอจึงเกรงว่าน้องชายจะหิว ในขณะที่เร่งฝีเท้าเพื่อกลับไปหาเควิลและนาวาผู้ชายคนหนึ่งก็วิ่งมาขวางหน้าเธอเอาไว้"นาชา นาชาจริง ๆ ด้วย"เป็นเสียงคุ้นหูที่นาชารู้ดีว่าเสียงใคร เธอรู้สึกกลัวเมื่อหันมามองเขา"คะ...คุณเองเหรอคะ" เพียงเห็นหน้าเขาหัวใจของนาชาก็พลันตื่นตระหนก ใบหน้าของเธอซีดจนเห็นได้ชัด โลกทำไมกลมแบบนี้เธอไม่อยากพบหน้าเขาเพราะเขาทำให้เธอกลัวที่นาชากลัวเขาเพราะผู้ชายคนนี้พยายามตามตื้อเธอมาหลายครั้ง ยังขอเลี้ยงเธอแบบตรง ๆ เสนอให้เงินเดือนจำนวนมากแต่นาชาก็ปฏิเสธและหนีเขาหลายครั้งไมค์ตามตื๊อนาชามานานแล้ว ยังบอกว่าขาดเธอไม่ได้โชคดีที่เธอไม่มีแฟนไม่งั้นผู้ชายคนนี้คงตามระรานแฟนของเธอไปแล้ว บ้านไมค์มีอิทธิพลมากเพราะเขาเป็นหลานชายนักการเมืองฐานะทางบ้านร่ำรวยมหาศาล คงเป็นเพราะมีเชื้อสายจีนจึงทำให้เขาหน้าเหมือนอาตี๋ลูกคนเล็กของบ้านที่เอาแต่ใจนาชารู้ดีว่าไมค์เอาแต่ใจและอารมณ์รุนแรงแค่ ก่อนหน้านี้ไมค์เคยคบพริตตี้มาหล

"ฉันจะไม่เป็นตัวถ่วงคุณเหรอคะ จริง ๆ ฉันก็เคยแสดงหนังแสดงละครมาบ้าง แต่ว่าไม่เคยรับจริงจัง ส่วนใหญ่ก็รับเชิญมากกว่า"เควิลยิ้มหล่อเหลาจนนาชาหัวใจระทวย"ถึงจะเป็นตัวถ่วง ผมอยากให้เป็นคุณ ผมไม่ชอบเสแสร้ง ผมบอกว่าผมถูกใจคุณนี่เรื่องจริง เพียงแต่ไม่ได้คิดจะเป็นแฟนกัน ผมเองอยู่เมืองไทยไม่นานก็ต้องบินไปทำงานแล้ว ช่วงเวลานี้ที่อยู่เมืองไทยก็อยากได้ใครสักคนที่คุยกันรู้เรื่อง เข้ากันได้คอยเป็นเพื่อนกัน คุณนาชาไม่ต้องคิดมากถือว่าได้เพื่อนดี ๆ อย่างผมคนหนึ่ง”ยิ่งเขาพูดตรง ๆ แบบนี้นาชายิ่งคิดมาก เธอหัวใจอ่อนแอขนาดนี้จะเป็นเพื่อนของเขาได้ยังไง เธอกลัวว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่ข้อเสนอของเขาก็เย้ายวนเหลือเกิน เขากำลังเอาหน้าหล่อ ๆ มาหลอกล่อเธอ“นะ เราตกลงกันดี ๆ เถอะ ถือว่าช่วยผมนะครับ”น้ำเสียงของเควิลติดออดอ้อนเล็กน้อย นาชามองเขาตาโตไม่คิดว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมา“จะดีเหรอคะ”"อย่าคิดมากนะครับแค่ยอมเป็นแฟนของผมแลกกับการที่ผมได้ดูแลปกป้องคุณจากนายไมค์เด็กน้อยเอาแต่ใจคนนั้นไม่ดีหรือเราสองคนไม่มีใครเสียเปรียบนี่นา คุณก็เห็นว่าผมเก่งขนาดไหน รับรองว่าผมจะจัดการไม่ให้เขามายุ่งกับคุณได้อีกตลอดชีวิต"“ขายต

KW : คุณอยู่ไหน?นาชาขมวดคิ้วแล้วส่งให้กุ๊กไก่ดู "แกเขาไลน์มาว่ะ"เมื่อวานเพราะตกลงเป็นแฟนปลอม ๆ ของเขาแล้วจึงได้มีการแลกเบอร์โทรแลกไลน์กับเขาหลังจากนั้น นาชาไม่คิดว่าเขาจะไลน์มาหาเธอจริง ๆ"โอ้โห ไหน ๆ ๆ ว่าแล้ว ๆ ไม่ผิดจากที่คิดเลย"กุ๊กไก่อ่านข้อความถึงกับหัวเราะ"เป็นประโยคคำถามที่ห้วน ไม่สุภาพ แต่แฝงไว้ด้วยความหึงหวงและอยากรู้อยากเห็น""เพ้อเจ้อไปแล้วแก แค่ถามว่าอยู่ไหนมันบ่งบอกถึงความหึงหวงตรงไหนวะ"นาชาว่ายังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ยัยเพื่อนตัวดีก็ส่งโลเคชันให้เขาไปแล้วNacha : ฉันอยู่ที่นี่มาถ่ายแบบเสร็จตอนบ่ายสองคุณมารับฉันหน่อยได้หรือเปล่าคะนาชาเห็นแบบนั้นรีบคว้าโทรศัพท์กลับคืนแทบไม่ทัน ตั้งใจจะยกเลิกข้อความนั้นแต่คู่สนทนากลับตอบมาว่าKW: OKกุ๊กไก่ดึงมือถือออกมาจากมือเพื่อนรัก เธอตาโตเมื่อเห็นเขาตอบตกลง"แกเอ๊ย ไหน ๆ ก็เสียความบริสุทธิ์ให้เขาแล้วก็จับให้อยู่หมัดเลย หล่อด้วยรวยด้วยอย่าให้รอด""ให้จับเลยใช่ป่ะ" นาชาพูดทีเล่นทีจริง"เออสิวะ"กุ๊กไก่ตบไหล่เพื่อนในขณะที่นาชารู้สึกว่าเควิลคงจะว่างจริง ๆ อย่างที่เขาแต่วันนี้หลังจากเสร็จงานถ่ายแบบเธอยังต้องไปร่วมฉลองงานแต่งงานเพื่อนสม